We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
en zachte glimlach rustte op de kater's kop, hoogopgeheven in de frisser wordende avond lucht. En gouden laken lag op het woud om hen heen, deed zijn vacht verkleuren en de vogels waarschuwen voor de naderende nacht. Het was nog geen maangeleden, hij had Bluepaw, toen nog kit, beloofd het poesje de dag na haar ceremonie zijn favoriete plek van het woud te laten zien. Een blek waar de blauwe bloemen in de duizende leken te bloeien. Het waren hun favoriete, het was een soort symbool geworden voor twee. Blauwe bloemen waren immers uniek, maar de bloemetjes lelijker maken dan alle andere? Dat deed dit niet. Het was een verhaaltje die de kater vaker zijn dochter had verteld, er zaten morele lessen in waarnaar de kater streefde van zowel voor jezelf opkomen als andere acceperen hoe ze zijn, het was iets wat hij graag zijn enige dochter mee wilde geven voor later, hij zou er immers niet altijd zijn. En ook al was ze nu apprentice..toen ze kitten was was ook niet alles doorgedrongen, dat bleek toch wel weer.
Onderwerp: Re: Like a Blue flower so rare, so beautifull ma 17 aug 2020 - 23:31
Bluepaw was enthousiast voor deze dag. Haar vader zou haar eindelijk die speciale plek van hem laten zien, die waar al de blauwe bloemetjes groeide. Blauw was een belangrijke kleur, zij en haar papa waren er immers niet voor niets naar vernoemd. Het was misschien wel door hun blauwe ogen, maar blauw betekende zoveel meer voor hun. Vooral als het op bloemen aankwam. Met een brede glimlach trippelde Bluepaw naar haar papa en gaf hem snorrend een kopje. Het was een belangrijke dag voor haar, ondanks dat ze gewoon eventjes naar bloemen gingen kijken. Anderen zouden het misschien niet zo belangrijk vinden, maar voor Bluepaw was het een onderdeel van haar leven geweest. Haar papa had haar er meerdere malen over verteld en ze had altijd met glinsterende oogjes naar geluisterd. Ze had heus wel een blauw bloemetje gezien, degene die hij voor haar meegenomen had. Maar dit zou een heel veld zijn vol met ze. Het kon niet anders dan dat het een prachtig plaatje zou zijn, dat wist ze zeker. Ze keek haar vader dan ook met vragende oogjes aan, ze wilde graag vertrekken!
and you liked me, cause i was blue
:♥:
Bluejay
Member
Sannemander 575 Actief Always flying high and falling down
oals de kater al verwacht had duurde het niet lang voordat het nu grotere pluisje op hem af kwam lopen n hem vriendelijk snorrend een kapje schonk. Met een kleine grinnik knikte de kater haar toe. Vol verlange en ongeduld keek ze naar hem op, het was dan ook een belangrijke dag voor de apprentice. Een klein bloemetje, voor andere was het zo iets kleins, zo simpel, wellicht iets dat ze over zouden stappen zonder tweede gedachten, zonder twijfel. Nee, voor hen betekende het zo veel meer, en dit zou de eerste keer zijn dat het poesje het met haar eigen oogjes echt kon bekijken, tuurlijk zou ze ongeduldig zijn. "Okay kid, ya ready?" snorde de kater iets wat speels, het lekker uitstellend, kan ze vast wel waarderen huh.
Onderwerp: Re: Like a Blue flower so rare, so beautifull ma 24 aug 2020 - 21:28
De grote kater grinnikte en Bluepaw keek hem met grote sprankelende ogen aan. Het was zo simpel, maar zo belangrijk. Als je erover nadacht was het maar een bloemetje, maar ze kon er niet meer normaal naar kijken nu. 'Okay kid, ya ready?' snorde haar papa speels. Bluepaw rolde met haar ogen. Ze wist wel dat hij dit expres deed. 'Jahaa,' mauwde ze en ze gaf hem een duw tegen zijn schouder. 'Laten we gaaaan!' Ze sprong al op en huppelde het kamp uit. Ze keek achterom om te zien waar haar slome vader bleef, kwam vast doordat hij zo dik was. 'Kom op dan!'
and you liked me, cause i was blue
:♥:
Bluejay
Member
Sannemander 575 Actief Always flying high and falling down
oah, data gezicht stond op donder en bliksem. Met been kleine grijns keek de grote kater op het poesje neer toen deze hem been zacht duwtje gaf en op been geïrriteerde toon aansprak . 'Jahaa,' begon ze 'Laten we gaaaan!'. Ongeduldige spring het kelintje vooruit, niet veel staartlengtes verderop omdraaiend om te zien of hij eindelijk was gaan lopen. 'Kom op dan!' commandeerde het poesje op een bazige toon. Met een overdreven zucht hief de kater zijn zware lichaam op zijn brede poten en zette het op een zacht drafje. "Ja ja mevrouw ongeduld ik kom als" mauwde de kater waarna hij haar, eenmaal haar gepasseerd, een zachte tik op dr snuitje gaf met zijn dikke staart, net goed.
Onderwerp: Re: Like a Blue flower so rare, so beautifull ma 24 aug 2020 - 22:13
Nou hè, hè, eindelijk stond de grote kater op. Bluepaw huppelde van pootje op pootje op haar plaats en negeerde de nieuwe nickname die ze net had gekregen. Toen hij eenmaal gearriveerd was stoof ze ervandoor, om daarna natuurlijk te bedenken dat ze helemaal geen idee had welke kant ze op moest. Dus stopte ze en draaide weer om naar haar vader. 'Het moet zeker wel een hele speciale geheime plek zijn, want ik heb er niks van gezien tijdens de rondleiding,' miauwde ze met een gekanteld kopje. Niet dat ze er ook echt naar op zoek was, ze was veel te druk met het grotere plaatje in zich op nemen. En opletten natuurlijk, goed opletten en luisteren. Ongeduldig wachtte ze zijn antwoord af.
and you liked me, cause i was blue
:♥:
Bluejay
Member
Sannemander 575 Actief Always flying high and falling down
et ongekende snelheid schoot het poesje naar voren, enthusiast, en wellicht een beetje zichzelf overschattend. Met een kleine grijns op zijn kop stoefde de grote man erachter aan, wetende dat het poesje toch wel zou moeten omdraaien mocht ze er willen komen. En dom genoeg dit niet te doen, dat was ze zeker niet, daar ging ze namelijk al. 'Het moet zeker wel een hele speciale geheime plek zijn, want ik heb er niks van gezien tijdens de rondleiding,' mauwde ze met gekantelde kop toen de kater eindelijk haar weer inhaalde. Knikkend keek hij haar aan "Oooh ja, natuurlijk is het speciaal gekkie" begon de grote kater trots "Je denkt toch niet dat ik het deel met andere joh" Met een glimlach en een knipoog keek hij het poesje weer aan, het was lief hoe ze dacht dat het een super speciaal plekje was, hij was natuurlijk niet de enige die er van wist. Ach ja, die jeugdige onwetendheid van kittens, het ging er niet zo maar 123 uit huh?
Onderwerp: Re: Like a Blue flower so rare, so beautifull ma 24 aug 2020 - 22:35
Eindelijk had hij haar ingehaald en konden ze weer verder. Toch hield Bluepaw haar ogen op haar vader gericht. 'Oooh ja, natuurlijk is het speciaal gekkie,' vertelde hij haar. De glimlach op haar gezicht werd breder. 'Je denkt toch niet dat ik het deel met andere joh,' glimlachte hij, gevolgd door een knipoog. Blue giechelde zachtjes en schudde haar kopje. Nee, beter deed hij dat niet. Dit was hun plekje, ook al was ze er nog nooit geweest. Maar dadelijk wel, dus dan was het officieel! Ze hoopte maar dat hij het niet met Rudepaw deelde of zo. Prima dat het oudere katertje goed om kon gaan met haar papa, maar ze vond het niet leuk dat de aandacht dan verdeeld werd. Maar goed, ze moest er maar vertrouwen in hebben. Met een glimlach en blije sprongetjes volgde ze de grote kater naar het bloemenveldje.
and you liked me, cause i was blue
:♥:
Bluejay
Member
Sannemander 575 Actief Always flying high and falling down
op schuddend giegelde de apprentice bij het horen van haar vaders woorden. Het bracht een brede grijns op zijn kop, ze was er in getrapt, mooi zo. Voorzichtig duwde de kater wat laaghangende naaldtakken uit de weg, de kleine steekjes van de schrepe blaadjes negerend terwijl hij een pad vrij maakte voor zijn dochter om doorheen te stappen, een pad dat zou leiden naar een klein plekje, een plekje waar zonlicht zonder enige moeite de grond kon vinden, een plek oh zo bleangrijk voor de grote man. Met een kleine glimlach liet de kater zijn blik over alle bloemetjes heen gleden, voelde hij voor eventjes een kleine steek in zijn hart zoals hij altijd voelde als hij hier stond. Hoe vaak hij ook kwam, hoe vaak hij ook de bloemtjes weer zag, het voelde nooit hetzelfde zonder haar.
Onderwerp: Re: Like a Blue flower so rare, so beautifull ma 24 aug 2020 - 23:02
Ze keek ongeduldig en vol anticipatie toe hoe haar vader een paar takjes opzij schoof en zo ruimte maakte voor haar om erdoorheen te lopen. Ze gaf hem een snelle blik en een glimlach. Ze voelde haar hartje bonzen. Het was zo iets simpels, maar op één op andere manier was ze er gespannen voor. Het was een goed gespannen, ze wilde het gewoon heel graag zien. Het voelde dan ook als een magische droom toen ze door het tunneltje ging en de open plek op stapte. Bluepaw kon haar ogen niet geloven. Haar bekje viel wat naar beneden. Het was zo mooi, nog mooier dan ze had durven dromen. Ze keek naar achter, naar haar papa, en lachte haar tanden bloot. 'Het is zo mooi..' miauwde ze zachtjes voor ze haar blauwe ogen weer naar de bloemen richtte. Wow.
and you liked me, cause i was blue
:♥:
Bluejay
Member
Sannemander 575 Actief Always flying high and falling down
et was een zachte glimlach die hij het poesje gaf toen deze haar tanden bloot glimlachte. Een glimlach die de kater eigenlijk maar heel weining gaf, natuurlijk de warrior stond bekend om zijn grote grijns, zijn breed trotse glimlachjes, maar een glimlach zo zacht als deze was enkel voor dit soort speciale momenten. Deze plek, het had iets magisch voor hem, en om zijn eigen dochter, zijn kleine meid, er zo vrolijk te zien, het smolt zijn hart. Voorzichting de bloemetjes niet kapot willen stappend, liep hij achter de apprentice aan het veldje op, nam hij het allemaal nogmaals in zich op. 'Het is zo mooi..' mauwde het poesje naast hem zachtjes terwijl ook zij het allemaal in haar opnam,. Met een glimlach knikte de kater instemmend terwijl hij er bij ging zitten, zijn dikke staart over zijn pootjes heen krullend "Ik weet het lil Blue" mauwde hij, zijn zware stem zacht en warm. "Je moeder vond het hier ook geweldig, wist je dat?" mauwde hij zijn blik niet op haar durven leggend, hij wist wel hoe graag ze meer wilde weten over de poes, maar erover praten, het werd er niet makkelijker op met de tijd. Hoewel ze misschien niet echt een koppel waren geweest..zijn beste vrienden..dat was ze zeker geweest. En dit mooie moment...nu ze ouder was..het leek hem het beste moment haar eindelijk te geven waar ze zo vaak om gevraagd had.
Onderwerp: Re: Like a Blue flower so rare, so beautifull ma 24 aug 2020 - 23:48
Hij gaf haar een zachte glimlach. Eentje die ze eigenlijk helemaal niet vaak zag, maar het voelde alsnog zo vertrouwd. Hij ging naast haar zitten en knikte bij haar woorden. 'Ik weet het lil Blue,' mauwde hij. 'Je moeder vond het hier ook geweldig, wist je dat?' Die woorden trokken haar aandacht. Ze keek hem aan, bijna geschokt. Haar moeder? Ze knipperde met haar ogen en ging ook zitten, haar staart net als papa netjes over haar pootjes geslagen. 'Dat geloof ik best,' miauwde ze, haar stem zacht. Ze keek haar vader met een licht gekanteld kopje aan, haar ogen groot en vragend. Zou hij haar deze keer meer over haar vertellen?
and you liked me, cause i was blue
:♥:
Bluejay
Member
Sannemander 575 Actief Always flying high and falling down
oewel hij haar niet aankeek wist de kater toch hoe ze hem aankeek, noem het onzin, noem het zijn vader's instinct, hij voelde het gewoon aan. Strak hield hij zijn blik op de bomen om hen heen, liet hij zijn blik niet afglijden naar de bloemetjes die ze oh zo mooi had gevonden. Echter een kleine glimlach, die kon de kater er nog wel brengen. 'Dat geloof ik best,' stelde het poesje naast hem na een stilte die als eindeloos had gevoeld. Hij voelde haar vragende oogjes op zijn pels branden, natuurlijk wilde ze nu meer weten, je geeft er je teen en ze neemt je hele poot, wat had hij anders gedacht? "Heh...en blauw, het was niet eens haar lievelingskleur heh" met een zachte grinnik schudde de kater zijn kop "Zij en d'r stomme groen". Voorzichtig dwaalde zijn blik af naar Bluepaw "Ze had je bijna Greenkit genoemd hoor"
Onderwerp: Re: Like a Blue flower so rare, so beautifull di 25 aug 2020 - 0:11
Hij keek haar niet aan, hij keek niet eens naar de bloemetjes. Deed het zo veel pijn? Ze ging wat verzitten en keek hem verlangend voor meer informatie aan. Gelukkig glimlachte hij nog wel, al was het maar een kleine. 'Heh...en blauw. het was niet eens haar lievelingskleur heh,' grinnikte de kater zacht. Nou, dat was wel een beetje moeilijk te geloven. Hoe kon blauw niet iemands lievelingskleur zijn? 'Zij en d'r stomme groen.' Hij keek haar aan en Blue trok een mondhoek omhoog in een klein glimlachje. 'Ze had je bijna Greenkit genoemd hoor.' Blue grinnikte zachtjes. 'Greenkit?' Ze liet het even bezinken, maar schudde toen toch haar kopje. 'Blue past beter,' miauwde ze knikkend. Het was misschien wel haar moeders lievelingskleur, maar zij had toch ook wel kunnen zien dat Blue beter paste? Ze was eventjes stil en haar blik dwaalde af naar het veldje. 'Kwamen jullie hier vaak?'
and you liked me, cause i was blue
:♥:
Bluejay
Member
Sannemander 575 Actief Always flying high and falling down
reenkit? herhaalde ze in wat leek op ongeloof 'Blue past beter,'. In zijn ooghoeken zag het kleintje knikken, zie je wel hij wist wel wat beste was hoor. Zachtjes snorrend legde hij zijn dikke staart om haar heen, keek de kater haar kort aan voor zijn blik zich weer bevond in de wildernis. 'Kwamen jullie hier vaak?' vroeg Bluepaw vervolgens, een logische vraag, dat was het zeker, eentje die de kater ook al wel verwacht had, waar hij het antwoord al voor had klaar liggen. "Heh... niet vaak genoeg kid" grapte hij zachtjes, hoewel een wat serieuzere ondertoon meer dan duidelijk verstopt lag onder de zwakke grinnik die zijn bek verliet "AMaar wanner we erwaren was het zeker meer dan speciaal, dat kan ik je wel vertellen lil bird"YO
Onderwerp: Re: Like a Blue flower so rare, so beautifull di 25 aug 2020 - 0:35
Ze glimlachte toen hij zijn grote pluizige staart om haar heen sloeg. Ze schuifelde wat dichter naar hem toe en volgde zijn blik naar het veldje, met zeker wel duizend bloemetjes. Allemaal mooie blauwe vergeet-me-nietjes. 'Heh... niet vaak genoeg kid,' grapte haar vader zachtjes op haar vraag. Ze richtte haar blauwe ogen naar hem, merkend dat hij onder de grappende toon ook serieus was. Ze werd er een beetje verdrietig van, wetende dat hij haar nooit meer hier heen kon brengen. 'Maar wanneer we erwaren was het zeker meer dan speciaal, dat kan ik je wel vertellen lil bird.' Ze glimlachte en knikte. 'Gelukkig maar,' murmelde ze en ze leunde met haar kop tegen zijn schouder aan. 'Ik wenste dat ik haar beter had leren kennen..' zuchtte ze zachtjes.
and you liked me, cause i was blue
:♥:
Bluejay
Member
Sannemander 575 Actief Always flying high and falling down
elukkig maar,' Mauwde het poesje, hij voelde haar koppie tegen zijn schouder aanvallen. 'Ik wenste dat ik haar beter had leren kennen..' zuchtte ze zachtjes, waarop de kater kort op haar neer keek. Verrast? Dat was niet het juiste woord...wellicht was hij te diep gezonken in zelfmedelijden om te beseffen dat hij niet de enige was die iemand verloren had, dat er iemand was die zo veel minder van de poes wist..ingformatie die hij uit eigen egoïsme van haar weg had gehouden. Spijt, het was iets wat de kater zelden echt voelde, het was iets waar hij vaak wat te losjes mee om ging maar het besef hij misschien verblind was door zijn eigen rouwen om dat van zijn eigen dochter te zien, het was wel een beetje een wakeup call. Bedroeft legde de grote kater zijn blik op de grond, in eens weer terug in die eerste paar weken waar een kleine pluizenbol hem vroeg waarom haar mama niet meer terug kwam, waarom het hij was die haar gerust stelde als ze niet kon slapen. Zachtjes slaakte de kater een zucht waarna hij troostend het poesje een likje over d'r oortje heen gaf en nog wat dichterbij haar ging zitten "....Dat snap ik ..Bluepaw" mauwde hij, een lichte trilling in zijn diepe stem "I-ik kan je alles vertellen...maar ik ben bang dat het niet hetzelfde zal zijn...maar ik kan het altijd proberen?" voorzichtig keek hij neer op de apprentice, niet goed wetende hoe hij hier precies mee om moest gaan, Bluepaw was altijd zo goed geweest in het verbergen van alles, zo stoer als ze was, ach ze leken te veel op elkaar, zij en haar vader.
Onderwerp: Re: Like a Blue flower so rare, so beautifull wo 26 aug 2020 - 20:33
Ze was normaal nooit zo open over haar gevoelens en het verbaasde haar ook een beetje. Maar, het was wel waar. Ze wist nauwelijks wat over haar moeder. Haar vader had het altijd een beetje ontweken. Toen ze nog een kitten was, was dat prima. Ze had immers toch niet echt door gehad, zo druk bezig was ze met klein zijn. Maar nu was ze een Apprentice. Nog steeds jong, daar niet van. Maar ze was toch een hoop gegroeid, niet alleen lichamelijk maar ook mentaal. En nu ze zo deze plek bezochten kwam het toch een beetje hard aan, het besef dat ze haar moeder best miste, ook al had ze nauwelijks wat van haar meegekregen. Misschien was dat ook de reden waarom.
De grote kater zuchtte zachtjes en na een lik over haar oor kwam hij wat dichter bij haar zitten. Ze keek op naar hem. '...Dat snap ik ..Bluepaw,' mauwde hij. Ze knipperde een beetje verbaasd toen ze de trilling in zijn stem hoorde. Dat was nieuw. Hij klonk altijd zo stoer, zo zelfverzekerd. Om hem nu zo te zien en horen, het deed haar beseffen dat het ook voor hem erg moeilijk was. 'I-ik kan je alles vertellen... maar ik ben bang dat het niet hetzelfde zal zijn...maar ik kan het altijd proberen?' Hij keek naar haar en Bluepaw keek terug. Een klein glimlachje brak door op haar snoetje, waarna ze knikte. 'Ja, dat zal ik fijn vinden,' mauwde ze zachtjes. Ze richtte haar blik weer naar de vergeet-me-nietjes en slikte. 'Maar het is oké als je niet gelijk alles kan zeggen. Ik begrijp het wel.' Bluepaw draaide weer naar haar vader om en gaf hem een kleine, geruststellende blik.
and you liked me, cause i was blue
:♥:
Bluejay
Member
Sannemander 575 Actief Always flying high and falling down
Onderwerp: Re: Like a Blue flower so rare, so beautifull wo 26 aug 2020 - 21:27
cause you can be hurt by love or healed by the same
Timing is everything
Het was een kleine glimlach die de apprentice hem toe schoot, een kleine glimlach die de kater zowel gerust stelde als ongemakkelijk deed voelen. Het was een glimlach die duide op haar komende antwoord, ze zag het wel zitten...meer over haar moeder weten. Het woord volgde dan ook gouw, sneller dan de kater gehoopt had. Natuurlijk had hij dit gesprek al veel eerder kunnen zien aankomen, het was onvermijdbaar, maar het zou zo fijn zijn geweest...zo geweldig zijn geweest als hij het toch nog die enkeele paar daagjes had kunnen opschuiven. Niet dat hij er dan waarschijnlijk beter voorbereid voor zou komen te staan. Hoe bereid je dit soort gesprekken überhaupt voor? Nachte lang rollen en tossen? De juiste woordjes zoeken die er toch nooit zouden komen? Bluepaw vertelde hem dat het niet hoefde, dat hij haar niks hoefde te vertellen als hij het niet wilde, het nog langer kon uitstellen. Met een kleine liefdevolle glimlach gleed zijn blik naar de Apprentice, slikte hij het geen weg dat hem er altijd van had weerhouden zijn bek over zijn beste vriendin te openen. Hij was het de kleine poes meer dan schuldig, dit was niet iets waar eigen belang zwaarder woog. "Hm" begon hij zachtjes "Je moeder, Forestlake, ze leek veel op jou..kun je je dat nog herinneren?" met enige nieuwgierigheid keek hij haar zacht aan een kleine grinnik zijn iets wat gesloten keel ontsnappend "Zooo zo veel" Zijn blik verzachte iets meer terwijl hij naar de volgende woorden zocht "E-en, ze was de slimste poes die ik ooit gekend heb...echt waar, zelfs slimmer dan je oude paps" een kleine grijns verscheen rondom zijn lippen terwijl hij met nostalgie terug dacht aan alle simpele argumenten die de twee gehad hadden...over van alles en nog wat. Euwig konde deze duren, tot er eentje slimmer uitkwam dan de ander. Het was met zowel Pijn als verwondering dat de kater moest toegeven dat hij dit vrijwel altijd niet was.
Onderwerp: Re: Like a Blue flower so rare, so beautifull di 15 sep 2020 - 22:15
Natuurlijk wilde ze hem niet forceren om iets te doen of vertellen wat hij niet wilde. Maar dit was ook haar moeder, in plaats van alleen maar zijn mate, of vriendin. Ze wist nog steeds niet precies wat hun relatie nou was. Ze hoopte dan maar dat hij het haar alsnog nu wilde vertellen en niet plots omkeerde, bang voor de confrontatie met zijn herinneringen. Gelukkig leek hij er toch enigszins klaar voor te zijn en hij schonk haar een kleine maar liefdevolle glimlach. Bluepaw snorde zachtjes en leunde wat tegen hem aan. 'Hm,' begon hij zachtjes. Met sprankelende oogjes keek ze naar hem op. Er borrelde nu wel wat spanning op in haar buikje. Wie weet wat voor dingen ze allemaal over haar moeder te weten zou komen nu! 'Je moeder, Forestlake, ze leek veel op ju..kun je je dat nog herinneren?' Blue knipperde met haar oogjes. Hm, kon ze haar nog herinneren? Ze was nog zo jong geweest. Ze had alleen vage herinneren die ze zelf probeerde te herstructureren. Ze had nog wel het gevoel van nostalgia als ze melk rook of iets dergelijks, maar zelfs dat vervaagde langzaam al. 'E-en, ze was de slimste poes die ik ooit gekend heb...echt waar, zelfs slimmer dan je oude paps.' Ze zag de grijns rond zijn lippen en ze glimlachte. 'Dat is niet heel moeilijk, toch?' plaagde ze hem met een lichte stoot tegen zijn schouder. 'Dan heb ik dat wel van haar,' knikte ze. Toch wist ze dat haar vader ook erg slim was en ze deinsde ook niet terug om zelf toe te geven dat ze slim was voor haar leeftijd. 'E-En wat nog meer?' vroeg ze door met een nieuwsgierige toon en blik.
Onderwerp: Like a Blue flower so rare, so beautifull 
vr 14 aug 2020 - 14:25
