[OPEN] Nothing

Onderwerp: [OPEN] Nothing wo 3 nov 2021 - 17:31

De tijd ging behoorlijk snel. Ze was al wat moons ouder. Ze had al veel ontdekt, binnen en buiten de nursery. Insecten, blaadjes, stenen en zo voort. En het was leuk. Leuk om steeds meer nieuwe dingen te ontdekken. Helaas kwam er uiteindelijk ook een einde aan. De bengal had al heel veel in het kamp ontdekt en ze was ook al wel uitgekeken op de nursery. De kitten was er niet meer zo graag. Het was er saai en druk. Er waren weer een paar nestjes bijgekomen natuurlijk. Twee daarvan hadden vier kittens. Nou, daar gaat al je speelruimte. Er was nog één plek dat ze niet had ontdekt. Eén plek waar ze ook eigenlijk niet zomaar mocht komen, maar hey, wat kon er mis gaan?

Ze had goed gekeken over er niemand was of niemand haar naar binnen zou kunnen zien gaan. En ze had geluk. Iedereen die ze er zag leken te slapen. Brightkit zette voorzichtig een stap de medicine cats den in. Ze rook allemaal geurtjes. Allemaal verschillend en het was niet bepaald prettig voor haar neus. Maar ze had het er wel voor over. Stilletjes volgde ze de geur van kruiden dat haar leed naar verschillende plantjes. Kleine en grote. Lekker ruikende en smerig ruikende. Met haar neus snuffelde ze door de plantjes heen. Wat voor leuke dingen zouden hier tussen zitten? Zou hier ook eten tussen zitten? Eten dat ze nog nooit had gehad? Het was een kijkje waard. Het poesje begon dingen opzij te schuiven opzoek naar een lekker uitziend kruidje.

- Open

Onderwerp: Re: [OPEN] Nothing do 4 nov 2021 - 15:02

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

De jonge Medicine Cat Apprentice had een doorn uit een pootkussentje van een van de Elders gehaald voordat ze weer vermoeid terug stapte in de richting van haar Den. Haar ogen stonden kalm terwijl ze de vertrouwde geur inademde. Kalm totdat ze naar achteren liep om in haar nest te gaan liggen en daar een kitten zag die al haar kruiden door de war had gehaald.

Irritatie gleed kort door haar blik heen voordat ze luid haar keel schraapte en haar schorre stem kalm maar hees klonk. 'Brightkit!' Er zaten ook planten tussen waar ze ziek van kon worden dus hoopte ze dat ze nog niks had geproefd, aan de andere kant; het zou de kitten wellicht wel leren dat ze niet zomaar in dit deel van de den mocht komen. Haar oren gleden naar haar nek terwijl de kleine, slanke Medicine Cat Apprentice op de kitten neer keek en haar vacht van de vermoeidheid en irritatie lichtjes omhoog stond waardoor ze iets groter leek dan ze was. Ze was moe, en dan moest ze straks ook nog kijken of geen van de planten was aangetast door het ruwe gesnuffel en gepor van een kitten. Haar snorharen trokken zich in een grimas op voordat ze haar blik richting de uitgang liet glijden. Daar ging haar avond naar de sterren kijken.

❅

Onderwerp: Re: [OPEN] Nothing zo 7 nov 2021 - 17:22

Ze was druk bezig met alles en nog wat. Opzoek naar dat ene lekker uitziende ding. Maar helaas moest iemand haar weer storen. Natuurlijk. 'Brightkit!' De lichtgekleurde kitten draaide zich om en keek iets naar boven. Ze werd aangekeken door de grijze medicine cat apprentice. Maar eerlijk? Het maakte haar niets uit. Ze kon gewoon doen wat ze wilde. Woorden zouden niet helpen. Kittens leken hulpeloos, maar eerlijk gezegd hadden ze aardig wat macht. De meesten zagen het niet zo, maar zij wel. Als ze weer eens iets deed wat niet mocht kon ze de problemen naar een queen schuiven. Zeggen dat zij toestemming hadden gegeven. Meestal ontkenden ze het, maar alleen hun wisten de waarheid. De warriors die hun aanspraken niet. Ze vernauwde haar oogjes en wachtte op de saaie les die ze zou krijgen. Meestal deden Queens dat, maar daar luisterde ze eigenlijk nooit naar. Deze leek haar niet gelijk te zeggen wat ze fout deed en ze vond dat wel grappig. Het gaf haar gelijk een gevoel dat ze meer kon doen dan anders"Ja?" mauwde Brightkit. Wat wilde je zeggen?

Onderwerp: Re: [OPEN] Nothing ma 8 nov 2021 - 15:55

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

De jonge Medicine Cat Apprentice keek met brandende, woedende ogen naar de kitten die zich daadwerkelijk niks van haar aantrok. Haar staart zette ze op terwijl ze deze bijna dreigend heen en weer zwiepte. Geen enkele kitten mocht zonder begeleiding zo ver de den in komen. Het was een ding geweest als de kitten haar nest overhoop had gehaald, maar dit; dit was haar plek en de planten lagen allemaal door elkaar. Ze zou er wellicht zelfs een paar weg moeten doen omdat ze te beschadigd waren geraakt. 'Ja?' Mauwde de kitten waardoor Remnantpaw haar ogen tot spleetjes kneep. 'Ga eens heel snel mijn den uit!' Haar stem klonk koud terwijl ze dichter naar de kitten stapte en haar tanden ontblootte. 'Nu!' Siste ze terwijl ze ongeduldig met haar poot bewoog. Ze was moe, ze had net de dag ervoor alles netjes gemaakt en Leafbare kwam er aan. Ze kon geen kittens gebruiken die alles door de war haalden en zelfs nieuwsgierig planten wilden eten. Het was niet alsof ze alles direct kon vervangen of dat er niks giftig was. Al hield ze de giftige planten meestal wel gescheiden. Ze ging geen discussie aan, de kitten zou als het nog iets van een brein had naar haar luisteren en anders zou ze haar zonder pardon naar een van de Warriors slepen. Die zouden haar dan wel naar de Leader brengen terwijl zij zou proberen te redden wat er te redden viel.

❅