A Stubborn Act [TIMESONG][SPT]

De poes werd uit haar lichte slaap gewekt door de plotselinge kou. Doodop opende ze haar groene kijkers en de wereld begon als een waas voor haar. Haar spieren waren stijf en lieten soms wat pijnscheutjes door haar rug lopen. Wat was er gebeurd in die paar uurtjes? Gelukkig wist Shrewstar zich snel wat warm te lopen binnen haar Den en stapte ze naar buiten. Het eerste wat haar daar begroette was een stevige koude wind die sneed in haar gezicht. Warrig sloot de poes haar ogen en bleef zo staan tot de kou uit haar lijf was getrokken. God wat voelde ze zich slecht vandaag. De afdaling naar de grond ging ook niet echt super en net op het einde maakte ze een misstap die er toe leidde dat ze op de koude bevroren grond viel. Haar spieren gloeiden en om de pijn te laten stoppen, bleef de poes niet meer op de grond liggen. Shrewstar schudde haar tweekleurige kop eventjes om weer wat helder te worden en toen ze vanuit haar ooghoeken de magere prooistapel zag, wakkerde haar koppige gevoel weer op. De Clan eerst, dan pas rust voor haar. Met een snelle blik over de katten in het kamp, zocht ze iemand uit die ze mee zou nemen. Een glimlach verscheen op haar gelaat toen ze de tabby zag. "Hey Timesong, wil je misschien meegaan op jacht?" Glimlachte ze naar de kater en gunde zichzelf toch een klein beetje rust door te gaan zitten.

Zelfs de Warriors Den leek niet warm meer. Timesong kon zichzelf niet nog kleiner oprollen dan dat 'ie nu had gedaan en huiverde nog steeds door de kou die door kiertjes en scheuren heen kwam. Nu had hij er echt een hekel aan dat hij maar een korte vacht had, waardoor hij het sneller koud had dan de katten die heel handig een lange vacht hadden.
Uiteindelijk gaf de kater het op om nog een paar uurtjes slaap te pakken te krijgen en besloot op te staan. Hij rekte zich uit, schudde de stijfheid uit zijn botten en probeerde zich een beetje op te warmen. Hij gaf zichzelf een korte lik over zijn borst heen en liep de den uit. De ochtend patrouille en een jacht patrouille hadden hem goed uitgeput, daarom was hij terug naar bed gegaan, maar de kou zorgde ervoor dat er van slaap maar weinig kwam.
Timesong had net een muis in zijn bek en wilde net een hap nemen toen Shrewstar op hem af kwam en met een glimlach aan 'm vroeg of hij mee wilde gaan jagen. De bruine tabby kater kon een geeuw net niet onderdrukken en wende daarom zijn kop af. Hij keek de zwart/witte poes daarna wat slaperig aan, maar knikte. "Sure, lijkt me leuk," miauwde hij, nogal slaperig. Timesong boog zich voorover en nam een paar stevige happen van zijn muis. Dan had hij tenminste wat te eten naar binnen gewerkt voordat ze zouden gaan jagen.

"Sure, lijkt me leuk," Maar de slaperigheid in zijn stem kon niet onderdrukt worden en Shrew voelde zich gelijk weer schuldig. Timesong had waarschijnlijk hard gewerkt en nu kwam zij opdagen om hem weer op sleeptouw te nemen. Maar goed, hij had er nu al mee ingestemd, geen weg meer terug. "Waar lijkt het jou de meest geschikte plek? Ik bedoel, er zal niet veel prooi rondscharrelen in de koudste gebieden." Glimlachte ze vervolgens maar om het gesprek niet totaal in de stilte te laten vallen.

"Waar lijkt het jou de meest geschikte plek? Ik bedoel, er zal niet veel prooi rondscharrelen in de koudste gebieden." Timesong dacht na, of tenminste, hij probeerde door de mist heen te komen die zijn kop had gevuld van het slapen. Hij schudde zijn kop eventjes om helder te denken en geeuwde een keer uitgebreid. "Oh, sorry," verontschuldigde hij zich daarna met een schaapachtige grijns op z'n gezicht. Daarna dacht hij weer na over de vraag die Shrew hem had gesteld. "Nergens zal veel prooi te vinden zijn, maar ik denk dat we in de pinewoods de meeste kans hebben. Daar scharrelt af en toe nog wel eens wat rond," miauwde hij daarna rustig. Timesong glimlachte en rekte zich uit, waarna hij zijn spieren liet rollen en z'n korte vacht uitschudden. "Zullen we dan maar?" vroeg hij daarna.