We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
Onderwerp: Re: Ruinclan RPG topic zo 9 aug 2015 - 14:53
Swallowkit. schreef:
WILLOWVOICE
Warrior
Age: 15 moons
Mate: You have to steal my heart, dear.
Location: Shaded trees
PM's to: Swallowkit.
Tag: Royalrose
"Vos," fluisterde de andere kattin, net hard genoeg dat zij het horen kon. Geritsel kwam uit de bosjes links van hen, en ze herkende de geur van het dier. Het deed niet zijn best om stil te zijn, dus -hoopte Willowvoice- had de vos hen nog niet opgemerkt. "Daar," ademde ze, en ze wees met haar staart naar de struiken. Een vlaag van paniek kwam in haar hoofd terecht. Ze had nog nooit een vos gezien. Wel geroken, natuurlijk. De grijze tabby wist niet goed wat ze nu doen moest. Stel dat de vos hen al op het spoor was? Nee, dat kon niet. Hij deed niet z'n best om stil te zijn, dus dat was onmogelijk toch? "Wat moeten we nu doen?" fluisterde ze, en ze keek met grote ogen naar het struikgewas, hopend dat de vos daar nooit uit zou komen.
Onderwerp: Re: Ruinclan RPG topic do 13 aug 2015 - 14:45
Spotclaw
Warrior
Age: 32 Moons old
Mate:Single
Location: Camp
PM's to: Kittypaw
''If nobody comes from the future to stop you, how bad of a decision can it be?''
Spotclaw werd weer eens laat wakker. Veel warriors waren waarschijnlijk al op patrouilles en aan het trainen met hun apprentices. Ze strekte zich uit, waarna ze de warriors den uitkwam. Ze voelde een vlaagje wind langs haar vacht gaan, ook al had ze er niet veel last van. Haar vacht was lang en zacht, wat heel handig was in leafbare. In greenleaf niet zo, en bovendien moest ze haar vacht veel schoonmaken. Tja, het had voordelen en nadelen. Een moment stond de poes stil, ze liet haar gele ogen door het kamp heen glijden. Ze stopten bij de prooistapel en Spot twijfelde. Zal ik iets nemen? vroeg ze zichzelf af. Nee. Ik eet later wel, besloot ze. Eerst de Clan. Spotclaw liep richting de kampuitgang om te gaan jagen.
Grizzlyface trippelde rustig terug naar het kamp, hij was klaar met de training geven. maar was net te laat om met de patrouille mee te gaan, hij zal wel kijken wat hij vandaag nog kon doen. er was namelijk altijd wel wat te doen, hij liep naar de ingang toen hij Spotclaw zag. waar ga je heen? vroeg hij nieuwsgierig en keek haar vriendelijk aan. door zijn littekens op zijn rechterkant van zijn gezicht zag het niet bepaalt lief uit. maar hij deed zijn best.
''If nobody comes from the future to stop you, how bad of a decision can it be?''
Ze stond op het moment het kamp uit te gaan, om te gaan jagen, toen iets haar stopte. ''Waar ga je heen?'' Spotclaw herkende deze stem uit duizende, het was Grizzlyface, haar crush. Ze draaide zich om en keek naar de vriendelijke blik van de warrior. Haar hart klopte razendsnel, ook al liet ze dit niet merken. ''Ik, eh, was van plan te gaan jagen,'' antwoordde ze zo rustig mogelijk. Spot wilde graag dat Grizzlyface haar ook leuk vond, maar ze had al geaccepteerd dat dat nooit zou gebeuren. Hij had een mate, en straks ook nog kittens! Hij hield niet van haar, en dat zou ook nooit zo zijn. Spotclaw probeerde hem daardoor zo veel mogelijk te ontwijken, om daar niet aan te hoeven denken. Maar nu kon ze niet zo maar weglopen. Ze bleef staan, wachtend op het antwoord van de warrior.
ik eh, was van plan om te gaan jagen antwoordde ze. misschien kon hij wel mee? hij had vandaag toch niks bijzonders te doen, en Cloverblossom was bepaalt de laatste tijd niet echt meer het zelfde. kan ik misschien mee? gezellig me ze tweeën jagen en liep wat dichterbij naar haar. Spotclaw was altijd wat ontwijkend maar ook best vriendelijk, hij wou graag wel vrienden met haar worden.
''If nobody comes from the future to stop you, how bad of a decision can it be?''
''Kan ik misschien mee?'' was zijn antwoord. Mousedung! Spotclaw kon geen nee zeggen. Ze had het lef voor alles, maar niet voor dat. ''Gezellig met z'n tweeen jagen,'' miauwde hij, en kwam nog dichterbij. Dat hielp totaal niet. Aan de ene kant vond ze dit geweldig, alleen met Grizzlyface jagen! Maar aan de andere kant zou het nog pijnlijker zijn dankzij de gedachte dat het nooit verder gaat dan vrienden. ''Natuurlijk,'' miauwde Spot en glimlachte. ''Nog eh, ideeen voor jachtplaatsen?'' vroeg ze daarna.
natturlijk miauwde ze en glimlachte. hij was blij dat het mocht. dat was een goed teken. nog eh, ideeen voor jachtplaatsen? hij ging meestal altijd naar een plek, waar weinig katten kwamen. hij twijfelde zou die het vragen om daar heen te gaan? uhm, wat denk je van de shaded trees? hij legde zijn ene oor een beetje verlegen op zijn kop een keek naar zijn poten. zou het raar zijn? om haar daar mee naar toe te brengen. het was tenslotte wel een goeie jachtplek maar ook wel gevaarlijk. hij keek haar aan, of, wil je liever ergens anders heen? vroeg hij. een beetje zacht maar er straalde wel iets lief in zijn ogen.
''If nobody comes from the future to stop you, how bad of a decision can it be?''
Ze probeerde zich te focussen op het gesprek, niet haar gedachten. ''Uhm, wat denk je van de shaded trees?'' vroeg Grizzlyface. De shaded trees, het was de gevaarlijkste plek van het RuinClan territorium. Maar er zat wel veel prooi. Spotclaw vond het een goed idee, ze hield van uitdagingen en risico's. Blijkbaar Grizzlyface ook, aangezien hij er wel heen wou. Nog een reden waarom we bij elkaar horen zei een stem in haar. Spotclaw negeerde het. Nee. Ze moest niet te veel hoop krijgen nu. ''Of, wil je liever ergens anders heen?'' vervolgde Grizzly. De poes schudde haar hoofd. ''Nee, we kunnen wel naar de Shaded Trees,'' antwoordde ze. ''Het is een goede jachtplek, let's go.'' Ze liep het kamp uit, en wachtte tot de ander haar zou volgen.
nee, we kunnen wel naar de shaded trees zei ze, eheh eindelijk iemand die van risico houd! het is een goeie jachtplek, lets go en ze liep de kamp uit. even keek hij haar aan, en rende meteen achter haar aan. hij verhoogde zijn tempo, ze moesten namelijk wel snel zijn. het was namelijk een stuk lopen en het was niet bepaalt vroeg. zijn vacht streek langs die van spotclaw bij elke stap en hij keek haar lief aan. na zo tijdje lopen kwamen ze bij het shaded trees, zoals altijd was het daar donker. eigenlijk hield hij daar wel van stilte en donker, we zijn er en zette een paar stappen het bos in. hij keek over zijn brede schouder om te zien als ze hem wel volgde.
''If nobody comes from the future to stop you, how bad of a decision can it be?''
Al snel volgde de kater. Hij rende zelfs langs haar. Hij had een punt, though. Het was aan de andere kant van het territorium, en dus een stuk lopen. Ook Spotclaw versnelde haar tempo, tot ze precies naast Grizzlyface rende. Hun lange, zachte vachten streken tegen elkaar en geen van beide vond dat erg. Spotclaw was blij; ze was alleen met Grizzly en hij was lief, en aardig, en ook een risico nemer zoals zij. Ze kwamen aan bij het donkere bos. Spot had geen probleem met het donker; ze kon zich best makkelijk verbergen in het donker en het was meestal rustig. ''We zijn er,'' verbrak de warrior de stilte. Spotclaw knikte, en snoof de lucht om sporen van prooi te vinden.
de poes knikte, en snoof in de lucht. snel deed hij haar na, al gauw rook hij een kraai. en liet zich zaken, geluidloos sloop hij dichterbij de zwarte vogel. hij spande zijn spieren aan, en rende naar de kraai en sloeg naar zijn kop. bloedspetters vlogen rond, en de geur van verse prooi stroomde zijn neus in. hij had vandaag nog niks gegeten, en merkte nu pas dat hij behoorlijk trek had. hij trippelde naar spotclaw en legde de zwarte vogel voor haar poten. honger? hij liet zich met een plof vallen en schuurde een grote stuk vlees van zijn lijf en at het op. hij lachte even vriendelijk voor hij weer een hap nam.
''If nobody comes from the future to stop you, how bad of a decision can it be?''
Spotclaw keek toe hoe de kater een kraai ving. Hij legde het lijf voor Spot's poten. ''Honger?'' vroeg hij. Ze grijnsde. Hij kon goed jagen, maar het was tijd om zelf ook wat te vangen. ''Ik zal je mijn jachtskills wel even showen,'' miauwde ze. Terwijl de bruine kater het prooi at snoof zij de lucht nogmaals. Er waren nog meer kraaien in de buurt. Haar gele ogen keken rond en al snel spotte ze er twee bij een boom. Één van hun zag haar en vloog weg, maar de ander bleef onschuldig zitten. Spotclaw liet zich in de sluiphouding zakken, haar lange vacht raakte het gras zacht aan. Langzaam kroop ze naar het beest, dat nog niks door had. 1..2..3...Nu! Ze sprong naar voren en duwde het beest tegen de grond. Het fladderde wild, dus Spotclaw beet zijn nek snel door tot ze bloed proefde. De kraai werd slap en beweegloos, dus stopte ze. De warrior liep terug naar Grizzlyface en grijnsde. Nu konden ze allebei hun eigen prooi eten. Ze liet zichzelf liggen tegenover Griz. ''Dus, eh, hebben jij en Cloverblossom al namen bedacht voor de kittens?'' vroeg ze, een gesprek startende.
ik zal je mijn jachttecnieken wel even showen hij lachte en keek toe. al snel kwam zo ook terug met kraai tussen haar kaken. en ging tegenover hem liggen, hij scheurde nog een stuk van de kraai. dus, eh, hebben jij en Cloverblossom al namen bedacht voor de kittens? even kleurde verdriet in zijn ogen. ze was anders dan vroeger, en het werd lastig voor hem. hij wist niet wat hoe moest doen? uhm.. nee dat doet Cloverblossem sprak hij zacht een keek naar zijn poten. zijn ene oor lag plat op zijn kop, zijn verscheurde oor andere kon hij niet meer bewegen. dus die stond half overeind.
''If nobody comes from the future to stop you, how bad of a decision can it be?''
Plotseling werd hij minder vrolijk. Hij zei dat Cloverblossom de namen koos. Wat was er? Spotclaw had weer iets verkeerd gezegd, of niet soms? Ugh, waarom verpest ik alles dat ik doe?! dacht ze gefrustreerd. Ze hield haar kop vragend een tikje schuiner. ''Wat is er?'' vroeg ze. ''Als er iets is kun je dat altijd aan mij vertellen.'' Spotclaw kon goed geheimen bewaren. ''Tenzij je dat niet wil, natuurlijk..''
wat is er? vroeg ze als er iet is kun je dat altijd aan mij vertelle hij zuchte even diep Spotclaw was erg aardig hij kon zijn probleem toch wel tegen haar vertellen? vooruit, het.. voelt niet goed hij trok even met zijn oor en zwiepte een beetje zenuwachtig met zijn staart. je weet wel.. ik en clover zijn misschien toch niet voor elkaar bestemt even sloot hij zijn ogen, zou hij het veder vertellen? zijn idee? ik wil misschien weg gaan.. ver weg hij likte zijn poot en keek dood voor zich uit. hij wou weg.. echt heel ver weg
''If nobody comes from the future to stop you, how bad of a decision can it be?''
''Vooruit... Het voelt niet goed,'' begon hij. Spotclaw was allang blij dat Grizzly haar vertrouwde met zijn verhaal. ''Je weet wel.. Ik en Clover zijn misschien toch niet voor elkaar bestemt.'' Niet? Dat was geweldig voor Spotclaw, aangezien ze een kans maakte. Maar aan de andere kant kon ze niet gaan hopen dat hun relatie voorbij zou gaan. Misschien hadden ze gewoon even ruzie. Kijk, als het nou een nieuwe relatie was, van een paar weken, zou ze nog kunnen zeggen 'misschien moet je dr dumpen'. Maar deze twee verwachtte kittens, en hadden dus al een lange relatie. ''Ik wil misschien weggaan,'' vervolgde hij. ''Ver weg.'' Het leek of hij klaar was met zijn verhaal. Spotclaw zocht naar de goede woorden. Ze wou niks verpesten, niet weer. ''Nou..'' begon ze. ''Misschien is dat gevoel maar tijdelijk,'' miauwde ze. ''Praat er anders met haar over.. of doe iets samen.. misschien dat het dan toch goed komt?'' Spotclaw slikte, was dit de juiste keuze? ''En anders.. dan.. eh..'' Dit gesprek werd zo stil als de nacht terwijl ze zocht naar de woorden. Ze wou graag dat Grizzlyface van haar werd, maar aan de andere kant zou dat Clover veel pijn doen..
Misschien is dat gevoel maar tijdelijk, hij schudde zijn kop. Praat er anders met haar over.. of doe iets samen.. misschien dat het dan toch goed komt?' iets samen doen? ah was het maar waar.. het enige wat ze wil dat ik weg ben! 'En anders.. dan.. eh.. het was even stil, de zon kroop onder de horizon. nog even en het was donker buiten, en anders wat?.. vroeg hij na een tijdje, hij was toch nieuwsgierig wat ze wou zeggen. een koude wind blies door zijn haren, en begon even te rillen. een grote druppel viel op zijn neus, oh nee eh? wat een timing, ze konden nooit droog in hun kamp terecht kunnen komen. meer druppels vielen op zijn pels, en de wind werd steeds harder laten we een schuilplaats zoeken, het is niet veilig genoeg om terug te keren naar het kamp snel stond hij op. en wachten netjes op spotclaw voor hij vertrok. met grote passen rende hij door het donkere bos, een kleine grot zag hij in de verte. daar! riep hij. het begon steeds harder te regen en hij was al bijna kletsnat, hij stopte bij de ingang en spoorde Spotclaw aan om in de grond te kruipen.
''If nobody comes from the future to stop you, how bad of a decision can it be?''
''En anders wat?'' vroeg hij. Anders dan maak je 't uit met haar en ga je forever mine zijn dacht Spotclaw, maar ze zei niks. Nee, dat was rude, maar wel wat ze wilde. Ze zocht naar de woorden. Mousedung, wat nu?! Hoe zou ze dit mogelijk goed kunnen vertellen?! Ze opende haar mond om wat te zeggen, maar inplaats daarvan vielen er alleen maar wat druppels op haar vacht. Haar gele ogen keken naar de lucht. ''..Regen,'' verbrak ze de stilte. De druppels bleven vallen en de wind werd erger. ''Laten we een schuilplaats vinden, het is niet veilig genoeg om terug te keren naar het kamp,'' suggesteerde Grizzlyface. Spot knikte, en stond op. Ze keek rond, op zoek naar een schuilplaats. De warrior begon te rennen, hij had dus al wat gezien. Ze volgde hem, haar vacht zwaar en kletsnat. Nog een reden waarom een lange vacht zo lastig was.. ''Daar!'' riep Grizzly, ze volgde zijn blik naar een kleine grot. Spot kroop de grot in, beschut van de wind en regen. Ze wachtte af tot de ander de grot ook in zou kruipen.
Ze kroop de grond in, snel volgde hij haar. het was niet groot, en lach dus helemaal tegen haar aan. een beetje verlegen keek hij naar zijn poten. hij schudde zijn kop, en likte even snel zijn borst. hij raspte zijn tong over Spotcalw's flank om haar te drogen, zo bleef hij door gaan tot haar lange vacht droog was en glom. hij gaapte even, en legde zijn kop op zijn poten. en anders wat? vroeg hij nog eventjes. hij wou toch weten wat ze wou vertellen. hij keek haar lief aan en wachte op antwoord
Onderwerp: Re: Ruinclan RPG topic za 15 aug 2015 - 14:45
Spottedwing
On trail
">
Age: 30 moons
Mate:My heart is frozen.
Location: Camp
PM's to: Emeraldtail
---
Spottedwing deed slaperig haar ogen open. Hé? Dit was geen den waar ze lag. De herinneringen van gisteren kwamen terug. Ze hadden haar rang afgenomen omdat ze dachten dat ze Brownfur (NPC) had verwond. Het was maar goed dat die vos haar te grazen had genomen voor ze het iemand had verteld. Het was trouwens niet haar schuld. Vond Spottedwing. De lapjeskat lag in een half ingestorte kamer, ergens in de meest verwaarloosde delen van het kamp. Deze kamer stond grotendeels nog overeind maar had wel wat gaten. Geruisloos sloop ze door de gangen, hier en daar over een rotsblok springend. Haar ogen spiekten de den door. Er sliepen nog wat katten. Door de schaduwen liep ze de tempel uit. Misschien zouden er vragen komen waar ze gebleven was. Officieel waren alle warriors hoger in rang dan zij. Maar ja, dat was dan maar zo. Misschien kon ze iets voor haarzelf gaan jagen. Shadestrees zou perfect zijn. Vol prooi en geen kat te bekennen.
Onderwerp: Re: Ruinclan RPG topic 
zo 9 aug 2015 - 14:53
