I dont want chaos

Onderwerp: I dont want chaos do 30 sep 2021 - 17:15

Zijn blauwe ogen waren nog niet zolang open. Hij was ook nog niet oud. Een paar weken, meer niet. Waar de meesten alles wilden ontdekken bleef de kitten liever stilzitten. Hij had alles al gezien met zijn ogen, ook al was het niet van dichtbij. Dat hij jong was wilde niet zeggen dat hij wilde spelen. Nee, hij hield niet van drukte. De kater deed daardoor natuurlijk niet veel. De nursery uit wilde hij ook nog niet. Het was er soms zo lawaaierig. Meestal vroeg hij zijn moeder of soms een andere queen om verhaaltjes te vertellen. Kijken naar de spelende kittens was ook erg interessant. Maar er was soms iets beters. Iets stiller. Met zijn gedachtes dacht hij aan dingen die hij had gehoord. Hij fantaseerde terwijl zijn ogen gewoon simpelweg staarden. En dat was ook wat hij nu deed. Staren en fantaseren.

Onderwerp: Re: I dont want chaos do 30 sep 2021 - 19:59

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

Remnantpaw kwam zo nu en dan in de Nursery, wellicht omdat het haar taak was om zieke kittens snel op te sporen en te helpen of omdat ze haar beste ervaringen in de Nursery had gehad. Een andere reden kon zijn dat ze Newtspark haar Clangenoten niet bang wilde maken en wist dat de flamepoint hier onmogelijk kon schreeuwen. Wat het ook was, de grijze Medicine Cat Apprentice kwam rustig en langzaam de bekende den in terwijl ze rond keek naar de kittens die de afgelopen dagen al flink waren gegroeid. Een warme glimlach ontstond op haar lippen toen ze Ashkit zag, een van de kittens van Nighttooth. 'Ashkit,' Murmelde ze zachtjes.

❅

Onderwerp: Re: I dont want chaos vr 1 okt 2021 - 9:22

Hij zag zichzelf op een rots liggen, genietend van de warme zon. Rustig, zonder drukte... Niks, maar dan ook niks. Behalve een gemurmelde 'Ashkit,' Huh? De kater schudde verward zijn kopje. Er stond een grijze poes in de nursery. Meestal werd hij boos om gestoord te worden, maar voor deze poes moest hij respect hebben. Dat had zijn moeder gezegd. "Allow Wemnwnat paw!" Je kon niet van hem verwachten dat hij ook nog eens kon praten. Zien was al genoeg.

Onderwerp: Re: I dont want chaos za 2 okt 2021 - 20:19

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

Remnantpaw keek met een zacht glimlachje een van de jongere katten in de Clan aan. Het was een hele opluchting voor haar om te zien dat deze de pijn en angst nog niet kenden. Ze waren nog heerlijk niet bewust van de gevaren buiten en zelfs soms binnen de Clan. Deze hadden geen Stagtine gekend. 'Allow Wemnwnat paw!' Piepte de kitten een tikkeltje onhandig, ze had dan ook niet de makkelijkste naam. Haar amberkleurige ogen stonden zacht terwijl ze langzaam naast hem kwam zitten en stil haar ogen door de den liet glijden. Soms hoefden er geen lange gesprekken te zijn om zich comfortabel te voelen. Heel voorzichtig sloeg ze haar staart om het kleinere lichaam van de ander heen, hem hiermee toestemming gevende om tegen haar aan de kruipen als hij dit wilde.

❅

Onderwerp: Re: I dont want chaos za 2 okt 2021 - 22:56

Weet je, het was gewoon knap dat hij dit kon. Als iemand nu zal gaan klagen moest die gene maar uitkijken. Vooral zijn oren in de gaten houden! Remnantpaw vond het al goed genoeg. Hij kreeg geen verbetering. De poes kwam langzaam naast hem zitten en sloeg voorzichtig haar staart om hem heen. Meestal liet hij alleen zijn moeder dit doen, maar Remnantpaw deed het op een fijne manier. Rustig en liet een keuze voor hem open. Ashkit schuifelde iets dichter bij, niet helemaal tegen de grijze poes aan. Zo was het lekker comfortabel. "Mwamwa zei dwat respwect ik voor je mwoet hebben, maar ik nog nie swappen." Waarom moest het? Ze heelde katten, maar warrior vochten en stierven daardoor. Oh en hij verdiende ook respect. Hij was misschien jong, maar wel slimmer dan die andere kits. Verhaaltjes naspelen, dan elkaar per ongelijk pijn doen en daarna janken. De grijze kater vond dat hij ten minste normaal bezig was. Of misschien niet. Was hij de enige die er geen nut in zag?

Onderwerp: Re: I dont want chaos vr 8 okt 2021 - 10:46

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

Remnantpaw hield van de Nursery, de warme geuren en zachte stemmen. Als er al geschreeuwd werd dan was het vaak in piepende tonen kenmerkend voor de jongste kittens die in een speelgevecht raakten. Alles was beter dan de angst dat Newtspark haar stem weer zou verheffen en de afschuw die de jonge Medicine Cat Apprentice voelde als ze zich er weer bij neer moest leggen. Ze was nog lang niet klaar om alleen voor de Clan te zorgen maar soms vroeg ze zich stiekem toch af of het niet beter zou zijn om het alleen te doen. Dan had ze een eigen nest om zich veilig in te voelen. Ashkit schuifelde iets meer naar haar grijze vacht toe waardoor Remnantpaw hem voorzichtig met haar warme amberkleurige ogen in zich op nam. 'Mwamwa zei dwat respwect ik voor je mwoet hebben, maar ik nog nie swappen.' De vraag van de kitten deed haar met haar oortjes wiebelen terwijl ze haar schouders ophaalde. Ze verdiende wellicht respect maar enkel als ze zich bewees naar de Clan, iets dat ze misschien nog niet had gedaan, onder stress leek ze altijd veel meer moeite te hebben. Moeite om de rust te bewaren, zeker sinds haar eigen Mentor onder stress altijd begon te schreeuwen. Nee, ze was veel liever in de Nursery waar ze altijd naar verhalen had kunnen luisteren, kunnen spelen en de Elders had kunnen bezoeken met talloze vragen. Ze snapte nog niet wat er van haar werd verwacht, ze had contact met Starclan gehad, enkele keren. Hun hadden haar geaccepteerd maar wat betekende dat voor de rest van de Clan? Vragen waar ze geen antwoorden op had maar ook niet de diep over nadacht. Het waren gewoon feiten, ervaringen. Zacht blies de jonge kattin haar adem uit. 'Omdat een Medicine Cat Apprentice zoals ik... Ervoor moet zorgen dat.. dat iedereen in orde is. Soms moet iemand iets eten dat niet lekker is om beter te worden.' Ze had niet het gezag om het gevecht aan te gaan met een patiënt die niks met haar te maken wilde hebben. Nog niet tenminste. Ze liet haar oren hangen, ze zou beter worden. Beter dan haar Mentor. Daar zou ze alles voor doen.

❅

Onderwerp: Re: I dont want chaos vr 8 okt 2021 - 15:56

Zijn blik gleed even naar een stelletje kits dat aan het stoeien waren met hun 'Clans'. De kitten snapte niet wat er leuk aan was. Je leerde niks en je deed elkaar misschien pijn. Hij had het één keer geprobeerd, maar zag de lol er echt niet van in. Niemand zou zijn gedachtes kunnen veranderen. Nu al niet. Hij zal het ook niet toelaten als iemand het zal proberen. Misschien zijn siblings, maar dat lag eraan of ze zich konden gedragen. Hij ging echt niet spelen met irritante zeurders. 'Omdat een Medicine Cat Apprentice zoals ik... Ervoor moet zorgen dat.. dat iedereen in orde is. Soms moet iemand iets eten dat niet lekker is om beter te worden' Ashkit draaide zijn kopje naar Remnantpaw en hield hem een beetje schuin. "Mwaar ikke toch ook respwect mwoet kwijgen?" Het katertje vond dat hij even belangrijk was als iedereen. Nu misschien nog niet, maar hij was de toekomst van de Clan. Zonder kittens konden Clans niet generaties lang doorgaan en uiteindelijk werd hij ook een warrior. De grijze kitten was niet arrogant, omdat hij zichzelf zo belangrijk voelde. Nee, hij dacht na. Meer dan de meesten van zijn leeftijd.

Onderwerp: Re: I dont want chaos za 9 okt 2021 - 22:54

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

De jonge kattin zou er bijna alles voor geven om nog een Moon langer te mogen spelen met andere kittens en niet aangekeken te worden omdat ze iets niet snapte of omdat haar emoties alle kanten op leken te stuiteren. Het was zoveel makkelijker als kitten, aan de andere kant was ze altijd blij dat ze anderen mocht helpen en hoewel het soms heftig was katten gewond of getraumatiseerd te zien zat haar hart in ieder geval op de goede plek. 'Mwaar ikke toch ook respwect mwoet kwijgen?' De kitten stelde moeilijke vragen waar ze geen antwoord op had. Respect was iets dat zeer ingewikkeld was, het kwam niet geheel automatisch. Stagtine was vroeger ook gerespecteerd geweest totdat duidelijk was geworden dat hij de eer van Thunderclan niet in zich droeg. Ze haalde haar schouders op, een tikkeltje verontschuldigend, voordat ze haar ogen naar de spelende kittens wende. Ze had simpelweg gewoon geen antwoord, dat had ze wel vaker niet. Ze zuchtte zachtjes, het was makkelijk om alles te weten. Als ze zeker was geweest dat ze het alleen kon, dan had ze dat gedaan.

❅

Onderwerp: Re: I dont want chaos za 9 okt 2021 - 23:07

De poes had blijkbaar geen antwoord op zijn vraag. Waarom kon ze wel antwoord geven op de vraag waarom ze haar moest respecteren en niet die van hem? Hij voelde wel dat de poes het gewoon echt niet wist. De grijze poes haalde haar schouders een tikkeltje verontschuldigend op. Nou, hier had hij ook niks aan! Medicine Cats moesten toch slim zijn? Dan moest ze ook het antwoord weten of hij ook gerespecteerd moest worden. Eén ding was zeker, als alle Medicine Cats zo reageerden, dan waren ze dommer dan hij dacht. De grijze kitten zag dat Remnantpaw naar de spelende kittens keek. Misschien wist ze daar wel antwoord op. "Waarom stoeien kittens steeds? Het is toch alleen maar nutteloos?" Hopelijk wist ze hier wel antwoord op. Anders wist Ashkit echt niet meer hoe en wat. Dan moest hij maar weer eens back to the basic.

Onderwerp: Re: I dont want chaos ma 11 okt 2021 - 21:09

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

De jonge kattin was zelf ook niet oud genoeg om dit soort vragen te beantwoorden. Ze had al moeite gehad om antwoord te vinden op haar eigen vragen, haar rang kon best verwarrend zijn. Iedereen moest gerespecteerd worden maar was Stagtine nu ook gerespecteerd door hen, nee. Hij had hen verraden, hij had zoveel pijn veroorzaakt maar dat kon ze een kitten niet uitleggen en wilde ze een kitten ook niet uitleggen. Remnantpaw was geen volwassen kattin of Elder die Moons aan ervaring had. 'Waarom stoeien kittens steeds? Het is toch alleen maar nutteloos?' Remnantpaw keek in de richting van de spelende kittens voordat ze hem met een matig glimlachje aan keek. 'Omdat ze sterke Warriors willen worden. Een sterke Warrior moet kunnen vechtten voor de Clan.' Vanaf een zeer jonge leeftijd werden kittens al opgevoed om de taak van Warrior aan te kunnen. Een Medicine Cat was een apart vak opzich, een heel andere soort training.

❅

Onderwerp: Re: I dont want chaos wo 13 okt 2021 - 18:35

Hij probeerde eruit te halen wat ze speelden. Was het gewoon om te kijken wie het sterkst was of nep Clan tegen nep Clan? Wat hij wel wist was dat er vaak lawaai vandaan kwam. Gepiep, geschreeuw en klappende tandjes. Blijkbaar waren deze kittens niet zo slim dat ze wisten dat er een stille manier was. Denken. Hij zag zichzelf altijd in een andere wereld voor zich als leider van de FireClan. De kater was dan Ashstar en hij had een trouwe deputy, zijn broertje Blizzard. Als die kater het niet wist dan had hij Nighttoot nog. In zijn droom wereld kon hij de meest sterke en mooie zetten doen. Als hij die in het echt probeerde ging het sowieso fout. Daar, in zijn gedachtes, was hij sterk en ongelooflijk. Hij zat stil en toch speelde hij. Misschien leek het een beetje eenzaam, maar als je in zijn lichaam zat voelde je je niet zo. Het was misschien ook nep, maar makkelijker. 'Omdat ze sterke Warriors willen worden. Een sterke Warrior moet kunnen vechtten voor de Clan.' Ashkit hield zijn kopje even schuin. Wat was het nut? Je kon toch geen echte warrior zetten. Ze konden nog niet eens denken als een warrior! "Mwaar je hoeft nwiet stwerk zijn." Nee, dat was niet nodig. Zelfs de zwaksten konden goede warriors zijn. Die waren misschien juist snel of slim. Hun aanvalskracht was dan misschien niet goed, maar ze konden vaker aanvallen zonder snel gewond te raken.

Onderwerp: Re: I dont want chaos ma 18 okt 2021 - 19:54

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

De jonge Medicine Cat Apprentice wist dat het leven soms te ingewikkeld was om te snappen, maar misschien had ze zelf het geluk gehad dat ze zoveel had ervaren. Later zou ze er wellicht positief op terug kijken maar voor nu was haar brein een ingewikkelde bende, alsof ze haar den al Moons niet had opgeruimd. Ze was nooit echt getraind als normale Apprentice, aangezien ze al snel was gekozen voor een ander pad. 'Mwaar je hoeft nwiet stwerk zijn.' Remnantpaw haalde haar schouders op voordat ze de kitten met een warme glimlach aan keek. 'Het kan handig zijn... Maar ik ben niet getraind als Warrior. Ik ken enkel het... Het pad van Starclan.' Ze kende Starclan beter dan de rest van de Clan, afgezien van misschien Rousebell, Newtspark en Eveningstar. Aan de andere kant, ze hadden haar al vroeg een Prophecy toevertrouwd. Zelfs al was ze te jong geweest om er daadwerkelijk iets mee te doen. Ashkit zou waarschijnlijk beter zijn vragen aan zijn moeder of andere katten kunnen stellen.

❅

Onderwerp: Re: I dont want chaos di 19 okt 2021 - 9:00

Kittens dachten anders dan hem. Was hij dan de vreemde? Nee, hij was juist slim. De kittens dachten alleen maar aan spelen, warrior worden en stoeien. Echter dacht Ashkit maar aan èèn van die dingen. Het grijze katertje was dan Ashstar. Maar het was niet eens fysiek. Het waren gewoon gedachtes. 'Het kan handig zijn... Maar ik ben niet getraind als Warrior. Ik ken enkel het... Het pad van Starclan.' Sterk zijn kan handig zijn. Kan. Was hij ook sterk? Ja. Ashkit speelde misschien niet, maar was op een andere manier sterk. "Ik sterk! Met hoowfd." Het kwam er misschien niet handig uit, maar hij wist duidelijk wat hij bedoelde. Zijn kracht was misschien niet sterk, maar zijn gedachtes wel. Hij was slim. Remnantpaw genas katten. Je had kruiden kennis nodig. Moets verstandig en slim zijn. Zelfs als dit niet lukte had je doorzettingsvermogen. "Jij sterk."

Onderwerp: Re: I dont want chaos wo 20 okt 2021 - 21:37

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

De jonge Medicine Cat Apprentice was ook niet altijd de meest speelse kattin geweest maar ook zij had haar momenten gehad. Momenten waarin ze probeerde anderen te overmeesteren en droomde over het moment dat ze eindelijk tot Warrior zou worden benoemd. Haar pad was uiteindelijk veranderd naar dat van Starclan. Dat betekende dat haar leven er anders uit was gaan zien en haar trauma's haar enkel nog meer verwarrend hadden gemaakt dan ze al was voor anderen. 'Ik sterk! Met hoowfd.' Verklaarde de kitten waardoor ze warm glimlachte en hem met een vriendelijk knikje beantwoordde. Hij leek inderdaad niet dom voor zijn leeftijd. 'Jij sterk.' Vervolgde hij vervolgens waardoor ze dankbaar snorrend hem een likje over zijn oor gaf. 'Dankjewel Ashkit,' Hij was misschien niet een van haar vrienden maar zijn gezelschap was niet zo erg.

❅

Onderwerp: Re: I dont want chaos zo 24 okt 2021 - 16:40

Hij wist niet of het ooit nog zou komen. Of hij ooit echt speels zou worden. Soms wilde hij wel spelen, maar dan was het met tegenzin. Alleen voor zijn familie of kittens die niet irritant waren. En eerlijk? De meesten kittens waren irritant. Maakten herrie, renden alle kanten op en zeurden om spelen. Soms moest je zelfs uitkijken voor vliegende objecten. Meestal gewoon een veer of een blaadje, maar soms vloog er wel eens een mosbal door de nursery. En dan had hij het nog niet eens over de rollende of glijdende dingen. De grijs gestreepte kitten zag dat Remnantpaw warm glimlachte en met een vriendelijk knikje beantwoorde. Het katertje kreeg een likje over zijn oor. Hij voelde dat hij warm werd onder zijn vacht en keek een paar seconden de andere kant op, niet wetende hoe hij er op moest reageren. 'Dankjewel Ashkit' Met een zachte kreun stond hij op. Ashkit had misschien nog wel wat voor de poes. "Wacht" piepte hij. Met een wiebelend drafje draafde hij naar zijn nest. De kitten keek even rond. Waar was die nou? Zou een van zijn siblings hem gepakt hebben? Zijn blik schoot naar de rand van het nest. Er lag een klein grijs veertje. Hij was een beetje kapot door zijn zusje, Moonkit, maar het kon wel. Ashkit pakte vlug het veertje en rende snel terug. Het katertje liet de veer voor de poten van de poes vallen. "Hier. Jij verdwienen." Het leek hem dat de poes hard werkte. Misschien had de poes er niks aan, maar de kater wilde haar gewoon even belonen. Medicine Cat Apprentice leek hem aardig zwaar en lastig.

Onderwerp: Re: I dont want chaos zo 31 okt 2021 - 20:09

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

De jonge Medicine Cat Apprentice was veel maar bovenal was ze trouw aan haar Clan. Zelfs al moest ze nog enorm veel leren, zoveel dat het haast niet anders kon dan dat ze fouten bleef maken. Wellicht ook omdat haar huidige Mentor ook nog niet de ervaring van Moons achter haar poten had. Meer dan zijzelf, veel meer maar ze was ook jong. Jong en zonder Clan, de zorgen die Newtspark met zich mee had gebracht en waar Remnantpaw gedeeltelijk de pijn van droeg zorgde ervoor dat ze zich zoveel mogelijk onder de rest van de Clangenoten bleef. Niet alleen weg gedoken in haar den. 'Wacht.' Piepte de kitten nadat hij zacht kreunend opstond. Met een onhandig drafje liep de kitten weg om later terug te komen met een grijs veertje. 'Hier. Jij verdwienen,' Verklaarde de kitten waardoor er een warme blik in haar ogen ontstond en ze voorzichtig het veertje achter de vacht bij haar rechteroor probeerde te steken. 'Dankjewel Ashkit,' Murmelde ze met een brok in haar keel voordat ze deze schraapte en warm snorde. Ze zou het veertje goed bewaren en bewaken.

❅

Onderwerp: Re: I dont want chaos wo 3 nov 2021 - 13:49

Zelf had hij nog nooit nagedacht over de toekomst. Wat er allemaal zou gebeuren, wie hij hoopte als mentor. Maar ja, hij was nog jong. Te jong om zich daar zorgen over te maken. Het enige waar hij nu zorgen om hoefde te maken was zijn eigen veiligheid en zijn familie. Voor de rest hoefde hij niet veel te doen van zichzelf. Het was bijvoorbeeld niet dat hij niet wilde spelen, maar gewoon omdat hij het nutteloos vond. Praten met anderen deed hij ook niet enorm veel. Ten eerste had hij daar geen zin in ten tweede begrepen ze hem toch niet. Hij had dan kittenpraatjes, dat hij ooit wel van gedachten zou veranderen. Dat hij ooit lekker mee ging spelen. Echter dacht de grijze kitten daar anders over, zijn mening stond vast. De kitten waren alleen maar irritant en deden de meest nutteloze dingen die je kon doen. Zelfs slapen was nog beter! Hij keek eventjes van zijn cadeautje naar Remnantpaw voordat de poes probeerde om het veertje achter haar oor te steken. Ashkit had het veertje bewaard, omdat hij dezelfde grijze kleur had. Hij had het met alle macht beschermd tegen zijn spelende zusje Moonkit. De medicine cat apprentice zou er vast wel netjes mee omgaan en ten tweede was het een kleine herinnering aan zijn woorden. Je was niet nutteloos als je geen kracht had, als je dacht dat je niks kon. Stiekem zit er meer in je. "Mwooi." piepte de gestreepte kitten. Ja, een lichtgrijze veer bij een donkergrijze vacht. Prachtig.

Onderwerp: Re: I dont want chaos do 4 nov 2021 - 15:33

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

De jonge Medicine Cat Apprentice wist dat ze niet de hele dag met een veertje achter een oor rond zou kunnen lopen. Haar vacht was te kort om het er echt in te kunnen steken, voor nu bleef het echter zitten en kietelde het zachtjes tegen haar oor. De kitten had dezelfde kleur als het veertje, een lichter grijs dan die van haar vacht waardoor het ergens wel opviel tegenover haar zachte vacht. 'Mwooi,' Mauwde Ashkit waardoor Remnantpaw langzaam knikte, dat was het zeker, ze bewoog voorzichtig om te voorkomen dat het veertje zou vallen. 'Ik zal hem maar snel in mijn nest leggen,' Mauwde ze zachtjes, voordat haar blik naar de uitgang van de Nursery gleed.

❅

Onderwerp: Re: I dont want chaos do 4 nov 2021 - 16:43

'Ik zal hem maar snel in mijn nest leggen' Het grijze katertje knikte bij die woorden. Dan kon het veertje ook niet kwijtraken of al te kapot gaan. Niet dat het veertje erg bijzonder was, maar het bleef wel leuk. Een veertje met zijn lichtgrijze kleur. "Okie. Ik mwelk!" Als Remnantpaw wegging, kon hij net zou goed ook weggaan. Ashkit had wel zin in wat melk. Hopen maar dat zijn broertje en zusjes niet in de weg zaten. En anders zou hij ze wel duwen. Ze moesten maar leren delen! De kitten draaide zich om. "Dah" piepte hij voordat hij in de richting van zijn moeder liep.

- Ash topic uit