To fresh faces and new places

Indra keek neer op de deputy toen die op haar af kwam. Wacht, nee, hoe noemden ze dat hier ook weer? Captain? In ieder geval was het dezelfde rol als een deputy in Windclan, zo leek het. Beetje slaaf spelen voor de leider. Ze vond het wel een béétje raar dat het zo'n jonge was, een kind nog maar, die de Bloodclanners moest leiden, samen met dat mormel dat zich General noemde. Hadden de Bloodclanners dan zo weinig zelfrespect, dat ze zich lieten commanderen door dit tweetal? Of was er iets dat ze over het hoofd zag, een reden dat niemand hen al van hun troon gestoot had? In ieder geval zou zij niet de persoon zijn om dat te doen, dat wist ze. Ze had niet genoeg macht binnen Bloodclan, te weinig vrienden en volgers. Ze moest zich koest houden, in ieder geval voor nu, in ieder geval terwijl ze nog de nieuweling was. "Skadi.", antwoordde ze met een knikje, haar tanden op elkaar geklemd. Ze was schoorvoetend beleefd - maar hoewel het enthousiasme er niet af droop, kon niemand haar iets zeggen over haar manieren.

Manieren waren tenminste aanwezig, dat was iets. Toch wist ze dat de katin, die ooit zelf een hoge rang had gehad in een van die belachelijke bosclans, op haar neer keek. Dat was niet moeilijk af te lezen. Maar Skadi kon haar niets maken zonder goede reden, jammer genoeg. “Hoe bevalt de Elite je tot nu toe?” Besloot ze dus maar een neutraal topic aan te kaarten. Tenminste, tenzij Indra een afgunst naar hun zou hebben die ze ineens wilde delen. Dan zou het niet erg neutraal blijven, aangezien Orchis er zeker van wilde zijn dat iedereen loyaal was aan de Elite. Iets wat ook niet onnodig was, aangezien er veel te vrij met de regels was omgegaan in de periode voor zijn macht. Ze was het nog steeds niet altijd met hem eens, maar strengere discipline voor de zwakkelingen en regelbrekers was iets wat gewoon nodig was. Niet dat ze zelf altijd Brat’s regels had gevolgd in haar tijd als young one, maar kon iemand haar dat kwalijk nemen. De kattin was leider geweest van de sterkste clan in het omringende gebied en ze verliet ze zomaar omdat ze er even geen zin meer in had. Hopelijk zou Indra betere keuzes leren te maken. Voor haarzelf uitkijken had ze immers al wel onder de knie, als de feud met Zahida iets was om vanuit te gaan.

Skadi vroeg haar hoe ze het vond in de Elite. De vraag die iedereen haar stelde - alsof ze verwachtten dat ze zich zou verspreken, dat ze zou laten vallen dat ze eigenlijk een spion was en helemaal niet afgezet als Windclan deputy, of zo. Soms wou ze dat dat waar was. Op andere momenten was ze heel blij dat ze niet langer meer verantwoording moest afleggen aan 'ik steek je even casual voorbij in het leaderzijn'-Wolfstar, die haar mooi zwanger gemaakt had en dan haar rang ging claimen van Starclan. Hier werkte het tenminste niet zo. Hier werden de sterksten en de slimsten beloond, hier ging macht over met bloed en hier was minder plaats voor vriendjespolitiek. Althans, zo leek het haar toch. "Beter dan in Windclan.", antwoordde ze dan ook, eerlijk maar misschien vrij cryptisch, haar uitdrukking en haar stem zorgvuldig neutraal gehouden. Zo weinig mogelijk informatie geven, dat was haar motto hier. Om te overleven was het het beste als niemand veel over je wist, want alles wat je zei kon tegen jou gebruikt worden en overal konden ze wel een zwakte in vinden.

Erg spraakzaam leek Indra niet echt, bleek het zo. Het minimale antwoord dat het haar beter beviel dan in Windclan kwam haar kant op. Tja, alles was beter als die smerige clans, dus dat was niet heel moeilijk om te bereiken. Ze liet haar groenblauwe ogen over het gezicht van de oudere kattin gaan, maar ze kwam alleen een masker tegen. Wel kon ze irritatie peilen, maar of deze aan haar gericht was of aan andere zaken, dat kon ze niet aflezen. Daarnaast, zolang Indra het niet in haar gezicht toonde, kon ze de kattin er moeilijk op afstraffen. Helaas. Het werd allemaal een beetje saai hier, sinds dat de zaken een beetje waren gaan liggen, iets waar Skadi niet altijd even goed mee om kon gaan. Ze was op haar best in de chaos van alles, tijdens het aanstoken van het vuur wat nu sliep. “Mooi. Dus je hebt geen problemen meer met andere members?” Vroeg ze verder door. Als Captain was het haar taak om te weten wat er gaande was, en ze was ook redelijk goed in het zien als katten logen. Tot nu toe had Indra de waarheid gesproken, dus eens kijken of dat zo bleef. Want als er onderlinge gevechten kwamen, dan liever onder haar orde of die van Orchis, net als het geplande gevecht tussen Indra en Zahida toen ze net was binnengewandeld. Liever gepland en onder hun macht dan ergens in een hoekje zonder hun weten, dan kon het ook nog eens een voorbeeld zijn voor de anderen. Ze hadden namelijk hard dicipline nodig gehad, dicipline die langzamerhand aan het terugkomen was, maar nog steeds aangescherpt kon worden voor sommige members.