[The Final Prophecy] The final prophecy has faded

Vol ongeloof staarde Dogdance naar hoe de deputy, die ze op dit moment eventjes weigerde bij naam te noemen in overleg trad over hún lot. Alsof ze een stel stukken prooi waren die met een pootomslag eventjes uitgewisseld werden. Dogdance geloofde haar oren niet. Haar hart leek in stukken te breken, deels om de desillusie die ze zichzelf had opgehouden, dat Silverfang voor de clan zou vechten. Hen zou verdedigen, niet op zou geven... Op dit moment was ze zelf te van streek om er ook maar op te letten dat Silverfang het er ook moeilijk mee had. De kater had wat haar betreft namelijk deze miserabele keuze veel te snel gemaakt. Maar ook deels omdat ze haar clan zou kwijtraken. Nee, ze was nooit de makkelijkste kat geweest, dat zeker niet. En haar clan en zij hadden een haat-liefde relatie, die beide kanten op ging, maar toch, het idee dat ze de clan zou verliezen.... Dat maakte haar kapot. Ze schudde haar kop iets en beet op haar lip, om vervolgens haar blik op haar poten te richten. Wat moest ze?

Misschien was een rogue leven wel iets? Maar dat idee werd vlug verworpen. Als ze het nu al vreselijk vond om een deel van de clan kwijt te raken, waarom zou ze dan nu de hele clan kwijt willen raken? Ze kon in ieder geval een deel de clan behouden... Maar welke..? Ze keek eventjes opzij naar Snowstorm. De Thunderclan was nooit onaardig tegen haar geweest... De Shadowclan had wat haar betreft een Phantomfang gevoel, eentje die ze absoluut niet zag zitten. Everstar zou haar verbannen op het moment dat ze over de schreef ging met het wantrouwen en de waarschuwingen van de rosse clanleader, dat zou ook niet bevorderlijk zijn. Aan water had ze een pokkehekel, dus Riverclan viel ook af. En het Thunderclan leek op... thuis. Zwijgend stopte Dogdance met denken en hief ze zichzelf omhoog om zich bij de Skyclan katten te voegen die zich naar Thunderclan zouden begeven. Ze wierp nog eventjes een blik door vernauwde ogen naar Silverfang, waarna ze omkeek of Snowstorm volgde. Het was onbeleefd om hem daar te laten zitten... Hierna ging ze zitten bij de Thunderclan, nukkig niet meer opkijkende.

Al snel werd duidelijk dat er geen andere optie was dan de clan op te splitsen. Een pijnscheut ging door haar hart. Zou ze haar clan moeten achterlaten om dan ergens opnieuw te beginnen? In oorlogen zou ze tegen haar vrienden komen te staan, haar familie misschien zelfs wel. Ze zouden weer opnieuw moeten beginnen met het verkennen van het territorium. Hun gebruiken aanleren. Geen enkele clan gebruikte de bomen zo veel als zij. "mama naar welke clan gaan wij?" klonk het plots naast haar. De normaal gezien witte poes haalde haar schouders op. "Waar jij heen wilt," miauwde ze zacht, "Ik volg je wel." Ze zou haar dochter laten kiezen, per slot van rekening zou zij daar het langste leven. Zij zou haar leven daar moeten opbouwen. Ze zou het niet eerlijk vinden als zij mocht kiezen.

Everstar had ergens gelijk in, maar haar vraag werd al snel beantwoord en Shrew gaf een kort knikje. Ze zou voor de zekerheid de SkyClan katten die in haar Clan kwamen wat meer onder druk zetten. Ze was nog niet geheel zeker van die loyaliteit en wilde dat alleen aan ShadowClan trouw werd beloofd. Er waren natuurlijk katten die het een probleem vonden om te beslissen en ergens had ze het gevoel dat maar weinig katten zou kiezen voor de wat duistere Clan die ze onder haar hoede had genomen. Ook het feit dat ShadowClan problemen had met WindClan zou een minpunt kunnen zien. De Clanleader haalde haar schouders wat op en liep kalm in de richting van haar kamp en draaide zich vervolgens om. Nog niemand had zich bij haar gemeld.

"SkyClan katten die wensen ShadowClan binnen te treden dienen zich bij mij te melden." Zei ze over de open plek en ging weer gerust zitten. Shrewstar krulde haar staart over haar witte voorpoten en met haar groene ogen keek ze over het dal uit. Een paar nieuwe Warriors zou haar wel plezieren, maar ze kon leven met het feit dat geen enkele nieuwe kat ShadowClan zou binnenkomen. Ze had natuurlijk veel uit te leggen aan haar Clan als ze met een hele groep katten het kamp binnen zou komen.

Windclan. Daar was ze zeker van. Ze zou zich naar Windclan verplaatsen. Met de strenge Everstar was dat misschien niet de meest voor de hand liggende keuze, maar op de een of andere manier trok deze clan haar. Daarom trippelde ze dan ook direct op de rode kattin en haar Deputy af, toen ze werden onderverdeeld. Het drong op dit moment nog niet echt door dat ze haar vrienden zou achterlaten, dat ze misschien ooit tegen hen zou komen te staan. Op dit moment nog niet... Dat kwam nog wel. Als ze in het kamp waren misschien, of nog later...