We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Het was een ijskoude dag toen Kearn s'ochtens wakker werd. Er was die nacht een heleboel koude witte stof uit de lucht gevallen die de volledige bodem bedekte. Die voelde nat en koud aan en het bleef in de haren van zijn poten plakken. Toch had Kearn zin om op jacht te gaan maar hij wist ook dat het bijna onmogelijk zou zijn om onder die dikke laag wit spul een prooi te vinden. De meeste katten lagen nog lekker te slapen in hun warme hol. Dus liep hij maar wat rond in het kamp. Toen hij net op jacht wou gaan zag hij Malona bij de ingang van het kamp zitten. Kearn liep door tot bij Malona en vroeg: 'Heb je zin om mee te gaan jagen?'
Malona was heel diep in gedachten gezonken toen ze opeens de stem van Kearn hoorde die zei:'Heb je zin om mee te jagen?' Malona keek Kearn aan en knikte.Malona en Kearn trippelde het kamp uit.Het was heel moeilijk om een geurspoor van een diertje te vinden,toen rook Malona een muis.Malona ging in de jachthouding en sloop daarheen,het muisje was lekker mollig.Malona zette zich af en kwam bij het muisje,ze gleed uit over een glad stukje en viel op de grond.Het muisje rende weer in zijn holletje en Malona zuchte,en stond weer op.Malona en Kearn trippelde weer veder en ze waren in een park.
Kearn zag dat Malona een beetje geschrokken was van zijn vraag maar Malona knikte toch. Samen liepen ze het kamp uit. Na een eindje lopen kregen ze de geur van een muisje te pakken. Malona liet zich in de sluiphouding zakken en sloop op de muis af. Het muisje zat een nootje te eten en Malona kwam dichter. Toen ze er nog maar een paar staartlengtes vandaan was gleed Malona uit en het muisje liep snel weg. Kearn keek het na tot het in zijn holletje gekropen was. Samen liepen verder het park in. Daar waren er veel geuren van tweebenen. Hier en daar waren kleine tweebenen met een houten ding aan het spelen. Ze liepen verder langs de kant van een pad toen was er een geur van een hond gelukkig was de geur al een paar uur oud. Samen liepen Malona en Kearn verder.
Malona rook die vieze geur van de tweebenen. Malona zag ook kleine tweebenen met een houten ding spelen. Malona had het een beetje koud en was op sommige plekken een beetje wit. Toen zag Malona heel veel eenden in een vijver die bevroren was, Malona keek naar Kearn en liep naar de vijver.Malona sprong op de bevroren vijver en sloop naar een mollige dikke eend.Malona zag in haar ooghoeken dat er kleine tweebenen aan de kant van de vijver stonden en naar Malona en Kearn wijzen. Malona blies naar de kleine tweebenen en de kleine tweebenen rende weg. Malona ging weer in de jachthouding en sloop op de eend af.De eend merkte niks.Malona sprong op de eend een doodde hem in een beet. Toen begon de bevroren rivier onder haar voeten te kraken,ze keek Kearn aan en Malona zakte door het ijs en zakte naar de bodem
Malona liep de bevroren vijver op. Kearn keek eventjes toe en liep toen achter Malona aan. Hij zag dat Malona een grote eend gevangen had. Hij wou net terug naar de oever lopen toen hij het ijs hoorde kraaken. Snel begon hij naar de oever te lopen maar het was te laat. Hij zakte met zijn achterpoten door het ijs. Hij trok zijn poten snel terug uit het ijskoude water en keek bang achter zich waar Malona was. Tot zijn grote schrik zag hij dat Malona in het ijskoude water was gevallen. Kearn zag dat ze boven kwam en daarna terug onder water zonk. Zonder erbij na te denken sprong hij het water in en probeerde naar Malona toe te zwemmen. Toen hij bij Malona aankwam zonk hij ook onder water maar kwam terug boven. Hij deed een poging om Malona aan haar nekvel te nemen maar het lukte niet. Hij deed nog een poging en het lukte. Met zijn laatste energie trok hij Malona mee naar het ijs. Daaraangekomen was er nog een probleem hoe kon hij ooit terug op het ijs raken. Het lukte hem net om op het ijs te komen. Snel liep hij met Malona naar de kant van het ijs. Daarna kroop hij de oever op en legde Malona zachtjes neer in het witte spul. Toen vroeg hij: 'Gaat het Malona?'
Malona hoorde een zachte stem in de verte die zegt: 'Gaat het Malona?' Malona deed haar open wijd open en zei: W-wat is e-er gebeurt? Malona had het ijskoud en ze voelde bijna haar hele lichaam niet meer.Ze keek met haar ogen naar Kearn en Malona probeerde op te staan,maar dat lukte niet. Malona probeerde op te staan en dit keer lukte het haar.Ze stond op en zei: 'kom ik wil weer naar het kamp!'Malona zag dat een kleine tweebeen naar haar stond te kijken maar ze trok er niks van aan.Toen begon het te sneeuwen,kleine sneeuwvlokjes dwarrelde naar beneden.Malona wankelde met Kearn naar het kamp. Toen rook Malona een vos...
Malona vroeg 'W-wat is e-er gebeurt?' Daarna ging ze rechtop staan en zei ze 'Kom ik wil terug naar het kamp.' Samen liepen ze naar het kamp en ineens vielen er kleine witte sneeuwvlokjes uit de lucht. De kleine tweebenen begonnen te juichen ze vonden de kleine witte vlokjes duidelijk leuk. Samen liepen de twee katten verder richting het kamp. Maar toen, net alsof het een dag vol ongeluk was ging er ook nog de geur van vos in de lucht en de geur was heel vers dus de vos zat ergens in het struikgewas naar hun te staren dat kon bijna niet anders. Malona en Kearn liepen samen verder richting het kamp. Maar de geur van vos achtervolgde hen dus de vos liep ergens dieper in het struikgewas met hen mee. Kearn werd bang bij die gedachten maar hij wou het niet laten merken aan Malona. Dus liep hij gewoon door met Malona aan zijn zijde.
Malona had het ijskoud, ze was ook nog een beetje paniekerig van toen ze door het ijs zakte. Malona keek naar Kearn, ze was hem erg dankbaar dat hij haar heeft gered. Malona trippelt met Kearn verder naar het kamp, vanaf toen ze naar het kamp trippelde, rook Malona een rare geur. Malona bleef stil staan en rook nog eens goed. Malona liep naar Kearn en fluisterde: 'Er zit een vos in die struiken!' Malona keek naar de struiken en zei zonder haar ogen van de struiken af te houden tegen Kearn: Rennen of vechten? Malona grijnste even. Ze zag de kop van de vos in de struiken. ' de vos kan elk moment uit de struiken komen!' Zei Malona tegen Kearn. Malona keek naar de struiken. 'Gelukkig is het een kleine vos, die kunnen we makkelijk aan!' Malona sloeg haar nagels uit. 'Kom maar op vies rot beest!' Zei Malona tegen de vos.
Samen liepen de katten naar het kamp totdat Malona bleef staan en fluisterde tegen Kearn: "Er zit een vos in die struiken!" Kearn had het ook geroken maar hij had het liever gehad dat ze gewoon waren doorgelopen. Manona vroeg toen "Vechten of rennen?" Kearn dacht dat ze beter zouden vechten want als ze zouden wegrennen zou de vos hen toch volgen en dan moesten ze toch vechten. Dan zei Malona: "De vos kan elk moment uit de struiken komen." Kearn keek angstig naar de struiken waar de vos verborgen zat. "Gelukkig is het maar een kleine vos" zei Malona nog. Gelukkig dacht Kearn. "Kom maar op vies rot beest" riep Malona naar de vos. Kearn bewonderde keer op keer de moet van de kat. De vos kwam uit de struiken. Kearn strekte zijn nagels uit en sprong toen op de vos.
Malona keek strak naar de struiken. Toen kwam de vos tevoorschijn, Kearn sprong op de vos. De vos begon te piepen en gromde naar Kearn. Malona rent naar de vos en krabte de vos in zijn gezicht. De vos was woedend en beet Malona in haar poot. Een flinke pijn schoot door Malona heen. Malona deedt even haar ogen dicht, Malona deedt haar ogen weer open en stormt op de vos af. Malona krabte de vos hevig in zijn gezicht en zette haar nagels in de vos zijn oog. De vos piepte hard en rende weg, de vos liet een bloedspoor achter. Malona keek naar haar poot waar de vos haar gebeten had. De bijtwonden doen een beetje pijn. Malona zat onder het bloed van de vos. 'Jakkes! Ik heb dat bloed van dat vieze rotbeest op mijn vacht!' Malona waste zich. 'Gaat het goed Kearn?' Vroeg Malona
De vos begon woest te grommen en met zijn poten te slaan. Malona kwam Kearn helpen om de vos weg te krijgen. Maar de vos beet woest in haar poot. Malona liep een eindje achteruit. De vos deed een poging om in Kearn te bijten maar hij had het net op tijd zien aankomen. Kearn probeerde van de vos af te komen toen dat Malona woest op de vos kwam afstormen. De kat begon de vos in zijn gezicht te krabben en toen liep de vos jankend weg. Het roofdier liet een bloedspoor achter. Kearn keek de vos na en daarna keek hij naar Malona die onder het bloed zat en "Jakes" jammerde. Toen keek Kearn dromerig voor zich uit. Totdat Malona vroeg: "Gaat het goed?" Kearn keek naar Malona en zei: "Ja hoor. Gaat het met jou een beetje?"
'Gaat het met jou een beetje?' Vroeg Kearn aan Malona. 'Ja hoor' antwoorde Malona. 'Zullen we weer naar het kamp?' Malona trippelde met Kearn naar het kamp. Het waaide hard en ze zag bijna niets door de sneeuwvlokjes die naar beneden dwarrelden. Malona wist helemaal niet waar ze heen ging. Af en toe botste ze tegen iets aan. Toen het ophield met het harde waaien en sneeuwen keek Malona om zich heen. Waar was ze? Malona schudde het sneeuw van zich af en keek of ze Kearn zag. Malona zag Kearn en ze rent er naartoe. 'Weet jij waar we zijn?' Vroeg Malona tegen Kearn. Malona keek om haar heen. Hier was ze nog nooit geweest.
"Zullen we naar het kamp gaan?" vroeg Malona aan kearn. Het was ondertussen zo hevig aan het sneeuwen dat je er met moeite nog iets kon door zien. Kearn wist ongeveer waar het kamp was. Terwijl ze het kamp probeerden te vinden botsten de katten tegen een heleboel dingen aan. Toen het eindelijk opgehouden was met zoveel te sneeuwen keek Kearn om zich geen. Tot zijn schrik waren ze niet bij het kamp. Malona kwam naar hem toe rennen. Kearn wist helemaal niet waar ze waren. Kearn begon in paniek te raken toen Malona vroeg: "Weet jij waar we zijn?" Kearn antwoorde: "Nee ik hoopte dat jij het zou weten." Toen begon er ineens een tweebeen te roepen. Geschrokken sprong Kearn opzij. Gelukkig had de tweebeen hen niet gezien.
'Nee ik hoopte dat jij het zou weten.' Zei Kearn tegen Malona. Malona zag dat Kearn paniekerig is. Toen begon een tweebeen te roepen en Malona liep naar achter. Malona zag dat Kearn geschrokken was. De tweebeen ging Malona's en Kearn's kant op. Malona ging zich in een struik verstoppen, die tweebeen stank vulde Malona's neus. De tweebeen ging op een houten ding zitten. Malona ging uit de struiken vandaan en keek naar de tweebeen. Toen sloop Malona weg en fluisterde tegen Kearn: 'Kom mee!' Malona sloop een kant uit. Toen ze 7 vossenlengtes van de tweebeen vandaan waren trippelde ze veder. Ze waren bij een donderpad met veel monsters. Malona stak over en ze werd bijna platgereden. Toen keek Malona Kearn blij aan en zei: 'We zijn bijna bij het kamp, ik kan Bloodclan katten ruiken!' Maar de weg wordt versperd door een klein vijvertje die nog niet bevroren was. Malona stond aan de kant van de vijver. Toen voelde ze iets op haar kruipen en ze voelde een flinke pijn op haar rug. Malona sloeg het van haar af. 'Kearn er zijn hier ratten!' Toen kwamen er overal ratten tevoorschijn die op Kearn en Malona afstormen
De tweebeen kwam de kant van de twee katten op. Toen ze nog maar een paar vossenlengtes van hen weg was en op een houten ding ging gaan zitten fluisterde Malona: "Kom mee!" samen liepen de twee katten weg. Richting het donderpad daar raasden een heleboel monsters voorbij. Samen liepen ze toen er geen monsters meer aan kwamen naar de andere kant van het donderpad. Toen zei Malona: "We zijn er bijna ik kan Bloodclan katten ruiken." Samen trippelden de katten verder totdat ze bij een beekje kwamen die de weg versperden. Het beekje was niet bevroren dus konder de katten er niet over heen. Kearn staarde naar het snelstromende beekje. Toen er ineens iets op hem sprong woest begon de kat in het rond te springen. Toen riep Malona: "Kearn er zijn hier ratten!" Geschrokken keek Kearn om zich geen uit alle kanten kwamen er ratten op hen af. Bang ging Kearn achteruit en fluisterde tegen Malona: "We moeten die beek over nu! De ratten zijn met teveel we kunnen die nooit aan."
"We moeten die beek over nu! De ratten zijn met teveel we kunnen die nooit aan." Malona keek naar de beek en zegt: "Ik haat water!" Malona rende naar de beek en liep door het water naar de overkant. Malona rende het bos in en toen ze op een veilige afstand van de ratten waren schudde Malona zich uit en wast zich. "Wat is water tog koud!" Zei Malona tegen zichzelf. Malona trippelt richting het kamp. "Eindelijk lekker bijna thuis!" Malona was zo diep in gedachten dat ze tegen een Boom gelopen is. Malona kreeg er een beetje hoofdpijn van. Malona trippelt weer veder naar het kamp. Toen Malona bijna bij het kamp was besefte ze dat Kearn er niet meer was. "Kearn waar ben je?" Roepte Malona. Malona keek om zich heen. "Waar zou Kearn nou zijn?" Dacht ze
Malona zei: "Ik haat water" en toen rende ze de beek door. Kearn wou net in het water springen toen hij opeens een hevige pijn op zijn rug voelde. Alweer een rat snel probeerde Kearn aan de overkant te raken maar dat lukte niet zo goed. De rat die op zijn rug zat die beet en van de pijn ging Kearn kopje onder. Toen hij terug boven kwam was de rat wel weg maar hij had veel pijn. Alles draaide en hij kon wel drie oevers zien. "Malona waar ben je" riep Kearn zachtjes. Gelukkig had Kearn de juiste oever gekozen. Hij deed een poging om uit het water te klimmen maar het mislukte. Kearn viel met een plons terug in het water. Hij deed nog veel pogingen om de oever te raken maar het mislukte. Alles was vaag ineens had hij de oever terug vast. Kearn probeerde erop te klimmen en hij raakte er. Hij kwam op de oever en schudde zich uit. Kearn zag alles dubbel en viel toen neer op de bosgrond. Na enkele minuten schoot hij terug wakker. Hij keek om zich geen en ging toen opstaan. Hij was nog steeds duizelig maar wankelend liep hij richting het kamp.
Malona keek om zich heen. "Kearn,Kearn?" Riep Malona. Malona trippelde terug naar het beekje, Malona zag een grijze kater wankelen. "Kearn!" Riep Malona en rende naar Kearn toe. "Kearn gaat het?" Vroeg Malona bezorgt aan Kearn. "Blijf jij hier, ik ga wat eten vangen, dan kan je wat aansterken." Zei Malona tegen Kearn. Malona liep in het bos en rook een konijn. Met zachte pootstappen volgde Malona de geur van het konijn. Malona keek in een struik en zag een konijn aan het eten. Malona bukte en sloop erheen, Malona was 6 muislengtes van het konijn af. Malona zette zich af en kwam bij het konijn, Malona zette haar nagels in het konijn. Het konijn begon hevig te piepen. Malona nam het konijn in haar bek en liep terug naar Kearn. Ze legde het konijn voor Kearn neer en keek vriendelijk naar hem.
Kearn liep wagelend richting het kamp toendat hij een bekende stem "Kearn" hoorde roepen. Snel draaide hij zich om, het was Malona die op hem af kwam lopen. "Kearn gaat het?" zei ze. "Ja een beetje" antwoorde Kearn. Daarna zei de zwarte kat: "Blijf jij hier, ik ga wat eten vangen, dan kan je wat aansterken." Kearn keek Malona aan en zei toen: "Oke Malona." Zo stil de kat maar kon sloop ze het bos in. Na enkele minuten kon Kearn de zwarte kat niet meer zien. Kearn ging vermoeit zitten en keek om zich geen waar Malona was. Ineens hoorde Kearn een zacht gepiep. Dat was waarschijnlijk Malona die een prooi had gevangen dacht hij. Na een tijdje rook hij de geur van een bloodclankat. "Waarschijnlijk Malona" zei hij zacht. Daarna zag hij Malona uit de struiken komen met een konijn. Ze kwam naar hem toe en legde het konijn voor hem. Kearn wou beginnen eten maar voordat hij dat deed vroeg hij aan Malona: "Heb je ook honger?" Kearn keek naar Malona en wachtte op haar antwoord.
Malona keek vriendelijk naar Kearn. "Heb je ook honger?" Vroeg Kearn aan Malona. "Ja eigelijk wel, maar eet jij maar het konijn op. Ik vang wel een muisje ofzo voor mezelf." Miauwde Malona tegen Kearn. Malona trippelde naar het bos Malona keek nog even achterom naar Kearn, En Malona ging toen het bos in. Malona vondt al snel een geur van een muisje, Malona bukte en sloop naar het kleine muisje. Toen zette Malona zich af naar het muisje, en zette haar klauwen in het muisje. Malona nam het muisje in haar bek en trippelde terug naar Kearn. "Smaakt de konijn goed?" Vroeg Malona aan Kearn. Malona peuzelde het muisje op. Toen keek Malona naar de lucht. "Het wordt al donker, de katten in Bloodclan vragen zich af waar we zijn denk ik." Miauwde Malona tegen Kearn.
Onderwerp: Help! 
zo 5 feb 2012 - 15:15
Thx Jaypaw
Thx Natasja
