What are you gonna do? &open

Onrustig lag de grijze kater in zijn nest en bij het horen van een plof schoot hij overeind. Zijn blauwe ogen wijd opengesperd en zijn oren recht overeind. De wat slordige vacht stond allerlei kanten op en hij schoot naar buiten, gelijk een blik richting de medicine cat's den richtende, maar hij zag geen bekende zwarte vorm in de opening. Met een zucht liet de warrior zich in de sneeuw neer zakken en keek wat verslagen naar de grond, terwijl de maan een helder licht liet weerschijnen op de grond. Zijn partner was al een hele tijd niet meer zo energiek geweest en verbleef nog altijd in die geurende den.
Ashdrizzle legde zijn oren in zijn nek en legde zijn grijze staart naast zich neer. Dan kwam het misschien door hem? Hij leek al zijn dierbaren van zich af te stoten. Eerst zijn zusje die zich bij starclan had gevoegd, nu zijn partner? Wie straks nog, zijn kittens? De volwassen warrior legde zijn kop op zijn poten en haalde een paar keer diep adem en blies deze vervolgens weer wat verdrietig uit. Nee, zijn leven zou nooit meer soepel lopen, had het nooit gedaan ook.

Ergens in een hoekje lag een kitten te slapen. De kitten was alweer wat ouder geworden en zijn daagjes werden steeds anders. Hij was minder moe dan normaal en hij had veel meer energie in zijn nog fragiele lichaampje. De kitten rolde zich op zijn rugje en dichter tegen de warme pels aan. Met een ruk rolde de kitten van het mosbedje af toen een dof geluid kaatste. Pijnlijk kwam hij op de koude grond terecht. Verward schudde hij zijn hoofdje en stak zijn rozekleurig snoetje in de lucht. Het seizoen was alweer drastisch aan het veranderen en spoedig zou de wereld nog kouder zijn. Zo dapper als het kleintje was, wagelde hij langs de slapende Queens en kittens. Onopgemerkt. Zijn zachte passen verraadde niets. Zoals wel elke kitten, kende hij het woord nieuwsgierig enorm goed. Met glazige oogjes bleef hij aan de rand van de nursery staan en tuurde voor zich uit. Hij sloeg zijn staart beschermend om zijn lichaampje terwijl hij een bewegende schaduw in het vizier kreeg. Een paar kittenoogjes, zo groot als schoteltjes, sloegen het angstig gaande.
{ Mind if I join? C: }  

Slaap wist hij niet echt meer te vatten, maar dat vond hij wel eens fijn. Nu kon hij weer eens genieten van de donkere sterrenhemel. Zijn moeder, zusje.. wie weet wat voor een familie nog meer, zouden die allemaal nu op hem neerkijken? Zijn heldere blauwe ogen bleven naar boven gericht, tot hij een stem hoorde. "Hij is groot he," Het was niet voor hem bedoeld, maar zijn aandacht schoot toch weer naar de bewoonde wereld. Hij zag twee schimmen, de een groter dan de ander en glimlachte voorzichtig, aangezien de kleine twee angstige oogjes op hem had gericht. De grijze kater kwam overeind en met een zachte pas kwam hij op de twee af. "Later worden jullie misschien wel groter." Glimlachte hij, zijn zilveren staart over zijn poten draperend.

Het zwart-witte katertje stond aan de grond genageld van de schrik. 's Nachts kon je kenbaar veel tegen het lijf lopen. "Hij is groot he," Een zachte stem sprak en de kitten keek naar de poes die naar voren was gestapt, zijn blik van de schadow weggedraaid. Blackpaw. Of voor de kitten nog Blackkit; Hij wist het nog niet. Het kleine katertje had de ceremonie aan de rand van nursery gevolgd maar het waren betekenisloze woorden voor het ventje. Hij moest nog veel leren. "Blackkit." Klonk zijn zachte piepstemmetje, als wijze van begroeting. "Hij is groot he," Grinnikte de poes. Zijn kittenoogjes volgden opnieuw de schaduw die stilaan dichter kwam en plots...plots stond er grijze kater voor zijn neus. Verbaasd keek de kitten toe en trok een oor naar achter. "Later worden jullie misschien wel groter." Sprak de grijze kater. "Whie bjent u?" Het kwam er zomaar uit. De kitten was niet zo een spraakzaam type maar zijn nieuwsgierigheid wist het altijd wel te winnen.

Het was een jonge apprentice, die bij de kitten was gaan zitten, misschien dat deze daarom de kitten leek te kennen? "Whie bjent u?" Vroeg het kleintje en de grijze kater zette een warme glimlach op. "Ik ben Ashdrizzle." Het 'vader van..' gedeelte had geen zin, want deze kitten was waarschijnlijk te jong om zijn kittens gekend te hebben. "Kunnen jullie niet slapen?" Hij schudde zijn kop. "Te veel zorgen lijken me wakker te houden."

"Blackpaw, intussen." Knipoogde de apprentice. "Oh." Bracht de kitten zachtjes uit, niet wetend wat te antwoorden. De Queen had het katertje al vertelt over hoe het allemaal zat met de rangen en de kitten had zeer aandachtig geluisterd naar haar verhaal. Alleen het ceremonie gedeelte moest ze hem duidelijk nog eens uitleggen. "Ik ben Ashdrizzle." Sprak de grijze kater vriendelijk. Het kleine katertje probeerde alles zo goed mogelijk in zijn hoofdje op te nemen en de naam Ashdrizzle bij het beeld te plakken.

De kitten bleef stil, terwijl de jonge apprentice wel haar mond opentrok. "Is het is waar we misschien mee konden helpen?" De grijze kater moest even glimlachen om de nieuwsgierigheid. "Een kitten is op komst." Glimlachte hij wat vaagjes. "Maar ik ben bang dat mijn partner de geboorte niet mee gaat maken omdat hij nu in de medicine cat's den ligt. Zo goed gaat het niet met hem namelijk." Een klein fronsje verscheen op zijn gelaat en ergens wierp hij een hoopvolle blik richting de den, maar nee, hij verscheen natuurlijk niet.

De kater moest even zacht leggen bij het verwarde gezicht van de apprentice. "Mijn partner en ik hebben een gunst gevraagd aan een poes, die bereid was om kittens voor ons te dragen." Legde hij kalm uit. "Er is helemaal geen liefde tussen mijn partner en die poes, ze is gewoon een geweldige kat die dit voor ons wilde doen." Glimlachte hij.

Het katertje tuurde van Ashdrizzle naar Blackpaw en weer terug. Een verwarde uitdrukking viel op zijn gezichtje. De kitten kon er niets uit halen. Hij liet zich op zijn achterste vallen en sloeg zijn korte staartje netjes voor zijn voorpoten. Verveeld staarde het zwart-witte katertje naar zijn voorpootjes tot hij al snel een nieuw speeltje in het vizier kreeg. Een bewegend pluizig ding trok zijn aandacht en de kitten kroop er onhandig naartoe. Speels klemde hij het staartpuntje van de grijze kater tussen zijn voorpoten en met zijn achterpoten sloeg hij ertegen. Je kon niet vroeg genoeg beginnen met jachttechnieken te oefenen, toch?