The scent of nature

Onderwerp: The scent of nature zo 8 apr 2012 - 11:40

Haar zwart-witte pels flitste af en toe langs de struiken, het dennenbos om haar heen gaf een kalmerende geur af. Dennennaalden en andere bladeren vormden een zachte deken over de aarde en voelden heerlijk aan onder pootkussentjes. Shrewleap had haar staart hoog opgeheven en likte haar lippen af bij de geur van allerlei prooien. De zon stond bijna op zijn hoogste punt, dat gaf aan dat iedereen wel zo'n beetje wakker was of werd. Haar groene ogen waren strak voor haar gericht en haar poten trippelden ritmisch op de grond. Ze was van plan om vandaag weer even langs de grens te lopen, gewoon voor de zekerheid. Wie weet was er wel iemand zo dom genoeg om over te steken. Een zachte glimlach verscheen op haar gezicht. Ze stopte even en stak haar neusje in de lucht. Een sterke geur van eekhoorn viel haar meteen op. Misschien even een kleine jacht om haar krachten op gang te krijgen. Meteen dook ze omlaag en volgde de warme geur van haar prooi. Shrewleap stak haar kopje tussen de struiken en trok die bijna weer meteen terug. Daar zat hij. Zijn pluizige staart een beetje opgerold en zijn kleine klauwtjes vastgekleefd aan een zaadje. "Hebbes" Mompelde zacht en plantte haar poot op de grond voor zich. Haar oren bleven gespitst voor elk geluidje, maar het was rustig op dit moment. Langzaamaan naderde ze haar prooi, die wonderbaarlijk nog niets in de gaten had. Nog een paar passen en ze had hem. De eekhoorn bleef maar knabbelen aan het nootje en had zijn rug naar haar toe gekeerd. Hongerig spande ze haar spieren en maakte zich klaar voor de sprong. Ja! Shrewleap zette zich af en sloeg haar klauwen in het beestje. Gealarmeerd trapte de eekhoorn met zijn achterpoten, maar het was al te laat. Ze verloste hem uit zijn lijden en begroef haar gevangen prooi bij de struik. Als ze klaar was zou ze die wel ophalen.

Eenmaal aangekomen bij haar bestemming snuffelde ze even wat rond, om toch zeker te zijn dat niemand op het territorium was geweest. Het geluk stond aan haar kant. Wat verveeld ging ze zitten aan de rand van het bos en begon haar met bloed besmeurde poten te likken. Ze moest er toch wel mooi uitzien als ze terug kwam. De zon verwarmde haar vacht met zijn stralen en gaf haar een veilig gevoel. Dit was haar favoriete plekje om tot rust te komen. Haar staart zwiepte kalm heen en weer en ze legde haar kop op haar poten. Gewoon een té geweldig plekje was dit..
[OPEN VOOR IEDEREEN DIE WILT]

Tumblr - Meet Shrew - Dropping
The scent of nature 71EXQJW

Me > You:

Onderwerp: Re: The scent of nature zo 8 apr 2012 - 13:39

''Ty! TY!'' hoorde hij. ''Moeder?!'' riep hij. ''Dood de katten Ty...... Dood de Clankatten......... En de Rogues Dood ze allemaal.'' Zei haar kille stem. ''Ja moeder. Dat zal ik doen.'' zei hij vastbesloten.
Rustig werd hij wakker. ''Ik zal het doen moeder.'' zei hij tegen zichzelf en rekte zich uit. Hij likte zijn vacht schoon en rende daarna weg. weg van zijn hol en weg van de Bloodclan katten. Met een grijns op zijn gezicht kwam hij bij Shadowclan territorium. ''Tss die clankatten zijn mousebrains.'' zei hij tegen zichzelf en grinnikte tegen zichzelf. Hij liep door en ging bij een plasje water wat drinken. Hij ving een konijn en rukte er een stuk vlees vanaf. Toen hij het laatste stuk vlees had doorgeslikt waste hij zijn poten. Niet ver vandaan rook hij een kat. Hij sloop erheen en zag daar een zwart-witte poes zitten, Ze was haar poten aan het wassen. ''Hallo.'' zei hij terwijl hij de bosjes uitliep. ''Wat doet zo'n mooie poes als jij zo vroeg in het bos?'' zei hij verleiderlijk tegen de Shadowclan poes. Hij had nog een vogel gevangen en gaf die aan de poes. ''Vertel eens, Wat is jou naam oh mooie poes?'' zei hij met een charmante stem. Hij ging voor haar zitten en krulde zijn staart over zijn poten.

Onderwerp: Re: The scent of nature ma 9 apr 2012 - 11:43

Bij elke strook die haar tong had afgelegd, verminderde de hoeveelheid bloed die zich erop had bevestigd. Shrewleap stopte even met het schoonmaken en bekeek haar zuivere vacht. Dit zou wel genoeg zijn, je kon de prachtig witte kleur weer zien en bijna geen rood meer. Gapend liet ze zich helemaal op de grond zakken en sloot even haar ogen. Een perfect gevoel van rust omhelsde haar, maar dat duurde niet erg lang. Haar oren spitsten zich meteen toen ze een geluid hoorde. Het neusje ging weer in de lucht en ze rook een misselijk makende lucht. BloodClan! Een licht rode tabby kwam haar kant ingelopen, twee ambere ogen op haar gericht. Wat deed hij wel hier? De haren in haar nek begonnen te prikkelen, maar ze bleef zitten waar ze was. Wie weet kwam ze wel in een gevecht terecht. Dat was de energie daarvoor niet waard. ''Hallo.'' Zei de kater, Shrewleap ging rechtop zitten en krulde haar staart over haar net gewassen pootjes. ''Wat doet zo'n mooie poes als jij zo vroeg in het bos?'' Zijn stem klonk wat verleidelijk, maar Shrewleap gaf niet in aan zijn 'charmes'. Alsof een Clankat ooit verliefd zou worden op zo'n BloodClan mormel. Túh! Een vogel werd haar kant opgeschoven, ze kon nog de plek zien waar het beestje was dood gebeten. Waarom deed hij dat nou weer? Ze hief haar poot op en duwde de vogel weer terug. "Ik denk dat jij die meer nodig hebt dan ik." Een kleine glimlach sierde haar kop en ze stopte haar poot weer achter haar staart. ''Vertel eens, Wat is jou naam oh mooie poes?'' Na die woorden ging hij voor haar zitten en krulde ook zijn staart over zijn poten. Shrewleap hief een poot op, likte die en wreef die over haar oor. "Ten eerste," Begon ze terwijl ze nog een keer haar poot over haar oor wreef. "Dit is een van mijn favoriete plekjes om tot rust te komen. Geen monsters die voorbij komen of het irritante gemiauw van katten als je dat niet meer aan kunt. En ten tweede, mijn naam is Shrewleap. Warrior van de ShadowClan." Ze stopte even met wassen en keek de kater recht in de ogen aan, haar groene in zijn ambere. "En wat is jouw naam, oh vreemde kater die mij komt bezoeken?" de glimlach die al op haar gezicht stond, werd nu groter en ze wachtte op het antwoord van de vreemdeling. Dit spelletje kende ze wel.

Tumblr - Meet Shrew - Dropping
The scent of nature 71EXQJW

Me > You:

Onderwerp: Re: The scent of nature di 17 apr 2012 - 20:30

Ze hief haar poot op en duwde de vogel weer terug. "Ik denk dat jij die meer nodig hebt dan ik." Een kleine glimlach sierde haar kop en ze stopte haar poot weer achter haar staart. De poes hief een poot op, likte die en wreef die over haar oor. "Ten eerste," Begon ze terwijl ze nog een keer haar poot over haar oor wreef. "Dit is een van mijn favoriete plekjes om tot rust te komen. Geen monsters die voorbij komen of het irritante gemiauw van katten als je dat niet meer aan kunt. En ten tweede, mijn naam is Shrewleap. Warrior van de ShadowClan." Ze stopte even met wassen en keek de kater recht in de ogen aan, haar groene in zijn ambere. "En wat is jouw naam, oh vreemde kater die mij komt bezoeken?" de glimlach die al op haar gezicht stond werd groter. ''Mijn naam? Zeg maar Ty.'' zei hij. ''Ik heb een andere naam maar daar schaam ik me een beetje voor...'' zei hij beschamend. ''Maar dat boeit me niet.'' zei hij snel en richtte zijn goudkleurige ogen op de poes. ''En..'' zei hij. ''Schadowclan katten zijn eigenlijk hetzelfde als Bloodclan katten, Niet waar?'' zei hij terwijl hij rustig rondjes begon te lopen om de poes heen. Met zijn verleiderlijke blik keek hij naar de poes. ''Zo, Vertel eens Shrewleap.'' zei hij kalm. ''Waarom zou je hier blijven in die zogenaamde 'starclan' geloven als je ook gewoon vrij kunt zijn? Niemand die je tegenhoud.'' zei hij en stopte met rondlopen. Hij keek de poes aardig aan. Maar ergens in zijn blik kon je kwaadheid zien. Maar hij probeerde het te vermeiden. Hij keek de poes aardig aan en ging zitten, wachtend op zijn antwoord.

Onderwerp: Re: The scent of nature do 19 apr 2012 - 17:48

''Mijn naam? Zeg maar Ty.'' zei hij. ''Ik heb een andere naam maar daar schaam ik me een beetje voor...'' zei hij beschamend. Shrewleap hief haar kopje op, andere naam? Waarom zou je je naam niet willen houden die je moeder je aan je had gegeven? Vreemd.. ''Maar dat boeit me niet.'' zei hij snel en richtte zijn goudkleurige ogen op haar. Evennachtslijn grom ontstonden in haar keel, hij durfde wel.''En..'' zei hij. ''Schadowclan katten zijn eigenlijk hetzelfde als Bloodclan katten, Niet waar?'' Beledigd keek ze hem aan. Woede ontstond in haar lijf en ze stond op. Haar nekvacht begon te prikkelen en ze sloeg haar klauwen in de grond. "Hetzelfde?" Gromde ze en keek hem met haat in haar ogen aan. BloodClan mormels waren tig keer zo erg als zij. "Ik zou maar oppassen met je woorden. BloodClan beesten vermoorden en leven zonder de Warrior Code. Dus dat is heel anders. Wij zijn trouw aan elkaar." Trots hief ze haar kop op en keek Ty uitdagend aan. Eens zien of hij daarop in durfde te gaan. Ty bleef maar rondjes op haar lopen en keek haar op een verleidelijke manier aan. Mar zij was daar tegen bestand. ''Zo, Vertel eens Shrewleap.'' zei hij kalm. ''Waarom zou je hier blijven in die zogenaamde 'starclan' geloven als je ook gewoon vrij kunt zijn? Niemand die je tegenhoud.'' Hij stopte en keek haar aan op een bijna vriendelijke manier. Maar zij deed dat niet terug, haar ogen stonden vol met haat. Heel soms twijfelde ze of ze dat niet kon zien bij hem. "Niet in StarClan geloven? Dat is net hetzelfde als leven op planten en geen enkel stukje prooi meer eten! StarClan helpt ons de weg te vinden en beschermt alle víér de Clans. Geen BloodClan mormel die zijn voorouders eert of respecteert. Wat doen jullie met hen? Vergeten? Of gewoon dood op het slagveld laten? Jullie zijn echt afschuwelijk! En waarom durf jij eigenlijk tegen mij te praten? Ga weg!" Ze was bijna vergeten dat de kater op háár territorium stond,met was haar recht om hem weg te jagen. Sissend deed ze een stap vooruit en daagde hem bijna uit omzet vechten. "Kom maar op, kittypet!" Zo zag ze hen, ze waren ook bijna niet anders. Hopelijk was het weer zo'n bang mormel, die snel weg zou vluchten. Maar je had soms van die gevallen die altijd stoer deden..

Tumblr - Meet Shrew - Dropping
The scent of nature 71EXQJW

Me > You:

Onderwerp: Re: The scent of nature do 19 apr 2012 - 21:30

Ty zag dat Shrewleap raar keek toen ze zag dat hij zich schaamde voor zijn naam. ''Wat?'' zei hij onschuldig. ''Ik heb 4 andere namen gehad hoor.'' zei hij of het de normaalste zaak van de wereld was. "Hetzelfde?" Gromde ze en keek hem met haat in haar ogen aan. "Ik zou maar oppassen met je woorden. BloodClan beesten vermoorden en leven zonder de Warrior Code. Dus dat is heel anders. Wij zijn trouw aan elkaar." Trots hief ze haar kop op en keek Ty uitdagend aan. ''Ohoh, Daar komt dat geblabla aan over die zogenaamde 'Warrior Code' '' zei hij sarcastisch. "Niet in StarClan geloven? Dat is net hetzelfde als leven op planten en geen enkel stukje prooi meer eten! StarClan helpt ons de weg te vinden en beschermt alle víér de Clans. Geen BloodClan mormel die zijn voorouders eert of respecteert. Wat doen jullie met hen? Vergeten? Of gewoon dood op het slagveld laten? Jullie zijn echt afschuwelijk! En waarom durf jij eigenlijk tegen mij te praten? Ga weg!" Zei ze. ''Och meissie toch.'' zei hij met een schuddende kop. Sissend deed ze een stap vooruit. "Kom maar op, kittypet!" siste ze. ''Meissie toch.'' zei hij weer. ''Je kunt niet tegen mij op.'' siste hij en zijn extreem lange nagels schoten uit zijn poten. ''Van gedachten veranderd?'' siste hij en liet zijn scherpe tanden blinken in de zon. ''Je kunt niet van mij winnen Shrewleap.'' siste hij. Zijn langere nagels zouden meer schade aanrichten dan die iniminnie nageltjes van de poes. Van een lieve kater die de poes verleidde was nu een kater vol haat en kwaadheid.

Onderwerp: Re: The scent of nature za 28 apr 2012 - 12:10

Ja, het begon irritant te worden dat deze kater haar zo durfde aan te spreken, maar misschien kon ze via hem wel wat informatie krijgen van de BloodClan. ''Wat?'' zei hij onschuldig. Shrewleap schudde zacht en stijfjes haar kop. ''Ik heb 4 andere namen gehad hoor.'' zei hij of het de normaalste zaak van de wereld was. "Maar je eigen moeder heeft je die naam gegeven en jij doet hem weg?" Het was vreselijk om zo te doen. Alsof hij zijn eigen moeder niet mocht. ''Ohoh, Daar komt dat geblabla aan over die zogenaamde 'Warrior Code' '' zei hij sarcastisch. Shrewleap glimlachte even, als hij echt dacht dat ShadowClan katten zo aren, kon ze maar beter het spelletje mee spelen. Ze zuchtte wat dramatisch. "Het klopt wel een beetje..." Begon ze en keek de kater recht in de ogen aan. "Je mag geen katten doden als je de winnende hand hebt in een gevecht, eigenlijk verdienen ze wel de dood. Niet waar? Het zijn ten slotte indringers in jouw gebied." Maar als ze hem zou doden, zou hij niet eens de eer krijgen om naar StarClan te gaan. ''Och meissie toch.'' Hij schudde zijn kop. Alsof het een last was om in StarClan te geloven! ''Meissie toch.'' zei hij weer. ''Je kunt niet tegen mij op.'' siste hij en zijn extreem lange nagels schoten uit zijn poten. Een kleine hint van schok overmande haar, de gevaarlijke klauwen van een BloodClan kat konden katten in een klap dood laten bloedden. Maar Shrewleap hield zich sterk, alleen haar ogen konden haar emoties uitten. ''Van gedachten veranderd?'' siste hij en liet zijn scherpe tanden blinken in de zon. Ze zou dood gaan als ze hem niet zou verwarren met een list. ''Je kunt niet van mij winnen Shrewleap.'' Shrewleap stond op en boog haar kop eventjes. "Dat is waar," Begon ze wat melodramatisch. "Alleen een patrouille zou mij kunnen helpen, maar zoals je ziet is er niemand. We kunnen mar beter vrede houden, niet waar?" Nee, dat was niet zo. Als hij eenmaal haar vertrouwde was het met hem gebeurd. Maar toch zou dat nog lang duren en Shrewleap had helemaal geen zin in een BloodClan-gesprek. "Wat kom jij hier eigenlijk doen. Prooi stelen? Of een onnodig gevecht starten?"
KORT

Tumblr - Meet Shrew - Dropping
The scent of nature 71EXQJW

Me > You:

Onderwerp: Re: The scent of nature wo 2 mei 2012 - 20:12

"Maar je eigen moeder heeft je die naam gegeven en jij doet hem weg?" zei shrewleap verbaasd. ''Ik niet Shrewleap... Mijn bazen.'' siste hij. "Het klopt wel een beetje..." Begon ze en keek hem recht in de ogen aan. "Je mag geen katten doden als je de winnende hand hebt in een gevecht, eigenlijk verdienen ze wel de dood. Niet waar? Het zijn ten slotte indringers in jouw gebied." Zei de poes. ''Je hebt inderdaad gelijk Shrewleap.'' zei hij. ''We hebben eindelijk iets gemeen.'' zei hij nog steeds gemeen. "Dat is waar," Begon ze wat melodramatisch. De poes had eindelijk door dat hij sterker was dan haar. "Alleen een patrouille zou mij kunnen helpen, maar zoals je ziet is er niemand. We kunnen maar beter vrede houden, niet waar?" zei ze. ''Vrede houden? Ik?'' lachte hij. ''Nee. de Bloodclan kent geen vrede Shrewleap.'' zei hij terwijl hij dreigend naar haar toeliep. "Wat kom jij hier eigenlijk doen. Prooi stelen? Of een onnodig gevecht starten?" ''Ik? Oh een beetje dit... een beetje dat.'' zei hij sarcastisch. ''Niet dat jou dat iets zou boeien Shrewleap.'' zei hij dreigend.

--KORT--

Onderwerp: Re: The scent of nature vr 4 mei 2012 - 12:06

''Ik niet Shrewleap... Mijn bazen.'' Siste Ty, Shrewleap zag weer dat hij een vijandige houding aannam. Haar vredesaanbod zou zo worden genegeerd en vier vlijmscherpe klauwen in haar rug gezet. ''Je hebt inderdaad gelijk Shrewleap.'' zei hij. Ze kreeg een vies gevoel in haar maag. Hoe kon ze daar nou nog blijven staan? Kletsen met een BloodClan kat. Ugh, als haar Clanleden dat eens zouden zien. ''We hebben eindelijk iets gemeen.'' Zijn stem werd wat gemeen, ze vertrouwde hem helemaal niet. Alles kon een list zijn. Alles. En dan ook nog zeggen dat ze iets gemeen hadden? Haar maag maakte een zenuwachtig sprongetje om laten weten dat ze deze act op moest houden. Anders was ze nog sneller dood dan een gewonde muis. ''Vrede houden? Ik?'' lachte hij. Ja, dat had ze al gedacht. Haar vacht zou niet langer meer schoon zijn. Maar bevlekt met haar eigen bloed. ''Nee. de Bloodclan kent geen vrede Shrewleap.'' Zei Ty en hij begon stappen in haar richting te nemen. Shrewleap bleef toch zitten waar ze zat, haar angsten tegenhoudend. Nee, rennen was alleen voor lafaards en niet voor haar. Bij dit Thunderpath was haar zusje omgekomen, door monster, en zij wilde waarschijnlijk dat haar grote zus moed toonde. ”Ik geloof in je Flowpaw..” Mompelde zacht en keek naar haar poten. Ze zou voor altijd bij haar blijven en steunen, dus zou ze hier nooit zonder hevige strijd sterven. ''Ik? Oh een beetje dit... een beetje dat.'' zei hij sarcastisch. Zelfs Shrewleap kon het van hem af voelen stromen. ''Niet dat jou dat iets zou boeien Shrewleap.'' zei hij dreigend. Ze knikte wat stijfjes, elk moment konden die dodelijke klauwen naar buiten komen en gericht worden op haar keel. Ze moest hem aan de praat houden. ”Dus, heb je al van de hondentanden aan je halsband zitten? OF doe je alsof en ben je gewoon een Kittypet?” Een valse grijns verscheen op haar gezicht. Het was niet slim, maar misschien, maar voor een erg kleine kans, zou het hem ontmaskeren.

[MEGA GOED IDEE, PM JE WEL‼]

Tumblr - Meet Shrew - Dropping
The scent of nature 71EXQJW

Me > You:

Onderwerp: Re: The scent of nature vr 4 mei 2012 - 12:23

”Dus, heb je al van de hondentanden aan je halsband zitten? OF doe je alsof en ben je gewoon een Kittypet?” vroeg Shrewleap en een valse grijns verscheen op haar gezicht. ''Hahaha.'' siste hij kwaad. ''Ten eerste heb ik geen halsband om. Ten tweede ben ik geen kittypet.'' zei hij sarcastisch terwijl hij zijn poot ophief met zijn lange nagels. ''Weer zal er bloed vloeien van een Shadowclan poes Shrewleap.'' zei hij met een gemeen lachje. ''Of moet ik zeggen Shrewpaw?'' zei hij met een gemeen lachje. Hij wist nog hoe hij een apprentice bij de Thunderpath had gedood en op de weg had gelegd alsof de poes was overreden. Hij volgde van een grote afstand de warriors die de poes hadden gevonden en zag een apprentice die hard riep ''Flowpaw!!!'' Hij hoorde daarna og 1 stem. ''Rustig Shrewpaw... Ze is overreden door een monster.'' Bij die gedachtes begon hij weer gemeen te lachen. ''Ooit nog gedacht aan Flowpaw?'' zei hij met een lachje. Hij keek de poes gevaarlijk aan. ''Straks zal er nog een Shadowclan poes onder mijn poten sterven.'' siste hij.

--KORTHEID, maar wel plannetje uitgevoerd >3 --

Onderwerp: Re: The scent of nature vr 4 mei 2012 - 12:39

''Hahaha.'' siste hij kwaad. ''Ten eerste heb ik geen halsband om. Ten tweede ben ik geen kittypet.'' Zei hij sarcastisch terwijl hij zijn poot ophief met zijn lange nagels. Nee natuurlijk niet, Kittypets waren vergeleken met hem lieve schattige troetelbeestjes. Maar hij, geen wonder dat BloodClan katten een slechte reputatie hadden. ''Weer zal er bloed vloeien van een Shadowclan poes Shrewleap.'' zei hij met een gemeen lachje. Heel even moest ze nadenken, misschien in de strijd om de Clankittens dat hij iemand van haar Clan had gedood. Maar het volgende had ze totaal niet verwacht. ''Of moet ik zeggen Shrewpaw?'' Het gemene lachje van hem galmde in haar oren. Nee..

Ze stond weer als jonge Apprenitce in het bos, twee stuks prooi stevig tussen haar kaken geklemd. Haar assessment was vast goed verlopen. Trots trippelde ze naar de twee mentors toe en voelde de trotse blik van haar mentor in haar vacht branden. "Waar is Flowpaw?" Vroeg ze en de twee schudden hun kop. Lichtelijk bezorgd rende ze het bos weer in en volgde de geur van haar zusje. De vieze walm van de Thunderpath drong haar neus binnen en kleine traantjes vormden zich in haar ogen. "Ugh.." Momeplde ze en rook nog een vaag spoortje van Flowpaw. Maar toen vielen haar ogen op een hoopje vacht niet ver daar vandaan. Nee. Nee, dat kon niet! Meten raasde ze over het stenen pad en dook naast haar zusje. Bloed droop uit haar buik en rug. "Flowpaw!" Miauwde Shrewpaw triest, haar zusjes ogen keken haar echt aan. Haar laatste woorden zwak en moeizaam uitgebracht. "Ik zal voor altijd bij je zijn, vanuit StarClan en vanuit je hart.." Met een laatste zucht verdween haar ziel en zat Shrewpaw nu alleen op het pad. "Shrewpaw!" Gilde haar mentor en ze werd gegrepen bij haar nekvel. Verdriet welde in haar op en ze trok Flowpaw met zich mee. "Het was een monster," Miauwde haar mentor en hielp Shrewpaw met het dragen. Maar toch. Shrewpaw kon geen sporen zien op het pad, alleen maar een vlek van haar bloed. Opeens herinnerde ze zich een paar amberen ogen die haar vanuit de duisternis hadden aangestaard.

De herinnering schoot door haar kop, bijna zo snel dat ze er duizelig van werd. "Was jij dat?" Mompelde ze verdrietig, maar ook woedend. ''Ooit nog gedacht aan Flowpaw?'' zei hij met een lachje. Hij keek de poes gevaarlijk aan. ''Straks zal er nog een Shadowclan poes onder mijn poten sterven.'' siste hij. Maar de tijd voor het aardig doen was voorbij. Haar klauwen gleden uit en ze kneedde de grond. "JIJ!" Siste ze en haar hele vacht begon te prikkelen. Ze voelde alleen maar woede, het was gebeurd met hem!

Tumblr - Meet Shrew - Dropping
The scent of nature 71EXQJW

Me > You:

Onderwerp: Re: The scent of nature vr 4 mei 2012 - 12:59

"Was jij dat?" Mompelde Shrewleap verdrietig, maar ook woedend. ''Hehe! er komt er een achter,.'' lachte hij duivels. Haar klauwen gleden uit en ze kneedde de grond. "JIJ!" Siste ze. ''Ik ja.'' zei hij. ''Ze was te makkelijk voor mij als prooi. Zij was mijn prooi.'' zei hij. Maar diep van binnen huilde hij... Het was de poes waarvan hij hield...

De kleine Bloodclan apprentice liep met zijn mentor en pleegmoeder door het bos. ''Vandaag zal je een kat vermoorden Ty, Zorg dat ik trots op je kan zijn.'' zei zijn pleegmoeder. ''Doe ik!'' siste hij. Hij sloop richting een bosje en rook een kat. Hij keek door de struiken heen en zag een apprentice. Hij keek naar zijn pleegmoeder en ze knikte. Hij stond op en liep naar de poes. ''Hallo.'' zei hij vleiend. ''Hallo.'' zei ze terug. ''Mag ik vragen aan de mooiste poes van de wereld wat haar naam is?'' ze grinnekte verlegen. ''Tuurlijk. Ik heet Flowpaw.'' Zei ze verlegen. Hij had haar om zijn poot gewikkeld. Na een lang gesprek sloeg hij toe. Ze ging naast hem liggen en hij sloeg zijn poten uit naar haar buik. Ze probeer de te gillen maar hij drukte zijn poot tegen haar mond zodat ze niet kon gillen. Hij haalde ook uit naar de rug van de poes en ook bij haar keel krabde hij hard. ''Vaarwel Flowpaw.'' zei hij met een verstokte stem. Eigenlijk was hij echt verliefd op deze poes maar hij moest doen wat hij geleerd had. Anders kon hij zelf vermoord worden. Met tranen in zijn ogen sleepte hij de poes op het Thunderpath. ''Vaarwel mijn liefste.'' zei hij en een traan viel op de wang van de apprentice. ''Waarom?'' zei ze tegen hem. Hij gaf haar nog een laaste likje en keerde terug naar zijn pleegmoeder en keek knikte hem toe. ''Ik zal niet bij je komen in de Starclan mijn liefste... Ik zal je missen, voor altijd.'' zei hij terwijl er tranen op zijn wangen gleden en hij terug rende naar zijn mentor. Hij bleef wachten op katten die Flowpaw zouden vinden en er kwam een apprentice die leek op Flowpaw. "Flowpaw!" Miauwde de apprentice triest. Hij voelde een schuld gevoel. Waarom moest hij zonodig deze poes vermoorden? Haar laatste woorden zwak en moeizaam uitgebracht. "Ik zal voor altijd bij je zijn, vanuit StarClan en vanuit je hart.." Met een laatste zucht verdween haar ziel en zat de apprentice nu alleen op het pad. "Shrewpaw!" Gilde haar mentor en ze werd gegrepen bij haar nekvel. "Het was een monster," Miauwde haar mentor en hielp Shrewpaw met het dragen. Ty zuchtte even en keek de apprentice Flowpaw nog 1 keer na.

''Ik mis die Flowpaw....'' zei hij met een trillerige stem. Tranen begonnen weer optewellen. Een traan gleed over zijn wang. ''Ik wou het niet Shrewleap... Maar ik Moest het doen....'' zei hij terwijl de tranen over zijn wangen gleden. ''Ik hield van haar Shrewleap...'' zei hij. ''Ik zal haar nooit meer zien...'' zei hij terwijl hij inzakte. Het was over. ''Vermoord me maar Shrewleap! ik ben het niet waard om te leven!'' schreeuwde hij.

--Mweh door deze post moet ik zelf bijna huilen D: --

Onderwerp: Re: The scent of nature za 19 mei 2012 - 14:57

''Hèhè! er komt er een achter,.'' lachte hij duivels. Shrewleap maakte zich klaar om haar klauwen in zijn schouders te slaan en al zijn vacht eruit te trekken. Woedend liet ze haar witte tanden zien.''Ik ja.'' zei hij. Even bleef ze staan. Ze prikkelde haar oren voor de volgende woorden die zijn bek verlieten. ''Ze was te makkelijk voor mij als prooi. Zij was mijn prooi.'' zei hij. Iets in zijn stem was veranderd. Verdriet? Voordat ze kon antwoorden leek Ty verdwenen. Zijn gedachten waren ergens anders. Nu was eigenlijk de perfecte kans om hem aan te vallen, maar ze moest luisteren naar de Warrior Code. Je mocht geen katten doden, tenzij het echt nodig was. Dit was geen noodgeval, maar een persoonlijke zaak. Shrewleap liet haar blik naar har poten gaan. Zou ze altijd zo reageren als ze verdriet of woede in zich had? Nee, ze wilde niet zoals zo’n BloodClan kat zijn. ShadowClan was haar thuis. Alleen was Ty gewoon de moordenaar van haar zuster. Flowpaw. Ze was altijd zo lief. Ze zag nooit nadelen in andere katten, zelfs niet van andere Clans. Een zucht verliet haar bek. Was zij er nou maar in plaats van haar.. Zij verdiende het meer om Warrior te zijn. ''Ik mis die Flowpaw....'' Ty’s stem deed haar opschrikken uit haar gedachten. Toch was het niet zijn normale stem, maar een treurige. Shrewleap kon tranen zien in zijn ogen. Echte tranen, niet nep. Echt verdriet. ''Ik wou het niet Shrewleap... Maar ik Moest het doen....'' Telkens weer gleden die echte tranen over zijn wangen. Medelijden stak haar hart. Ze mocht hem nu niet doden. Niet nu hij zo’n verdriet had. ''Ik hield van haar Shrewleap...'' zei hij. Dit keer begonnen de kleine druppeltjes in haar ogen te vormen. ''Ik zal haar nooit meer zien...'' zei hij terwijl hij inzakte. Iedere Clankat zou nu zijn kans schoon hebben gezien. Maar met een gebroken hart was het onmogelijk een kat aan te vallen. ''Vermoord me maar Shrewleap! ik ben het niet waard om te leven!'' Schreeuwde Ty. Alles wat Shrewleap kon doen was naast hem komen zitten. Haar instinct schreeuwde om haar klauwen in hem te slaan, maar haar hart juichte haar juist toe. ”Nee, Ty,” Begon ze op een treurige toon. Ze keek naar het gras om hen heen. Ze wilde hem niet laten zien dat ze ook huilde. ”De Warrior Code staat mij niet toe om katten te doden. Ik laat je voor dit keer gaan. Ik wil je hier nooit meer zien, maar onthoud dit goed. De volgende keer dat ik je hier zie, ook al is het per ongeluk, zal ik je per direct aanvallen. Deze keer ben je vrij. Flowpaw was altijd al degene die andere vertrouwde, dat was dit keer haar fout. Voor Flowpaw. Zij zou dit ook hebben gedaan.” Ze stond op en deed een paar passen achteruit. Om Ty de ruimte te geven om te vertrekken, maar ook om zelf weg te kunnen gaan. Ze had geen band met deze moordenaar, maar kon hem niet zo doden. Met een zwiep van haar staart verdween ze in de struiken. Toch bleef ze even staan om te zien of de BloodClan kat wel echt vertrokken was.

Tumblr - Meet Shrew - Dropping
The scent of nature 71EXQJW

Me > You: