Op patrouille!

Onderwerp: Re: Op patrouille! za 25 sep 2010 - 16:15

- Ik dacht dat jij je Duits moest leren, stoute, stoute Kittypaw! xD -

Bluepaw genoot met volle teugen van Kittypaaw's gelach. 'Kom op zeg, niet zo macho', zei ze toen. Bluepaw lachte. 'Dat past niet echt bij me', grijnsde hij. 'Zal ik mijn verhaal vertellen?', vroeg ze toen. Bluepaw keek geïnteresseerd. 'Als jij wil natuurlijk wel. Ik zal jou ook eens uitlachen met je verhaal', zei hij expres zielig. Hij keek haar zo kwetsbaar mogelijk aan maar schoot toen in de lach. Hij spinde en kwam een stukje dichterbij. 'Wacht, ik kom een stukje dichterbij, mijn hoorapparaat is namelijk nog steeds niet afgeleverd', grapte Bluepaw. Toen hij dichtbij Kittypaw lag gaf hij haar een snelle lik over haar mond. 'Vertel maar', zei Bluepaw en hij keek expres heel erg serieus en geïnteresseerd. 'Deze jongen is zeer geïnteresseerd. Vooral hoe je viel, kan hij ook is lachen', plaagde hij haar. Hij gaf haar een kopje en kreeg een warm gevoel.

- Ja, ik moest die tekst een beetje oplappen, want ik was inspiratieloos -

Onderwerp: Re: Op patrouille! za 25 sep 2010 - 16:25

-Ja, ik leer op Wrts.. 60 zinnetjes, maar ik ken nu de eerste 30 :3)

'Als jij wil natuurlijk wel. Ik zal jou ook eens uitlachen!' Bluepaw keek zielig. Hij keek erg zielig, en lachte toen. Bluepaw kwam naar Kittypaw toe. 'Wacht, ik kom een stukje dichterbij, mijn hoorapparaat is namelijk nog steeds niet afgeleverd,'grapte Bluepaw. 'OKE, BLUEPAW!' schreeuwde Kittypaw keihard in zijn oor. Daarna gaf hij haar een lik, en Kittypaw gaf hem een kopje. Ze kreeg het helemaal warm. 'Vertel maar. Deze jongen is zeer geïnteresseerd. Vooral hoe je viel, kan hij ook lachen.' Kittypaw trok een zielig kopje. Daar was ze heel goed in. Vroeger had het haar veel bezorgde likken opgeleverd als ze zielig keek. 'Daar gaatie dan..' Ze keek weer even serieus, maar nam snel weer de enorm zielige houding aan, die serieus leek. 'Ik ging met Rainbelly op patrouille..' Kittypaw zweeg even, en huiverde, om haar toneelstukje echt te maken. Haar ogen staarden naar de grond. 'En we hebben konijn gevangen, en muis.. Het werd tijd om terug te gaan naar het kamp, de hemel brak open! Een echte wolkbreuk, met bakken regen. We renden terug, maar ik keek naar de lucht..' Kittypaw's stem stokte even, en ze hoopte dat Bluepaw erin trapte. Haar stem trilde, en ze had zichzelf opgekruld tot een pluisbolletje. 'Ik viel, en mijn pootje klapte dubbel. Ik verloor mijn bewustzijn, en Rainbelly nam me mee naar het kamp. Ze zei dat het lang duurde voor ik opgewarmd en wakker was, maar ik heb het gehaald.' Kittypaw zorgde zorgvuldig voor de laatste dramatiek. 'Starclan moet me gunstig gezind zijn..' Haar stem schoot ietsje uit, en trilde heel erg. Zelf rilde het poesje ook, en het leek of ze huilde. Kittypaw zag er als kit al kwetsbaar en schattig uit, terwijl ze eigenlijk heel vrolijk en wilskrachtig was.

Onderwerp: Re: Op patrouille! za 25 sep 2010 - 16:54

Bluepaw begon na zijn grappige toneeltjes aandachtig te luisteren naar wat Kittypaw te vertellen had. 'Daar gaat-ie dan...', zei de poes en Bluepaw volgde al haar bewegingen aandachtig. Ze huiverde en haar ogen stonden naar de grond. Bluepaw wou haar omhelzen, maar besloot even te wachten. 'Ik ging met Rainbelly op patrouille..', zei de poes en Bluepaw zag dat ze huiverde. 'Vertel verder', zei hij zachtjes. En we hebben konijn gevangen, en muis.. Het werd tijd om terug te gaan naar het kamp, de hemel brak open! Een echte wolkbreuk, met bakken regen. We renden terug, maar ik keek naar de lucht..', zei Kittypaw. Wat daarna gebeurde kon Bluepaw niet aanzien zonder er wat aan te doen. Haar stem stokte, haar stem trilde en om het allemaal een tikkeltje enger te maken kroop ze tot een pluizebolletje. Bluepaw zat binnen een seconde naast Kittypaw en begon zachte strelingen met zijn staart te maken over haar rug. 'Vertel maar verder', zei hij lief. 'Ik viel, en mijn pootje klapte dubbel. Ik verloor mijn bewustzijn, en Rainbelly nam me mee naar het kamp. Ze zei dat het lang duurde voor ik opgewarmd en wakker was, maar ik heb het gehaald', zei de poes. 'Dapper van je', zei Bluepaw die nog steeds niet doorhad dat Kittypaw toneel voerde. Hij streelde zachtjes met zijn staart over haar rug. 'Starclan moet me gunstig gezind zijn..', zei het poesje toen. Haar stem schoot uit en ze rilde. Het leek net alsof ze huilde. 'Niet huilen', zei Bluepaw en hij wikkelde zijn lijf rond haar en begon haar te troosten met allerlei likken. 'Rustig maar, ik ben bij je', zei hij met een warm gevoel en hij begon haar overal te likken waar hij maar kon en drukte zijn vacht tegen die van Kittypaw aan.

Onderwerp: Re: Op patrouille! zo 26 sep 2010 - 11:18

Rainbelly kwam net de Apprentice Den binnen. Ze zag dat Kittypaw en Bluepaw de slappe lach hadden. 'Wat is hier zo grappig?' Rainbelly glimlachte en ging zitten. Het was wel een grappig gezicht, die twee. 'Hallo Bluepaw! En hoe gaat het met jou? Ik hoorde dat je op jacht was, Had je nog wat gevangen?' Rainbelly probeerde een beetje vrolijk te klinken na alles wat er was gebeurd die dag. Ze was helemaal uitgeput, maar ze hield zich sterk. Ineens begon ze te hoesten. Ik heb vast een hoestje opgepakt in die regen, dacht Rainbelly. Haar poten deden nog steeds een beetje pijn, en haar vacht ook. Er zaten allemaal bloedvlekken op. Rainbelly begon de bloedvlekken eraf te likken.

Hope is all we have, so Never let it down
Rainbelly

Onderwerp: Re: Op patrouille! zo 26 sep 2010 - 12:34

Bluepaw deed eerst niets, zei alleen maar;'Vertel verder..' Toch klonk hij bezorgd. Bij het midden van haar toneelstukje kwam hij naast haar zitten en streelde haar rug. Kittypaw was nog steeds een pluisbolletje. Aan het einde, toen ze deed of ze huilde, krulde Bluepaw om haar heen, en likte haar zachtjes. Kittypaw kon het bijna niet meer houden, dit was eigenlijk best gemeen. 'Rustig maar, ik ben bij je.' Kittypaw trilde nu van de lachgolven die door haar heen golfden. 'Ik ben heel gemeen, Bluepaw, maar vergeef me alsjeblieft!' Ze zei het nog steeds erg zielig, wachtend op een antwoord. Toen rolde ze zich uit, likte Bluepaw terug en schoot keihard in de lach. 'Ik vind het gewoon zo leuk als je bij me zit.. Sorry, ik houd van toneelspelen.' Als compensatie begon ze hem ook likjes te geven, soms onderbroken door een lachbui. Daarna kwam Rainbelly binnen. 'Rainbelly!' mauwde Kittypaw blij. 'Wat is hier zo grappig?' 'Ach.. ik schoot gewoon in de lach.. Het is niet over jou hoor!' verzekerde Kittypaw haar. 'Hallo Bluepaw, hoe gaat het met jou?' Kittypaw hield haar mond eens, wachtend op Bluepaws antwoord hierop. Rainbelly hoestte. Kittypaw fronste. De poes had nog steeds bloedvlekken, en haar hoestje klonk niet gezond. 'Rainbelly, jij moet ook eens gaan rusten. Ik heb het lekker warm, en jij moet genezen. Bluepaw hier wil ook wel voor me zorgen, toch?' Ze keek Bluepaw even smekend aan. 'En ik wil niet dat jou wat overkomt.'

Onderwerp: Re: Op patrouille! zo 26 sep 2010 - 14:18

'Rainbelly, jij moet ook eens gaan rusten. Ik heb het lekker warm, en jij moet genezen. Bluepaw hier wil ook wel voor me zorgen, toch?' mauwde Kittypaw en ze keek Bluepaw smekend aan. Rainbelly moest lachen, want het smekende gezichtje van Kittypaw zag er zo grappig uit. 'En ik wil niet dat jou wat overkomt,' vervolgde Kittypaw. Hier werd Rainbelly even stil van. De woorden hadden haar op de een of andere manier geraakt. Ze zag dat Kittypaw om haar gaf, ze voelde zich net zelf ook weer een kitten. Ze keek even het hol rond. Ze kon zich nog goed herinneren dat ze hier sliep, precies op de plek waar Kittypaw nu lag! Rainbelly kreeg daar een fijn gevoel bij en sloot haar ogen om het nog even te laten bezinken. 'Oké goed, ik ga dan maar. Geef maar een gil als je wat nodig hebt.' Rainbelly stapte het hol uit, maar voordat ze helemaal weg ging draaide ze zich nog een keer om. 'Bluepaw, beloof je mij dat je goed voor haar zult zorgen?' Rainbelly keek Bluepaw glimlachend aan.

Hope is all we have, so Never let it down
Rainbelly

Onderwerp: Re: Op patrouille! zo 26 sep 2010 - 14:22

'Oké goed, ik ga dan maar. Geef maar een gil als je wat nodig hebt.' Rainbelly sloot haar ogen even, en Kittypaw kon bijna zien waar ze aan dacht. Kittypaw knikte naar haar redder. 'Jij geeft ook maar een gil, ik kan vast wel iemand zo ver krijgen om ons te helpen.' Even grijnsde Kittypaw. 'Ik zal goed voor je zorgen, net zoals jij voor mij zorgde!' Kittypaw zag het als een soort schuldaflossing, ze was Rainbelly voor eeuwig dankbaar. Rainbelly liep weg, maar keek nog één keer om. 'Bluepaw, beloof je mij dat je goed voor haar zult zorgen?' Rainbelly glimlachte. Kittypaw keek ook even naar Bluepaw, maar dat was gewoon omdat ze het leuk vond om naar hem te kijken. Hij had van die schattige ogen. Daarna keek ze Rainbelly na tot ze verdween. Als het niet overging zou ze Littlecreek erbij halen. Die wist overal raad mee! Kittypaw snorde zachtjes, en maakte het zich gemakkelijk in haar nestje.

Onderwerp: Re: Op patrouille! zo 26 sep 2010 - 19:25

Bluepaw was zo zorgelijk als wat toen hij lichte trillingen voelde, ze waren niet van het huilen in ieder geval. 'Wat, Kittypaw, ik dacht dat je...', begon hij boos. 'Ik ben heel gemeen, Bluepaw, maar vergeef me alsjeblieft!', zei Kittypaw. Bluepaw schoot in de lach. Hij kreeg een lik en Bluepaw spinde. 'Ik vind het gewoon zo leuk als je bij me zit.. Sorry, ik houd van toneelspelen', zei Kittypaw. Bluepaw moest lachen. 'En ik ben er met mijn verliefde kop nog ingetrapt ook!', lachte hij. Hij kreeg een boel likken van Kittypaw, met een lachbui van haar tussendoor. Hij spinde. Toen kwam Rainbelly binnen en Bluepaw maakte gauw dat hij stopte met spinnen en keek Rainbelly grijnzend aan. Er volgde even een gesprekje tussen Kittypaw en Rainbelly toen Rainbelly iets tegen hem zei. 'Hallo Bluepaw! En hoe gaat het met jou? Ik hoorde dat je op jacht was, Had je nog wat gevangen?', vroeg Rainbelly opgewekt. 'Met mij gaat alles goed, ik ben alleen net ingetuind in een leuk toneeltje van Kittypaw', zei hij expres haar aankijkend. 'Met jou niet echt zo te zien', zei hij bezorgd. Waar waren die bloedvlekken van? 'Rainbelly, jij moet ook eens gaan rusten. Ik heb het lekker warm, en jij moet genezen. Bluepaw hier wil ook wel voor me zorgen, toch?', vroeg Kittypaw aan hem. Die smekende, lieve blik... Hij werd betoverd en zijn hoofd knikte automatisch 'ja'. 'Natuurlijk', spinde hij en gaf Kittypaw een lik. 'Oké goed, ik ga dan maar. Geef maar een gil als je wat nodig hebt', zei Rainbelly en ze draaide zich om en keek Bluepaw aan. 'Bluepaw, beloof je mij dat je goed voor haar zult zorgen?', vroeg ze. Bluepaw knikte. 'Natuurlijk doe ik dat.' Kittypaw snorde even en Rainbelly ging weg. Bluepaw likte haar over haar vacht. 'Rainbelly is een sterke poes, ik weet zeker dat het allemaal goedkomt', fluisterde hij. Hij masseerde Kittypaw's schouder en snorde.

Onderwerp: Re: Op patrouille! zo 26 sep 2010 - 20:53

Rainbelly liep naar haar hol en daar eenmaal aangekomen zakte ze neer op haar nest. Ze voelde zich zwak, maar ze wilde niet dat Kittypaw zich zorgen hoefde te maken over haar; daarom had ze zich ook al die tijd sterk gehouden. Dat hoestje.... dacht Rainbelly. Dat was vast niet zomaar een hoestje. Alles deed pijn. Het was teveel voor Rainbelly. De pijn overheerste haar lichaam en ze viel buiten bewustzijn.

Rainbelly liep door het woud. Op de een of andere manier prikte het bij iedere stap onder haar poten, alsof ze op glasscherven liep. Ze hoorde allerlei katten onder haar schreeuwen en jammeren. Maar Rainbelly zag alleen maar wat gras en struiken. Rainbelly moest en zou de katten helpen; Rainbelly wilde altijd iedereen wel helpen. 'Ik kom jullie halen! Blijf daar' schreeuwde ze. Ineens viel Rainbelly in een groot zwart gat. Ze gilde het uit.

Rainbelly schrok wakker. Ze was gloeiend heet. Ineens kwam er weer een steek van pijn in haar zij. Ze besloot wat te eten gaan halen. Ze stond op, maar voordat ze het hol uitging, likte ze nog even haar vacht en probeerde sterk te blijven. Het was haar al die tijd toch ook gelukt om niks te laten merken van haar pijn? Ze liep het hol uit en stak haar kop hoog in de lucht. Ze liep naar de prooistapel en koos een klein muisje; zulke erge honger had ze ook weer niet. Rainbelly liep wel snel weer naar haar nest terug, want haar poten hielden het niet meer. Vlak voor de Warriors Den struikelde ze ineens over haar eigen poten en ze viel languit op de grond neer. Rainbelly, dacht ze. Wat doe je nou!

Hope is all we have, so Never let it down
Rainbelly

Onderwerp: Re: Op patrouille! ma 27 sep 2010 - 18:06

Bluepaw keek haar expres aan toen hij over toneel begon. Kittypaw keek onschuldig. Bluepaw vergaf haar gelukkig snel. Kittypaw was opgelucht, hij had het haar vergeven! Gelukkig wist Rainbelly dat ze moest rusten. Kittypaw moest ook rusten.. maar ze wilde niet dat Rainbelly wat overkwam. Bluepaw wilde haar gelukkig helpen, hoewel hij enigzins verdoofd keek. Bluepaw likte haar zachtjes, en mauwde;'Rainbelly is een sterke poes, het komt wel goed.' Kittypaw knikte, maar het zat haar niet lekker. Na een tijdje begon ze zich toch weer zorgen te maken over de poes. 'Bluepaw? Zou je alsjeblieft willen gaan kijken hoe het met Rainbelly is? Wel terugkomen hé?' Kittypaw keek lief, ze maakte zich echt zorgen. Als Bluepaw nog even lief was als eerst, zou hij haar toch wel willen helpen?

Onderwerp: Re: Op patrouille! ma 27 sep 2010 - 18:12

Bluepaw lag een tijdje te snorren en naar Kittypaw te kijken toen haar bange blik door hem drong. 'Bluepaw? Zou je alsjeblieft willen gaan kijken hoe het met Rainbelly is? Wel terugkomen hè?', vroeg de poes en Bluepaw knikte. Hij gaf haar enkele likken over haar kop en smolt bijna van die lieve blik. 'Ik doe alles voor je', zei hij betoverd door haar en hij gaf haar nog enkele likken. Hij duwde zijn neusje in haar flank. Toen rende hij de Apprentice's Den uit en liep naar Warrior's Den. Rainbelly lag languit op de grond. Wat was er gebeurd? Bluepaw hielp haar snel overeind en hielp haar naar haar nest. Bluepaw's neus trok zich naar een plaatsje aan waar Rainbelly's geur het hardste hing en legde haar zorgvuldig neer. 'Gaat het? Ben je gestruikeld?', vroeg hij en hij gaf haar een bezorgde lik.

Onderwerp: Re: Op patrouille! di 28 sep 2010 - 8:43

Rainbelly zag vaag iemand op haar af rennen. Het was Bluepaw. Rainbelly probeerde met de hulp van Bluepaw op te staan. Ze liepen samen naar Rainbelly's nestje, waar Rainbelly zich liet vallen. 'Bedankt Bluepaw, ik was gestruikelt, meer niet.' Rainbelly probeerde overtuigend te klinken. Wat komt er nu, dacht ze. Ik wil niemand ongerust maken en al zeker Kittypaw niet. 'Het is echt niks hoor,' zei ze tegen Bluepaw. Ze zag wel dat hij haar niet geloofde. 'Ik red me wel, ga maar bij Kittypaw kijken.' En Rainbelly staarde afwezig voor zich uit.

Hope is all we have, so Never let it down
Rainbelly

Onderwerp: Re: Op patrouille! di 28 sep 2010 - 18:58

Bluepaw wachtte rustig op antwoord, of tenminste een verklaring voor dit raar geval bij Rainbelly. Die was normaal nooit zo stuntelig dat ze meteen over haar eigen voeten struikelde. 'Bedankt Bluepaw, ik was gestruikeld, meer niet', zei de poes. Bluepaw hoorde een overtuigende klank maar hij geloofde er niks van. 'Het is echt niks hoor', zei de poes. Bluepaw schudde even zijn kop. Hij kon Kittypaw toch niet verslag uit gaan brengen als er iets was met Rainbelly? 'Ik red me wel, ga maar bij Kittypaw kijken', zei ze. 'Met alle plezier, maar jij bent nu even belangrijker dan Kittypaw. Ik zie toch dat er iets is? Ga anders naar de medicijn kat', stelde Bluepaw bezorgd voor. Toen ging hij kordaat zitten. 'Ik ga niet weg voor je hulp hebt gehaald.'

Onderwerp: Re: Op patrouille! do 30 sep 2010 - 19:30

'Met alle plezier, maar jij bent nu even belangrijker dan Kittypaw. Ik zie toch dat er iets is? Ga anders naar de medicijn kat', stelde Bluepaw voor. 'Ik ga niet weg voor je hulp hebt gehaald.' Rainbelly keek een beetje verschrikt op. Ze wil liever niet dat iemand zich zorgen over haar maakte, maar haar blik werd zacht. Bluepaw en Kittypaw gaven echt om haar. 'Ja, ik zou graag willen gaan,' antwoordde Rainbelly. 'Maar de Windclan heeft jammer genoeg geen medicijn kat.' Rainbelly staarde weer afwezig voor zich uit. 'Weet je wat? Ik blijf wel een tijdje gewoon in mijn nest rusten, dat helpt vast wel.' Ze snorde zachtjes en keek Bluepaw vriendelijk aan. 'Maar Kittypaw heeft nu misschien ook wel hulp nodig, ga daar maar even kijken, ik red me wel.' Rainbelly legde haar kop op haar voorpoten. Ze was erg moe, en dat zag je ook.

Hope is all we have, so Never let it down
Rainbelly

Onderwerp: Re: Op patrouille! vr 1 okt 2010 - 9:17

'Ja, ik zou graag willen gaan', zei Rainbelly. 'Waarom ga je dan niet?', vroeg Bluepaw met zijn kopje schuin. 'Maar de WindClan heeft jammer genoeg geen medicijnkat', zei de poes en Bluepaw herinnerde zich dat weer. 'Oh ja, sorry, dat was ik vergeten', zei hij met zijn platte oortjes. Ze staarde toen even afwezig voor zich uit en Bluepaw vroeg zich af of ze nog wel zin had om verder te praten. Het was een tijdje stil. 'Weet je wat? Ik blijf wel een tijdje gewoon in mijn nest rusten, dat helpt vast wel', zei de poes. Bluepaw keek twijfelend of hij dat moest geloven. Hij hoorde dat ze snorde en ze bekeek hem met een zachte blik. 'Maar Kittypaw heeft nu misschien ook wel hulp nodig, ga daar maar even kijken, ik red me wel', zei de poes terwijl ze haar kop op haar voorpoten legde. Bluepaw draaide zich langzaam om. 'Maar als er iets is, onmiddellijk mij of Kittypaw roepen!', waarschuwde hij haar. Toen rende hij de Den uit en ging vol met gespin naar Kittypaw toe. 'Hallo schoonheid', zei hij vol charmes. 'Rainbelly mankeert niks. Ze is moe en moet even rusten.'

Onderwerp: Re: Op patrouille! vr 1 okt 2010 - 18:41

Kittypaw staarde naar het plafond. Het leek niet op dat van de Nursery, had haar onderzoek uitgewezen. Het was hoger, breder, en er staken meer takjes door. Kittypaw staarde altijd naar het plafond. Het gaf haar rust, of afleiding. Sommigen vonden het behoorlijk onnuttig, maar zij.. zij kon het uren achtereen volhouden. Ze draaide haar kopje naar de ingang van de Den, toen er luid gesnor klonk. Een motorboot? Een vliegtuig? Nee! Het is Bluepaw! (pokémon&superman xD) Kittypaw glimlachte blij. 'Hallo schoonheid! Rainbelly mankeert niets. Ze is moe en moet even rusten.' Kittypaw giechelde. 'Hallo Mickey Blue Eyes! Bedankt voor het vreugdevolle nieuws dat mij net ter ore is gekomen.' Kittypaw was blij dat Bluepaw terug was. Hij was lief en grappig op de koop toe.

Onderwerp: Re: Op patrouille! vr 1 okt 2010 - 18:48

Bluepaw hoorde dat Kittypaw giechelde. Dat was echt zo typisch meisjes achtig, vond Bluepaw. Daarom was hij blij dat hij een jongen had, moest hij tenminste niet elke dag dat gegiechel aanhoren. Maar van Kittypaw hoorde hij het maar al te graag en daarom grijnsde hij ook even kort. 'Hallo Mickey Blue Eyes! Bedankt voor het vreugdevolle nieuws dat mij net ter orde is gekomen', hoorde hij Kittypaw zeggen en Bluepaw lachte om de gekheid die erin zat. Die gekke Kittypaw toch hè! 'Ik heb mijn meisje gemist', zei hij en hij zette zijn charmes in. Hij legde zijn staart rond haar vacht en keek haar diep in haar ogen. Hij legde zich vol gespin neer. Hij keek Kittypaw aan. Hij streelde zacht met zijn staart haar vacht. Bluepaw's nek begon zeer te doen maar Bluepaw bleef gewoon kijken naar Kittypaw en gaf haar toen een knipoog. 'Ik vind het ongelooflijk leuk om naar je te kijken, maar ik moet toch wel even mijn hoofd neerleggen hoor', lachte Bluepaw.

Onderwerp: Re: Op patrouille! vr 1 okt 2010 - 19:05

'Ik vind het ongelooflijk leuk om naar je te kijken, maar ik moet mijn kop toch even neerleggen,' mauwde de ongelooflijk schattige Bluepaw. (xD ik typte Gluepaw, lijmpoot) Kittypaw snorde zachtjes. 'Dan ga ik toch voor je liggen.' Ze stond op, rekte zich even uit en gaf een lik over haar grijze vachtje. Toen stapte ze, ondanks haar pootje, netjes uit haar nestje en ging voor Bluepaw liggen. 'Ik hoef geen vriendje met een hernia,' grapte Kittypaw, hem snel een lik gevend. 'Ik heb mijn jochie ook gemist hoor,' zei Kittypaw lachend. Bluepaw was zo charmant! Het maakte haar helemaal warm vanbinnen, fijn warm. Net een kaars, flakkerend op de levensgevende adem van Starclan. Haar oogjes schitterden met blijdschap.

Onderwerp: Re: Op patrouille! vr 1 okt 2010 - 19:11

'Dan ga ik toch voor je liggen', zei ze en Bluepaw spinde terwijl jij zijn ogen niet van Kittypaw kon afhouden. Ze liep zo mooi. Ondanks haar pootje, waar Bluepaw nauwelijks iets van merkte, liep ze op een prachtige manier naar hem toe. Bluepaw bleef maar spinnen. Ze ging voor Bluepaw liggen. 'Ik hoef geen vriendje met een hernia', grapte Kittypaw toen en Bluepaw grinnikte. 'Haha, heel leuk hoor.' Hij kreeg een lik en hij spinde. 'Ik heb mijn jochie ook gemist hoor', zei ze lachend en Bluepaw lachte vrolijk mee. Haar ogen schitterden schattig van blijdschap. Bluepaw kroop naar voren. Hij zorgde dat zijn kopje vlakbij Kittypaw was. 'Als je je hoofd ergens wil plaatsen, mijn buikje is altijd vrij', zei hij lachend en hij ging zo liggen zodat zijn buik goed zichtbaar was. 'Waarschuwing: ik heb net gegeten, dan ligt dat meestal lekkerder', zei hij en hij begon luid te lachen. 'Sorry, ik vond hem zelf nogal leuk', zei hij nadat hij klaar was met lachen.

Onderwerp: Re: Op patrouille! vr 1 okt 2010 - 19:26

'Als je je hoofd ergens wilt plaatsen, ik heb net gegeten, en dat ligt extra lekker.' Kittypaw giechelde nog een keer. Dat was meisjesachtig, ja, maar dat was dus wat meisjes deden. Een traditie breken zou haar zwaar vallen. 'Dan kan ik je toch niet aankijken. En ik vind je ogen zo leuk,' mauwde ze, zich verontschuldigend. Haar hoofdje lag goed waar het lag. Bluepaw's ogen waren ook zo mooi! Blauw en lief en zorgzaam en.. ja, Bluepawig. Zo lief! Kittypaw snorde hard. Daarna keek ze hem aan. 'Toneelspelen is zo leuk! Zullen we iets doen? We hebben het deftige en het drama al gehad. Wat is er dan nog?' Kittypaw dacht diep na. Ze wist even niets meer. In drama was ze zelf best goed, gewoon doen alsof je huilt en dingen roepen als;'Als u verdwijnt, zal mijn hart nooit meer hetzelfde zijn..' blablabla. Gewoon, melodramatisch. Dat was ook zo leuk om te doen!