Outside! [open]

Onderwerp: Outside! [open] za 16 jul 2022 - 8:47

Vervolg op: https://www.warriorcatsnl.com/t49407-cat-caught-open?nid=9#915341

Ze deden het echt! Samen met Fernpaw had ze het kamp verlaten. Zonder toestemming van wie dan ook. Wat stoer! Niemand had ze door! Dat maakte hun wel goede sluipers. Of hadden ze gewoon puur geluk? Nee het moest het eerste wel zijn. De spanning van de eerste meters waren er nu dan ook wel af. Als ze nu niet ontdekt zouden worden, dan moesten hun clangenoten wel trots zijn. Want hoe knap was het dat ze nu buiten het kamp liepen?

Colorpaw rook waar Fernpaw had geroken. 'Volgens mij is dat bos ja.' Miauwde ze terug. Haar eerste gedachte was erop af rennen. Wat ze dus ook deed. Haar tweede gedachte dat er misschien andere katten waren kwam wat te laat. Ze had het bos al betreden en was zo in het zicht gaan staan. Na een seconde schoot ze gauw in een struik. Had iemand haar gezien? Gehoord of geroken? Was Fernpaw haar gevolgd? Ze keek door de blaadjes van de struik heen maar kon Fernpaw nog niet vinden. Als ze maar niet door haar schuld ontdekt zouden worden!

[Fernpaw]

Onderwerp: Re: Outside! [open] zo 17 jul 2022 - 0:16

Colorpaw kwam ook achter haar aan gelopen, maar toen ze bij de spleet in de rotswand waren gekomen Miauwde ze dat het volgens haar het bos was en rende er direct op af. Fernpaw had geen tijd om haar terug te roepen en volgde haar clan genootje dus maar al rende ze wel niet direct de open ruimte op die zich na de vermindering van de rotswanden over ging tot het woud. Fern dook direct de schaduwen in en versmolt en gelijk mee dankzij haar vacht. Haar fel gele ogen flitsten heen en weer, maar ook haar oren maakte over uren. Er waren zo veel meer geluiden dan binnen het kamp. Vogels floten hier vol op de wind blies hier meer en de geuren waren net zo overweldigend. Fernpaw was even met stomheid geslagen hoeveel mooier het woud was dan ze gedroomd of gehoopt had. Al rook ze verder geen andere kat in de buurt of hoorde ze die. Voorzichtig kwam Fernpaw onder de schaduw van de struiken en de bomen vandaan. Het was prachtig hoewel het woud zo vol groen van kleuren was schitterde er soms wat Blauws door het blader dak alsof er blauwe diertjes tussen de bladeren door schoten. Fernpaw herinnerde zich weer dat ze niet alleen was. 'Colorpaw?' zei ze zacht, maar niet langer meer op fluistertoon. Ze wilde niet dat andere hen hoorde. Voor het geval ze het toch mis had gehad en er toch een van hun clangenoten wel in de buurt was. Fern keek rond en zocht naar de kleurige jonge poes. Maar ze vond haar nog niet direct. Toch wilde de donkere kattin niet te ver weg lopen voor het geval Colorpaw zich ook verstopt had gehad?

Onderwerp: Re: Outside! [open] zo 17 jul 2022 - 21:36

Ze hoorde haar naam. Verzichtig sloop ze uit haar schuil plaats. En zag op vijf staart lengtes Fern staan. 'Hier ben ik Fernpaw.' Sprak ze zachtjes. 'Ik was iets te enthousiast geloof ik.' Eerst doen dan denken. Daar had ze nog wel eens last van.

'Maar hoe gaaf is dit. We zijn eindelijk buiten de grenzen van het kamp. En het is nog beter dan ik had durven dromen.' Nu was er natuurlijk nog meer, maar dit was al heel wat voor de jonge leerlingen.
'Wat gaan we als eerst doen? We zijn leerlingen dus moeten wel iets gaan oefenen. Sluiptraining, jagen of vechten. Kies jij maar.' Colorpaw wilde alles eigenlijk wel doen. Maar ze konden niet te lang weg blijven. Iemand zou hun toch een keer moeten missen.
Ongeduldig stond ze op haar pootjes te trippelen. Ze had energie voor tien en wilde die nu gebruiken. Wat Farnpaw ook koos.

Onderwerp: Re: Outside! [open] di 19 jul 2022 - 23:40

Colorpaw was gelukkig niet al te ver weg, vijf staartlengis maar. Fernpaw draaide zich meteen om en luisterde naar haar vriendinnetje. Door haar brutale mond wilde niet iedereen graag bij haar zijn als vriend, maar het was nu eenmaal zo dat ze alles zei wat in haar koppie omhoog kwam. zelfs als de waarheid soms harder was dan een halve of een leugen. 'Enthousiasme is goed, maar we weten niet hoe ver we van het kamp af zijn en dit is onze enigste weg terug zonder dat we gespot kunnen worden dat we veilig weer terug kunnen gaan zonder gezien te worden.' zei ze dan ook en liep even terug naar de plek waarvandaan beide leerlingen gekomen waren en ze zocht naar iets om het te kunnen markeren voor het geval ze de weg toch niet direct terug zouden kunnen vinden. Ze vond een paar witte kiezels en vormde er een cirkeltje van voor ze zich weer tot Colorpaw richten. 'Laten we proberen te jagen. Als het ons lukt om wat prooi mee terug te nemen kunnen we die stiekem op de prooi hoop leggen.' miauwde ze met een vrolijke twinkeling in haar ogen. Direct probeerde Fernpaw de geur van een muis op te snuffelen, maar er waren zo veel geuren dat het nogal lastig was om te concentreren. Voorzichtig schuifelde ze rond. Fern stak haar kop zo hoog in de lucht als ze kon. Hier zo dichtbij het kamp was nog geen geritsel in het struik gewas te horen. 'Laten we hier heen gaan, zo dichtbij het kamp ruik ik nog geen verse sporen.' mauwde Fernpaw teleur gesteld en trippelde richting de zonne rotsten zonder het zelf door te hebben.

Onderwerp: Re: Outside! [open] do 21 jul 2022 - 14:05

'Je klinkt wel als een van de oudere katten.' Grapte ze. 'Doe geen gevaarlijke dingen, daar hebben we warriors voor. Of. Blijf in de buurt straks verdwaal je nog.' Ze probeerde haar mauw heel oud te laten klinken. Wat wel een beetje lukte.
'Maar je hebt gelijk als we deze plek niet terug vinden dan word het moeilijk om ongezien binnen te komen.'

Het werd jagen. Een eigen prooi vangen! De clan helpen om voedsel te vergaren. Het was een mooi doel om nu te gaan doen. Dus knikte Color goedkeurend naar Fernpaw.
Colorpaw begon ook druk te snuffelen. Maar ook zij kon geen vers spoor vinden. Ze hoorde wat in de bomen maar zag de prooi, de vogel, net wegvliegen. Een vogel vangen was vast nog te lastig voor twee nieuwe leerlingen.

'Ik heb alleen een vogel gevonden, maar die vloog helaas alweer weg.' Teleurgesteld liep ze naar haar vriendin toe. En volgde haar op hetzelfde tempo.

Tijdens het lopen snuffelde ze af en toe wat. Maar nog steeds vondt ze geen prooi geur. 'Hoever zouden we van het kamp zijn denk je?' Vroeg ze na een tijdje lopen. Als we verdwalen zijn we verder va.' Colorpaw stopte abrupt met praten. Ze hoorde wat! Voorzichtig snuffelde ze aan de grond. 'Er zit daar wat.' Sprak ze zo zacht mogelijk. Ze drukte zich plat en sloop er op af. Ze keek achterom of Fern haar zou volgen. Ze moesten eerst weten wat het was voordat ze het zouden vangen.

Onderwerp: Re: Outside! [open] zo 24 jul 2022 - 21:08

Haar zwarte oren schoten in haar nek toen Colorpaw haar vergeleek met de oudere katte van de clan en klonk zelfs in haar stem alsof je een van de oudere katten. Maar toch kreeg ze gelijk dat ze niet te ver moesten afdwalen. Ze waren nu pas voor het eerst buiten dus zouden ze zo maar kunnen verdwalen. Beide kattinnen liepen te snuffelen naar prooien en ze de teleurgestelde stem van Color hoorde greens Fernpaw. 'Ik denk dat vogels zo hoog nog iets te hoog gegrepen is voor ons.' miauwde ze troostend. Ze had nog nooit een boom beklommen dus dat zou ze pas gaan doen tijdens trainingen wanneer Fern een mentor zou krijgen. Na een tijdje vroeg Colorpaw hoe ver de dacht van het kamp weg zouden zijn, maar nog voor haar vriendin verder kon praten klonk er een geluid. Colorpaw ging erop af en keek even om of Fernpaw wel volgde. Deze was ook gespannen voor wat ze hier zou kunnen vinden, maar ze was Colorpaw wel gevolg. Het klonk als geknabbel op iets hards, Ze wees met haar staart zodat Color verder kon gaan. Zij had immer het als eerste gehoord dus was het wel net zo netjes haar als eerste de kans te geven.

Onderwerp: Re: Outside! [open] di 26 jul 2022 - 15:49

Pootje voor pootje kroop ze vooruit. De geur werd sterker bij elk stapje. Ze kon het nu ook zien. Het was een echte muis! En nog een dikke ook! Nog een stap. De muis rook of hoorde haar nog steeds niet.

Nu moest ze er op af springen. Ze zat dichtbij genoeg en de muis zat nog rustig te knabbelen. Nog een stapje. Krak! Een takje waar ze op was gaan staan brak door tweeën. De muis rende weg en Color stoof er achter aan. Ze maakte een sprong, haar nagels naar de muis. Het enige wat ze voelde was de staart. Die glipte net tussen haar pootjes vandaan.

'Nee!!!!!' klaagde ze. Boos zwiepte ze met haar staart. 'Dat stomme takje ook.' Boos en teleurgesteld ging ze zitten. Ze keek om zich heen of Fernpaw al in zicht was.

'We moeten echt een mentor hebben. Ik wil kunnen jagen voor de clan.' Dit kon zo niet langer.
'Misschien moeten we terug naar het kamp. Nu kan ik het spoor nog wel vinden denk ik. Of wil jij nog een poging wagen met jagen?' Als ze richting het kamp gingen zoeken zouden ze vast niet verdwalen.

Onderwerp: Re: Outside! [open] do 28 jul 2022 - 1:13

Sluipend volgde ze Colorpaw en keek van een afstandje toe. De geur werd sterker hoe verder ze voort slopen. Opeens schoot de muis die ze gevolgd hadden via hun neuzen en oren weg toen haar vriendin de prooi wilde vangen, maar miste deze. Doordat een takje onder haar poten gebroken was. De kreet was hart verscheurend vond Fernpaw en ze wilde er zelf nog achter aan gaan, maar de muis schoot een bramen struik in en ze moest remmen om niet vast te komen zitten. 'Oef! Ja dit gaat zo niet goed.' stemde de donkere leerling mee in met de woorden van Colorpaw en ze zwiepte zelf ook met haar staart. Maar ze wilde toch wel proberen om op zijn minst een prooi mee terug te nemen. 'Laten we het nog eens proberen. Misschien als we samen werken dat we dan op zijn minst 1 prooidier vangen?' stelde Fern half vragend voor en ze schudden zich even uit. Als ze dit pad zouden volgen en niet af zouden dwalen dan zou het toch wel goed komen... Fernpaw ging voorop en ze spitsten haar oren zo goed als ze kon en opende haar bekje om eigenlijk even te zuchten, maar bij het inhaleren proefde ze iets anders. Het was... Ja waterrat! Snel sloop ze dichterbij tot op het punt dat ze bijna stil moesten zijn. 'Als jij links gaan dan ga ik rechts. Als het bij mij mis gaat kun jij de prooi misschien nog vangen.' legde Fernpaw uit en ze wees even naar een struik die links van de prooi lag. Wel een klein stukje, maar als ze voorzichtig genoeg was dan lukte het vast. Daarna sloop De donkere leerling weg naar haar plaatst en wachten even tot ze haar vriendin ook haar plaatst in genomen zou hebben.

Onderwerp: Re: Outside! [open] vr 29 jul 2022 - 10:23

'Goed nog een keer dan. Maar dan moeten we terug naar huis. Als ze ons missen gaan ze ons zoeken en dan zitten we echt in de problemen.' Dat was het risico wat ze hadden genomen maar ze wilde dat het liefst voorkomen.

Fernpaw ging dit keer voorop. In plaats van op de grond te zoeken, keek Color omhoog. Wat zou het uitzicht zijn vanuit de bomen. De verleiding om erin te klimmen was groot maar voordat ze er op in kon gaan had Fern haar al weer afgeleid. Ze had wat gevonden. De bonte kat rook even en vond het spoor ook.

'Goed idee. Ik zal paraat staan mocht het nodig zijn. Succes.' Colorpaw kroop naar de struiken en nam voorzichtig haar positie in. Dit keer werd er geen enkel takje gebroken.
Ze zag de waterrat zitten maar deed niks. Het was Fernpaw haar beurt om te beginnen. Zij zou dienen als backup.

Onderwerp: Re: Outside! [open] za 30 jul 2022 - 2:58

Natuurlijk moesten ze niet te lang weg blijven, maar Fern bleef poot bij stuk houden, ze wilde niet terug gaan voor ze ook maar een miezerige stukje prooi mee terug genomen hadden. Gelukkig ging Colorpaw wel met haar mee. Toen ze de prooi gespot had en haar plan had voorgelegd nam haar vriendin haar plaatst in terwijl Fernpaw hetzelfde deed en ze sloop daarna stilletjes naar voren. De waterrat zat nog met zijn rug naar Fern toe. Toen ze vond dat het goed genoeg was zakte ze door haar poten nog net iets verder en zetten zich af. Hoewel ze haar blik op de prooi hield miste ze net en voelde ze haar nagels nog net door de vacht van de waterrat glijden. Het beest schok en schoot weg richting de struik waar De andere leerling zat te wachten. Hopelijk sprong ze niet verkeerd en zou de prooi zo in haar poten belanden... Maar dat was nog de vraag of dit ging lukken, maar op deze manier zou het toch beter lukken dan dat ze alleen zouden zijn?

Onderwerp: Re: Outside! [open] zo 31 jul 2022 - 21:58

Vol spanning keek Color naar haar vriendin. Zou het haar wel in een keer lukken? Ze konden toch niet beide zo kneus zijn? Toch maakte Colorpaw zich klaar voor een aanval op de rat.

Fern had hem bijna te pakken. Maar ze miste de rat net. Nu was het haar beurt. Haar tweede kans. Het geluk was met haar want de waterrat kwam haar kant op. Ze schoot op de rat af en sloeg haar klauwen uit. Ja ze had hem. Ze pakte hem stevig beet en smeet hem op de grond. Vervolgens beet ze de keel door van de waterrat. Toen het niet meer bewoog liet ze het los.

'Het is gelukt Fern!' Trots pakte ze de rat op en liep naar Fernpaw toe. 'We hebben er een gevangen!' Mompelde ze met een mond vol. Ze legde de rat voor haar neer. 'Zullen we nu maar naar huis gaan?' Ze was nu ook wel een beetje moe van dit avontuur.

Onderwerp: Re: Outside! [open] do 4 aug 2022 - 0:25

Gelukkig was Fernpaw niet alleen geweest. Colorpaw sprong tussen de bladeren van de struik uit en de waterrat kon even niet meer reageren waardoor haar vriendin haar nagels in de rat slaan voor ze het af kon maken. Gelukkig was het met teamwork geluk om een prooi te vangen en nog een lekker mollige ook. Zelf was ze ook trots en kon niet anders dan verrukt lachen. De volle mond praat van Color grappig en de rat leek wel bijna net zo groot als zij zelf waren. Fernpaw knikte bij haar woorden. Nu ze hadden laten zien dat ze niet helemaal nutteloos waren. 'Ik zal wel voor gaan.' zei Fern en ze draaide zich richting de plek waar ze eerder vandaan gekomen waren. Haar pootjes voelde ook een beetje zwaar. Dat kwam vast omdat ze dit soort dingen nog niet gewend waren.

Onderwerp: Re: Outside! [open] vr 5 aug 2022 - 17:44

Colorpaw pakte hun buit weer op en liep achter Fern aan. Ze hadden al veel gelopen vandaag, ze verlangde nu wel naar haar bedje van mos.
Na een tijdje begon ze te twijfelen. Ze hadden er toch al lang moeten zijn? Ze rook even in de lucht. Er waren wel clan geuren maar niet zo sterk. Ze waren dus niet in de buurt van de clan.

Ze legde de prooi op de grond. 'Fern, we hadden er allang moeten zijn. Ik denk dat we verdwaald zijn' Mauwde ze. Ze rook nog een keer, nu zonder prooi in haar bek. 'En ik ruik onze geur wel maar niet waar hij het sterkte is.'
Ze begon onrustig met haar staart te zwiepen. Ze was dan wel een stoere kat. Maar ze was nog nooit op pad geweest en nooit zo ver van huis geweest.
'Wat moeten we nu? Het begint al donkder te worden.' Ze hoopte vurig dat Fernpaw wel wat wist.

Onderwerp: Re: Outside! [open] ma 8 aug 2022 - 23:44

Ze werd op de poot gevolgd door haar vriendin, dat was wel fijn, maar Fernpaw was zonder het zelf door te hebben de verkeerde kant op gelopen. Ze was er stellig van overtuigd geweest op het moment dat ze was begonnen met lopen dat ze juist de goede kant op was gelopen. De geur van de clan hing er nog wel, maar werd steeds lichter. Ook Colorpaw scheen het gemerkt te hebben. Ze legde zelfs de prooi op de grond neer om de lucht waar te nemen. 'Ik dacht dat we juist goed gingen.' miauwde ze met een kleine aarzeling in haar stem. Ze rook wel de geur van water dichtbij. Fern draaide zich even rond en zag een grote hoop rotsen uitgestrekt tussen de bomen en struiken liggen. Het was in ieder geval een vreemde gladde silhoutte tegenover de grillige vormen van de planten erom heen. 'Laten we eerst even wat drinken. Zo te zien zijn we dichtbij de zonnerotsten.' Miauwde Fernpaw en de donkere kattin keerde richting de gladde schaduwen. Wel pakte ze de prooi even over van haar medeleerling omdat ze het samen gevangen hadden en Color de rat al even gedragen had. De rotsten kwamen kalm aan dichtbij en ze voelde zelf ook dat de vermoeidheid in haar poten begon te zakken. Zelfs haar kop werd naar beneden getrokken door de prooi die best wel zwaar was. Toen ze bij de zonnerotsen aan kwamen zag ze dat het hier nog iets lichter was dan waar ze vandaan waren gekomen tussen de bomen. Een smalle gang leek als een lichtbaken hun pad te verlichten. In rustige tred liep Fernpaw tussen de rotsten door om na een paar bochten een groot breed water te zien. Het zonlicht dat er nog wat scheen prachtig op het kabbelende water. Ze legde de prooi neer en draaide haar koppie zo dat ze achter zich kon kijken. 'Moet je zien hoe prachtig Colorpaw!' riep ze vrolijk en voelde weer wat energie terug komen voor ze naar de waterkant toe rende en daar stopte om wat water te drinken. Het was lekker koel over haar bijna uitgedroogde tong en in haar hete keeltje gleed het soepel door haar slokdarm en in haar maag.

Onderwerp: Re: Outside! [open] do 11 aug 2022 - 23:46

Drinken, ja dat was geen slecht idee. Ze had best wel dorst gekregen. 'Denk je echt dat het de zonnerotsen zijn?' Ze had wel gehoord over de zonnerotsen maar nog nooit in het echt gezien. Maar het zou goed kunnen. Het waren duidelijk rotsen.

Dankbaar knikte Color naar Fern toen ze de prooi van haar overnam. De rat was zwaar geweest en van al dat haar in haar bekje werd ze ook gek.
Ze rekte zich even uit en volgde Fern maar weer. Terwijl ze achter de andere kattin aanliep begon ze te peinzen. Wat als ze het kamp niet konden vinden en ze hier moesten gaan slapen. En als ze niet thuis zouden komen zouden ze gezocht worden. En dan zaten ze flink in de nesten. Of nog erger wat als een andere kat van een andere clan hun zouden vinden. Ze wilde er liever niet aan denken. Maar ze kon het niet uit haar hoofd zetten.

'Hmm wat?' Colorpaw schrok op uit haar gedachte. Ze ging liggen bij het water en bekeek het even. 'Het is mooi ja.' Sprak ze met weinig enthousiasme. Zelf begon ze nu ook te drinken. Ze was uitgedroogd.

Na een tijdje besloot ze haar angsten uit te spreken. 'Ben je niet bang dat we niet meer thuis komen? Of dat we gevonden worden door een andere clan? Zij had die angst wel een beetje.

Onderwerp: Re: Outside! [open] vr 12 aug 2022 - 23:08

e hoorde de vraag van Colorpaw, maar zeker weten deed ze het niet. Het kon ook zomaar zijn dat ze wel langs de rivier waren, maar misschien ver van de zonnerotsen af waren. Maar volgens de verhalen van de Elders toen ze nog kittens waren had ze vaak over een grote verzameling rotsten gehoord die de zonnerotsten zouden moeten zijn. De dankbare knik van haar vriendin was de zwarte kattin niet ontgaan en ze kneep even haar oogjes samen voor ze verder liep. Maar al snel merkte Fernpaw dat haar medeleerling er niet bij was met haar hoofd. Niet gek ook. Ze waren ook al een hele poos weg. Zelfs op de plek naast de rivier begon het al donker te worden. Het weinige enthousiasme begon zelf haar zorgen te baren. De woorden van Colorpaw deed haar ook even aan het denken zetten. Het water was een hele verfrissing geweest, maar echt helder nadenken was er niet echt bij door haar vermoeidheid. 'Ik weet zeker dat we wel thuis zullen komen. Volgens de verhalen van de elders zijn we vast nog wel op ons eigen territorium. Ook al word er vaak om dit stuk gevochten, maar de andere clans zullen ont tocht niets doen? We hebben in elk geval niets verkeerd gedaan dan hooguit water uit de rivier gedronken. Als we nu vis zouden vangen zou dat een heel ander verhaal zijn.' miauwde ze in een poging om de angst van haar vriendin weg te nemen, maar zelf was ze er ook niet geheel zeker van. En ze hadden een waterrat gevangen niet zo erg ver van hier en in plaatst van hem te begraven meegenomen naar de waterkant. Omdat ze in de veronderstelling waren de juiste kant op te lopen. 'Volgens de verhalen zou de ingang van het kamp recht op de zonnerotsten moeten liggen. Misschien dat het iets nog uit koers ligt, maar dan zullen we vast thuis moeten komen.' Fernpaw luisterde altijd goed naar elke detail van de verhalen zodat ze herkenningspunten zou onthouden. Maar toch was het woud moeilijk te doorgronden als je er zelf op je poten er doorheen liep. Fernpaw keek nog even naar het glinsterende water. Misschien zou het nog wel even duren voor ze weer eens zoiets prachtigs kon aanschouwen. Daarna richten ze haar blik op Colorpaw en pakte de prooi weer op. 'Zullen we? Misschien dat ze ont nog niet missen?'[/b] vroeg ze met mondvol wat er best vreemd klonk voor ze weer door de smalle gang tussen de rotsten wilde lopen.

Onderwerp: Re: Outside! [open] do 18 aug 2022 - 20:12

Birdfeather – treehuntmaster

Ze volgde de geur van twee jonge ThunderClan katten. Behendig sprong ze van boom naar boom. De blik in haar ogen stond nieuwsgierig, maar ergens ook iets wat bezorgd. Iets wat niet vaak voorkwam bij de ondeugende kattin. Toen de bomen kleiner begonnen te worden stopte ze even. Het geurspoor leidde haar naar de Sunningrocks. Dus was ze genoodzaakt de bomen in te ruilen voor de ruwe stenen. Ze bromde eventjes wat onverstaanbaars en sprong toen op de rotsen. Al snel kreeg ze Colorpaw en Fernpaw in het vizier. "Pas op een RiverClanner!" Riep ze, met een plagerige grijns rond haar lippen.

Onderwerp: Re: Outside! [open] vr 19 aug 2022 - 13:45

'Ik zou er niet zo zeker van zijn dat andere clankatten ons niets zouden doen.' Ze had verhalen gehoord dat het niet altijd goed afliep met botsingen tussen twee clans. 'Maar we zouden wel met ze tweeën zijn. Dus een eenling zou ons vast niet aanvallen.' Die gedachte gaf Color wel weer wat hoop.

Color rekte zich uit. 'Ja, laten we maar gaan. Niets doen gaat ons ook niet helpen.' Blijkbaar had ze weer wat moed gevonden in het water want ze stond weer moedig op.

Moed die meteen weer verdween. Ze zetten een hoge rug op, de dikste staart die ze ooit had gehad en blaasde zo hart als ze maar kon. Toen Birdfeather opeens op de rotsen verscheen. Verschrikt keek ze de kattin aan. Toen kwam het besef dat het geen riverclan kat was. Het was Birdfeather, van hun eigen clan.

De hoge rug verdween en de staart werd langzaam weer de normale grote. Ze was blij en opgelucht dat iemand hun had gevonden. Maar ze was ook bang dat ze gestraft zouden worden. En het ergste nog, ze had zich zo makkelijk laten schrikken! Dat paste helemaal niet bij haar, ze was een onverschrokke kattin. Vond ze zelf dan.

'Birdfeather, we hoorde je niet aankomen.' Probeerde ze zonder al te veel bibber in haar stem te zeggen. De schrik van net zat er nog goed in. 'We waren net van plan om weer terug te keren naar de clan. We hebben zelfs prooi gevangen.'' Klonk het al weer wat zelfverzekerder. Colorpaw knikte naar de rat. Nu was het maar te hopen dat Birdfeather hun zou geloven. Natuurlijk was het niet goed om te liegen. Maar Color zag even geen andere uitweg nu.

Onderwerp: Re: Outside! [open] vr 19 aug 2022 - 21:27

Op de woorden van Colorpaw kon Fern niet meer reageren, want toen ze dat wilde werden ze verrast! Birdfeather was op de rotsten verschenen en had geroepen dat ze uit moesten kijken voor een rivierclanner. Zelf was ze ook geschrokken, maar lang niet zo erg als haar vriendin hier. De zwarte leerling had even tussen Birdfeather en Colorpaw staan kijken voor ze de prooi los liet. 'Ja waar kwam jij vandaan? Ik rook eerder nog niets!' riep ze zelf ook nog licht geschrokken, maar haar rugvacht stak nu eerder uit verontwaardiging omhoog dan angst. Al was haar staart ook niet langer zo'n spriet meer maar een dikkere spriet dan normaal. 'Wat Colorpaw zegt is waar, we waren ook net op weg naar de clan.' stemde ze in met haar vriendin en keek Birdfeather vast beraden aan. Een hele leugen was het niet direct. Ze waren enkel de weg kwijt en waren daardoor hier terecht gekomen. Dapper pakte ze prooi weer op en liep dichter naar hun clangenoot toe.

Onderwerp: Re: Outside! [open] zo 4 sep 2022 - 19:44

Birdfeather – treehuntmaster

Ze keek van de een naar de ander. “Een leugentje om bestwil is niet altijd perse direct slecht. Als je maar weet tegen wie je het zegt.” Er verharde eventjes iets in haar plagerige blik, maar dat was net zo snel weer weg als het gekomen was. “Wij zijn ThunderClanners, waar zou ik dan vandaan gekomen zijn?” Miauwde ze vervolgens rustig terwijl ze weer van de een naar de ander keek.