Well the good old days may not return

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Tranen liepen langzaam over haar wangen heen terwijl haar hart nog gonsde als een kerkklok. Ze was blij dat ze hoog zat in een boom en raakte weer zo in haar eigen wereldje opgeslokt door het geblaf en gegrom totdat ze een schreeuw hoorde uit Settledpaw's bek. Oh nee, oh nee! Ze moest haar nagels diep in de boomschors slaan om ervoor te zorgen dat ze niet spontaan weer naar beneden viel van schrik en met wilde ogen van angst keek ze naar de kater. Haar hoofd raasde van de paniek, wat moest ze doen? Wat kon ze doen?! "Settledpaw!" schreeuwde ze geschrokken, aan de tak genageld. Voorzichtig schuifelde ze iets op zij op de tak, heen en weer, ze kon hem ook niet omhoog trekken immers. Boos maar angstig blies ze naar de honden onder hen, hopend ze weg te jagen, maar ze werden er alleen maar doller van. "Settledpaw je moet op deze tak! Alsjeblieft!"}

Well the good old days may not return - Pagina 4 12696350_jks6pUK6ZgJK5On

"Hoeveel topics wil je?" "Ja"

Vandaag had hij nog geen van zijn beide apprentices gezien. Wat voor een keer niet uitmaakte, want soms was een dag zonder al te veel verplichtingen ook fijn. Hij had zich tenslotte ook voorgenomen om Pepperpaw iets meer de ruimte te geven na het geval dat hij uit de boom gevallen was. Daardoor had hij zelf ook voor even de vrijheid om zelf wat te gaan jagen. De geur die hij alleen aantrof was niet dat van prooi, maar van een ander, groter dier. Een hond. Hij wist dat het niet veel goeds kon betekenen als die op het territorium waren, dus besloot hij de geur voorzichtig te volgen. Hij had verwacht een hond aan te treffen of misschien zelfs niks, maar wat hij aantrof was iets totaal anders. Hij zag nog net hoe zijn twee apprentices een boom in klommen en een van de twee honden de staart van Settledpaw te pakken kreeg. Twee honden zou zelfs voor hem veel zijn, maar hij kon niet toekijken hoe de twee honden zijn apprentices aan zouden vallen. Hij sprintte naar voren en haalde met zijn klauwen uit naar de snuit van de hond die in Settledpaw's staart gebeten had. Zijn nagels maakten contact, omdat de hond verrast was, maar voor hij weg kon springen om buiten het bereik van de honden te komen, voelde hij een stekende pijn in zijn linker schouder. De andere hond had zijn tanden erin weten te zetten. Een grauw verliet zijn bek, terwijl hij uithaalde naar de hond, hopende dat die hem los zou laten.

If you are strong, you'll find responsibility
Well the good old days may not return - Pagina 4 38cVMP

Weighs down on you like you're carrying a heavy chain

Spoiler:

De zilvergrijze kattin was bezig geweest met jagen toen ze plots een hels gekrijs hoorde. Iedereen die dit geluid zou horen, wist dat er iets niet klopte. Dat er iets totaal niet klopte. Daarom dat ze meteen stopte met wat ze bezig was en naar de richting van het geluid sprintte. Eenmaal aangekomen bij de plek, werden haar blauwe ogen groot van ongeloof. Pepperpaw en Settledpaw bevonden zich in een boom. En nog voordat ze de situatie verder kon interpreteren, mengde Acorndust zich in het tafereel. De kater rende regelrecht naar één van de honden. Silverwolf vernauwde haar ogen. Ze wist dat het misselijkmakend gevoel dat ze in haar buik had zitten angst was, maar dat hield haar niet tegen om net zoals de deputy, naar voren te lopen. Een vijandig geluid verliet haar bekje, wat de honden net genoeg afleidde van de bruine kater en hun focus op haar legde. Echter stond ze aan de grond vastgenageld toen de twee grote gestaltes haar richting op kwamen gerend. Oh Starclan... help!

Well the good old days may not return - Pagina 4 Qq3inc

“You should see me in a crown.”

Post count: 65

Settledpaws zicht werd wazig van de pijn. Zijn adem stokte en hij durfde geen spier meer te bewegen, want alles wat hij deed transleerde door naar pijn in zijn staart. Maar hij was bevrijd, hij wist nog niet hoe, maar hij was veilig. Maar de kracht ebde steeds verder weg en zijn klauwen begonnen in de stam te slippen. Totdat hij smekende woorden hoorde van Pepperpaw. Settled draaide zijn kopje en zag de kleine poes panisch op de tak bewegen, hissend naar de honden. Hij moest op de tak. Hij móést! Settledpaw spande de spieren in zijn schouders aan en trok zichzich nog wat meer omhoog. Meteen schoot snijdende pijn naar zijn staart en hij kon weer een kreun niet onderdrukken. Zijn ademhaling was snel, terwijl zijn ogen hevig traanden. StarClan, liet het eindigen! Uiteindelijk wist hij een klauw in Pepperpaws tak te slaan en wonderbaarlijk wist hij zichzelf erop te hijsen. Uitgeput liet hij zich op zijn buik vallen, zijn poten om de tak geslagen, maar hij durfde geen spier te verroeren en zijn bebloede staart hing naar beneden, zijn vacht nat en plakkerig. Settledpaw durfde niet te kijken, bang voor wat hij zou aantreffen. Maar opeens hoorde hij weer een hond piepen en hij wierp een blik naar beneden. Zijn ogen werden groot. Acorndust! De deputy was de twee honden te lijf gegaan. Settledpaw begon te trillen. Nee nee nee, dit gebeurde niet. En zijn adem stopte weer toen hij tanden van de hond in de schouder van zijn mentor zag verdwijnen. ‘Nee!’ Settledpaw zag even later de honden gelukkig wegrennen, maar hij realiseerde niet dat ze recht op een andere kat renden. Hij was alleen maar blij dat ze Acorndust achter lieten. Hij moest iets doen. Hij moest ze helpen. Maar hij kon simpelweg niets.

Settledstar
I remember the minute
It was like a switch was flipped—
I was just a kid who grew up strong enough
To pick this armor up
and suddenly it fit

Hij was mee wezen jagen met Silverwolf - hij deed zijn deel echt wel no worries beste mensen - toen ze beide opgeschrikt werden door gegil, gegrauw en geluiden die de nekharen overeind deden staan. Verward keek hij op en zag Silverwolf al in de richting van de geluiden lopen, waardoor hij besloot dat de muis die hij stalkte ook wel met rust gelaten kon worden. Snel rende de kater achter de poes aan, net op tijd om te zien hoe in ieder geval een van de beesten zich naar haar keerde. Bovendien zag hij zijn deputy staan, waardoor hij even fronste, want waar Acorn was, was Pepperpaw. Al was hij nu pre-occupied met dit duivelse beest waar hij bovenop gesprongen was zodat Silver misschien de voorkant kon pakken, of de achterkant, you choose.

Well the good old days may not return - Pagina 4 Os_tal10

#Awesome:

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Met ogen vol angst keek Pepperpaw naar haar grote broer toen deze nog dapper aan de boomschors hing. Hij hing daar dapper, maar dat was lang niet veilig genoeg! De kattin had haar oren plat in haar nek gelegd terwijl ze zachte aanmoedigende woordjes naar hem fluisterde. Hij moest verder omhoog! Gelukkig wist de kater zich omhoog te hijsen en zich op de tak te trekken, waarop Pep zich meteen tegen hem aan drukte. Kort wierp ze een blik op zijn staart, misselijk rakend van het aanzicht. Gelukkig werd haar blik al snel losgetrokken door haar mentor, welke zich op de honden stortte. Pepper's oren gingen plat in haar nek en haar ogen sperden zich wijd open. "Acorndust!" gilde ze geschrokken toen ze tanden in de schouder van haar mentor zag verdwijnen. Ze viel bijna van schrik uit de boom, vooral toen ze in de verte haar vader en Silverwolf ook nog zag staan. "Papa!" kwam er toen geschrokken uit. Nee, nee niet ook hij!}

"Hoeveel topics wil je?" "Ja"

De hond liet zijn schouder los toen er ergens het geluid van een andere kat vandaan kwam. De beide honden gingen die kant uit en hij wist dat hij snel moest handelen wilde hij niet beide honden die kant uit laten gaan. Kort liet hij toch zijn blik naar zijn twee apprentices gaan. "Blijf in die boom tot dit voorbij is." Hij ging niet zeggen dat het wel ging, want de pijn in zijn schouder was een duidelijk teken dat dat niet zo was. Het bloedde ook nog, maar het zou niet genoeg zijn om hem tegen te houden. Hij begon achter de hond die nog het dichtste bij hem was aan te gaan en zette zijn tanden in diens staart. Dat zou hem leren om dat niet nog een keer bij zijn apprentice te doen. Dit trok alleen wel de aandacht van het dier en hij wist net op tijd buiten het bereik van de kaken te komen, waarna hij nogmaals uithaalde naar de snuit van de hond. Hij wist dat laag blijven voor nu zijn beste optie was, want hij ging er niet vanuit dat zijn schouder mee zou werken als hij de sprong op de rug van de hond zou proberen te maken.

If you are strong, you'll find responsibility
Well the good old days may not return - Pagina 4 38cVMP

Weighs down on you like you're carrying a heavy chain

Spoiler:

Haar blauwe blik was strak op de honden gericht, die op een vliegensvlug tempo haar kant kwamen opgerend. Echter merkte ze in haar ooghoeken wel op dat Tallstar zich bij hen had gevoegd en zich vervolgens ook bovenop een van de honden wierp. De andere hond hield zich terug bezig met Acorndust. Silverwolf verbeet haar angst en sprong uiteindelijk ook naar voren. Ze wist dat een doelloze aanval geen effect zou hebben en ze zichzelf simpelweg in gevaar zou brengen hierdoor. Daarom dat ze vlak voor de hond naar beneden dook en zich onder het beest liet glijden. Zo had ze zicht op diens buik. De zilvergrijze kattin wist dat ze zich in een gevaarlijke situatie bevond... maar wat wou je met twee honden? Het was niet alsof ze dit eventjes snel konden afhandelen.. Daarbij had ze niet veel tijd om na te denken, er stonden teveel levens op het spel. Niet alleen dat van haar. De kattin ontblootte haar nagels en boorde deze in de gevoelige buik van de hond, welke algauw reactie gaf en met zijn kop naar beneden hapte. Silverwolf diende snel nog een klap uit over diens buik vooraleer ze zich uit de voeten maakte. Echter wist de hond nog net haar achterpoot vast te pakken. Een gekrijs verliet haar bek toen ze een vloeistof over haar poot voelde rollen. Bloed. Haar blauwe ogen stonden gepijnigd. Echter had ze geen tijd hierover te piekeren. Silverwolf beet op haar tanden, de pijn negerende, terwijl ze terug naar voren sprong. Deze keer haar doel op diens poten. Al voelde ze aan haar snelheid en de stekende pijn in haar poot, dat dit nog lang niet over was.

“You should see me in a crown.”

Post count: 65

Silver begreep de hint en viel de hond aan terwijl Tall hem van boven af probeerde te leiden. Dit leek te werken tot hijzelf afgeleid werd door Acorndust die naar een boom riep dat die in de boom moest blijven. Tall fronste even, keek naar de boom en viel bijna om toen hij daar inderdaad de schaduw van zijn deputy zag. Bijna wilde hij schreeuwen dat als Pepperpaw ook maar een stap uit die boom waagde te zetten ze linea recta terug naar Windclan zou gaan, maar toen gilde Silver en werd hij weer door iets anders afgeleid. Meteen schoot hij naar voren en trok vol aan de oren van het beest, zijn kop naar beneden trekkend in de hoop hem hiermee weg te krijgen bij de poes.

#Awesome:

Settledpaw lag uitgeblust op de tak. Hij voelde nauwelijks nog dat Pepperpaw zich tegen hem aan drukte. Al zijn gevoel was gecentreerd om zijn staart. Hij klemde zijn kaken op elkaar en probeerde zichzelf te focussen op zijn ademhaling. Maar het was zo lastig, omdat hij moest toekijken hoe meerdere van zijn clanleden in gevecht waren met de honden. Waaronder zijn mentor die ook deputy was, en ook Tallstar was binnengekomen. Hun leider en Pepperpaws vader. In één klap zou hun clan mogelijk leiderloos zijn en Pepperpaw wees. En Settledpaw kon niets doen, dan toekijken. Zijn betraande blikje ging nog naar Pepperpaw. Ze werden bevolen in de boom te blijven door Acorndust. Hij wilde zijn zusje vertellen dat alles goed kwam, dat ze zich geen zorgen hoefden te maken. Maar toen hij Silverwolf hoorde krijzen kwamen de woorden niet over zijn lippen. Settledpaw had zich nog nooit zo verschrikkelijk hulpeloos gevoeld.

Settledstar
I remember the minute
It was like a switch was flipped—
I was just a kid who grew up strong enough
To pick this armor up
and suddenly it fit

De medicine cat apprentice verstijfde toen geblaf van honden langs zijn oren echoënde. Al snel volgde hun akelige geur in zijn neus waardoor zijn dikke maine coon pels begon te prikkelen. Zijn pakketje met vers geplukte kruidens liet hij vallen, vandaag was een mooie dag geweest en had hij het de fel schijnende zon gebruikt om eens heerlijk op pad te gaan en zijn taak met plezier uit te voeren. Toch leek elke keer Starclan hem uit te lokken met vervelende situaties.. Bloodpaw slikte en zette zijn stevige lichaam de kant op waar het kamp lag. Bijna was hij begonnen aan zijn sprint om een patrouille te halen en het kamp te waarschuwen toen hij naast de verse hondengeur ook zijn zusje licht rook. De tom zijn ogen groeide groot als twee schaaltjes terwijl zijn beschermende broer karakter omhoog schoot als een afgevuurde pijl. Bloodpaw rende naar de plaats delict. Angst greep naar zijn hart toen het geblaf luider en luider in zijn oren begon te dreunen. Ook geur van bloed bereikte zijn neus toen hij dichter naderde samen met een afgrijselijke gekrijs van pijn. Bloodpaw zag hoe Settledpaw samen met Pepperpaw de boom ingeklommen was maar dat de tabby tom toch zijn staart tussen de tanden van de honden gekregen had. Ook leek Acorndust, Silverwolf en Tallstar tervoorschijn te schieten en gingen direct op de twee honden af. De zwart rode maine coon grauwde en klapte zijn nagels uit, afvliegend op de twee duivelse beesten. Bloodpaw hield uit naar de hond waar Silverwolf zijn buik wist te raken, hij beet zijn clangenoot terug in de poot waarop de medicine cat apprentice reageerde op de kaak van de hond. Hij raakte hem en de hond liet los, waardoor Silverwolf haar volgende aanval meteen in actie zette. Bloodpaw stond haar bij en greep richting zijn flank om hem af te leiden.

Note; jullie posten te snel dus hopelijk klopt me post nog een beetje B(

Well the good old days may not return - Pagina 4 Bloodo10

pixie pix:

Er gebeurde ineens ontzettend veel. Het duizelde Pep en ze moest even kort naar adem happen. Het geblaf, gegrom en gejank was haast oorverdovend. Gemengd met de geur van vers bloed en gekrijs van katten liet het Pepperpaw ontzettend duizelen. De jonge apprentice, drukte zich, hoe egoïstisch ze zich er ook over voelde, tegen haar grote broer aan, rillend en bevend vanaf de hoge tak. Ze had zich zelden zo bang gevoeld als nu, zo klein. Vaak volgde ze de orders van Acorndust niet op, maar dit keer was ze gehoorzaam. Alles beter dan met die doodenge honden beneden te zijn...

"Hoeveel topics wil je?" "Ja"

Hij had niet helemaal door wie er allemaal met de andere hond bezig waren, want hij had zijn volledige aandacht nodig voor deze hond. Hij deed eerst alsof hij naar links wilde gaan, maar ging toen naar rechts en haalde zijn nagels langs de flank van de hond. Hij wilde zich snel omdraaien om nog een keer aan te vallen, maar zijn schouder was het daar niet mee eens, waardoor hij voor een moment de kracht erin verloor. Hierdoor raakte hij uit balans en was hij laat met reageren op de volgende actie van de hond. De hond kreeg zijn oor in de bek te pakken, waardoor er een stuk afgescheurd werd. Eenmaal zijn oor vrij was dook hij verder naar beneden en onder de hond, waar hij met zijn nagels naar de buik uithaalde van de hond.

If you are strong, you'll find responsibility
Well the good old days may not return - Pagina 4 38cVMP

Weighs down on you like you're carrying a heavy chain

Spoiler:

Het duurde niet lang of er verscheen nog een schim in het gevecht, die Tall na wat draaien en happen kon identificeren als Bloodpaw. Nog steeds was hij onder de indruk van hoe gigantisch de apprentice was - was zijn moeder een giant ofzo?! - en hoezeer hij op Ace leek qua bouw. Daar hield het ook wel een beetje op, want deze kater kwam veel bloeddorstiger over op hem. Waardoor Tall al snel besloot dat hij en Silver het hier zouden moeten redden, terwijl hij zijn deputy's leven maar eens ging redden. Je moest toch wat.

Laatstgenoemde was duidelijk bezig met een suicide-mission, inmiddels onder de hond gedoken zijnde en met zijn nagels naar de buik slaande. Dit gaf Tall de kans het beest recht aan te vliegen, naar de oren, om hem daar af te leiden van de kater die de buik open haalde. Als het goed was zouden ze de beesten in niet al te lange tijd een flinke schrik moeten kunnen bezorgen, want of het zou lukken ze te doden betwijfelde hij.

Tag: Tall is bij de kop van de hond van Acorndust

#Awesome:

Bloodpaw was haar te hulp komen schieten. In haar ooghoek zag ze hoe de leader en deputy samen een hond aanpakten. Echter had ze niet veel tijd om afgeleid te zijn, de hond had namelijk zijn volledige focus op hen gelegd. Toen deze op haar af sprong, sprong ze zelf snel opzij om vervolgens zich om te draaien en zich op de hond te werpen. Door de hulp van Bloodpaw lukte het haar dan ook om zich op hem te werpen en haar nagels over de rug van de hond te strijken. Toen ze haar blauwe blik naar voren wierp en diens oren in zicht kreeg, kwam ze met een plan af. Of haar plan zou werken wist ze niet, maar het was het proberen waard. De zilvergrijze poes sprong weer naar beneden en sprong van de hond weg. Deze leek zich weer op Bloodpaw te focussen, waardoor ze de kans kreeg onopgemerkt naar voren te springen en zich opnieuw op zijn rug te werpen. Algauw klom ze naar voren en sloeg ze haar nagels uit naar de ogen van de hond. En luid gejank en gegrom verliet diens bek en door het hevige geschud voelde ze hoe haar lichaam door de lucht geworpen werd. Met een harde smak belandde ze op de grond, voelende hoe de lucht haar longen verliet. Happende naar lucht, kwam ze weer overeind. Haar lichaam voelde verzuurd aan, maar ze wist dat ze blij mocht zijn nog te leven. Tot nu toe dan toch nog.

“You should see me in a crown.”

Post count: 65

Nu dat hij zijn nagels over de buik van de hond haalde, merkte hij dat deze beweging misschien toch niet het verstandigste was geweest. De hond werd geraakt op een zwakke plek, dat was waar, maar daardoor kwam de hond zijn aandacht wel weer volledig naar waar hij was. Maar voor de hond de tijd had om te reageren op hem merkte hij op dat Tallstar naar de hond toegekomen was en deze aan de voorkant begon aan te vallen. Dit gaf hem de opening om zijn nagels nog eens extra in de buik van de hond te zetten voor hij er onderuit kwam. "We moeten ze wegjagen." Sprak hij hijgend tegen Tallstar. Dat was tenslotte gemakkelijker dan doden als hij eerlijk was.

If you are strong, you'll find responsibility
Well the good old days may not return - Pagina 4 38cVMP

Weighs down on you like you're carrying a heavy chain

Spoiler:

Onderwerp: Re: Well the good old days may not return