[GATHERING] a night to remember

De eerste volle maan na alles dat er was gebeurd was dan daadwerkelijk hier. Er was zoveel gebeurd in een korte tijd en nu zou hij dan de andere drie clan onder ogen moeten komen met wat er was gebeurd en hoe alles afgelopen was. Maar dat was niet het enige. De dood van Darkmoon had dat al temeer bewezen. Het was niet iets dat hij graag aan een van de andere clans zou vragen, maar hij had geen andere keuze. Ook al schatte hij d kans niet groot in dat ze hulp zouden bieden. Dan zouden ze alles zelf wel uitzoeken zoals ze altijd al hadden gedaan. Waarom zouden de andere clans wel te vertrouwen zijn, terwijl zijn eigen clan dat niet eens was? Hij liet zijn blik over de katten glijden die mee gingen. Het zou een lastige avond worden, dat was zeker, maar hij zou er alles aan doen om de andere clans te laten zien dat Shadowclan sterk was ondanks alles dat er gebeurd was. Hij mocht dan zelf amper slapen, maar dat zou hij vanavond niet laten merken, vermoeidheid was iets dat hij nooit kon laten zien. "Het is tijd om te gaan." Begon hij rustig. "Spreek niet te veel over wat er gebeurd is, dat zal ik allemaal mededelen bij de gathering. Natuurlijk mag er gesproken worden over dat Bloodclan verdreven is, maar ga hierbij niet te veel in detail." Dat zouden duidelijke instructies moeten zijn. "Laat de andere clans merken dat we sterk zijn, zorg ervoor dat ze ons niet als zwak zullen zien." Daar had Tall lang genoeg voor gezorgd, dat moest nu veranderen. "Laten we gaan." En met die woorden liep hij het kamp uit richting fourtrees.

Eenmaal aangekomen bij de vier eiken merkte hij op dat alleen windclan er nog maar was. Het was misschien beter geweest dat het Thunderclan was geweest, maar het was niet anders. Hij moest alledrie de clans onder ogen komen, dus waarom niet beginnen met Windclan? Hij gaf het teken dat de clan zich mocht gaan mengen en maakte zelf zijn weg naar de grote rots. Hij wist niet hoe Stallionstar zou reageren, maar dat zou hij zien. Alleen toen hij bij de rots kwam was het niet Stallionstar die er zat maar Wolfheart. Waar was de leider? En waarom zat Wolfheart er en niet Amberstorm als Stallionstar afwezig was? Hij klom bovenop de steen en liet een vragende blik ober de jongere kater gaan. "Wolfheart," Sprak hij de naam van de ander. "Waar is Stallionstar?" Het was geen vreemde vraag om te stellen hier en misschien zou dit onderwerp kunnen helpen om de andere clans weg te houden van te veel vragen stellen over wat er allemaal gebeurd was met Shadowclan. Natuurlijk had hij zijn verhaal klaar, maar hoe minder vragen hij kreeg hoe beter.

Tag: Wolfstar
Note: Shadowclan mag reageren!

Dat ze niet in een goed humeur was, was een understatement. Maar dat waren de katten van haar clan waarschijnlijk wel al gewend. Ze liet haar neus nog een laatste keer over de hoofdjes van haar vier kittens glijden, als om te checken of ze allemaal nog ok waren, voor ze met zachte pootstappen de nursery verliet. Ze sliepen, en met een beetje geluk zouden ze niet eens merken dat ze weg was geweest. Maar Starclan, haar hart klopte in haar keel van de stress. Wat als ze niet allemaal hier zouden zijn als ze terugging? Ze had gezien hoe makkelijk een klein leventje verloren was. Ze had het gevoeld - ze had het praktisch veroorzaakt. Starclan was wreed. Ze zou het niet boven hen stellen om nog eentje van haar af te nemen, haar nog wat meer te straffen. Maar ze rechtte haar rug en plaatste zich vooraan de groep, naast Wolfheart - ja, ze weigerde nog steeds aan hem te denken als Wolfstar; hij verdiende de naam niet in haar ogen.

Ze klemde slechts haar kaken op elkaar terwijl hij de Windclanners die mee zouden gaan toesprak. Zelf had ze een paar van de meest betrouwbare warriors uitgekozen om hier te blijven en het camp te bewaken. Ze vertrouwde het voor geen haar. Het zou niet de eerste keer zijn dat Bloodclan, of een andere clan, een camp aanviel terwijl de gathering aan de gang was. Ze waren op hun zwakst en ze moesten hun grootste zwakte hier achterlaten. Als een vijand zijn poten kreeg op Gorsekit, Sandkit, Shiverkit of Winterkit zouden ze de beide leiders van Windclan in hun poot hebben. Goede keus, Starclan. Heel doordacht.

Toen ze aankwamen op Fourtrees, waren ze de eersten. Wolfheart sprak de clan nog even kort toe; met een wrijf van zijn vacht tegen de hare, die ze opving met een frons en een stap opzij - ja, Amberstorm was veel maar vergevingsgezind zou niemand haar ooit noemen - liepen ze naar voren, naar de steen. Hij sprong erop, op de plaats die rechtmatig de hare zou moeten zijn nu Stallionstar er niet meer was om hem in te nemen, terwijl zij zich braaf onderaan de rots neerzette, zoals een goede deputy. Haar hoofd was hoog geheven en haar rug recht, al was de blik in haar groene ogen duidelijk. Ze verwachtte vragen, ja; maar ze zou zich niet laten kennen.

De volgende clan die toekwam was Shadowclan. Bevrijd van de Bloodclanners, met Acorndust - of Acornstar, misschien? - aan hun voorhoede, en een warrior die ze herkende als Settleddust aan zijn zijde. Een nieuwe deputy, waarschijnlijk. Ze knikte de twee katers toe toen die op hen af kwamen. Acorn sprong meteen op de rots en vroeg Wolfheart waar Stallionstar was. Ze zou hem het woord laten doen. Ze was immers maar een deputy.

Tag: (Settleddust, Wolfstar, Acornstar, Windclan - allemaal indirect)

De volle maan hulde het kamp in een zwak, blauw-wit licht. Thornstar stond klaar met de katten die hem zouden vergezellen naar de Gathering – een Gathering die ze waarschijnlijk niet vlug zouden vergeten. “Jullie weten het,” sprak de bruine kater zijn Clangenoten toe, “je mag praten met katten uit de andere Clans, maar Clangeheimen mogen uiteraard niet besproken worden. Hou de vergiftigde konijnen, de verdwijningen en de recente maatregelen nog even stil.” Of hij het zelf ter sprake zou brengen zou afhangen van hoe de Gathering verder verliep. Hij draaide zich om en met een teken van zijn staart beval hij de andere katten om hem te volgen, de doorntunnel uit en richting Fourtrees.

De geuren van WindClan en ShadowClan waren al aanwezig toen Thornstar even halt hield aan de rand van het dal. ShadowClan. Hij had van patrouilles al vernomen dat BloodClan was verdreven en hun geur hing inderdaad niet over de open plek. Het was veilig genoeg om naar beneden te gaan en Thornstar liep weer voorop het dal in. Even stapte hij rond tussen de katten die er al waren. Alles leek normaal te zijn, en aangezien hij geen behoefte had om met een specifieke kat te praten liep hij naar de hoge rots toe waar twee leiders al zaten… Nee, wacht. Acorndust – of Acornstar – had hij al verwacht, maar wat deed Wolfheart daar? Thornstars blik gleed even naar de plaats waar de Deputies zaten. Amberstorm, die was toch al Deputy onder Stallionstar? Hij hoorde nog net de ShadowClanleider vragen waar Stallionstar was, waarna hij zelf ook op de grote rots sprong. Hij knikte beide katten respectvol toe – want hij wist niet met welke namen hij hen zou moeten aanspreken – voor hij zijn blik op Wolfheart liet rusten. Zijn nieuwsgierigheid was gewekt.

[ThunderClan mag posten op de Gathering!]

Zijn blik stond streng terwijl hij naar zijn clan keek. Hij stond op zijn den, de gebruikelijke plek vanaf waar hij Riverclan aansprak. Een grote groep van warriors en ook wat apprentices stond voor hem; zij zouden vandaag meegaan naar de Gathering. "Riverclan, ik vertrouw erop dat jullie de regels kennen. Je mag met de andere clans praten, maar zij zijn niet jullie vrienden en wij niet die van hen. Riverclan bouwt alleen op Riverclan." Kort gleed zijn blik naar Shatteredice. Zij was nu in Riverclan opgenomen, dus deze regels golden ook voor haar. Ze zou zich goed moeten bewijzen vanavond, als zij ervoor koos om mee te gaan. "De rest hoeft ook niet te weten wat er allemaal in Riverclan afspeelt. Hou alles wat niet onder small talk valt voor jezelf." Zijn gele ogen focusten zich kort op de maan. "Het is tijd om te gaan." bromde hij toen met een knikje, waarna hij van zijn den af sprong en de grote groep voorging richting de fourtrees.

Eenmaal aangekomen viel het hem meteen op dat Stallionstar nergens te bekennen was. Zijn blik versmalde zich terwijl hij keek naar Wolfheart, die op diens plek zat. Amberstorm zat op haar gebruikelijke positie als deputy. Er was hier iets aan de hand, al snapte hij niet helemaal wat dan precies. Acornstar vroeg meteen wat er aan de hand was en met een veroordelende blik keek hij naar de Wolfheart. Ja, wat had dit te betekenen?

- RIVERCLAN MAG POSTEN

Haar eerste gathering, hoe exciting! Haar neusje en staart staken fier de lucht in terwijl ze achter haar vader aanliep. Soms probeerde ze naast hem te gaan lopen, maar dan legde hij zijn staart op haar borst. Ze wist wel wat dat betekende; ze kreeg geen voorrang, ook zij moest zich aan de regels houden van achter de leader lopen ook al was ze zijn dochter. Hmpf, stom. Maar ze liep wel direct achter hem hoor, ze zou zich niet verlagen tot naast de andere apprentices lopen. Nee, later zou zij vooraan lopen, zou zij clanleader worden. Het zat in haar bloed. Een felle blik stond in haar ogen terwijl ze hierover nadacht. Toen ze aankwam ging ze op zoek naar iemand met wie ze kon mengen. Haar oortjes trokken hard heen en weer terwijl ze op zoek ging naar de perfecte kat. Kort sloeg ze een blik op haar mentor, Warhound. Haar hart klopte iets sneller. Zou hij haar helpen met zoeken?

Het was weer zover, een volle maan verlichtte de hemel terwijl ze in het kamp aan het wachten waren. De laatste Gathering was Lynxfang achtergebleven, om het kamp bescherming te kunnen bieden. Deze keer zou hij echter meegaan, want er was veel gebeurd en hij wou er graag bij zijn deze keer. Pantherstar sprak de clan toe en maakte het duidelijk sommige zaken te verzwijgen. Even liet hij zijn blik op iemand hangen en Lynxfang keek ook die kant op. Zou Shatteredice meegaan? Het kon een groot risico zijn, met hoe Windclan zou reageren. Het moment om te vertrekken was daar en het groepje verdween door het riet op weg naar de Fourtrees.

Het eind er naar toe was Lynxfang wat voorop gebleven, niet al te ver van hun Leader en Deputy. Hij wist niet wat Pantherstar er van vond, maar hij was een senior en een gerespecteerde Warrior. Al was hij niet een haantje de voorste, er waren momenten waarop hij vond dat hij dat weer even moest laten zien. Aangekomen was er al meteen wat gedoe. In plaats van Stallionstar zat Wolfheart nu bovenop de rots. De gevlekte Windclan Leader was ook nergens te bekennen. Zo te zien was Riverclan ook de laatste, maar Pantherstar verdeed geen woorden aan begroeten. De drie Leaders en de Warrior zaten samen en voor de rest was het nu afwachten. Lynxfang ging maar ergens zitten en keek op, nieuwsgierigheid maar ook onrust was te lezen in zijn ogen. Natuurlijk had Stallionstar de laatste keer geen goede indruk op hem gemaakt, maar waarom stond Wolfheart in zijn plaats daar? Als Stallionstar er niet meer was, dan had het Amberstorm moeten zijn geweest die zijn plek had ingenomen.

Haar hartje klopte in haar keel. Het was zo ver, de Gathering. Ze mocht meegaan, nieuws waar ze heel blij mee was geweest. Er was haar op het hart gedrukt om bij een andere kat in de buurt te blijven, omwille van haar onvoorspelbare geheugen. Ondertussen had ze zich echter een weg gebaand tussen de katten en een plekje opgezocht om te gaan zitten. Dat ze iemand van haar clan in de buurt moest hebben, was al aan haar ontgaan. Nu zat vooral het enthousiasme in haar kopje van de Gathering en de verschillende katten en geuren om haar heen prikkelde haar zintuigen. Ze richtte haar blik op de grote rots voor haar en trok even met haar oortje bij het zien van de katten, de leaders, bovenaan. Mh. Er klopte daar precies iets niet. Diep in haar geheugen kon ze zich niet voorstellen dat die grijze kater de leider van Riverclan was. Waar was Crowstar?

Open voor eender welke kat c:

Hij was echt wel even verbaasd geweest toen zijn naam gevallen was onder degene met de eer om vanavond naar de Fourtrees te gaan. Klagen ging hij zeker niet, want het was altijd een prachtige kans. Om wat nieuwe katjes te ontmoeten en lastig te vallen. Meestal lieten ze hem achterblijven juist, misschien vanwege dat lastig vallen of gewoon omdat hij ondanks zijn luie gedrag niet de zwakste was en hij dan tenminste nuttig kon zijn als bescherming. Nu mocht hij eens mee. Het was echt niet de eerste keer, maar het kwam niet vaak voor. Nadat Thornstar z'n zegje gedaan had waren ze op pad gegaan. Dus niet kletsen over giftige konijnen, verdwijningen en al dat. Dat moest lukken. Er was meteen al vermaak, want er klopte iets niet boven op de rots daar. Er zat een verkeerde kat. Smouldertongue had niet meteen al zo leuk vermaak verwacht en besloot bij zichzelf dat dit nog eens leuk kon worden. Riverclan kwam tevoorschijn, Pantherstar verscheen op het toneel. Smouldertongue wou de clue nog afwachten, maar een stem naast hem leidde hem af. Een Riverclan warrior met een charmante glimlach op z'n snufferd bood hem gezelschap aan, samen met zijn apprentice. Ergens had Smoulder het gevoel dat hij niet zomaar die glimlach opzette en een ondeugende vonk verscheen kort in zijn blauwe ogen. ''Zeker, altijd gezellig''begon hij opgewekt. ''Hopelijk krijg je er geen spijt van''schoot hij daarna naar de gevlekte kater, zachter gesproken dan de eerste zin. Want dat was altijd de vraag met Smoulder.

-Warhound en Celestialpaw (if I may?)

Sagepaw's blauwe ogen dwaalden weg van de volle maan toen Phanterstar het woord nam. Ze wist wat ging komen: de Gathering! Het zou haar eerste Gathering ooit zijn en ze wilden wel eens met eigen ogen zien hoe dat eraan toe ging. Het was amper voor te stellen dat de vier Clans op één plek gingen samenkomen in vrede. Pantherstar wees erop dat Riverclan alleen op Riverclan bouwt waarmee de grijze poes nogmaals werd herinnerd dat Clangeheimen niet werden gedeeld met andere Clans. Sagepaw rechtte haar rug. Uiteraard niet. Na zijn toespraak sprong Pantherstar van zijn den en leidde de uitverkoren katten voor de tocht het kamp uit. Met een ongeduldig zwaaiende staart mengde Sagepaw zich tussen haar Clangenoten. Het zou een lange reis zijn maar ze wist dat haar Clan en haar nieuwsgierigheid haar altijd ging drijven.

Ze stapte de helling naar de Fourtrees af. Een machtig tafereel spreidde zich voor haar uit. Opgewekt nam de jonge Apprentice alles in zich op. Ze zag de leiders en deputy's van Shadowclan en Thunderclan. Alleen op de plaats waar Stallionstar normaal zat, zat een onbekende kater. Daar was vast een rede voor. Sagepaw trippelde rustig tussen de hoop nieuwe snoeten. Ze zag Celestialpaw en Warhound bij een ros-witte Thunderclanner zitten en meer Clangenoten mengden zich met hun buren. Wat een gek aanzicht was het toch, alles leek even vredig.

{ Tag: open voor iedereen! C: }

Littlefish ging graag mee met de gathering. Het was een kans om opnieuw contacten te leggen met de katten uit haar jeugd, uit de clan waarin ze geboren was, in een setting die niet zo vijandig was als een standaard grensgesprek. Maar vandaag was ze toch bijzonder nerveus. Haar buikje begon op te zwellen en ze wist dat Coyotespirit de waarheid gesproken had. Maar ze wist niet wie er allemaal zou komen naar de gathering, wie haar allemaal zou herkennen.. En ze had een beetje angst voor de mogelijke reacties. De jonge kattin bleef een beetje in de buurt van Warhound en Coyo, maar haar vriendin moest bij de andere med cats gaan zitten en war wenkte zijn apprentice mee naar een andere gesprekspartner, waardoor ze wat eenzaam achterbleef. Haar blik viel echter wel op Settleddust, die bij de deputies was gaan staan. Oh? Dat zag er interessant uit.. Ze liep op hem af met een lichte nervositeit in haar blik. Deels omdat ze niet goed wist of hij dat oké zou vinden, deels omdat ze niet goed wist wat zijn huidige rang was, en deels omdat ze hoopte dat hij niet al te oplettend zou zijn. Ze wierp haar broer een warme glimlach toen ze bij hem was. "Hé, Settled, hoe gaat het? Ben jij deputy nu?", vroeg ze meteen, nieuwsgierigheid duidelijk in haar stem, al was het ook een lichte afleidingsmanouvre.

Tag: (onrechtstreeks: Warhound, Coyotespirit) Settleddust

Hoeveel was er wel niet gebeurt sinds de laatste Gathering? Toen had zijn broer nog geleefd, dat was één ding wat zeker was. Toen was zijn hart ook nog niet volledig aan diggelen geslagen door Chillybreath, dat was ook een ding wat zeker was. Maar nu ook, leek zijn hart alweer beetje bij beetje te helen. Zijn blik gleed dan ook naar de deputy van Riverclan en hij glimlachte subtiel. Vervolgens gleed zijn blik naar Pantherstar en Smokegaze hief zijn kop toen de kater Riverclan toesprak. Zijn woorden waren duidelijk en niet anders dan normaal. Riverclan was Riverclan, één clan en loyaal naar elkaar, dat was het belangrijkste en wat zich in Riverclan afspeelde ging geen andere clan wat aan.

Smokegaze volgde de Riverclan leider naar de Fourtrees toe. Toen Riverclan arriveerde bleken de andere vier clans al aanwezig te zijn. Smokegaze deed geen afstand van zijn clangenoten toen ze aankwamen. Enkel observeerde hij alles wat nu anders was en dat was veel. Smokegaze was benieuwd wat de nieuwtjes zouden zijn, ook was hij benieuwd hoeveel last de andere clans van tweebenen hadden. De kater sloot zijn ogen en opnieuw zag hij het neergeschoten lijf van zijn moeder en het doorweekte, bloederige lichaam van zijn broer. Allebei vermoord door twolegs en zij waren niet de enige.

TAG: niemand

Haar vermagerde lichaam keek op naar de nieuwe leider van Shadowclan. Acornstar. De volle maan verlichtte het kamp en liet hen weten dat de tijd was aangebroken voor een Gathering. De eerste sinds alles wat er was gebeurt. Russetfur zou meegaan, al wist ze zelf niet meer precies waarom. Ze was één van haar dochters verloren en enkel Innerpaw leek haar nog daadwerkelijk te willen als moeder. Ravenpaw leek haar niet meer te moeten en alles voelde nu anders. Russetfur's lichaam voelde zwaar en gesloopt.
Acorndust sprak de Clan toe en Russetfur luisterde met een half oor. Spreken over wat er gebeurt was zou ze sowieso niet. Zichzelf presenteren als sterk, dat zou nogal een klus zijn. Ze voelde zich alles behalve sterk. Toch zou ze haar best er voor doen. Voor haar moeder, voor Innerstar, voor Shadowclan. Acornstar gaf het teken dat ze konden vertrekken.

En daar kwam Shadowclan dan aan. Het was Windclan die er al was. Even later arriveerde ook Thunderclan waarna Riverclan volgde. Russetfur nam plaats tussen de andere katten van Shadowclan, terwijl ze haar blik richtte op waar de clanleiders plaatsnamen. Ze probeerde kracht uit te stralen, tot zo ver dit mogelijk was. Russetfur was tenslotte de dochter van Innerstar. Toch kostte het haar enorm veel moeite en vroeg ze zich af wat ze hier nou werkelijk deed.

TAG Niemand

Wederom klonken dezelfde woorden om de komende gathering aan te kondigen. Natuurlijk stond hij klaar om zich bij de andere te voegen, benieuwd naar wat er gezegd zou worden. Ergens hoopte hij dat ze niet de enige waren met de twoleg problemen, want als dit enkel bij hen gebeurde had het lot wederom hen in de steek gelaten. Eerst Bloodclan, nu de twolegs, wanneer stopte het? Het leek wel alsof hun leven constant bedreigd werd. Wanneer konden ze weer gerust door de bossen rondlopen? De kater richtte zich wat op toen ze aangekomen waren bij Fourtrees. Hij had zich weten te herpakken na de overname van Bloodclan, had zich sterk gehouden voor de clan en de katten om hem heen. Voor hij naar voren stapte om een plekje uit te kiezen, liet hij zijn blik langs de aanwezigen gaan. Even ging zijn blik naar Littlefish, die zich bij hun deputy gevoegd had. Kort trok hij met zijn oor bij het zien van haar licht gezwollen buik. Uhm. Hij trok zijn kop weg van de poes, bij haar gaan zitten was geen fantastisch idee nu. Zijn oren schoten naar voren toen hij een ander zag zitten. Hij zou het allemaal op safe spelen, zou voor het moment geen andere clan benaderen. Later op de avond kon hij wel een babbeltje doen met een ander, maar voor dit moment had iemand hem nodig. Russetfur. De poes zag er wat magertjes uit in vergelijking tot hem. Hij zette zich naast haar neer, zorgde dat ze wat afgeschermd was van de ogen van de andere clankatten. Hij wilde haar beschermen voor het gestaar, voor de mogelijke vragen die later nog beantwoord zouden worden door de leader. "Hier zijn we weer," zuchtte de kater en liet zijn blik naar de grote rots gaan. "Weer een nieuw pallet aan leaders en deputies." Even fronste hij bij het zien van de aanwezige hoge ranks. Het was raar om het verschillende gatherings na elkaar te zien veranderen. Ze mochten zichzelf nog niet bij de oudere generatie noemen, maar zelfs in hun levensjaren bleef de doorstroming van rangen vlot gaan. "Stallionstar is er niet bij." Misschien was de kater ziek? Mh, maar waarom stond Amberstorm dan bij de deputies en niet bij de leaders?

@Russetfur @Littlefish (indirect) & verder OPEN

Een gathering, de tijd om alle updates te krijgen. De updates die clans wilde weggeven dan. Ook Pantherstar hield zijn speech over wat wel en niet weggeven mocht worden en daarmee konden ze op reis. Misschien was het een beter idee als hij thuis was gebleven, maar Crowflight wilde de avond niet missen. Wat betekende dat als hij nu de consequenties van zijn acties tegen kwam hij er maar mee moest omgaan. Een van zijn laatste keren bij de fourtrees had hij Volepaw voorgelogen dat hij Riverclanleider was en deze keer kon hij alleen maar hopen dat de Shadowclanner niet mee was met haar clan. Achteraan volgde hij zijn clan tot ook Riverclan als laatste arriveerde bij de bijeenkomst. Zijn blik gleed over de rots met leiders en de deputies ervoor en een frons trok kort over zijn kop. Geen Stallionstar maar ook geen Amberstar om hem te vervangen? Zoveel wist hij ook weer niet over Windclan, dus liet de kater voor wat het was. Zijn blik gleed verder over de menigte en eindigde even op Volepaw. Oh boy. Aan het randje van de open plek nam de tabby plaats terwijl hij in stilte naar Starclan smeekte om het allemaal goed te laten verlopen.

tag: Nobody (Indirect: Volepaw)

<sub>Shrimppaw wiebelde nerveus met haar oortjes. Haar eerste Gathering, en ook al gelijk als Medicine Cat. De andere Clans zouden het nu wel weten natuurlijk, maar het was toch spannend. Met korte pasjes trippelde ze naast haar mentor naar Fourtrees toe, waar de andere Clans al verzameld waren. Shrimppaw slikte bij het zien van zoveel katten. Zoveel katten... Ze had zichzelf wel voorgesteld hoe het er ongeveer uit zou zien, maar zoveel katten? Shrimp twijfelde eventjes maar werd toen toch echt meegevoerd door de rest van RiverClan. Ze moest er maar op geloven...
Eenmaal beneden aangekomen bleef ze een beetje aan de rand hangen. Wat moest ze doen? Ze mocht praten met de andere Clans, maar dat was wel spannend. Nog spannender dan met je eigen Clangenoten. Haar blauwe ogen gleden de menigte af en zag een flamepoint, ook aan de rand. Ze herkende Pepperpaw, zij was ook een nieuwe Medicine Cat Apprentice, en nog een bijzondere ook. Zonder mentor, Shrimp zou wel inzakken van de zenuwen als zij in Pepperpaw's pootjes stond. Shrimp hief haar kopje wat op en liep een paar pasjes naar de ShadowClanner toe. Ze vond het spannend om er meteen op af te lopen, maar misschien had Pepper haar zelf wel gezien?

Tag: Pepperpaw/niemand</sub>