Cold words of bitterness (Ceremony)

Ze likte even haar poot die de kater een paar dagen geleden had verzwakt. Ja, verzwakt, niet verlamd. Ze keek op en zuchtte even toen ze zag hoe Firestar verscheen. Silverfang ging naast de rots zitten en Snowdrop liet even haar ogen langs het kamp gaan. Een ceremonie, fijn. ”Willen alle katten oud genoeg om hun eigen prooi te vangen zich verzamelen bij de hoge rots.” Ze ging wat rechter zitten en keek toe hoe alle katten zich verzamelde op de open plek. Sommige katten herkende ze, andere waren enkel bekend als een geurspoor. Ze zuchtte, eigenlijk had ze het liefst uit het kamp gegaan en was ze even alleen geweest. Ze zuchtte en luisterde met halve aandacht naar wat Firestar zei. Toch keek ze even op toen hij zo bot begon, maar ze wende al snel haar blik van zijn gestalte toen Silverfang hem bijviel. ”Laten we eerst maar de kittens doen dan,” begon haar leader. Snowdrop zakte wat door haar voorpoten, ze zou toch haar naam niet horen en dat zou beter zijn. “Spiderkit, Silencekit, Sniffingkit, Marrowkit, Perishkit, Saltkit, Salmonkit en Nimblekit. Jullie zijn nu zes manen en dat is oud genoeg om leerling te worden. Vanaf deze dag zullen jullie allemaal ‘paw’ achter jullie naam hebben. ” Dat was ook weer een kort geval. Ze liet even een blik over Firestar gaan en keek toen vragend naar haar deputy, maar sloeg al snel haar ogen van hem af. ”Spiderpaw, jij krijgt Snowyleaf als mentor. Silencepaw, jou wijs ik Wolfwhisper toe. Sniffingpaw, vanaf vandaag wordt je getraind door Littlerose. Snowstorm, jij bent nu de mentor van Marrowpaw. Perishpaw, Brightspots zal jou trainen. Saltpaw, jij krijgt Moongaze als mentor. Salmonpaw, jij Shellblade en Nimblepaw zal worden getraind door Snowdrop.” Ze hapte naar adem. Wat? Ze kon geen twee apprentices opleiden?! Ze sprong recht en stapte rustig op Nimblepaw af, die ze nog herkende van de reddingsactie. De grijswitte kattin neeg haar kop naar de roestkleurige kit en raakte haar neusje aan. "Zo zo," zei ze, proberend de opkomende paniek in bedwang te houden. "Het ziet ernaar uit dat we de volgende moons met elkaar opgescheept zitten," ze snorde even. "Ik hoop dat die poot van je al beter is, want morgen zal ik je leren jagen," Snowdrop moest wel toegeven dat ze het fijner zou vinden bij Nimblepaw dan bij Starlingpaw, misschien was dat ook maar beter...

"Ja," zei haar nieuwe apprentice. "Het gaat al beter. Rennen zal nog wel pijn doen..." Snowdrop knikte, dan zou ze daar mee beginnen. "Maar dat maakt niet uit. Ik zie hoe het gaat en ik ga m'n best doen." Verklaarde de gloednieuwe apprentice opgetogen. Snowdrop knikte, blij om het feit dat deze kat veel blijer leek met het feit dat Snow haar mentor was. Ze ontmoette even de blik van Nimblepaw en in een fractie van een seconde nam ze een besluit dat ze het aan de kat moest vertellen. "Je traint niet alleen," vervolgde ze streng. Haar blik was zacht, maar haar stem streng, zoals ze altijd praatte tegen Starling als die van streek was. "Starlingpaw is ook mijn apprentice, als je wil kan je haar vragen om morgen mee te doen," Dat laatste perste ze echt uit haar lijf. Training... Aan Starling? Dat was eigenlijk iets dat ze al vanaf het begin had willen mijden. Maar ergens was het niet eerlijk dat Nimblepaw wel training zou krijgen en Starling niet.

Zijn blauwe blik had het vuurrode gestalte van hun leader gevolgd tot deze zich op de hoge steen bevond. Automatisch droegen zijn poten zich in de richting van de voet van de rots, en tilde hij zijn kopje op om op te kijken naar Firestar. ”Er zijn al weer enkele manen verstreken sinds de laatste ceremonie waardoor ik word belaagd door een stortvloed aan zeurende kittens en apprentices. Het werd wel eens tijd om dat constante gezeik rond mijn kop een beetje te dimmen.” Een honend gegrom verliet zijn keel. Wat? Gaf hun leader nu al op? Kon hij niet tippen aan alle verantwoordelijkheden die een clanleader had? Daar leek het wel op, waarom zou hij anders zo bot en kortaf een ceremonie beginnen. ”Katten, we hebben een zware tijd achter de rug, en de tijd die nog gaat komen zal waarschijnlijk ook niet makkelijk zijn,” Viel Silverfang zijn leider bij, waarschijnlijk al met de hoop zo de woorden van de rode kater wat proberen te verzachten. Te zwak, ging er door zijn kop heen toen zijn blik van Silverfang terug naar Firestar gleed. ”Laten we eerst maar de kittens doen dan,” bromde Firestar. “Spiderkit, Silencekit, Sniffingkit, Marrowkit, Perishkit, Saltkit, Salmonkit en Nimblekit. Jullie zijn nu zes manen en dat is oud genoeg om leerling te worden.  Vanaf deze dag zullen jullie allemaal ‘paw’ achter jullie naam hebben. ” Snowstorm vernauwde zijn ogen even en wiebelde wat zenuwachtig met zijn sneeuwwitte oren. Hij negeerde het aparte gedrag van hun leider maar voor even, en probeerde zich te focussen op de ceremonie. ”Spiderpaw, jij krijgt Snowyleaf als mentor. Silencepaw, jou wijs ik Wolfwhisper toe. Sniffingpaw, vanaf vandaag wordt je getraind door Littlerose. Snowstorm, jij bent nu de mentor van Marrowpaw. Perishpaw, Brightspots zal jou trainen. Saltpaw, jij krijgt Moongaze als mentor. Salmonpaw, jij Shellblade en Nimblepaw zal worden getraind door Snowdrop.” Hij had geen verwonderd gevoel gekregen zoals alle andere katten die voor het eerst mentor werden en trippelde gelijk naar zijn toevertrouwde leerling toe. Snel raakte hij de neus van het katertje aan, waarna hij weer zijn blauwe blik op het lichaam van de rode kater priemde. ”Er zijn een paar apprentices die om wat voor reden dan ook een nieuwe mentor nodig hebben. Quillpaw, jij krijgt nu Softvoice als mentor. Evenpaw, vanaf nu wordt jij getraind door Rushleap. .Snowpaw, Strawberry zal nu jouw mentor zijn en Poppyleaf, jij krijgt Warpaw onder jouw hoede.” Snowstorms' staart begon wat ongemakkelijk heen en weer te zwiepen. ”Tot slot hebben we een nieuwe warrior. Ik, Firestar, geef hierbij de naam aan deze nieuwe krijger. Pinepaw, vanaf nu zal jij Pineblood heten.” Nogmaals vielen zijn ogen op Silverfang, waarschijnlijk voor het eerst de zorg van de grijze kater delende. Hij had de neiging om naar hem toe te stappen en te vragen wat er aan de hand was, maar toen zijn gedachten verschoven naar Dogdance wuifde hij die gedachte weg. Hij zou er wel achter komen wat er gaande was, vroeger of later.

Hij keek terug naar zijn eigen apprentice en probeerde het gedoe van Firestar in zijn achterhoofd te steken. "Dus Marrowpaw, maak kennis met je nieuwe dengenoten, verken je nieuwe den en ga op tijd slapen. Ik ontmoet je morgen bij zonsopgang in de zandkuil." Hij raakte nog even de schouder van de pasbenoemde apprentice aan met zijn staart waarna hij zich omdraaide en bij de rest van de katten voegde.

”Willen alle katten oud genoeg om hun eigen prooi te vangen zich verzamelen bij de hoge rots.” Toen hij deze woorden hoorde rende hij de Nursery uit, voordat zijn moeder zijn vacht ook maar netjes kon laten zitten en voegde zich al botsend bij zijn siblings, toch hield hij Saltkit goed in de gaten. Straks ging ze grapjes uithalen en hij, als oudste van het nest [dit deed hem zijn borstje trots naar voren duwen] moest ervoor zorgen dat ze zich goed gedroeg. ”Er zijn al weer enkele manen verstreken sinds de laatste ceremonie waardoor ik word belaagd door een stortvloed aan zeurende kittens en apprentices. Het werd wel eens tijd om dat constante gezeik rond mijn kop een beetje te dimmen.” Zijn ogen werden groot en zijn witte vacht schoot overeind. WAT? Hoe durfde die.. die.. Marrowpaw verbeet het woord in zijn gedachten, maar zijn groene ogen keken Firestar vuil aan. Silverfang nam heel even de taak over van zijn Leader, maar al snel liet hij het woord weer aan de brommer. Een zachte grom kwam uit zijn keel. ”Laten we eerst maar de kittens doen dan,” Wat? Sinds wanneer waren de kittens niet meer hét geschenk voor de Clan? “Spiderkit, Silencekit, Sniffingkit, Marrowkit, Perishkit, Saltkit, Salmonkit en Nimblekit. Jullie zijn nu zes manen en dat is oud genoeg om leerling te worden. Vanaf deze dag zullen jullie allemaal ‘paw’ achter jullie naam hebben. ” Nou.. leuk. Zijn eerste ceremonie en dan kreeg hij.. dit. Marrow legde zijn oren plat in zijn witte nek. ”Spiderpaw, jij krijgt Snowyleaf als mentor. Silencepaw, jou wijs ik Wolfwhisper toe. Sniffingpaw, vanaf vandaag wordt je getraind door Littlerose. Snowstorm, jij bent nu de mentor van Marrowpaw. Perishpaw, Brightspots zal jou trainen. Saltpaw, jij krijgt Moongaze als mentor. Salmonpaw, jij Shellblade en Nimblepaw zal worden getraind door Snowdrop.” Met een dik opgezette staart trippelde hij naar voren en werd al snel afgeleid door zijn Mentor. Het was een witte kater met blauwe ogen. Wow! Een Marrow Twee! Alleen zijn ogen waren.. verkeerd, maar goed, daar kon hij wel mee werken. De kater moest gewoon wat gras eten en dan zou alles goed komen. Wat onhandig raakte hij het neusje aan van zijn Mentor en voegde zich weer bij de Clan. Na de ceremonie verscheen Marrow Twee weer. "Dus Marrowpaw, maak kennis met je nieuwe dengenoten, verken je nieuwe den en ga op tijd slapen. Ik ontmoet je morgen bij zonsopgang in de zandkuil." De nieuwe Apprentice knikte glimlachend en glipte gelijk zijn nieuwe Den in. Het was hier groter, maar kouder, maar hier kon hij zich prima thuis voelen en zodra Saltpaw haar nest had gemaakt, zou die vol liggen met kevers. Haha!

Brightspots zat ongemakkelijk in een hoekje van het kamp. Elk moment dat ze haar ogen sloot zag ze hem weer op haar af komen. Brightspots stak haar nagels in de grond en probeerde er tegen te vechten. Ze moest sterk zijn, leafbare was nog aanwezig, al waren er al enkele tekens van Newleaf. Ik ben nu een warrior, ik moet sterk zijn, ik moet er zijn voor mijn clan! Ging er door haar kop heen, zo overtuigend moeilijk. Jíj en sterk zijn, ja vast, zelfs een mousebrain ziet dat dát onmogelijk is! Snauwde een maar al te bekende stem in haar kop. Nee, nee! Ga weg, ga weg! Schreeuwde ze terug terwijl haar nek haren overeind schoten. Enkele katten liepen voorbij en keken verbaasd in haar richting, haalde nonchalant hun schouders op en gingen verder met waar ze dan ook mee bezig waren. Brightspots sloeg haar staart om haar poten en hield haar ogen alert en wagenwijd open. Verder op in het kamp zag ze Silverfang, hun Deputy en daar boven op de rots stond Firestar, klaar om te spreken.
Een ceremonie! Bedacht ze zich. ”Willen alle katten oud genoeg om hun eigen prooi te vangen zich verzamelen bij de hoge rots.” Brightspots stond op en liep met de rest van de menigte mee naar de hoge rots. ”Er zijn al weer enkele manen verstreken sinds de laatste ceremonie waardoor ik word belaagd door een stortvloed aan zeurende kittens en apprentices. Het werd wel eens tijd om dat constante gezeik rond mijn kop een beetje te dimmen.” Wat? Van waar die woorden. Vol ongeloof keek Brightspots op naar haar leader. “Waarom..?” murmelde ze ongelovig hardop. Silverfang schoot Firestar bij, zelf ook vol van ongeloof van wat er zich zojuist had afgespeeld. Wat was er met hun leader aan de hand..? Was dit een gewone chagrijnige bui, of was er echt iets gaande? Brightspots stak haar nagels in de koude grond terwijl ze zenuwachtig afwachtte. ”Katten, we hebben een zware tijd achter de rug, en de tijd die nog gaat komen zal waarschijnlijk ook niet makkelijk zijn,” de woedende blik die Firestar in Silverfangs rug boorde was onmisbaar, en Brightspots werd er alleen maar ongemakkelijker van. ”Maar, newleaf zit in de lucht en daarom hebben we besloten weer een ceremonie te houden. Om aan te geven dat we de moed niet moeten verliezen en we de clan sterk houden, zelfs in deze ijzige periode.” Dat waren Silverfangs woorden, ze hoopte dat Firestar ergens die woorden ook deelde.
“Spiderkit, Silencekit, Sniffingkit, Marrowkit, Perishkit, Saltkit, Salmonkit en Nimblekit. Jullie zijn nu zes manen en dat is oud genoeg om leerling te worden. Vanaf deze dag zullen jullie allemaal ‘paw’ achter jullie naam hebben. ” De kittens kwamen naar voren, en Firestar ging al snel verder. ”Spiderpaw, jij krijgt Snowyleaf als mentor. Silencepaw, jou wijs ik Wolfwhisper toe. Sniffingpaw, vanaf vandaag wordt je getraind door Littlerose. Snowstorm, jij bent nu de mentor van Marrowpaw. Perishpaw, Brightspots zal jou trainen. Saltpaw, jij krijgt Moongaze als mentor. Salmonpaw, jij Shellblade en Nimblepaw zal worden getraind door Snowdrop.” Brightspots sprong op en liep naar Parishpaw toe. Ze boog haar kop om het neusje van de nieuwe apprentice aan te raken, maar echt de tijd kreeg ze er niet voor. De ceremonie ging snel, de apprentices zonder mentor kregen een nieuwe mentor, en er kwam één warrior bij, wat ook heel langzaam ging. Dat was de ceremonie. Perishpaw was al verdwenen in de menigte en voor Brightspots kon opstaan om haar nieuwe apprentice op te zoeken, plofte het katertje al weer voor haar neer. Brightspots glimlachte, blij dat ze nu een apprentice had, maar niet om de manier waarop ze hem gekregen had. Brightspots glimlachte warm naar de apprentice, “gefeliciteerd, Perishpaw.“” Brightspots bekeek het katertje even kort, ja, deze apprentice zou wel goed voor haar zijn. Ze zou een van hem wijze, slimme, en sterke warrior maken, een waardige warrior. Nooit van haar leven zou zij hem behandelen of verstoren zoals Darkfire bij haar had gedaan. “Het spijt me voor je hoe het is gegaan, nu,” miauwde ze toen. “Zullen we straks maar meteen beginnen met een rondleiding door het territorium heen? Het lijkt mij, nu je zes lange moons hebt moeten wachten – er zeker wel zin in hebt,” miauwde ze toen met een warme glimlach. Ja, dit zou goed voor haar zijn, dan kon ze haar gedachten eens verzetten, misschien had ze dit nodig om Darkfire uit haar kop te krijgen. “Ga nu maar eerst je nieuwe den bekijken, en je nieuwe den genoten leren kennen,” miauwde ze terwijl ze haar apprentice een zacht tikje gaf met haar neusje in de richting van de andere apprentice, eerder verbaasd en verrast dan enthousiast, maar ze zou Perishpaw straks wel mee nemen uit het kamp om hem het enthousiaste gevoel te geven van zijn nieuwe rang. Een rilling gleed door Brightspots ruggen graat terwijl ze over haar schouder naar Firestar keek, of tenminste waar de rode kater had gestaan. Wat was er gaande met hun leader? Ze vertrouwde het niet, en het joeg haar alleen maar angsten aan. Nog meer angsten.

Zijn blauwe ogen waren op Evenpaw gericht, toch deerde het hem weinig om zijn zus te zien. Ze was toch irritant, hartstikke irritant. De rookgrijze kater snoof eventjes en keek op toen Firestar, nogal bruut, de ceremonie begon. Verveelde volgde hij de woorden van zijn leader en riep zachtjes de namen mee.
Zijn eigen naam werd ook nog genoemd, net zoals die een van zijn annoying little sister. Hij werd gekoppeld aan Poppyleaf en als hij het zich goed kon herinneren, had ze een tijd langer in de medicine den gelegen vanwege een of andere ziekte. Maar toen was hij nog jong geweest, dus hij kon zich er maar weinig van herinneren. ”Ik zal je zoveel mogelijk bijbrengen, Warpaw,” Warpaw keek op naar de kattin die voor hem stond en haalde verveeld zijn schouders op. Whatever. ”Nee, even zonder gekheid, Silverfang heeft me op avondpatrouille gezet, dus als je nog iets aan me wil hebben, kunnen we beter ’s middags beginnen.” De grijze kater rolde met zijn ogen. "Het zal," miauwde hij geïrriteerd. "Mag ik nu gaan?" vroeg hij daarna, maar zonder op antwoord te wachtte, draaide hij zich om en verdween in de richting van de Apprentice Den.