I hate it, its to difficult[open]

Cyber trok verachtend zijn neus op en liet de schouders van die onozele kitten achteloos los, Bloodclanners. Echt hun specialiteit om irritant te doen, net zoals deze stomme kitten. De kitten die hij eerst nog tegen de grond drukte had het hazenpad genomen "Slappeling! Ga maar naar je Mammiieeee! O wacht.. die wilt je niet eens!" spuugde hij de kitten na toen deze vertrok. Toen de kitten in de verte was verdwenen keek de kater met opgetrokken wenkbrauwen naar de lichte bloodclan poes die erbij was gekomen. "Nu nog wat thee en koekjes en dan kan het babbellen beginnen! Gezellig." zei hij met een verachtende hoge piepstem waarna hij zich omdraaide en de boom terug insprong, het irriteerde hem mateloos dat ondertussen hier zoveel katten waren geweest. Hij hield niet van drukte, zeker niet omdat deze allemaal Bloodclanners waren. De struise zwart-witte kater had niet direct zin weg te gaan, wat moest hij anders doen? Zich lekker gaan zitten vervelen? Dacht het niet! "En wat mag jouw naam dan wel niet zijn Bloodclannerje?" vroeg hij vanuit de boom aan de lichtere Bloodclanpoes.

'Kova' ha, ze had hem tenminste niet genegeerd 'Jij bent Cyber' De zwart-witte kater draaide met een grijns met zijn kilgroene ogen "Goh, je meent het" antwoorde hij monotoom terug. "Cyber, Wolf Of Territory" Voegde hij er met zijn bekende bijnaam nog aan toe. Vele van de Rogues en enkele Bloodclanners wisten nu maar al te goed zijn bijnaam, zowel als vriend als als vijand. "Die er maar eens vandoor moet gaan". ondertusen was de poes naast hem komen zitten, op de tak van de boom. Cyber grijnzde even maar kneedde enkel wat met zijn scherpe nagels in het mos van de tak en liet zich vervolgens in een comfortabele houding zakken tot hij lekker lag. De poes keek naar beneden, naar dat klein grut. En Cyber volgde haar gele ogen met zijn kilgroene paar. "Doe wat je niet laten kunt, ik hou deze idioot wel even bezig" riep ze naar de Young Ones. Cyber liet een kleine dreigende grom horen en krulde even zijn lippen dreigend op. Maar beheerste zich toch en liet zijn haren terug zakken, hij zat in een boom. Geen idiaale gebied om een gevecht te strijden, zeker niet nu hij hier was met een bloodclanner! En hij wist uit eigen ervaring dat bloodclanners niet om mee te dollen waren. "Ik ben geen idioot, en geen stom speeltje om even bezig te houden" gromde hij nog even waarna hij zijn kop omdraaide en naar de katten onder zich keek. "Ben jij geboren in de Bloodclan? Of heb je je later aangesloten?" mauwde hij, half ongeïnterreseerd.

"Ik ga hier niet weg, want ik wil dat gesprek hier 'afluisteren', al doe ik het niet in het geniep" zei hij met kille groene ogen op de katten onder hen gericht. Met zijn nagels kneedde hij in het natte mos en zijn zwart-witte staart zwiepte langzaam heen en weer, met zijn zwarte oren wiebelde hij even en hielde hij constant eentje op Kova gericht, ze was een bloodclanpoes. En bloodclanners konden je vaak plots aanvallen, daar moest je constant op voorbereid zijn, dat wist zelfs hij als Rogue met vier kittens, drie crushes en een redenlijk groot territorium wel.

Cyber keek de jonge kater met opgetrokke wenkbrauwen na en een grijns werd een lach, "Je bent zo zwak vertrapte muis" merkte hij op "Ik snap niet wat Doty in jouw ziet!" riep hij de witte kater na. Draco verdween al snel uit zich en de zwarte poes bleef alleen achter onderaan de boom "Je vriendje heeft je in de steek gelaten" gniffelde hij gemeen tegen de zwarte poes. Spinnend van geamuseerdheid klauwde hij met zijn witte poten in het mos op de schors van de tak.

Cyber grijnsde breed, hij had deze jonge poes goed kunnen ophitsen. Met een zucht klom hij een tak hoger en keek naar zijn 'prooi', ze zag er wel lekker uit. "Ik lus anders wel een hapje kat, liefst zwart gebakken met een sausje van bloodclanbloed" spotte hij waarna hij uit de boom viel, het zag er als een ongeluk uit en Cyber liet dan ook een verschrikte kreet horen. Maar in werkenlijkheid lande hij op de zwarte poes, en doordat hij zwaarder was dan dit scharminkel werd ze platgedrukt op de grond. Met ontblote tanden stond hij breed grijnzend boven de poes.