[GATHERING] a night to remember

Met gespitste oren had de kater naar zijn leaders woorden geluisterd, ze moesten laten blijken dat ze sterk waren? Een korte grijns kon de kater niet in houden, alsof hij  moeite moest doen om sterk over te komen pft. Maar goed, het was een serieuze avond en daar zou hij zich wel naar moeten gedragen, hoe lastig dat af en toe ook was voor de jeugdige zilveren kater. Met een goede instelling stapte hij achter de menigte aan richting de grote happening. Hij genoot er wel van, die gatherings, een kans om katten uit andere clans te ontmoeten zonder de daarbij behorende achterdocht, hoewel zeer spannend iedere keer moest de kater dan toch echt opbiechten, werd ook dat af en toe behoorlijk vermoeiend. Eenmaal aangekomen op fourtrees viel op dat alleen Windclan er nog was. Of beter nog viel op dat het niet Stallionstar was die bovenop de rots stond. Verward en verrast draaide kater met zijn oortjes bij het zien Wolf..star? Waar was Stallionstar? Waarom was het niet Amberstorm die daar zat? Kort trok de kater zijn wenkbrauwen op, dit kon nog wel is interessant worden. Al hoewel Helaas de verassingen hier leken op te houden. Thunderclan kwam al gouw aanlopen met de gebruikelijke leader aan kop en ook Pantherstar verscheen met Riverclan aan zijn zijde. Kort gleed zijn blik over de Riverclanner poezen, het was immers geen geheim dat die vis vreters knap waren niet waar? Stiekem was dat toch echt werkelijke highlight van de avond als je het hem vroeg. Er was immers niks mis met het opmerken van schoonheid, dat was er nou eenmaal. Met een vriendelijk gezicht en een zelverzekerde grijns voegde de kater zich bij de groter geworden menigten en wende hij zich tot de eerste de beste kat naast hem "Dit word nog is wat huh" mauwde hij met een snelle blik op de vernieuwde samenstelling van Leaders en deputies , dit werd zeker nog is wat.

tag: Open voor iedereen:D

Ja, oké, praten met andere clans was toegestaan, zolang er maar niet over Thunderclan zelf werd gesproken. Duidelijk. Snowleopard wilde gewoon graag weg zodat hij zijn zus, Crowcall kon zien. Het was alweer even geleden. De laatste keer was geweest toen alle siblings samen waren gekomen. Een fijne herinnering. Nu wilde hij dus al zijn Windclan siblings zien.
Eens aangekomen bij de fourtrees ging hij ook meteen opzoek. Waar vele Thunderclanners en opvallend genoeg, ook van de andere clans, katten bij elkaar bleven, ging hij er op uit en richting de groep Windclanners. Hij stond dicht bij een grijze poes die begon te spreken. "Jazeker," reageerde Snowleopard op haar. "Is Crowcall er toevallig ook?" besloot Snowleopard vervolgens te vragen aan de slanke, grijze poes met amber gekleurde ogen. Zo niet, misschien was zij dan wel in voor een babbeltje. Snowleopard kon het tenslotte goed vinden met Windclanners.

Tag: @Fallenflight

Nerveus, bloednerveus. Zo kon je het het beste stellen. Hij liep met een ernstige blik op zijn snoet naast Acornstar. Zijn bek voelde droog aan. Ze zouden het vandaag vast allemaal over zich heen krijgen. Waarom ze tegen de andere clans hadden gevochten. Maar Acornstar die leek onaangeroerd. Nee, hij sprak dat hij het allemaal wel zou vertellen. Wat zou hij allemaal vertellen? Hoe ze Bloodclan hadden verslagen? Hoe hij zijn levens had gekregen, dat Tallstar nu zou verdwijnen. Weggezet worden als een donkere periode in Shadowclan? Niemand wist waar hij was. In elk geval hij niet. Acornstar misschien, maar die vond hem een verrader. Spreken met Tallstar zou je een regelrechte verbanning opleveren. Settleddust bereidde zich voor op de kwade golf van de andere clans die over hem heen zou komen. Vooral Riverclan. De gastvrijheid die Pantherstar hen had gegeven en die zo verraden was. Had Acornstar daar al wel één seconde over nagedacht? Er was weer nauwelijks met hem besproken wat hij zou zeggen: Hij zou het woord doen, einde daarmee.
Zijn blik ging naar Pepperpaw, die al even nerveus leek. Maar hij kon het meer verbergen. Hij moest al zoveel verbergen, zijn kleine emoties waren daarmee niets vergeleken. Hij moest sterk en trots lijken: hij was immers deputy nu. En Shadowclan was sterk, trots en gehard. Ze waren gewend te vechten. En al zou er over hen geen worden gespuugd, het zou waarschijnlijk niets vergeleken zijn door iedere dag weer informatie voor Acornstar verborgen te houden.

Settleddust stond aan de top van de heuvel, waarna hij al snel zijn leider naar beneden volgde, tussen de vier eiken. Windclan was er al. Acornstar ging direct naar de grote rots om Wolfheart, een kater die hij wel eens in het voorbijgaan had gezien, aan te spreken. Amberstorm, Windclans deputy zat al aan de voet van de rots. Vreemd... Waar was Stallionstar? Was hij ziek? Maar waarom zat Amberstorm dan hier en sprak zij dan niet in zijn plaats. Zo te zien was Shadowclan niet de enige clan die verschuivingen had in hun hoge rangen. Settleddust haalde een keer diep adem, voordat hij richting haar toe liep. Zich voor te stellen als de nieuwe deputy van Shadowclan. Maar het was zijn zusje die al naar hen toe liep. Hij gad Amberstorm snel een respectvol knikje, waarna hij met een frons naar Littlefish keek. Hij had al de laatste keer gegrapt dat ze wat dik werd van alle vis, maar ze leek nu oprecht... dik. Maar haar warme glimlach zorgde ervoor dat hij knikte. Haar aankomst betekende dus ook dat Riverclan er al was en ze was nog niet kwaad op hem. Hopelijk volgde de rest van haar clan ook. In zijn ooghoeken zag hij Thornstar en Pantherstar ook al op de rots klimmen. De gathering zou snel beginnen. Littlefish vroeg of hij deputy was geworden. ‘Hey, Littlefish,’ miauwde hij vriendelijk. ‘Ja, ja dat klopt,’ miauwde hij, toch met een beetje een trotse  blik in zijn ogen. Het was nog steeds een eer om de clan zo te mogen dienen, al was het zo lastig. Haar vraag bewees ook dat Seamist het nieuws dus niet in Riverclan had door verteld. Mooi. Erg mooi. Hij wilde haar zo graag weer zien, maar het was maar een heel kleine kans dat ze zo'n jonge queen mee zouden nemen. Maar zijn hart stak voor haar. Zo'n pijn deed het om elke dag haar te moeten missen. ‘Acornstar zal straks alles vertellen,’ miauwde hij daarna snel tussen neus en lippen door. ‘Maar hoe gaat het met jou?’ Hij had haar ook een lange tijd al niet gezien.

Er was weer een gathering, wat betekende dat ze vanavond mogelijk te horen zouden krijgen hoe alles af was gelopen bij de andere clans. Natuurlijk had hij alles meegekregen van wat er gebeurd was, maar hoe het met Shadowclan zou zijn, had hij geen idee van. Hij volgde de rest van de clan naar fourtrees, waar snel genoeg alle clans er waren. Hij liet zijn blik rondgaan, niet echt specifiek op zoek naar iemand. Misschien dat hij Crowcall zou kunnen spreken, maar voor hij zijn zus vond viel zijn blik op een andere poes. De poes die hij een tijdje terug had ontmoet bij fourtrees in de nacht. Hij merkte amper dat Settleddust naast Littlefish stond. In plaats daarvan werd zijn blik getrokken naar haar buik. Was die dikker dan de vorige keer dat hij haar gezien had? Wat had dat te betekenen? Dat kon toch niet? Hij zette de laatste paar stappen naar het tweetal toe en liet zijn blik kort over beide heen gaan. "Goedenavond." Hij kon het niet helpen dat zijn blik kort weer naar de buik van de poes ging voor hij zich weer ergens anders op richtte. Het zou toch niet?

Tag: Littlefish & Settleddust

Voor het eerst zouden velen hier haar als Deputy zien. Het voelde al alsof ze deze positie altijd gehad had, Crystalshell kon zich niet meer voorstellen hoe het was geweest om niet constant een enorme verantwoordelijkheid te dragen. Terwijl ze liepen keek de kattin even achterom, haar blik ontmoette die van Smokegaze en ze glimlachte kort. Niemand hoefde te weten waarom, hij begreep het vast wel. Ze luisterde naar Pantherstar's woorden en knikte, waarna ze samen met hem en de rest de open plek op liep. Ze hield haar blik strak en keek slechts scannend door de groep katten die zich verzamelde. De grijze kattin volgde haar leader naar de grote rots in het midden van fourtrees en ging op haar nieuwe plek zitten, wachtend op het begin van de gathering. Haar gezicht verried niks, maar Crystalshell was enorm verbaasd door alle veranderingen die ze had gezien: het leek er op dat slechts Thunderclan's leiderschap onveranderd was gebleven.

Tag; Open

Wow, zijn eerste Gathering. Net nog voor hij Warrior wordt. Wat een specialiteit. Twistedpaw lette goed op de woorden van Acornstar en knikte. Uiteraard, hij zal niks geks zeggen. Hij zocht al snel Newtpaw op in de menigte van katten en liep op haar af. Hij gaf Pepperpaw een knikje en drukte zachtjes zijn kop tegen die van Newt. Hij glimlachte geruststellend naar haar en samen liepen ze naar Fourtrees. Eenmaal aangekomen bleef hij even staan. Wow, wat veel katten al. En het werden er al gouw meer. De jonge kater glimlachte naar Newt. 'Gaat het?' miauwde hij met sprankelende oogjes.

Tag: Newtpaw & open

Haar hartje bonsde in haar borstkas, de gathering, haar eerste gathering als niet-medicine cat zijnde. Ze was een warrior nu, een senior warrior. Haar vertrouwde wereld had ze achter zich gelaten en daarmee moest ze ook even twee keer nadenken op welke plek ze zich het beste kon zetten hier. Bij aankomst rook ze heel wat nieuwe geuren. Niet alleen nieuwe katten, maar ook katten wiens geur veranderd was. Ze liep langs enkele Shadowclan katten, apprentices, die de geur van kruiden met zich meedroegen. Ze trok even met haar oortje en keek hen kort achterna. Waar was Acefray? Haar vertrouwelingen, haar mede-medicine cats van een tijdje geleden bleken verdwenen te zijn. Chivysniff? Die zag ze ook niet meer. Enkel Rousebell zag ze nog zitten. Ze bleef voor een momentje staan waar ze stond. Misschien had ze hen over het oog gezien? Haar oog viel op de nieuwe deputy van Riverclan. Misschien dat zij haar wel kon vertellen waar Chivysniff was? Ze hadden de laatste tijd geen geweldige band meer gehad, mede door de wrijvingen tussen River-en Windclan, maar dat wilde niet zeggen dat ze de poes helemaal vergeten was. "Crystalshell," begroette ze de poes en zette zich even bij haar neer. "Proficiat met je rang." mauwde ze met een glimlachje. De poes was natuurlijk al iets langer deputy, maar dat wilde niet zeggen dat iedereen haar al had kunnen feliciteren. Het was dan ook heel wat om als deputy benoemd te worden. Lizardpath zette haar pootje voor haar buik. Ze wist van zichzelf dat ze in verwachting was, was ook al iets dikker, maar nog niet dik genoeg om meteen te weten dat ze in verwachting was. Het zag ernaar uit dat ze goed gegeten had en dat was maar goed uit. Ze zou niet weten hoe ze het daarover moest hebben. Een tijd terug was ze medicine cat geweest. Dit voelde, ondanks dat ze een warrior was nu, nog steeds een beetje aan als verraad aan Starclan. Alsof ze de regels verbroken had. Ze glimlachte naar de poes naast haar en liet even haar blik naar de menigte gaan. Van zodra de leaders zouden starten, zou ze zich bij de anderen voegen.

Tag: Crystalshell

Indirect: Pepperpaw en Newtpaw (en andere med cats/apprentices)

De gathering! Haar allereerste! Natuurlijk zou ze gaan. Ze zou voorop lopen tussen alle katten en apprentices van Thunderclan. Ze zouden zien hoe sterk ze allemaal waren, hoe haar rode vacht glansde en hoe haar staart recht omhoog stond. Ze was niet bang voor de andere clans! Eindelijk zouden ze haar kunnen zien. En zodra ze de plek op kwam en ze de andere clans al zag, schenen haar ogen wild van enthousiasme. Zoveel katten! Ze had nog nooit zoiets gezien. En ze stonken allemaal, pfft! Ze sloeg haar staart een paar keer heen en weer, en zodra Thornstar sprak dat ze naar de bomen toe mochten gaan, schoot ze als een pijl uit een boog naar voren. Oh, ze wilde iedereen zien! Ze wilde iedere roddel horen! Alle verhalen die de rondte gingen. Ze wilde gezien worden.
Sunpaw dartelde dan ook zonder angst in haar eentje tussen de groepjes katten door. Ze keek naar de hoge rots. Daar stonden vreemde katers. Thornstar, ja die was duidelijk, maar de Riverclan, Shadowclan en Windclan leider waren onbekend. En te horen aan het gesmoes van de andere katten om haar heen, was er veel, veel veranderd. Totdat haar blik viel op een zwarte apprentice. Een Shadowclanner.. Een grijnsje kwam rond haar lippen. Hij leek een klein beetje onzeker. Trots liep ze op hem af, haar ogen geïnteresseerd. ‘Hallo, Shadowclanner,’ miauwde ze op een schampere toon. Niemand was natuurlijk vergeten dat ze bezet waren door Bloodclan, de losers. Maar ze waren hier, dus ze hadden zichzelf vast op één of andere manier bevrijdt. Maar niet voordat ze een aanval die opgezet was met alle andere clans hadden verprutst. Typisch. ‘Ik ben Sunpaw,’ miauwde ze met een halve grijns. Maar haar blik ging alweer snel een beetje rond de menigte, haar oren gespitst om fluisteringen op te pikken.

Tag: Ravenpaw

"Het is tijd om te gaan." Het waren die woorden die haar in beweging zette. Het was tijd voor een nieuwe gathering, tijd om iedereen te laten zien wie ze wel niet waren. Riverclan had een goede opkomst deze gathering. Ze waren met redelijk wat, hadden goed hun magen kunnen vullen en hun vacht glansde door hun visrijk dieet. Tinkerbell was er vorige gathering dan wel niet bij geweest, maar dat maakte deze bijeenkomst juist wat leuker. Er waren heel wat nieuwe gezichten te zien. Desondanks, had ze haar blik niet gericht op de katten om haar heen, maar op de mooie heldere maan. Haar oogjes blonken bij het zien van de sterren die zich aan de zijde van de maan hadden gezet. Starclan was er klaar voor, zij waren er ook klaar voor! Haar oortjes schoven opzij toen ze iemand naast zich hoorde spreken. De kater was naast haar komen zitten. Bluejay. "Dit word nog is wat huh" Ze kende deze kat niet persoonlijk, maar dat wilde natuurlijk niet zeggen dat ze niet mee kon gaan in zijn gesprek. "We zullen het snel weten." glimlachte Tinkerbell. Ze was heel positief, had ook niet bepaald iets met doomdenkers. Ze zag van alles het goede in, alles had een doel, alles kwam er met een reden. Haar blik volgde de zijne naar de hoge rots waar de leiders zich verzamelden.

Tag: Bluejay

<sub>Blueflower mengde zich niet met de andere clankatten. Toen Riverclan eenmaal als laatste was gearriveerd had ze wel nog even kort de andere groepen bekeken, en viel het haar direct op Stallionstar er niet bij was. Ze was de grote warrior al meerdere malen tegengekomen op de grenzen, maar dat was inmiddels manen geleden. Toch kon ze zijn verschijning nog haarscherp voor haar ogen halen als ze dat wilde. Nee, ze zou zijn kop nooit meer vergeten en die van de zwart-witte deputy van hem nimmer. Maar beide ontbraken vanavond. Sabrefur was inmiddels al een tijd dood en vervangen door Amberstorm, maar waarom er een roestbruine kater op de hoge rots zat in plaats van Stallionstar was voor Blueflower een raadsel. Tenslotte was ze met de rest van haar clan afgedaald en zat ze nu omringt door Riverclanners op het grasveld. De sterren schenen opvallend helder, maar de maan was even helder als altijd wanneer er een gathering begon. Haar blik viel uiteindelijk op Smokegaze. Ze kon zijn vacht gemakkelijk herkennen. Niet van zinnes om bij plaats te nemen bij een Thunderclanner, Shadowclanner of Windclanner, liep Blueflower op hem af en nestelde zich naast hem op het gras. “Hey, mag ik je gezelschap houden?” Vroeg ze met een warme glimlach aan de oudere warrior. Ze hoopte dat hij haar aanwezigheid op prijs zou stellen, hij had het immers zo zwaar nu..

TAG: @Smokegaze</sub>

<sub>Ze was nog maar zo jong, nog zo kort apprentice, maar ze mocht mee. Ze mocht zichzelf met haar nieuwe naam voorstellen aan alle clans: Cottonpaw! Ze huppelde mee in de menigte, kijkend om zich heen. Haar moeder in het zicht houdend, maar ook liep ze nieuwsgierig achter Celestialpaw aan, haar vriendinnetje die ook best cool was. Maar ze liep te ver voorop en al snel raakte ze haar uit het zicht. Maar toen ze eenmaal op de de vlakte kwam, tussen alle verschillende katten, voelde ze toch wel zenuwen in haar lichaam opkomen. Zoveel katten. Zoveel vreemdelingen! Maar misschien kon ze wel vriendjes maken, leren over de andere clans. Haar oortjes draaiden heen en weer, waarna ze bij haar moeder achterliet en tussen de katten door liep. Ze was zo erg om haar heen aan het kijken, dat ze bijna tegen een zwartwitte poes aan was gestapt. ‘Oh, sorry!’ miauwde ze met haar sprankelende stemmetje. Ze keek omhoog en haar blauwe oogjes keken nieuwsgierig naar poes. Ze kantelde haar kopje en snuffelde even. Een Shadowclanner! Ze drukte haar oortjes weer iets naar achteren. De Shadowclanners hadden hun clan verraden, toch? Ze wist ook niet alles precies, ze was nog een kitten geweest toen Bloodclan hun clan had aangevallen.

Tag: Volepaw</sub>

<sub>Opluchting ging als een golf door haar lichaam heen toen Pepperpaw haar opmerkte en naar haar toe kwam. Shrimppaw, nu wat zekerder van haar zaak, zette ook nog een paar pasjes, waarna ze lichtjes met haar kopje knikte ter begroeting. 'Hey Shrimppaw, hoe gaat het ermee?' vroeg de jonge ShadowClanner. Shrimp glimlachte lichtjes naar haar. 'Hey.. Gaat goed hoor. Ben wel een beetje gespannen om eerlijk te zijn,' miauwde ze eerlijk en haar blauwe ogen gingen over de menigte van katten. 'Dat zijn wel veel katten bij elkaar,' merkte ze op met een lichte grinnik. 'Hoe gaat het met jou?'

Tag: Pepperpaw</sub>

Stilaan klonken meer en meer stemmen rondom haar. Het was aardig druk. Maar ze kon deze Gathering dan ook met niks vergelijken omdat het haar eerste ooit was. Sage's blauwe ogen wierpen af en toe een blik op de befaamde steen, wetende dat het geroezemoes in haar oor haar straks blind ging maken voor de details. Liefst wilde ze dat de toespraak begon. Ze zat hier prima op haar eentje. Vanuit haar ooghoek zag ze een donkerbruine tabby naderen. Een Windclanner. Subtiel probeerde ze weg te kijken, hopende dat de kater haar gewoon wilde passeren. Maar dat deed hij niet. Natuurlijk, daarom was het een Gathering. 'H. hoi, i. ik b. ben B.Bram. ble. paw. H. hoe H. heet J. j. jij?' Sagepaw legde kort haar oren in haar nek. Haar vorige aanvaring met een Windclanner was niet prettig geweest. Alleen leek deze niet zo zeker te zijn van zijn stuk. "Gegroet. Ik ben Sagepaw" Verklaarde ze beleefd. Ze richtte haar blik weer op de rots.

{ Tag: @Bramblepaw & open }