[The Final Prophecy] The final prophecy has faded

De kater keek stilletjes toe hoe velen zijn deputy volgen, anderen naar Riverclan gingen en enkelen naar Windclan. Nog geen een kat van Skyclan had een pas in de richting van Shadowclan gedaan, maar ergens voelde hij zich aangetrokken tot de clan. Hij had er altijd plezier in gehad om anderen te treiteren en ruzie te zoeken, dus waarom ook niet? Een 'slechtere' clan zou hem goed doen, misschien een ander avontuur dan normaal. Hij stapte op de zwart-witte poes af; Shrewstar. Voor haar bleef hij staan, zijn amberkleurige ogen keken haar recht en geamuseerd aan. "Goedendag, Shrewstar." Miauwde hij. "Ik meld me," Zijn blik gleed nu kort naar Dogdance, die poes kon hij nu helaas niet meer zo vaak treiteren, maar hij zou wel een andere kat vinden die hij kon plagen. Hij richtte zijn blik nu weer op Shrewstar.

Wat? Featherleaf keek met een ruk op bij Firestar's voorstel, een geschokte uitdrukking op haar gezicht. De Clan... splitsen? Dat kon hij niet menen. Je kon een Clan gewoon niet in stukken hakken, uit elkaar rukken, vrienden en familie van elkaar lostrekken. Maar de andere leiders, zelfs Silverfang leek het ermee eens te zijn. Featherleaf kon het gewoon niet bevatten. SkyClan was er altijd geweest, net zoals de andere Clans in het woud, het was alles wat ze gekend had. Het was nooit in haar opgekomen dat het ooit zou eindigen. Het was toch niet mogelijk om een Clan gewoon te verdelen en te vergeten. Ze voelde hoe een koude hand haar keel dichtkneep toen ze besefte dat ze een Clan zou moeten kiezen. Werd er echt van hen verwacht een Clan te kiezen? Een Clan koos je niet, daar werd je in geboren. Hoe kon je nu kiezen hoe de rest van je leven eruit zou zien in één enkel moment? De langharige poes wierp een wanhopige blik op haar Clangenoten, maar die leken allemaal zeker van hun stuk naar een van de Clanleiders. Ze probeerde kalm te blijven terwijl naast haar de katten wegwandelden en haar bijna alleen achterlieten. Welke Clan moest ze kiezen? Het werd haar licht in het hoofd. De meerderheid van haar Clan ging naar Thunderclan, ook Silverfang. Toch aarzelde de poes. Ze had geen familie meer over, en vrienden had ze ook al niet. Waarom zou ze dus haar Clan volgen? Om je niet meer zo alleen te voelen, jullie zitten allemaal in hetzelfde schuitje, zei een klein stemmetje in haar hoofd, maar dat duwde ze verwoed weg. Misschien was het tijd voor een nieuwe start. Ze zag dat nog geen enkele kat zich bij Shadowclan had aangesloten. Maar nog steeds bleef ze aarzelen. Het Shadowclan gebied ligt ook naast dat van Skyclan, of wat er daarvan over is, spoorde Featherleaf zichzelf aan. Voor ze moed zou verliezen stond de crèmekleurige poes op en liep naar Shrewstar toe. Over de leiders had ze geen mening, de poes was veel te verlegen om naar een Gathering te gaan, dus ze wist ook niets over de andere Clans. Maar toen ze nog maar twee stappen gezet had, zag ze vanuit haar ooghoek een zwarte kat ook naar Shrewstar toelopen. Even haperde haar pas, maar toen dwong ze zichzelf door te lopen. Het maakte toch niet uit als er Clangenoten meekwamen? Met haar hoofd gebogen ging ze naast Shrewstar zitten, te verlegen om haar nieuwe Clanleider aan te kijken of aan te spreken. Featherleaf liet een beverig zuchtje horen. Het was definitief, nu hoorde ze bij ShadowClan.

[The Final Prophecy] The final prophecy has faded - Pagina 5 Mhwp

Stepping forward out into the day
Shrugging off the dust and memory
Though it's soaring still above your head
It is out of sight and none shall see

Het was moeilijk, ze zouden dus toch opsplitsen. Hij zuchtte en keek wat hem zou passen. RiverClan, nee dank je. Het was te nat voor hem. ShadowClan, zou kunnen, maar toch liever niet. WindClan, geen bomen, ook geen keuze voor hem. Dan bleef er een Clan over, ThunderClan. Hij stond op, verslagen, en liep richting ThunderClan. Hij knikte richting zijn Deputy dat hij meeging. Hij luisterde niet meer naar wat de Leader te zeggen had, alles wat hij nodig had was een nest waar hij in kon slapen, hij was zó moe...

-- Fluut --

[The Final Prophecy] The final prophecy has faded - Pagina 5 7g0wbbS

Ze had alles in stilte gevolgd, haar ogen bewolkt met verdriet door alle dingen die er nu waren gebeurd. Ze hadden allemaal hun thuis verloren, hun leider en zeker nog vrienden. Ze wist niet meer wat ze moest doen, alles was verwarrend maar de ruzie die er om gemaakt werd maakte het alleen erger. ''Why did this have to happen.'' Fluisterde ze in zichzelf en schudde haar gitzwarte kop voor ze langzaam naar voren stapte en ging zitten. De oplossing die Stormstar opperde deed haar ogen groot worden. Hoe konden ze verwachten van hen dat ze zomaar elkaar konden verlaten. Haar ogen gleden naar Raspberry voor ze de poes volgde met haar gele ogen. Even zakte haar kop af en ze slikte, een pijn in haar hart voelend. Ze wilde niet, ze kon haar clangenoten niet de rug toekeren nu. Langzaam gleden haar ogen langs de clans en ze liet haar kop zakken. ''So this is how it's going to be.'' Fluisterde ze en keek even naar Silverfang om op te staan en haar kop nog een laatste maal te buigen. ''Goodluck," fluisterde ze en draaide haar kop naar de grijze tabby en de zwartwitte poes die de leiding hadden over de RiverClan. Langzaam sleepte ze haar poten naar de zwartwitte poes en boog haar kop. "I'm sorry, I probably won't be much of a warrior, since my knowledge is not that of a strong warrior.'' Fluisterde ze zacht en liet haar kop hangen terwijl ze ging zitten en naar de grond staarde.

Breaking gaapte even en keek naar haar grootvader even likte ze over haar zachte borst en gaapte voor een blik naar de skyclan katten gleed en medelijden in haar ogen opkwam. Toch hielt ze zich afwezig naast Mousefur en ving samen met haar grootmoeder de katten op die er voor kozen zich bij Riverclan te voegen. Zacht glimlachte ze en rekte zich even uit terwijl ze omhoog kwam en uiteindelijk haar blik op een poes in het speciaal viel. Skyclan's medicine Cat Whisperwind. Ze slikte even en glimlachte zacht terwijl de kleine poes onbewust haar kop even tegen die van de zwarte poes drukte. "Maybe not but you have the wisdom of an Medicine Cat. You are more than welcome in our Clan Whisperwind." Fluisterde ze glimlachend en rekte zich half uit. "Breakingdawn is my given name." Fluisterde ze glimlachend en keek de veel grotere poes warm aan.

I was blind, I couldn't see the world right in front of me

But now I can

Haar troebele ogen ontmoette even die van een tabby poes maar ze hielden ze niet lang vast. Ze wilde hen niet in de ogen kijken, wetend dat elk van hun niet gemakkelijk geaccepteerd. Ze schrok van de zachte aanraking van de vacht van de poes tegen die van haar. Ze tilde haar kop op en keek de kleinere poes naast haar voor ze haar kop liet zakken. "My wisdom won't be of great use." Fluisterde ze zacht en keek toch weer op naar de kleinere poes. Zacht zuchtte ze en staarde op naar de lucht boven hen voor ze weer even rondkeek naar alle andere die zich verdeeld hadden. ''But thank you Breakingdawn." Zei ze zacht en krulde haar staart om haar voorpoten voor ze slikte. Ergens diep van binnen voelde ze de drang om zich om te draaien en zo ver mogelijk weg te rennen van alles. "Zoveel verschillen, maar toch veel gelijkheden. Ik zal ze missen,'' Murmelde ze zacht en keek naar haar zo onderhand oud-clangenoten.