Draw Your Weapons

Zo, opnieuw een paar prooien binnen. Zoals het hoorde. De rode poes zette de prooien neer waar ze hoorden en bleef toen even over de omgeving gluren. Katten liepen overal in het rond, ze leken druk bezig te zijn vandaag. Maar het ging ook niet echt anders in de Elite, elke dag was een drukke dag. Iedere simpele dag die voorbij streek was een dag om hard te werken en je best te doen. Het was hoe alles nou eenmaal in elkaar zat, en het was goed voor haar. Want ze hield wel van systemen zoals deze. Ze was gewoon een aardig loyale kat die alles deed wat er van haar gevraagd werd. En so far had dat haar in leven gehouden. Maar eh, ze verwachtte ook niet veel anders. De poes vond zichzelf heel erg veel waard al toonde ze het niet iedere dag. Het was hetgene wat haar veel zelfvertrouwen gaf. Het was vreemd om te denken dat anderen weinig zelfvertrouwen hadden, dat ze zichzelf konden breken in één seconde. Maar het was ook je eigen gedachtegang die je grootste vijand was, niets of niemand ernaast. En kijkend naar de nieuwkomer hier leek ze wel alsof ze al heel wat had meegemaakt. Geen idee of het haar eigen wil was om hier te komen in de Elite of niet. “Hallo daar”, begroette ze de grotere bruine kattin met een knikje toen dat ze naar haar toe was getrippeld. “Indra toch? Ik ben Vidhi”. Nice to meet u.



+Indra

Bloodclanners leken haar verbazingwekkend spraakzaam. Ze vroeg zich af hoe dat kwam - omdat iedereen onbevreesd was? Omdat ze probeerden te tonen hoe veel beter ze wel niet waren? Of uit een soort pure onschuldig geluk die kwam met geboren worden op zo'n wrede plek? Wie zou het zeggen. Indra was niet opgezet met al die vriendelijkheid, fake of niet fake. Ze vond het moeilijk om door hen heen te zien, om te weten wat hun intenties waren en in hoeverre ze oprecht waren. De gelittekende kattin keek neer op de jonge poes die haar aansprak en voorstelde als Vidhi. Zelf hoede ze zich in ieder geval nooit echt voor te stellen; ze was hier al even berucht als ze in Windclan geweest was, zo bleek. Maar ze wist evenmin hoe om te gaan met de attentie hier als ze dat wist in Windclan. "Hallo.", bromde ze, niet per se onvriendelijk voor haar doen maar duidelijk ook niet warm. Haar groene blik boorde in de blauwe ogen van de rosse kattin. Wat moest ze?