Yes , i'm back, again ...

Onderwerp: Yes , i'm back, again ... vr 18 mei 2012 - 22:00

‎Haar stevige pezen onder haar pels waren goed zichtbaar. Ze was in de manen die voorbij waren gevlogen hard gegroeid, en sterker geworden. Nieuwe vrienden gemaakt, en vijanden. Maar eentje was speciaal voor haar, eentje had haar hart verovert , maar had zij zijn hart ook verovert? Haar bloedrode ogen blonken vals, zoals gewoonlijk. En een waterig licht, schemerde tussen de bladeren door. Ze rook bloesems, nieuw leven, en de geur van nieuwblad. Ze haatte nieuwblad, het bracht altijd nieuw leven mee, en wat heb je daar nou aan? Behalve dat je naar het gepiep en gezeik van kittens moet luisteren. Echt ze wierp die kleintjes liever weg. Maar tja, daar wou ze nu niet echt over na denken, toch alleen maar tijdverspilling. Ze was hier gekomen, om de Clanmormels maar weer eens te pesten, en misschien om Finest tegen te komen. Neej die was toch alleen maar bezig met zijn training nu, hij zou toch al wel een mentor hebben? De vorige keer zei hij van niet, maar jha. Lenig en abrupt, sprong ze in een boom, en staarde blindelings voor haar uit. Dat die mormels maar afkomen, dacht ze scherp. Een geritsel van uit de bosjes deed haar manier van denken weer helder worden. Was dat een Clanbeest? Dan werd het misschien nog eens leuk! '' en wat hebben we hier?'' miauwde ze vals.

{open}

»People keep fighting about the same thing until it breaks them apart.

*Finestpaw*
*I Find Your Weakness*

Met langzame rustige stappen zette hij zijn poten op de harde, koude grond. Hij zou vandaag weer Ziva opzoeken. Hij zat al dagen met haar in zijn hoofd. Ze kon er gewoon niet uit. Hij zei steeds tegen zichzelf dat het normaal was maar dat was het niet.... Zij zat namelijk in de Bloodclan en hij in de Shadowclan. Volgens de WarriorCode was het verboden om een liefde te hebben uit een andere clan maar hij snapte hetniet zo goed. Waarom niet? Liefde was iets wat de Starclan ons schonk. Hij had de geur van een Bloodclanner niet door totdat de geur te sterk was en hij een bekende stem hoorde. '' en wat hebben we hier?'' zei de bekende stem en een glimlach verscheen op zijn gezicht, Hij wist al gelijk wie het was en zette een sprint aan. '' Ik ben er hier!'' zei hij met een glimlach op zijn gezicht. Als Ziva hem nu niet herkende wist hij dat ze niet van hem hield en hij weg moest gaan. Hij keek de poes met een glimlach aan. Wachtend tot ze iets zou terug zeggen.

Yes , i'm back, again ... Os_zps59d1bf76

‎ Een zwart witte kater sprinte uit de varens. Eentje die ze goed kende. Een stralende glimlach verscheen op haar zwarte snuit, en ze staarde zacht naar hem. '' Ik ben er hier!'' zei hij met een glimlach op zijn gezicht. Warm van geluk, klauterde ze uit de boom, en sprong voor Finestpaw neer. '' nu kan mijn dagje niet meer stuk , he Finest?'' miauwde ze vol lof tegen hem. Ze stapte warm rond hem heen, en likte hem even over zijn zwarte oor. Ze voelde hoe de zon haar gitzwarte rug verwarmde, en die van Finest. '' En hoe gaat het met je? Heb je al getraind? Anders wil ik je nu wel trainen'' '' zei ze zacht in zijn oor. Zo'n momenten als deze daar genoot ze van. Dan kon ze even haar bloeddorstige 'ik', aan de kant gooien. En kon ze even haarzelf zijn. Ze vond deze kat leuk, leuker dan de meeste katers die haar verleiden. Want aan die misbaksels had je toch nooit iets. Ze acteerde alleen maar , alsof ze stoer waren, en van Finest wist ze het zeker, want waarom zou hij zicht nou in hemelsnaam stoer gedragen?

»People keep fighting about the same thing until it breaks them apart.

*Finestpaw*
*I Find Your Weakness*

'' nu kan mijn dagje niet meer stuk , he Finest?'' sprak de poes vol lof tegen hem en sprong lenig uit de boom. ''Mijn dag ook niet Ziva..'' flapte hij eruit. De prachtige zwarte poes stapte warm om hem heen, Finestpaw keek de poes wachtend aan. Zonder dat hij het wou slaakte hij een zucht. Ze likte zijn zwarte oor en hij de zwarte oren van Ziva. '' En hoe gaat het met je? Heb je al getraind? Anders wil ik je nu wel trainen'' vroeg de poes met haart zoete stem in zijn oor. ''Met mij ging het wel maar het is beter nu ik je zie.'' snorde hij. ''En nee, ik heb nog geen mentor, Maar Brokenstar heeft het druk enzovoorts.'' murmelde hij zacht. ''Wil je me echt trainen Ziva?'' zei hij met grote ogen vol bewondering, dat betekende dat hij haar vaker zou zien! Deze kans zou hij zoiezo pakken. ''Ik zal graag willen leren vechten'' zei hij . ''Straks komt er een andere clan ons kamp ingestormd en er komt er 1 op mij af... Dan kan ik niet vechten en ga ik dood.'' zei hij neerhalend. ''En dat wil je toch niet? '' snikte hij naar de poes.

‎ ''Mijn dag ook niet Ziva..'' flapte hij eruit. Bij die woorden maakte haar hart een overslag. Eerlijk gezegd herkende ze haarzelf zo niet. Nooit , maar ook nog nooit deed ze zo aardig tegen iemand. En nog nooit voelde ze haarzelf warm worden vanbinnen als ze met iemand praatte. Deze kat had echt iets waar zij van hield.''Met mij ging het wel maar het is beter nu ik je zie.'' snorde hij. '' charmeur''grapte ze terwijl ze hem warm aanstaarde. ''En nee, ik heb nog geen mentor, Maar Brokenstar heeft het druk enzovoorts.'' murmelde hij zacht. Ow ja hij is een Clankat, dat was ze bijna vergeten. Begripvol knikte ze , ook al begreep ze het niet echt. Icy had het nooit druk, dat dacht ze toch. En hier is het nooit zo'n discussie om trainen.''Wil je me echt trainen Ziva?'' zei hij met grote ogen vol bewondering. ''ja dat wil ik echt, maar mag dat wel van je leader?''vroeg ze iets pissig. Maar ze bedoelde het helemaal niet slecht.''Ik zal graag willen leren vechten'' zei hij . ''Straks komt er een andere clan ons kamp ingestormd en er komt er 1 op mij af... Dan kan ik niet vechten en ga ik dood.'' zei hij neerhalend. ''En dat wil je toch niet? '' snikte hij naar haar. '' dat wil ik helemaal niet! Dan zal ik die kat iets aandoen, geloof me maar!''miauwde ze luid.

»People keep fighting about the same thing until it breaks them apart.