Kitty Christmas~{Familie Cyber, open voor vrienden en bekenden (moeten niet vrienden zijn, ook vijanden mogen)}

Cyber siste enkel nog eens even snel naar Silvergale toen hij zag dat de twee poezen Iggy en Buzzard even privacy nodig hadden. Hij kon met een half oor de helft verstaan van wat ze zijden, dat Buzz een fout had gedaan enzo maar ook dat Iggy voor de kits een tweede moederfiguur moest zijn en iets over dat ze kits verdiende. Cyber moest hier toch hard over nadenken, nee nee nee kreeg hij nou weer kits erbij? Nee dat kon niet, tussen hem en Iggy was er nog niet zoiets gebeurt. Daar was hij nog niet aantoe, niet dat hij niet hield van kits of Iggy geen mooie fenomentale poes vond maar gewoon met zijn problemen met het territorium enzovoorts. Cyber draaide zich weg van de twee poezen om verder gesprek niet meer te kunnen horen. Toen viel zijn oog op Silvergale die naar zijn kitten Lola was gebogen, even kwam in hem op dat Silvergale de kitten in de nek ging bijten, maar het leek erop dat ze een gewoon gesprek hadden. Of toch wat bij Silvergale als gewoon mogenlijk was hah.

Cyber hield de twee scherp in het oog en keek even naar esca die even alleen was nu de twee poezen in gesprek waren. "Wil je leren hoe je prooi kunt vangen? Of toch vinden?" vroeg hij nog wat afstandelijk aan de kitten, niet zeker wetend of hij wel de moed had zelfs zonder te schreeuwen een dode muis te zien. Dat ze een prooi zouden vangen op deze leeftijd? Geen spraken van, ze zouden het nog niet dood kunnen bijten, maar ze konden de geuren al leren en leren sluipen. Zodat ze Cyber konden vertellen waar er welk prooi was. Cyber keek vervolgens naar de kits "Andere kits zijn ook welkom" zei hij half grijnzend half lachend. Maar hij siste er nog iets achteraan, gericht naar Silvergale en Jeff, "Enkel kits". Jeff en zijn vriendinnetje mochten wel jagen, maar niet met de kits erbij. Stel je voor dat ze de kits nog als voedsel zouden zien of om te spelen perongeluk eentje doodpletten. Nee bedankt, niet vandaag.

Esca's oortjes lagen nog steeds in zijn nek. Het enige verschil met daarnet was dat er geen angst op zijn gezicht stond, maar eerder een emotieloos gezicht. "Wil je leren hoe je prooi kunt vangen? Of toch vinden?" De kitten wenkte twijfelend met z'n oortjes bij wat de oudere kater zei, maar verder antwoordde hij er niet op. "Andere kits zijn ook welkom" Dat hij maar met zijn siblings ging spelen. Hij zou het niet wagen om met zijn vader te gaan trainen. Nee, hij was zijn vader niet eens. Sid was hun echte vader. "Mam, ik wil naar huis." mompelde de kitten plots tegen Buzzard, luid genoeg zodat Cyber het ook kon horen.

Tag: Buzzard & Cyber

Oh nee, nu was hij in zijn kont gestoken hoor. Had die kit nou echt geen respect voor hem? Wat een misvormde garnaal! Maarjah, anderzijds had deze Esca toch nooit het vermogen gehad om een prooi te kunnen ruiken. Laat staan dat hij later zelfs maar een eigen prooi kon vangen! Kittypet-braaksel ja! Dat ging die kit later eten! Dat mormel had het niet in zich, Cyber gromde boos naar de kit en hief een poot op om hem te slaan. Maar hij herdacht zich, een kitten sloeg je niet op kerstmis. Het was enkel een domme kitten, kon hij eraan doen dat zijn hersenen niet groter waren dan een regendruppel. Wat is er snotwolkje?" vroeg hij, neutraal naar het vriendelijk neigend. Het was voor hem onmogenlijk enige genegenheid naar dit beest te voelen ofwat ook, maar hij kon zijn best doen.

Esca draaide zich zijdelings om naar Cyber toen deze dichter naar hem toe liep en kort gromde. Hij zette een klein stapje naar achteren toen hij zijn poot hief en neigde om naar hem uit te halen. "Wat is er snotwolkje?" Hij kneep zijn ogen even tot spleetjes, maar zei verder niets over de manier dat hij hem aansprak. "Ik wil gewoon naar huis." beantwoorde hij de vraag van de rogue. "Niet iedereen heeft de behoefte aan gezelschap." zei hij er nog achter en zwiepte kort met zijn staart. Esca stond nu vlak naast Buzzard, al leek het alsof hij weer achter haar schuilde. Dat was dan wel niet, maar hij zou elk moment achter haar kunnen springen.

Cyber liet nog geen snauwende grom horen en na kort dreigend zijn tanden te ontbloten hield hij zich in om de nek van dit stom schepsel met zijn tanden te ontbloten. Na nog enkele tergend trage seconden op de dreigende manier naar de kit te kijken draaide hij zich om en stapte resoluut weg, naar waar hij de haas op de grond had gelegd. Hij keek naar Carlita, die geen woord had gezegd voor zover hij had gehoord met al dat rumoer en zijn gedachten die tegen hem schreeuwden dat hij Esca moest vermoorden omdat hij schande was voor de Rogues als zo'n slap mormel dat hij was. "Wat je wilt, het is kerstmis. Je bent vrij te gaan en staan waar je wilt" Zei hij, nu enkel maar wat geïrriteerd brommend en zachtjes met zijn staart zwiepend. Na een korte zucht pakte hij de haas tussen zijn tanden en begon naar het hol verder te strompelen, als hij onderweg nog een geur opving kon hij nog iets vangen.

De jonge kater legde zijn oortjes in zijn nek toen Cyber nog even dreigend en half grommend voor hem bleef staan. Hij was groter en met die dreigende houding kwam hij zeker en vast intimiderend over in Esca's ogen. Zijn oortjes cshoten naar voren toen Buzzard plots voor hem ging staan. "Cyber het is wel je vlees en bloed waartegen je zo te keer gaat." Ze zei het zachtjes, zodat enkel hij en Cyber het zouden horen. Haar toon was kalm, een beetje te kalm naar zijn goesting. "Iggy kun je dan ook de kittens brengen als ze klaar zijn. Ik denk dat het beter is als ik samen met Esca terug ga." Hij vond het goed dat ze hem beschermde, al werd hij langs de andere kant ook weer gezien als een moederskindje. Niet voor lang meer, niet voor lang.