We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
In haar korte leventje had ze een iets duidelijk gemaakt. Deze den, was haar territorium, haar domein, en van niemand anders. Iedereen die binnen kwam werd grondig geinspecteerd door de kleine meid, al dan niet van dichtbij. Ze hield vaak de hele den in de gaten. Ze had het gevoel dat zij de verantwoordelijke hier was, de sterkste en de beste, wat uiteraard verre van de waarheid was. Crowkit was een onstuimig, klein geval. Als er een iemand was die supervisie nodig had, dan was het haar. maar gaf ze daar aan toe? UIteraard niet, het was Crowkit en Crowkit didn't care. Kalm tikte ze dan ook even een mosballetje aan, die rustig verder rolde. Ze keek even op, pakte een ander mosballetje en schopte deze even hard naar de ander toe. De twee botsten tegen elkaar aan, waardoor de eerste bal meteen snel ging rollen, zo de nursery uit. oh... OOpsie.
Rustig keek ze rond. De laatste tijd was er zoveel gebeurt. Eerst de vergiftiging van Wolfstar, daarna verliest die ook nog zijn laatste leven. Er was chaos. Er was een ding die de apprentice wilde: rust. Haar blik gleed naar de nursery. Ze had nog niet eens een kitten van Blaze gezien! Nou, misschien wel gezien, alleen nooit op gelet. Een mosballetje rolde de nursery uit. Een glimlach kwam op het gezicht van Lightpaw. Kittens. De poes liep richting de bal en gaf hem een klein schopje zodat hij terug zou rollen naar de nursery. Expres niet hard. Ze wilde niet dat een kitten een bal tegen z'n kop kreeg. Ze keek naar binnen. Snel bekeek ze de kitten. Dit moest Crowkit zijn. Lightpaw liep naar binnen. "Hallo, Crowkit." zei ze vriendelijk
~Meep meep~
Crowpaw,
Member
Jazzy 387 Actief "Here comes a hurricane, trouble is her middle name!"
Toen het belletje terug de nursery in kwam rollen, schoten haar licht gekleurde oortjes naar voren. Ze sprong recht, trippelde achter het balletje aan en greep deze meteen vast tussen klauwtjes. Hey daar! Wat deed je terug hier? Toen ze echter haar naam hoorde, keek ze vluchtig op. Een vreemde. Wel meteen trok ze met haar oortjes, waarna ze zich kordaat overeind heiste en haar borstkas trots naar voren stak. Wat wilde deze vreemdeling? Ze snoof even, stak haar borstkasje naar voren en stampte dichter naar de ander toe. "Hoe jij me naam weten?" sprak ze, duidelijk de volgorde van de woorden moeilijk aan elkaar lijmende. Ze had er moeite mee, wist eigenlijk niet goed wat ze ermee moest doen. Maar ze bleef kordaat staan. Ze wilde antwoorden weten, en wel nu!
De apprentice zag dat Crowkit haar borstkas naar voren stak. Ze zag dat de kitten snoof waarna die dichter naar haar toe kwam. "Hoe jij me naam weten?" sprak de kitten. Lightpaw vond het wel grappig. Crowkit was bloedserieus, maar ze was zo klein. Nog niet zo stoer en intimiderend als een grote. De apprentice keek naar de kitten. Ze had ooit de naam gehoord en als je naar de kitten keek leek ze wel op een Crowkit. Er zat volgens haar geen donkerdere kitten in het nest. "Ik heb het ooit een keer gehoord." antwoorde Lightpaw rustig. Ze ging zitten. "Wat vind je van papa?" Ze was nieuwsgierig. Nu Wolfstar dood was, zou Blazesong leader worden. Er was natuurlijk wel een grote kans dat de kitten het nog niet begreep.
~Meep meep~
Crowpaw,
Member
Jazzy 387 Actief "Here comes a hurricane, trouble is her middle name!"
Crowkit fronste bedenkelijk bij haar woorden, het in haar achterhoofdje houdende opdat ze deze vreemdeling niet vertrouwde. Crow was geen naïef kind of een meeloper, nee, ze zwom altijd tegen de stroom in. Ze wilde alles weten en kapot maken, het liefst zelf de leiding hebbende over alles. Toen de kattin echter verder sprak, piekten haar haartjes omhoog. Het kleine meisje gromde even. "Papa stom!" zei ze kordaat, waarna ze even haar kinnetje de lucht in stak. "Ikka ga nieuwe papa zoeken," ja, Blaze was jammer genoeg disowned door zijn eigen baby dochter.
De kitten oor haar gromde even waarna ze zei dat papa stom was. Dit antwoord had de poes niet verwacht. Was papa niet cool? Papa was goed. Maar de kitten was jong, die snapte het nog niet. Crowkit zei dat ze een nieuwe papa ging zoeken. Lightpaw werd niet boos ofzo. Ze ging bijna lachen. Blaze had het dan wel heel erg verpest. Ze herinnerde het moment waar de kittens in het lijk van Wolfstar porden. Verschillende katten werden boos, waaronder hun papa, Blazesong. De apprentice knikte. "Papa moest goede voorbeeld laten zien. Jouw papa is hartstikke cool. Hij leid de Clan!" zei Lightpaw vrolijk. Als zij kitten was geweest zou ze het liefst opscheppen. "Wat jullie deden was niet respectfol. Jij zou toch ook niet willen dat iedereen je poort en iemand vraagt of je prooi bent?" Lightpaw keek de hele tijd vriendelijk, al klonk haar stem serieus. Ze was niet boos. De kittens konden het niet weten!
~Meep meep~
Crowpaw,
Member
Jazzy 387 Actief "Here comes a hurricane, trouble is her middle name!"
Het poesje luisterde kalm naar wat de ander te zeggen had en even verscheen er een frons op haar gezicht. Waarom moest papa dat dan doen? Hij leid de clan? "Waarom papa.... Leid clan?" ze had moeite met de laatste woordjes uit te brengen, moeite vindende in hoe ze het moest zeggen. Ze snapte niet wat het inhield, wat de ander bedoelde. De vreemdeling praatte vervolgens over wat ze hadden gedaan en gezegd en Crow schudde meteen haar kopje. "Ikke geen prooi! Ikke stoere Crowkit!" zei ze trots waarop ze haar borstkas naar voren bracht en even fel naar de ander keek. "Ik... Ikke wilde gewoon zien!" zien wat het was en het aan haar papa tonen. Papa had amper tijd voor hun, dus ze had gehoopt ergens dat haar ontdekking zijn aandacht zou trekken. Dat had het gedaan, maar niet op de manier dat ze wou.
Terwijl ze vertelde zag ze dat het kleine poesje kalm luisterde. De apprentice had wel eens andere verhalen gehoord. De kleine Crowkit vroeg aan haar waarom papa de Clan leid. "Anders word alles druk. Iedereen ruzie, geen idee wat te doen en misschien problemen met andere Clans." zei Lightpaw rustig. Als de Clans geen leiders zouden hebben was er zeker veel chaos. Wanneer ze van onderwerp veranderde, zei de kitten dat ze geen prooi was. Ze was stoere Crowkit. Ze zei dat ze het gewoon wilde zien. Lightpaw knikte. "Natuurlijk ben jij stoere Crowkit!" zei de apprentice vriendelijk. Een kleine glimlach kwam op haar gezicht. "Het is niet erg hoor wat jullie hebben gedaan. Vind ik. Jullie konden het niet weten, maar ik snap jullie papa wel. Alleen was hij een beetje te boos." vond ze. De kittens konden het niet weten. Ze waren nog niet eens een moon oud. Hoe konden ze het snappen?
Crowpaw,
Member
Jazzy 387 Actief "Here comes a hurricane, trouble is her middle name!"
De vreemdeling legde alles kalm uit en even fronste de kleine Crowkit naar de ander. "Andere clans?" ze had nog niet veel over clans gehoord, snapte het hele namensysteem ook nog niet, maar dat laatste zou komen met tijd. Ze zou de connectie snel genoeg leggen tussen de achtervoegsel, maar vandaag was niet de dag ertoe. Toen deze licht gekleurde poes haar stoer noemde, kwam ze trots overeind en stak ze haar borstkasje naar voren, een glunderende expressie kwam al snel op haar snuit. Ja! Ze was hardstikke stoer. "Ja! Ikke vind boos niet leuk!" zei ze kordaat waarna ze even een pruillipje trok. Het was erg gemeen geweest van papa en het had haar zeker geraakt. Kinderen waren zo snel onder de indruk, zowal negatief als positief, en Crowkit was geen uitzondering.
Al snel merkte ze dat de kitten inderdaad jong was. Ze snapte het allemaal nog niet. "Ja. Je hebt ShadowClan, RiverClan, ThunderClan en WindClan. Wij zijn WindClan. Ik weet zeker dat je er later meer over leert." Dat was echt de taak voor de ouders. Lightpaw vond het leuk om andere dingen te leren, maar ze was geen mentor of mama. De ander vond boos duidelijk niet leuk. De apprentice vond het ook nooit leuk. Op dat soort momenten zou zij het liefst wegrennen. Huilen. De poes was erg onzeker en gevoelig, al deed ze zich altijd stoer voor. "Boos inderdaad niet leuk." Ze knikte. Ze haatte boze katten. Ze voelde haar dan zo klein! Het leek vaak alsof ze er dan niet was. Niemand hield rekening met iemand die er bij stond. Zelfs familie niet. "Ik zal me even voorstellen. Ik ben Lightpaw." zei de apprentice. Ze was het bijna vergeten. De poes ging op haar buik liggen. Nu kon ze de kitten goed aankijken.
~Meep meep~
Crowpaw,
Member
Jazzy 387 Actief "Here comes a hurricane, trouble is her middle name!"
Crowkit spitste haar oortjes toen de ander haar een soort van les begon te geven over hun cultuur. Ze ging meteen zitten en keek met grote ogen op naar de rossige poes. Wauw. "Waarom zijn er zoveel? Waarom niet... Een?" ze kantelde haar kopje. Waarom waren er clans? Wat was eigenlijk een clan? Ze fronste even, de vragen holden door haar kopje als een wilde stier. Wat een boel nieuwe informatie zeg. De vreemdeling praatte verder en stelde zich voor als Lightpaw. Wel meteen sprong Crow overeind, helemaal vergeten dat de ander haar naam al wist. "Ikke Crow!" zei ze blij. Na enkele tellen besefte ze dat de ander haar al meerdere keren bij haar nam had aangesproken, waardoor ze even een 'o' vorm maakte met haar mondje. Maar toegeven dat ze fout was? Dat zou ze niet doen, niet mondeling.
De kitten vroeg waarom er zo veel waren. De apprentice had het in het begin ook niet gesnapt. Misschien moest ze het maar eens leren! Ja, dat zou leuk zijn. De ander stelde zich blij als Crow voor. Lightpaw keek geamuseerd naar het jong. "Wil je wat ver de Clans horen?" stelde ze voor.
Sorry for the short story
~Meep meep~
Crowpaw,
Member
Jazzy 387 Actief "Here comes a hurricane, trouble is her middle name!"
Ondanks dat Crowkit een orkaan was van een kind; eentje die altijd voor porblemen zorgden, was ze erg leergierig. Ze leerde graag nieuwe dingen en ondanks haar o zo stoere karakter, was ze best een nerd. Ze wist graag dingen, maar ze was niet de meest snuggere of slimme persoon die er was. Of de hersenpan nog ging groeien was een vraag voor later. Ze slikte even en knikte meteen bij het voorstel van Lightpaw. "Ja!" zei ze blij waarna ze wat dichter naar de licht gekleurde kattin schoof en haar staartje om haar poten sloeg. Met grote ogen keek ze op naar de ander. Hongerig naar kennis, ze wilde meer weten!
Ze genoot als ze iemand iets mocht leren. Ze hield ervan om de reacties te zien. Ze vond het leuk om andere te helpen al was ze vaak onzeker. De apprentice voorkeur ging naar kittens. Die waren jong en grappig. Soms een beetje lastig, maar als je weet hoe je er mee om moet gaan, lukt het best! Lightpaw zag dat de kitten meteen knikte waarna ze 'Ja!' zei. De kitten schoof iets naar haar toe. "Laten we beginnen met waar de Clan om bekend staan en wat ze ongeveer zijn." zei Lightpaw. Dat leek haar een goed idee. "ShadowClan. Ze zijn sluw en worden vaak als gemeen beschouwd. Ze zeggen dat hun harten koud zijn. De ShadowClanners kunnen goed in de nacht zien en jagen. Waarschijnlijk de beste van alle Clans. Maar ja, ze zijn niet voor niets ShadowClan." ze keek even naar Crowkit en gaf de kans aan haar om vragen te stellen. De planning van Lightpaw: ShadowClan, RiverClan, ThunderClan en als laatst WindClan. Ze was niet van plan om over rogues, kittypets en BloodClan te praten.
Crowpaw,
Member
Jazzy 387 Actief "Here comes a hurricane, trouble is her middle name!"
Crowkit ging er goed bij zitten en luisterde aandachtig naar de andere kat. De roestkleurige poes begon te praten en zo te horen ging het over SHadowclan! Blij wipten haar oortjes even op en nee, opdat ze kort op haar pootjes aan het Wipwap was. Oh! Die klonken heel stoer! Aandachtig luisterde de jonge kitten naar Lightpaw, het was duidelijk dat ze leergierig was als haar informatie werd aangeboden. Ze glimlachte zachtjes en maakte al snel een 'o' van haar lippen toen de ander haar zin afmaakte. "Ikka ga de beste jagen snachts! Beter dan SHadowclan!" zei ze vastberaden met een grijns op haar smoelwerk. Ze zou bewijzen aan de hele wereld dat ze de beste was, de beste in alles.
De ander was vastberaden om de beste nachtjager te worden. De apprentice glimlachte. Je moet in de nacht uitkijken dat je niet in de tunnels terecht komt. "RiverClan," begon Lightpaw. Ze dacht even na. De poes wist niet veel over hun. Best gek, want hun territorium zat naast die van WindClan. Ehm ze hadden vis. Konden zwemmen en hielden van mooie spulletjes. Zo iets? Let's try. "Ze zijn meestal weldoorvoed. Dat betekent dat ze meestal genoeg eten hebben. Ze houden van mooie spulletjes, zoals grote glimmende schelpen. Hun zijn de enigen die vissen en ze kunnen het beste zwemmen van alle Clans." Dat ging best goed toch? Meer kon ze niet. Waarschijnlijk wilde de kitten ook de beste zwemmer worden. Dat verwachtte de apprentice. De kitten wilde de beste zijn. Dat was duidelijk.
Crowpaw,
Member
Jazzy 387 Actief "Here comes a hurricane, trouble is her middle name!"
Lightpaw sprak, vervolgde haar verhaald, en de oogjes van de kleine grijze kitten glommen bij de woorden die ze hoorde. Nieuwe woorden die ze nog nooit had gehoord, dingen die nieuw waren. Haar blik hongerig gericht op de verteller. Ze wilde meer weten, alles weten. "Wat is zwemmen?" vroeg de poes aan de lesgever, waarna ze even een stapje dichter zette. "En schelpen? Wat is dat?" Ja... "Eten ze dat? Schelpen?" als ze zo goed doorvoed waren, was dat dan door deze befaamde schelpen? Ze fronste wat en bleef de ander strak aankijken. Haar vragen simpel en kort, opdat ze nog niet veel van de wereld afwist. Ze was klein, jong, onervaren. "Wat is vissen? Waarom doen wij dan niet aan vissen?" en daarbij ook de andere clans, want... Tja, als een ander het kon, konden zij het toch ook? Dat was de logica die in haar kopje bleef hangen.
De kitten had best veel vragen, maar de apprentice snapte het wel. Crowkit was jong en wist nog niet wat al die rare RiverClan dingen waren. Die dingen kwamen immers alleen daar voor. "Zwemmen is lastig uit te leggen, maar ik doe mijn best. In water kan je niet lopen, maar stel je moet vooruit. Je maakt dan een bepaalde beweging waardoor je je verplaatst in het water. Zonder te verdrinken." beantwoorde Lightpaw de eerste vraag. Zelf wist ze ook niet hoe RiverClan het precies deed. Daarom was het natuurlijk ook hu specialiteit. "Schelpen zijn mooie harde dingen die op de bodem van een Rivier ofzo zit. In een rivier zit water." Ze had wel eens een schelp gezien. Ze waren best mooi, maar het ligt er aan wat voor een. Grote glimmende zijn mooi, maar kleine modderige niet. "Vissen zijn raar gevormde prooien die leven in het water. Wij hebben geen rivier om vissen uit te halen. Dan moet je in RiverClan zitten." zei de apprentice. Ze dacht even na. Welke Clans had ze nog niet gehad? "ThunderClan."
~Meep meep~
Crowpaw,
Member
Jazzy 387 Actief "Here comes a hurricane, trouble is her middle name!"
Lightpaw waagde een poging om zwemmen uit te leggen. Crowkit fronste even bij haar woorden, begon te malen over hun redenering, hun inzicht. Kon water dan zo diep zijn? Ze had het enkel nog maar in kleine poeltjes gezien door lekkend mos en daar kon ze met gemak door wandelen! Het kwam immers niet eens hoger dan haar tenen. Verdrinken? Ze fronste even en kantelde haar kopje. "Wat is een verdrinken?" het klonk niet veels goed aan de descriptie die de apprentice eerst had gegeven over het zwemmen, maar Crowkit was te nieuwsgierig om de vraag links te laten liggen. De uitleg van de schelpen klikte wel bij het poesje ene even sprong ze blij op. "Kunnen wij dan ook schelpen pakken?!" ze wilde nu wel heel graag een schelpje gaan zoeken en halen, dat leek haar heel leuk! De rossige poes vertelde verder, haar vragen rustig beantwordende. Ze trok even met haar kopje en kantelde haar hoofd. Een frons verscheen op haar gezicht, niet eentje van bedenkelijkheid, maar van een lichte woede. "De rivier moet van ons zijn!" want dan konden ze schelpen en vissen hebben en dat klonk heel cool! Een laatste woordje, liet haar meteen blij opkijken. "Thunderclan!" echode ze dan ook. Die klonken wel heel cool!
De kitten had vragen. Wat was verdrinken? "Wij hebben lucht nodig. Zonder lucht gaan we dood. In water zit niet genoeg lucht. Vaak komt je hoofd onder water en kan je niet meer omhoog komen. Je krijgt dan geen adem en sterft helaas." zei Lightpaw ernstig. Water had voordelen, maar het kon enorm gevaarlijk zijn. En dan had ze het nog niet eens over de stromingen gehad. Wat als een van hun zou verdrinken. Ze schudde haar hoofd en bedacht een antwoord voor de tweede vraag. Konden zij schelpjes pakken? Ja natuurlijk konden ze dat, maar of het verstandig is... Het blijft RiverClanterritorium en dus zijn ze er niet welkom. "Dat kan, maar we mogen daar niet komen. Wij zijn geen RiverClan." beantwoorde de apprentice de vraag. Het was niet verstandig om die kant op te gaan. Of ze moeten willen vechten. Crowkit zou het cool vinden, maar winnen kan de kitten nooit. En zij dan? Nee. Crowkit was van mening dat de rivier van WindClan moest zijn. "Wij hebben water genoeg. En de rivier heeft ook veel nadelen. Als er te veel water komt kan er een deel van het territorium onder water komen. Wij kunnen niet zwemmen. En het is RiverClan die bij de rivier hoort." sprak ze kalm. Het klonk niet boos. Ze begreep het. De rivier zou best handig zijn, maar er zijn ook nadelen. WindClan territorium zal niet snel onder water lopen, maar alles bij de rivier wel. Dan hadden ze er toch niets aan. De kitten echode de naam ThunderClan. Lightpaw vond de naam cool. Donder. [b]"ThunderClan leeft in het bosgedeelte van het woud. Het zijn uitstekende jagers en hebben respect voor andere Clans. Met oorlog zijn ze hard en hebben geen vrees." De poes vond het allemaal goed klinken. Schept ThunderClan op? Nee hoor. Ze zijn goed bezig.
Onderwerp: My domain 
zo 6 jun 2021 - 0:18
