Starry night

Ze was stiekem weggeslopen van haar moeder. Het was donker geworden, en dus was de grote groep katten gestopt met lopen om hun rust te pakken. Maar Avid had meer dan genoeg energie, aangezien ze overdag kon slapen als ze getild werd. Ook had ze helemaal geen zin om bij haar mama te zijn nu, het enige wat die de afgelopen dagen leek te doen was huilen en haar wassen. Dat vond ze niet leuk. Ze wilde graag spelen en op onderzoek uit! Ze had Cedar maar niet wakker gemaakt, want ze zag hem niet aan voor het type dat met haar zou wegsluipen. Het liefste wilde ze spelen met een warrior! Dat vond ze leuk.

- Open voor alles behalve TC c:

Zijn vader was weg, iets wat Snowkit niet kon geloven. Hij was verdrietig en sliep slecht. Vaak zei hij tegen anderen dat hij terug wilde, dat hij naar zijn vader wilde. Maar het mocht niet. Een warrior had tegen hem gezegd dat hij zijn vader alleen maar trots kon maken door verder te gaan. Snowkit geloofde het niet, maar weg lopen zat er niet in.
Deze nacht kon hij ook niet slapen. Snowkit zag een kleine kitten weg kruipen en Snowkit besloot er achteraan te gaan, gezien hij toch niet kon slapen en eigenlijk boeide regels hem niet zo meer nu Dangerdance weg was. "Wat doe je?" Vroeg Snowkit zachtjes. De stem va Snowkit piepte nauwelijks nog, nu hij niet meer tot de jongste kittens behoorde. Deze kitten, Avidkit, behoorde echter wel tot de jongere kittens.

Crowcall had al bijna op het punt gestaan om te gaan slapen, maar had nog even bij haar pasontdekte siblings willen kijken. En toen had ze gezien dat er eentje weg was. Al half in paniek volgde ze zijn geur en tot haar grote opluchting bleek hij niet ver weg te zijn, en in het gezelschap van een andere kitten, ook een ThunderClannertje. Omdat ze toch wel een oogje op ze wilde houden, liep ze naar hen toe. "Zijn jullie niet moe?" vroeg ze zacht.

Ooh, een andere kitten was wakker geworden door haar. Ze fronste toen ze probeerde uit te vogelen hoe hij ook alweer heette. Zijn witte vachtje deed het haar doen herinneren. Snowkit! Net zoals haar tante Snowdance. De ander vroeg aan haar wat ze aan het doen was en trots wiebelde ze met haar oortjes. "Wegsluipen! Ik zoek naar warrior." piepte ze vrolijk. Haar spraak was zich zeker aan het vorderen, en het was al duidelijk te merken dat ze een slimme kitten was. Ze schrok toen er opeens een derde stem was. Het was een grote kattin, voor Avid dan. Haar kopje neigde naar achteren omdat ze zo ver omhoog moest kijken. Een schuldige blik kwam in haar ogen bij de vraag wat ze aan het doen waren.

De andere kitten was natuurlijk een stuk jonger en Snowkit was door de omstandigheden wat van zijn avontuurlijke en speelse karakter kwijt geraakt. Daarom kon hij niet zo vrolijk terug reageren en hield hij het bij een, "oh." En net toen hij zijn 'oh' wilde aanvullen, kwam de laatste kat waar hij zin in had inbeeld. Snowkit had juist graag weg gewild bij de anderen en bij de andere kitten willen zijn, in de hoop dat hij vrolijker zou worden en zich beter zou voelen. Dit mocht dus niet. Toen Crowcall vroeg of hij niet moe was snoof hij brutaal en keerde haar de rug toe. "Nu wel," bromde hij. Snowkit wierp een blik op de andere kitten. "Zie je later," mompelde hij en liep langs Crowcall heen terug naar zijn nest tussen de andere kittens. Dan maar slapen.

Topic uit.

Een beetje uit het veld geslagen keek Crowcall Snowkit na. Waarom liep hij nou zomaar weg? Ze wist dat hij het zwaar moest hebben nu hun vader hen in de steek gelaten had, en ze wist dat zij Dangerdance niet kon vervangen, maar besefte hij dan niet dat ze in hetzelfde schuitje zaten? Ze beet op haar lip en keek nar de grond, twijfelend of ze achter hem aan moest gaan of hem met rust moest laten. Misschien zou ze hem alleen maar verder tegen zich in het harnas jagen als ze nu aandrong. Beter om hem even met zichzelf te laten en het later nog eens te proberen. Ze wilde niets forceren. Beseffend dat er nog een kitten aanwezig was, dwong ze een glimlachje op haar gezicht en richtte zich tot de andere kleine. "En hoe heet jij?" miauwde ze zacht met de poging-tot-glimlach op haar gezicht.

De andere kitten ging al gauw weer van het toneel af. Blijkbaar vond hij haar idee niet zo leuk. Hmpf. Met boze ogen keek ze hem na, en schudde toen kort met haar vacht. Ze mocht hem nu niet meer hoor, denk maar niet dat ze ooit nog met hem ging spelen! De warrior die even daarvoor was verschenen, richtte zich nu helemaal op Avid. Dat vond de kitten spannend, maar toch ook leuk. Want ze wilde alles leren van alle warriors van alle clans! Haar naam werd gevraagd. "Avidkit! Van ThunderClan." miauwde ze, waarna ze trots haar borst vooruit stak. Jaja, ThunderClanner & proud.