scary, big world

Nu hij ietsje ouder was, begon hij ook meer een idee te krijgen van de wereld om zich heen. Op het moment waren er niet veel queens in de nursery, maar hij zag soms wel poezen verderop zitten met andere kittens. Meestal kwamen ze niet in de buurt, maar Spiderkit vond het wel een beetje spannend. Net als de katten die soms eten kwamen brengen voor zijn mama en de andere katten. Dan verstopte hij zich weer gauw in zijn nest, hoor. Hij was welliswaar op de leeftijd om meer te gaan onderzoeken, maar kleine Spiderkit vond het meer dan genoeg om alleen zijn nest in kaart te brengen. Er was echter één andere kat waarvan hij altijd blij werd als hij langs kwam, die vond hij niet zo eng. "Pwa!!" piepte hij vrolijk en zijn staartje kwam overeind. Kijk! Dat was zijn papa die langskwam!

&Shadefeather

Hoewel hij het liefst elke dag, de hele dag, in de Nursery bij zijn familie zou zijn, was er nog steeds een Clan die gevoed moest worden. Zeker rond deze tijd terwijl leafbare langzaam maar zeker zijn intrek in het woud maakte. Of in hun geval, op de heide. Toch nam hij elk kostbaar moment van van vrijheid om zijn familie te bezoeken. Hij lachte vrolijk toen er al een zwart katertje hem blij begroette. 'Hallo lieve Spiderkit,' snorde hij grinnikend en hij drukte zijn kop tegen zijn lijfje aan, gevolgd door een liefkozende lik tussen de oren. 'Heb je het een beetje naar je zin?'

Zijn papa vond hij heel leuk. Een keertje was hij naast hem gaan zitten, en zijn vacht was bijna net zo zwart! Dat vond hij prachtig, en hij was zo groot! Veel groter dan hem, en toch heel lief. Meestal vond hij grotere katten maar eng, maar papa niet hoor. Hij glimlachte dan ook breed naar hem en snorde heel erg luid toen hij een kusje over zijn bol kreeg. Kijk, hierdoor vond hij papa heel leuk. "Ja hoowr!" miauwde hij blij. Alleen waarom was hij hier niet gewoon altijd? Mama was hier eigenlijk altijd, en hij wilde dat papa dat ook was."Waar was je?" piepte hij en hield zijn kopje vragend schuin.

Spiderkit reageerde erg vrolijk op hem, wat zijn hart deed gloeien van geluk. 'Ja hoowr!' miauwde hij blij op zijn vraag. De kater glimlachte breed en zakte door zijn knieën om meer op ooghoogte te komen. 'Waar was je?' piepte het kleine katertje met zijn kopje schuin houdend. Shade keek hem eventjes aan, zijn sprankelende gele ogen, zijn grote oortjes, zijn schattige snuitje. Oh, hij hield toch zoveel van ze. 'Hmm, ik was aan het jagen,' snorde hij als antwoord. 'Wil je raden wat ik gevangen heb?'

Het mannetje was inmiddels gaan zitten, zijn onhandig lange staart over zijn pootjes geslagen. Toen zijn vader door zijn knieën zakte grinnikte hij eventjes en drukte met zijn pootje op diens neus. "Boop!"gniffelde hij zachtjes. Zijn papa was nog zo groot, zou hij ook ooit zo groot worden? Zijn mama zei van wel, maar dat vond hij wel een beetje een raar idee. "Hmmm" over die vraag moest hij hele diep nadenken. Wat aten ze eigenlijk? "Kooo-nijn," pfoe, dat was een moeilijk woord! Afwachtend keek hij zijn vader aan, zou dat het goede antwoord zijn? Hij hoopte het wel!

Het kleine katertje grinnikte en drukte zijn pootje tegen zijn neus. 'Boop!' gniffelde hij en Shade lachte zachtjes. Aw, wat was hij toch schattig. Hij drukte zijn eigen poot voorzichtig tegen Spiderkits neusje. 'Beep!' miauwde hij met een grinnikje. Hij wachtte rustig af op het antwoord dat Spider hem zou geven. 'Kooo-nijn,' antwoordde hij uiteindelijk. Shade's gezicht lichtte op en hij knikte enthousiast met zijn kopje. 'Konijn, ja, inderdaad,' snorde hij. 'Goed geraden hoor.'