You? Why?

Brightpaw zag er wel weer wat beter uit qua vacht en volheid van het eten. Mear haar ogen waren net zo droevig als altijd. En vaak betrokken ze nog meer wanneer ze Moonpaw zag. Moonpaw. Ze schudde met haar kop. Niet aan hem denken. Ze verliet het kamp voor de zoveelste keer alleen en liep naar de uilenboom. Ze wou daar even tot rust komen, even na denken over de gebeurtenissen haar hart luchten en hopen dat de Starclan haar misschien wat meer hoop kon brengen dat ze ooit weel gelukkig zou worden. Ze was geen Medicine cat of zo. Maar soms voelde het wel dat de Starclan haar hielp. Ze geloofde er ook vol op in! Ze liep naar de Uilenboom en ging daar tegen aan zitten. Ze sloot haar ogen en vroeg om advies. Niet dat ze antwoord zou krijgen maar wel ideeën. Waarom is Moonpaw verliefd op een Riverclan kat, of nog beter gezegd, waarom heeft hij met een Riverlcan kat? Dat is tegen de regels, dat hoort niet, dat is verraad? Verraad? Verraad? Het is liefde? Maar daar kan ik en mijn clan genoten geen genoegen mee maken? Waarom? Ze schudde met haar kop. Ze moest eigenlijk met Moonpaw praten. Maar dat zou ze niet kunnen. Ze was boos op hem, maar ze was boos op hem om dat hij haar niet wou. Dat was best wel sneu. Toen dat moment kwam Moonpaw naar haar toe. 'Moonpaw?' Zei ze zacht zonder hem aan te kijken. Ze zei het bijna zonder emotie. Ze verborg het voor hem. En dat was dom, maar ze kon niet anders.

[Moonpaw]

Moonpaw keek om zich heen, hij was in het duistere hol van de apprentices, en zuchtte. Zijn vacht rees op, maar dat was ook het enige teken dat hij er was. Hij dacht aan Snowpaw, met haar lieve lach. Maar zoals altijd dook ook het beeld van Brightpaw in zijn hoofd weg. Dat was de reden dat hij zo verdrietig was, hij had haar nooit willen kwetsen! Hoe kon hij nu weten dat ze op hem zou worden? Hij zag haar het kamp uitlopen, en wensde voor de zoveelste keer dat hij weer vrienden kon worden zonder haar pijn te doen. Inside bleef hij aarzelen, en toen stond hij op, ook het kamp uit. Hij mompelde iets over jagen, en voelde hij de medelijdende blik van de kat hem achtervolgde. Ze was naar de Uilenboom, en dat deed hem denken aan een van hun eerste tochten samen, toen was alles nog gemakkelijk. Ze zat daar, en hij liep zacht op haar toe. 'Moonpaw?' Zei ze zacht zonder hem aan te kijken. 'Hey Brightpaw.' Mompelde hij, bijna even zacht als haar. 'Hoe is het met je?' Vroeg hij. Hij ging een staartlengte van haar af zitten, en keek naar zijn fluffy tail alsof hij het plots heel interresant vond. Wees alsjeblieft niet kwaad op me, smeekte hij vanbinnen.

'Moonpaw?' Zei ze zacht zonder hem aan te kijken. 'Hey Brightpaw.' Mompelde Moonpaw. 'Hoe is het met je?' Vroeg Moonpaw. Brightpaw haalde haar schouders op en zweeg even. 'Weet ik niet,' zei ze bijna onverstaanbaar. Ze keek naar de lucht en sloot haar ogen. De litteken op haar zij was zo goed als onzichtbaar. Beter gezegd het was gewoon weg en het was enkel een gevoelige plek. 'Het spijt me,' zei ze terwijl ze haar ogen dicht kneep. 'Het was moeilijk te accepteren dat jij bij een riverclan poes bent, snap je? Als het tja een Thunderclan poes was geweest had ik er makkerlijker mee om kunnen gaan. Maar dit is gewoon moeilijk. Mijn mentor verraad de clan door slechtte dingen te doen. En het is niet dat jij de clan verraad of zo. Maar het is gewoon jij, mijn beste vriend...' Mompelde ze. 'Is heeft met een Riverclan kat. Ook tegen de Warrior code in. En dat doet pijn.' Zei ze zacht. Als ze er aan dacht voelde ze haat op stijgen tegen over Snowpaw. Maar nee dat kon ze niet doen, dat zou Moonpaw niet leuk vinden. Ze staarde naar iets wat alleen zij kon zien. Ze sloot haar ogen en zag het beeld voor zich waar bij Moonpaw en Snowpaw samen tegen me kaar aan zaten me kaar lief te likken en kopjes te geven. Een traan viel op het gras en meteen opende ze haar ogen en hoopte dat Moonpaw het niet gezien had. 'Als de Riverclan en Thunderclan ruzie zouden hebben en je staat recht tegen over Snowpaw, wat doe je dan?' Zei ze hees.

Moonpaw keek om zich heen, hij was in het duistere hol van de apprentices, en zuchtte. Zijn vacht rees op, maar dat was ook het enige teken dat hij er was. Hij dacht aan Snowpaw, met haar lieve lach. Maar zoals altijd dook ook het beeld van Brightpaw in zijn hoofd weg. Dat was de reden dat hij zo verdrietig was, hij had haar nooit willen kwetsen! Hoe kon hij nu weten dat ze op hem zou worden? Hij zag haar het kamp uitlopen, en wensde voor de zoveelste keer dat hij weer vrienden kon worden zonder haar pijn te doen. Inside bleef hij aarzelen, en toen stond hij op, ook het kamp uit. Hij mompelde iets over jagen, en voelde hij de medelijdende blik van de kat hem achtervolgde. Ze was naar de Uilenboom, en dat deed hem denken aan een van hun eerste tochten samen, toen was alles nog gemakkelijk. Ze zat daar, en hij liep zacht op haar toe. 'Moonpaw?' Zei ze zacht zonder hem aan te kijken. 'Hey Brightpaw.' Mompelde hij, bijna even zacht als haar. 'Hoe is het met je?' Vroeg hij. Hij ging een staartlengte van haar af zitten, en keek naar zijn fluffy tail alsof hij het plots heel interresant vond. Wees alsjeblieft niet kwaad op me, smeekte hij vanbinnen. 'Weet ik niet,' zei ze bijna onverstaanbaar. Ze keek naar de lucht en sloot haar ogen. Nu keek hij naar haar, en het eerste wat hem opviel was het teken op haar zij, zijn schuld. Hij keek haar aan, en wist niet wat hij moest doen, maar ze vervolgde plots. 'Als de Riverclan en Thunderclan ruzie zouden hebben en je staat recht tegen over Snowpaw, wat doe je dan?' Zei ze hees. Hij aarzelde, wat moest hij zeggen? 'Ik..weet het niet.' Gaf hij toe, waarschijnlijk zou hij op haar springen zonder ontblote nagels, als hij da kon, of blazen, om haar weg te jagen. 'En jij? wat zou jij doen als je tegenover haar stond?' Vroeg hij. Hij wist het niet, maar wat zou ze kunnen zeggen?

'Ik..weet het niet.' Antwoordde Moonpaw. 'Dat dacht ik al,' mompelde ze. Ze zag voor zich hoe Moonpaw nep zou vechten. Ze zag voor zich hoe een andere Warrior van haar clan dat op zou merken. Ze zag voor zich hoe Moonpaw verbannen werd. Verbannen? Hoe zou ze dan nog kunnen leven? Of zou het dan beter... Nee niet echt. 'En jij? wat zou jij doen als je tegenover haar stond?' Zei Moonpaw.'Het liefst zou ik haar tot stukken scheuren en er voor zorgen dat er niks van haar over blijft,' Gromde ze. 'Maar ik ben Darkfire niet,' Zei ze toen. 'Ik denk dat ik haar wel pijn doe, maar ik zou er voor zorgen dat Rainpaw heel huids weer terug keert naar haar huis,' zei ze toen. 'Één, ik maak geen grote verwondingen, die gene haten of niet haten, en twee, dat zou ik jou niet aandoen, en me zelf ook niet,' zei ze toen. Toen kwam er een brok in haar keel, en plots sprong ze op en keek Moonpaw huilend aan. 'Ik kan hier niet meer tegen! Ik wil normaal met je om kunnen gaan. Ik, ik mis je Moonpaw!' Zei ze.Ík wil weer met je samen jagen. Naast je liggen als vrienden in de Apprentices den. Samen onse maaltijd op eten!' DE tranen schoten uit haar ogen en ze hielt Moonpaws blik vast.

'Moonpaw?' Zei ze zacht zonder hem aan te kijken. 'Hey Brightpaw.' Mompelde hij, bijna even zacht als haar. 'Hoe is het met je?' Vroeg hij. Hij ging een staartlengte van haar af zitten, en keek naar zijn fluffy tail alsof hij het plots heel interresant vond. Wees alsjeblieft niet kwaad op me, smeekte hij vanbinnen. 'Weet ik niet,' zei ze bijna onverstaanbaar. Ze keek naar de lucht en sloot haar ogen. Nu keek hij naar haar, en het eerste wat hem opviel was het teken op haar zij, zijn schuld. Hij keek haar aan, en wist niet wat hij moest doen, maar ze vervolgde plots. 'Als de Riverclan en Thunderclan ruzie zouden hebben en je staat recht tegen over Snowpaw, wat doe je dan?' Zei ze hees. Hij aarzelde, wat moest hij zeggen? 'Ik..weet het niet.' Gaf hij toe, waarschijnlijk zou hij op haar springen zonder ontblote nagels, als hij da kon, of blazen, om haar weg te jagen. 'Dat dacht ik al,' mompelde ze.'En jij? wat zou jij doen als je tegenover haar stond?' Vroeg hij. Hij wist het niet, maar wat zou ze kunnen zeggen?'Het liefst zou ik haar tot stukken scheuren en er voor zorgen dat er niks van haar over blijft,' Gromde ze. 'Maar ik ben Darkfire niet,' Zei ze toen. 'Ik denk dat ik haar wel pijn doe, maar ik zou er voor zorgen dat Rainpaw heel huids weer terug keert naar haar huis,' zei ze toen. 'Één, ik maak geen grote verwondingen, die gene haten of niet haten, en twee, dat zou ik jou niet aandoen, en me zelf ook niet,' zei ze toen. Toen kwam er een brok in haar keel, en plots sprong ze op en keek Moonpaw huilend aan. 'Ik kan hier niet meer tegen! Ik wil normaal met je om kunnen gaan. Ik, ik mis je Moonpaw!' Zei ze.Ík wil weer met je samen jagen. Naast je liggen als vrienden in de Apprentices den. Samen onse maaltijd op eten!' DE tranen schoten uit haar ogen en ze hielt Moonpaws blik vast. 'Ik ook Brightpaw!' Miauwde hij. 'Maar ik weet niet of ik je ooit weer als normaal ga kunnen beschouwen.' Hij keek weg, er lagen teveel herinneringen aan vast. 'Ik bedoel dat je mijn beste vriendin blijft, maar dat veranderd niets aan Snowpaw, ik hou van haar, en dan is voor altijd." Hij had het gezegt, en keek nu naar zijn poten, vanbinnen werd hij verscheurt, hij wou naar Brightpaw toe, maar hij moest ook weg. Hij verzette een poot, en keek dof naar haar.