We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje wo 28 jun 2017 - 12:49
Ik stop de details nu maar in een spoiler en dat ik zo pissig van me aftyp is omdat ik mijn ei toch ergens kwijt moet:
Nee ik snap ook wel dat het niet mijn verantwoordelijkheid is. Maar al twee schooljaren heb ik moeten struggelen door al het gedoe hier in huis, voornamelijk afkomstig van dat kneiter domme zusje van me. Want ja, dat is ze, oerdom en ik noem niet iemand dom wanneer dat niet zo is. Ze zit aan zowel softdrugs en harddrugs. Ze heeft nog xtc gehad en afgelopen weekend aan de paddo's en heeft ze nog een psychose gehad en het huis bij mijn pa over hoop gegooid (mijn vaders terrarium op de grond gegooid en toen waren de slangen ontsnapt en was mijn vader die bijna kwijt. Ohja, mijn vader is afgelopen december zijn moeder verloren en heeft nog te dealen met reuma en is depressief). Het is allemaal niet mijn verantwoordelijkheid, maar wel het milieu waar ik in leef en ik wil er uit, maar dat kan financieel gezien niet. Alle opties na gegaan, gemeente, gebiedsteam, bijzondere bijstand, etc. Mijn thuis situatie is stabiel genoeg voor mij om daar te leven, volgens hun. En ja, is het ook niet altijd een rotzooi, omdat ik bij mijn moeder thuis woon en niet bij mijn vader. Mijn zusje is mentaal niet stabiel, heeft een zelfmoordpoging gedaan en de kans is best groot dat dingen alles behalve beter worden wanneer dat arme kindje op de wereld is gezet. Sowieso zal jeugdzorg (wat ook niks voorstelt) er boven op gaan zitten. Mijn vader zal dwars gaan zitten, want die wilt er niks mee te maken hebben en weet ik veel wat.
Ik blijf wel door gaan en voor mezelf opzoek gaan naar een oplossing waardoor ik er zo min mogelijk last van hebben. Het is niet mijn verantwoordelijkheid, maar ik voel alle stress wel en ik krijg alles haarfijn mee, al zou ik er om vragen dat het niet zo is. Doorgaan zal ik wel, en mijn best doen ook en het gaat ook wel goed komen met mij. Het zou alleen fijn zijn als het eens zonder gedoe en moeilijkheden zo kon gaan. Gewoon even chill, maar dat is een leventje die voor mij niet is weggelegd, en ja, ik ga door en blijf positief en ik voel me er nu ook wel aardig rustig onder, maar het maakt ze wel boos. Dat zo'n oerdom wezen mijn zusje is, gewoon niet te geloven. Toen ze 13 was hadden ze haar gewoon al in een gesloten richting moeten opnemen, dan was het misschien nog een beetje goed gekomen met haar. En nog ff voor de record; ze heeft geen diplomas en vertikt het om met school bezig te zijn. Er is geen vader in beeld het is niet eens duidelijk van wie het is. Het zou kunnen zijn van haar ex, waar ze nog steeds mee rond rommelt. Het zou kunnen zijn met een Amerikaan van in de dertig waarmee ze een nachtje heeft geslapen. Het zou kunnen zijn van haar meet recente ex. Of het zou kunnen zijn door die avond dat er ghb in haar drankje was beland en dan zou het van drie gasten kunnen zijn, maar ze weet niet welke van de drie. En nee, ze is geen slachtoffer, ze doet het allemaal zelf. Keuzes.
Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje wo 28 jun 2017 - 17:36
Waarom is het zo makkelijk om mijn depressieve gedachtes te "triggeren" (als in, dat ik iets zie/hoor/lees en die gedachtes naar boven komen in mijn hoofd en me depressief maken (de "hoeveelheid" depressiviteit verschilt per keer)).. I'm so fricking done with these thoughts...
Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje wo 28 jun 2017 - 17:44
Raptorecho schreef:
Ik stop de details nu maar in een spoiler en dat ik zo pissig van me aftyp is omdat ik mijn ei toch ergens kwijt moet:
Nee ik snap ook wel dat het niet mijn verantwoordelijkheid is. Maar al twee schooljaren heb ik moeten struggelen door al het gedoe hier in huis, voornamelijk afkomstig van dat kneiter domme zusje van me. Want ja, dat is ze, oerdom en ik noem niet iemand dom wanneer dat niet zo is. Ze zit aan zowel softdrugs en harddrugs. Ze heeft nog xtc gehad en afgelopen weekend aan de paddo's en heeft ze nog een psychose gehad en het huis bij mijn pa over hoop gegooid (mijn vaders terrarium op de grond gegooid en toen waren de slangen ontsnapt en was mijn vader die bijna kwijt. Ohja, mijn vader is afgelopen december zijn moeder verloren en heeft nog te dealen met reuma en is depressief). Het is allemaal niet mijn verantwoordelijkheid, maar wel het milieu waar ik in leef en ik wil er uit, maar dat kan financieel gezien niet. Alle opties na gegaan, gemeente, gebiedsteam, bijzondere bijstand, etc. Mijn thuis situatie is stabiel genoeg voor mij om daar te leven, volgens hun. En ja, is het ook niet altijd een rotzooi, omdat ik bij mijn moeder thuis woon en niet bij mijn vader. Mijn zusje is mentaal niet stabiel, heeft een zelfmoordpoging gedaan en de kans is best groot dat dingen alles behalve beter worden wanneer dat arme kindje op de wereld is gezet. Sowieso zal jeugdzorg (wat ook niks voorstelt) er boven op gaan zitten. Mijn vader zal dwars gaan zitten, want die wilt er niks mee te maken hebben en weet ik veel wat.
Ik blijf wel door gaan en voor mezelf opzoek gaan naar een oplossing waardoor ik er zo min mogelijk last van hebben. Het is niet mijn verantwoordelijkheid, maar ik voel alle stress wel en ik krijg alles haarfijn mee, al zou ik er om vragen dat het niet zo is. Doorgaan zal ik wel, en mijn best doen ook en het gaat ook wel goed komen met mij. Het zou alleen fijn zijn als het eens zonder gedoe en moeilijkheden zo kon gaan. Gewoon even chill, maar dat is een leventje die voor mij niet is weggelegd, en ja, ik ga door en blijf positief en ik voel me er nu ook wel aardig rustig onder, maar het maakt ze wel boos. Dat zo'n oerdom wezen mijn zusje is, gewoon niet te geloven. Toen ze 13 was hadden ze haar gewoon al in een gesloten richting moeten opnemen, dan was het misschien nog een beetje goed gekomen met haar. En nog ff voor de record; ze heeft geen diplomas en vertikt het om met school bezig te zijn. Er is geen vader in beeld het is niet eens duidelijk van wie het is. Het zou kunnen zijn van haar ex, waar ze nog steeds mee rond rommelt. Het zou kunnen zijn met een Amerikaan van in de dertig waarmee ze een nachtje heeft geslapen. Het zou kunnen zijn van haar meet recente ex. Of het zou kunnen zijn door die avond dat er ghb in haar drankje was beland en dan zou het van drie gasten kunnen zijn, maar ze weet niet welke van de drie. En nee, ze is geen slachtoffer, ze doet het allemaal zelf. Keuzes.
UPDATE: vanmiddag gesprek gehad hier in huis. Eerst mijn zusje met de hulpverleners en mijn ouders en er wordt nu een plan in werking gezet. waar ik van baal; waarom moet mijn zusje eerst zwanger worden voor de de nodige hulp krijgt? Maar goed, het zei allemaal zo. Maar ze gaat de nodige hulp en begeleiding krijgen en er wordt voor gezorgd dat de omgeving weinig tot geen last zal krijgen. En dat laatste is vooral op toepassing van mij. Even later ben ik ook in gesprek gegaan en heb mijn zorgen uitgesproken, ook naar mezelf toe en school voor na de zomervakantie. Zolang mijn zusje haar eigen plekje niet heeft, woont ze bij mijn vader en niet bij mij en mijn moeder. Omdat er nu concrete plannen zijn. Ik zal mijn nodige rust hebben en mijn zusje haar nodige hulp en niemand zal last van elkaar hebben. En daar ben ik blij mee, al is het idee van tante worden heel onwennig en ben ik het er alles behalve mee eens. Maar een abortus zal niet gebeuren en of het kind gezond is zal ook onderzocht worden al betwijfel ik het. Omdat ik toch wel een gevoelsmens ben, heb ik een persoon waar mee ik gewoon kan praten, aangezien ik dingen te makkelijk aantrek. Maar het doel voor mij is; not my circus, not my monkeys. Of te wel, los laten, niet mijn verantwoordelijkheid. Moet goed komen c: Mijn moeders thuis zal in ieder geval een veilige haven zijn met rust voor mij en mijn broertje <3 Dat is een duidelijke afspraak die gemaakt is en de rest van de drama zal ik zo veel mogelijk buiten gehouden worden, ook fijn.
Chivysniff
StarClan
Beertje 1585 Actief She's my queen
from this day until
my last day
.
CAT'S PROFILE Age: Full of stars (33 moons) ♡ Gender: She-cat ♀ Rank:
Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje wo 28 jun 2017 - 17:49
Smokegaze schreef:
Raptorecho schreef:
Ik stop de details nu maar in een spoiler en dat ik zo pissig van me aftyp is omdat ik mijn ei toch ergens kwijt moet:
Nee ik snap ook wel dat het niet mijn verantwoordelijkheid is. Maar al twee schooljaren heb ik moeten struggelen door al het gedoe hier in huis, voornamelijk afkomstig van dat kneiter domme zusje van me. Want ja, dat is ze, oerdom en ik noem niet iemand dom wanneer dat niet zo is. Ze zit aan zowel softdrugs en harddrugs. Ze heeft nog xtc gehad en afgelopen weekend aan de paddo's en heeft ze nog een psychose gehad en het huis bij mijn pa over hoop gegooid (mijn vaders terrarium op de grond gegooid en toen waren de slangen ontsnapt en was mijn vader die bijna kwijt. Ohja, mijn vader is afgelopen december zijn moeder verloren en heeft nog te dealen met reuma en is depressief). Het is allemaal niet mijn verantwoordelijkheid, maar wel het milieu waar ik in leef en ik wil er uit, maar dat kan financieel gezien niet. Alle opties na gegaan, gemeente, gebiedsteam, bijzondere bijstand, etc. Mijn thuis situatie is stabiel genoeg voor mij om daar te leven, volgens hun. En ja, is het ook niet altijd een rotzooi, omdat ik bij mijn moeder thuis woon en niet bij mijn vader. Mijn zusje is mentaal niet stabiel, heeft een zelfmoordpoging gedaan en de kans is best groot dat dingen alles behalve beter worden wanneer dat arme kindje op de wereld is gezet. Sowieso zal jeugdzorg (wat ook niks voorstelt) er boven op gaan zitten. Mijn vader zal dwars gaan zitten, want die wilt er niks mee te maken hebben en weet ik veel wat.
Ik blijf wel door gaan en voor mezelf opzoek gaan naar een oplossing waardoor ik er zo min mogelijk last van hebben. Het is niet mijn verantwoordelijkheid, maar ik voel alle stress wel en ik krijg alles haarfijn mee, al zou ik er om vragen dat het niet zo is. Doorgaan zal ik wel, en mijn best doen ook en het gaat ook wel goed komen met mij. Het zou alleen fijn zijn als het eens zonder gedoe en moeilijkheden zo kon gaan. Gewoon even chill, maar dat is een leventje die voor mij niet is weggelegd, en ja, ik ga door en blijf positief en ik voel me er nu ook wel aardig rustig onder, maar het maakt ze wel boos. Dat zo'n oerdom wezen mijn zusje is, gewoon niet te geloven. Toen ze 13 was hadden ze haar gewoon al in een gesloten richting moeten opnemen, dan was het misschien nog een beetje goed gekomen met haar. En nog ff voor de record; ze heeft geen diplomas en vertikt het om met school bezig te zijn. Er is geen vader in beeld het is niet eens duidelijk van wie het is. Het zou kunnen zijn van haar ex, waar ze nog steeds mee rond rommelt. Het zou kunnen zijn met een Amerikaan van in de dertig waarmee ze een nachtje heeft geslapen. Het zou kunnen zijn van haar meet recente ex. Of het zou kunnen zijn door die avond dat er ghb in haar drankje was beland en dan zou het van drie gasten kunnen zijn, maar ze weet niet welke van de drie. En nee, ze is geen slachtoffer, ze doet het allemaal zelf. Keuzes.
UPDATE: vanmiddag gesprek gehad hier in huis. Eerst mijn zusje met de hulpverleners en mijn ouders en er wordt nu een plan in werking gezet. waar ik van baal; waarom moet mijn zusje eerst zwanger worden voor de de nodige hulp krijgt? Maar goed, het zei allemaal zo. Maar ze gaat de nodige hulp en begeleiding krijgen en er wordt voor gezorgd dat de omgeving weinig tot geen last zal krijgen. En dat laatste is vooral op toepassing van mij. Even later ben ik ook in gesprek gegaan en heb mijn zorgen uitgesproken, ook naar mezelf toe en school voor na de zomervakantie. Zolang mijn zusje haar eigen plekje niet heeft, woont ze bij mijn vader en niet bij mij en mijn moeder. Omdat er nu concrete plannen zijn. Ik zal mijn nodige rust hebben en mijn zusje haar nodige hulp en niemand zal last van elkaar hebben. En daar ben ik blij mee, al is het idee van tante worden heel onwennig en ben ik het er alles behalve mee eens. Maar een abortus zal niet gebeuren en of het kind gezond is zal ook onderzocht worden al betwijfel ik het. Omdat ik toch wel een gevoelsmens ben, heb ik een persoon waar mee ik gewoon kan praten, aangezien ik dingen te makkelijk aantrek. Maar het doel voor mij is; not my circus, not my monkeys. Of te wel, los laten, niet mijn verantwoordelijkheid. Moet goed komen c: Mijn moeders thuis zal in ieder geval een veilige haven zijn met rust voor mij en mijn broertje <3 Dat is een duidelijke afspraak die gemaakt is en de rest van de drama zal ik zo veel mogelijk buiten gehouden worden, ook fijn.
I get u, bij mijn nichtje moet er ook steeds weer iets gebeuren voordat er iets word aan gedaan, maar de aanpak heeft dan toch ook wel positieve gevolgen c: en dat is dan altijd een lichtpuntje, ik hoop dat alles goed gaat <3 mn discord staat altijd open wbw
♡
Shallow
Member
hannah 1504 Actief For all I know the best is over and the worst is yet to come
Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje do 29 jun 2017 - 21:27
Moest dit even kwijt:
Oké, ik snap het wel. Ik heb een k*tjeugd gehad, wat een beetje te persoonlijk is om erover te hebben hier. Maar kort gezegd; je wordt gemaakt door hoe je wordt opgevoed. Niet alleen door je ouders, familie, maar ook om je vrienden, de mensen om je heen. Je wordt langzaamaan gebouwd door hoe je de wereld begint te zien. Ja, daar ziet ik dus mee. Het begon toen ik naar de brugklas ging. Een vrije school, totaal anders dan mijn basisschool Ik ben een levendig persoon, erg blij en soms te enthousiast, maar altijd gesloten als het over mezelf gaat. Ik ben normaal voor de klas altijd een grappenmaker, maar bij vensteruur (zo'n klas waar we altijd over problemen praten etc.) moest ik iets over mezelf vertellen, iets persoonlijks. Maar ik zat daar, stil, zwetend, trillend, alleen enkel een paar vragen beantwoordend maar dat was het. De slimste kinderen van mijn klassen zijn eerlijk tegen zichzelf, niet zoals ik, dus. Kalmer en zijn naar een vrije basisschool gegaan. Oké, cool. Maar is dat een reden waarom ze me persee dom en nutteloos moeten noemen? Het is als grapje bedoeld, dat moet ik wel aannemen, of anders is mijn hele persona verpest, omdat ik dit persoon heb gecreëerd dat zich van niks aantrekt, gewoon een go with the flow type. Nou, sinds mijn beste vriendin al het hele schooljaar maar pas een weekje is gekomen, voel ik me zeer buitengesloten. Ik weet al dat ik dat persoon ben dat echt geen verandering zal brengen als ik naar een wat lagere klas ga, en ik ben makkelijk vervangbaar. Ik denk niet dat de stress het grootste deel is waarom ik me zo depressief voel, maar ook hoe ze me daar behandelen. Maar ze denken dat ik een goed leven heb, dat mijn stom, 'grappig' gedrag de reden is waarom ze me negeren, me minderwaardig behandelen/vinden. En ik ben blij dat ik volgend jaar naar een andere klas ga. Want ik heb nu de echte kleuren gezien van onze 'gezellige' klas en ik wil me er niet in blenden. Nooit.
Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje ma 3 jul 2017 - 18:38
Zo'n vrouw van Care expres kwam langs, waar ik en mijn moeder over de situatie thuis moesten praten. Uiteindelijk gingen we zo ver dat ik in huilen ben uitgebarsten en alles verteld had aan mijn ma en die vrouw. Het is nogal vernederend en alles, maar ik denk dat ik me wel opgelucht moet voelen nu mijn ma weet dat ik depressief ben en anderen in de omgeving er ook mee rekening kunnen houden.
Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje di 4 jul 2017 - 16:34
waarom ben ik geen "normaal" functionerend mens verdomme ik wil gewoon naar school kunnen en mijn diploma kunnen halen en hopelijk ooit een baan of zo kunnen krijgen want ik voel me zo fricking nutteloos zoals ik nu ben
dit plaatje is gemaakt door Jamie
Innerstar
StarClan
Nathalie 4728 Afwezig "True leader don't create followers, they create more leaders"
"My silience could mean that you're not worth the argument"
CAT'S PROFILE Age: I've lived for 51 moons, and live further for eternity in Starclan Gender: She-cat ♀ Rank:
Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje wo 5 jul 2017 - 0:42
Wow had t ff zwaar vandaag. Morgen is mijn diploma uitreiking en ik hadden zo graag gewild dat ze er morgen bij zou zijn en dat kan natuurlijk niet. Toen ik iedereen van mn familie belde om te vertellen dat ik geslaagd was, voelde ik ook een leegte toen ik besefte dat ik oma niet zou kunnen bellen en vandaag zag ik foto's van vlak voor ze ging voorbij komen en man, ik heb gehuild vanuit mijn tenen en God wat mis ik haar. Ik voel schuld dat ik haar niet vaker heb opgezocht en ik zou het gewoon zo fijn vinden om haar trots te kunnen zien haar knuffel te kunnen ontvangen omdat ik geslaagd ben en door kan nar t havo. Ik denk dat mijn rouwen is begonnen..
.:
Thx James <3 Thx to Rebecca <3
Thanks Waz <3:
:'STAMPS':
Owlbate
Member
Empress H 1611 Actief So, excuse my tantrum
Can't you see I've got my hands full?
Ik voel me deze hele week echt vreselijk, ik ben altijd moe, voel me nooit lekker, eetlust kwijt, heb gisteravond al twee nachtmerries achter elkaar gehad en door de hele week hele rare dromen, maar niet iets eng, gewoon... Raar? Het maakte me ongemakkelijk, verward en een keertje huilde ik zelfs in mijn droom en het was echt gewoon ughh Verder heb ik mijn hele frustratie op anderen afgevuurd dat dit hele schooljaar een hel gemaakt hadden, zelfs mijn vrienden, lievelingsdocent, ben zelfs in huilen uitgebarsten. Ik wil gewooon... Weg? Idk, maar ik wil dat het stopt. Ik heb geen idee door wat dat zou komen, stress, angst, kan me niet schelen. Ik ben de laatste tijd alleen maar meer afstandelijk dan gewoonlijk en zeker veeeel meer negatiever en stil.
Shallow
Member
hannah 1504 Actief For all I know the best is over and the worst is yet to come
Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje zo 9 jul 2017 - 16:57
Ik heb dus even heel zwaar gemixte gevoelens;
een vriendin van me heeft me zojuist helemaal verrot gescholden en zwart gemaakt bij andere mensen over één ding dat ik had gezegd, waar ik al mn excuses voor heb aangeboden, en uiteindelijk is het zo ver gekomen dat iemand me heeft bedreigd dat ze me in mn gezicht zou rammen, over iets wat ik nooit heb gezegd. Daar voel ik me echt afschuwelijk door, omdat ik heel slecht tegen ruzies kan. M'n maag draait zich dan om en ik heb al de hele dag geen hap door mn keel gekregen.
Anderzijds is het wel in dit soort momenten dat ik erachter kom dat ik onwijs veel geluk heb met mn andere vrienden, die het hele verhaal hebben gehoord en me verzekeren dat ik inderdaad niets fout heb gedaan. Ze zijn zo onwijs lief tegen me en ik ben daar onwijs dankbaar voor.
This isn't about right or wrong now It's about wasted time.
(:
Silvervine
Member
Sean 266 Actief two to the one to the one to the three
Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje wo 12 jul 2017 - 10:43
Spoiler:
Soms vraag ik me af waarom ik nog de moeite doe, alles wat ik ook doe word toch verworpen. Ik moet maar happy blijven met ondankbaar gedrag terwijl ik respect moet blijven tonen, dat gaat zo niet als je me zo behandelt. Ik heb gewoon zin om ermee te stoppen. Negeren, me minderwaardig behandelen, lol, rot toch op. Je bent niet beter dan anderen.
I TRIED TO SMILE BACK AT YOU, BUT ALL I DID WAS CRY
Ra
Member
Loïs 635 Actief Unravel me
Unravel my soul
Unravel G H O U L
Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje wo 12 jul 2017 - 10:58
:
Als ik soms zo onderzoek doe op google kom ik uit op bipolar II disorder. Wat als ik dat heb lmao. Ik voel me soms gewoon goed, heb de vorige 3 maanden me goed gevoeld en toen afgelopen maand zakte ik weer helemaal terug. Janken, niks nuttigs doen, snijden, ga maar door. Terwijl ik daarvoor gewoon helemaal lekker in mijn vel zat. Waarschijnlijk heeft het ook te maken met m'n break up. Laatst had ik het er met mijn close vrienden over (dat was echt heel moeilijk) en toen zakte ik ook weer terug terwijl het net iets beter ging. Ik word zo makkelijk getriggerd lol. Maar dus de enige verklaring die ik kan bedenken voor het steeds beter voelen en dan weer slechter bipolar ii disorder. Het handigste zou natuurlijk naar één of andere therapist gaan zijn maar ja dan moet ik tegen m'n ouders vertellen hoe ik me voel en die geloven toch niet dat er echt iets aan de hand is. Ze schrijven mijn problemen altijd maar een beetje af. Ik heb ook fvcking erge anxiety maar dat snappen zij niet, als ik een afspraak moet maken willen ze dat ik het zelf doe maar dan moet ik bijna janken omdat ik het eng vind. ik vind met de bus reizen hartstikke eng als ik moet uitstappen (want wat als het knopje het niet doet? zeg ik doei tegen de busschauffeur of vindt iedereen me dan raar? wat als ik een bekend iemand tegenkom? etc etc). Ik denk veel te veel na en ik kan er niks aan doen. Had ik dus laatst over met mijn vrienden en die zeiden ja kan je dan niet gewoon niet zo denken en ik zat van 'ehhh nee'. Ze snappen het gewoon niet, niet echt en het is moeilijk want de enige die het WEL snapt is m'n ex. Maakt tie het uit met zo'n zielige reden van 'ik ben nog niet klaar voor een relatie'. Begin er dan niet een!! Want ik krijg er keiveel pijn door zo. Ben dit jaar ook echt maar NET net NET over gegaan en dat zorgde ook voor tyfus veel stress. Als ik bleef zitten zou ik niet meer bij mijn beste vriendin zitten en dit klinkt zo aanstellerig, maar dat zou echt verschrikkelijk zijn. Door mijn anxiety vind ik het heel moeilijk nieuwe vrienden te maken en zij is de enige bij wie ik echt mezelf kan zijn. Ik weet echt niet wat ik zonder haar zou doen.
i'm breakable, unbreakable im shakeable, unshakeable and finally it drives me mad
Quietstep
Member
Demi 1896 Actief "I was not born to be forced. I will breathe after my own fashion. Let us see who is the strongest."
Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje wo 12 jul 2017 - 11:32
Ra schreef:
:
Als ik soms zo onderzoek doe op google kom ik uit op bipolar II disorder. Wat als ik dat heb lmao. Ik voel me soms gewoon goed, heb de vorige 3 maanden me goed gevoeld en toen afgelopen maand zakte ik weer helemaal terug. Janken, niks nuttigs doen, snijden, ga maar door. Terwijl ik daarvoor gewoon helemaal lekker in mijn vel zat. Waarschijnlijk heeft het ook te maken met m'n break up. Laatst had ik het er met mijn close vrienden over (dat was echt heel moeilijk) en toen zakte ik ook weer terug terwijl het net iets beter ging. Ik word zo makkelijk getriggerd lol. Maar dus de enige verklaring die ik kan bedenken voor het steeds beter voelen en dan weer slechter bipolar ii disorder. Het handigste zou natuurlijk naar één of andere therapist gaan zijn maar ja dan moet ik tegen m'n ouders vertellen hoe ik me voel en die geloven toch niet dat er echt iets aan de hand is. Ze schrijven mijn problemen altijd maar een beetje af. Ik heb ook fvcking erge anxiety maar dat snappen zij niet, als ik een afspraak moet maken willen ze dat ik het zelf doe maar dan moet ik bijna janken omdat ik het eng vind. ik vind met de bus reizen hartstikke eng als ik moet uitstappen (want wat als het knopje het niet doet? zeg ik doei tegen de busschauffeur of vindt iedereen me dan raar? wat als ik een bekend iemand tegenkom? etc etc). Ik denk veel te veel na en ik kan er niks aan doen. Had ik dus laatst over met mijn vrienden en die zeiden ja kan je dan niet gewoon niet zo denken en ik zat van 'ehhh nee'. Ze snappen het gewoon niet, niet echt en het is moeilijk want de enige die het WEL snapt is m'n ex. Maakt tie het uit met zo'n zielige reden van 'ik ben nog niet klaar voor een relatie'. Begin er dan niet een!! Want ik krijg er keiveel pijn door zo. Ben dit jaar ook echt maar NET net NET over gegaan en dat zorgde ook voor tyfus veel stress. Als ik bleef zitten zou ik niet meer bij mijn beste vriendin zitten en dit klinkt zo aanstellerig, maar dat zou echt verschrikkelijk zijn. Door mijn anxiety vind ik het heel moeilijk nieuwe vrienden te maken en zij is de enige bij wie ik echt mezelf kan zijn. Ik weet echt niet wat ik zonder haar zou doen.
Oh, Loïs, ik vind het zo ontzettend rot voor je :c Ik weet enigszins hoe het voelt, hoe moeilijk het is om die eerste stap te zetten naar het zoeken van hulp. Maar ze zijn wel nodig. Als ik het zo heel oppervlakkig hoor, kan het wel redelijk kloppen dat je enigszins bipolair bent. Gelukkig is hier heel wat aan te doen bij de huisarts en de psycholoog! Het is gewoon een beetje rottig dat jij toch echt de eerste stap moet zetten, want niemand anders kan dat voor je doen. Als je ouders het helaas wegwuiven alsof het niet is, is het nog steeds mogelijk om zelf een afspraak te maken met je huisarts. Daar sta je gewoon ingeschreven en je hebt gewoon het recht om in je eentje, zonder je ouders, naar je huisarts te stappen. Hier doe je je verhaal en vervolgens verwijst de huisarts je naar iemand (dit kan onder andere een psycholoog, psychiater of sociaal verpleegkundige zijn) die je verder kan helpen. Ik weet dat het ontzettend eng kan zijn om de telefoon op te pakken, een afspraak te maken en vervolgens om hardop te vertellen wat er allemaal aan de hand is, maar het is echt heel belangrijk om te doen! Deze mensen kunnen en willen jou de hulp geven die je nodig hebt!
Ik wil je alvast heel veel succes wensen, en mijn inbox staat altijd open! <3
i can't explain what i mean and even if i could, i'm not sure i'd feel like it
Roughsand
Member
»Quinty« 118 Actief "It wasn't my fault. We had no choice"
Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje wo 12 jul 2017 - 20:34
Ra schreef:
:
Als ik soms zo onderzoek doe op google kom ik uit op bipolar II disorder. Wat als ik dat heb lmao. Ik voel me soms gewoon goed, heb de vorige 3 maanden me goed gevoeld en toen afgelopen maand zakte ik weer helemaal terug. Janken, niks nuttigs doen, snijden, ga maar door. Terwijl ik daarvoor gewoon helemaal lekker in mijn vel zat. Waarschijnlijk heeft het ook te maken met m'n break up. Laatst had ik het er met mijn close vrienden over (dat was echt heel moeilijk) en toen zakte ik ook weer terug terwijl het net iets beter ging. Ik word zo makkelijk getriggerd lol. Maar dus de enige verklaring die ik kan bedenken voor het steeds beter voelen en dan weer slechter bipolar ii disorder. Het handigste zou natuurlijk naar één of andere therapist gaan zijn maar ja dan moet ik tegen m'n ouders vertellen hoe ik me voel en die geloven toch niet dat er echt iets aan de hand is. Ze schrijven mijn problemen altijd maar een beetje af. Ik heb ook fvcking erge anxiety maar dat snappen zij niet, als ik een afspraak moet maken willen ze dat ik het zelf doe maar dan moet ik bijna janken omdat ik het eng vind. ik vind met de bus reizen hartstikke eng als ik moet uitstappen (want wat als het knopje het niet doet? zeg ik doei tegen de busschauffeur of vindt iedereen me dan raar? wat als ik een bekend iemand tegenkom? etc etc). Ik denk veel te veel na en ik kan er niks aan doen. Had ik dus laatst over met mijn vrienden en die zeiden ja kan je dan niet gewoon niet zo denken en ik zat van 'ehhh nee'. Ze snappen het gewoon niet, niet echt en het is moeilijk want de enige die het WEL snapt is m'n ex. Maakt tie het uit met zo'n zielige reden van 'ik ben nog niet klaar voor een relatie'. Begin er dan niet een!! Want ik krijg er keiveel pijn door zo. Ben dit jaar ook echt maar NET net NET over gegaan en dat zorgde ook voor tyfus veel stress. Als ik bleef zitten zou ik niet meer bij mijn beste vriendin zitten en dit klinkt zo aanstellerig, maar dat zou echt verschrikkelijk zijn. Door mijn anxiety vind ik het heel moeilijk nieuwe vrienden te maken en zij is de enige bij wie ik echt mezelf kan zijn. Ik weet echt niet wat ik zonder haar zou doen.
Oh germ, lieverd toch -hug- Ik voel je, echt waar, ik weet hoe 't is. Ik loop zelf, sinds korte tijd, voor een psychiater voor een sociale angst stoornis en een vreemd eetprobleem, waarbij ik volgende week dinsdag te horen krijg wat voor therapie er gaat komen. De eerste stap zetten is lastig, en de hele tijd overnieuw je verhaal moeten vertellen is ook niet prettig. Maar vertrouw me, het lucht zo ontzettend op als je tegenover iemand zit die je probleem snapt en weet dat ze je kunnen helpen. Het is niet leuk, het is nooit leuk, maar het helpt wel echt.
Maar goed, als je wilt praten, staat m'n inbox altijd voor je open <3
It takes a strong man to deny what's right in front of him. And if the truth is undeniable, you create your own.
Shadowfray
Member
|-/annah 168 Actief Discontent follows ambition like a shadow
Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje za 15 jul 2017 - 9:33
Ra schreef:
:
Als ik soms zo onderzoek doe op google kom ik uit op bipolar II disorder. Wat als ik dat heb lmao. Ik voel me soms gewoon goed, heb de vorige 3 maanden me goed gevoeld en toen afgelopen maand zakte ik weer helemaal terug. Janken, niks nuttigs doen, snijden, ga maar door. Terwijl ik daarvoor gewoon helemaal lekker in mijn vel zat. Waarschijnlijk heeft het ook te maken met m'n break up. Laatst had ik het er met mijn close vrienden over (dat was echt heel moeilijk) en toen zakte ik ook weer terug terwijl het net iets beter ging. Ik word zo makkelijk getriggerd lol. Maar dus de enige verklaring die ik kan bedenken voor het steeds beter voelen en dan weer slechter bipolar ii disorder. Het handigste zou natuurlijk naar één of andere therapist gaan zijn maar ja dan moet ik tegen m'n ouders vertellen hoe ik me voel en die geloven toch niet dat er echt iets aan de hand is. Ze schrijven mijn problemen altijd maar een beetje af. Ik heb ook fvcking erge anxiety maar dat snappen zij niet, als ik een afspraak moet maken willen ze dat ik het zelf doe maar dan moet ik bijna janken omdat ik het eng vind. ik vind met de bus reizen hartstikke eng als ik moet uitstappen (want wat als het knopje het niet doet? zeg ik doei tegen de busschauffeur of vindt iedereen me dan raar? wat als ik een bekend iemand tegenkom? etc etc). Ik denk veel te veel na en ik kan er niks aan doen. Had ik dus laatst over met mijn vrienden en die zeiden ja kan je dan niet gewoon niet zo denken en ik zat van 'ehhh nee'. Ze snappen het gewoon niet, niet echt en het is moeilijk want de enige die het WEL snapt is m'n ex. Maakt tie het uit met zo'n zielige reden van 'ik ben nog niet klaar voor een relatie'. Begin er dan niet een!! Want ik krijg er keiveel pijn door zo. Ben dit jaar ook echt maar NET net NET over gegaan en dat zorgde ook voor tyfus veel stress. Als ik bleef zitten zou ik niet meer bij mijn beste vriendin zitten en dit klinkt zo aanstellerig, maar dat zou echt verschrikkelijk zijn. Door mijn anxiety vind ik het heel moeilijk nieuwe vrienden te maken en zij is de enige bij wie ik echt mezelf kan zijn. Ik weet echt niet wat ik zonder haar zou doen.
Ik heb precies hetzelfde wat jij denkt dat je hebt. Bipolar disorder lijk ik ook te hebben. Aangezien ik op sommige dagen me best oké voel, en dan de volgende dag ben ik niet meer te dragen. Anxiety heb ik al twee vormen van. Ik heb al faalangst, en dan kan sociale angst er ook al bij komen. Mijn punt is is dat ik amper buiten kom, ik heb ook al moeilijk vrienden en de reden van dit allemaal komt ook al door trust issues dat ook ontstaan zijn door vele vrienden die ik moest achterlaten. Zoals mijn ma al zei; 'je hebt gewoon geen geluk gehad, de verkeerde vrienden uitgekozen.' in het begin had ik mijn twijfels, vaak ruzie gehad, maar ja... Nu weet je al wat ik zei over mijn rotklas. Anyway, ik kan je niet helpen. Maar misschien dat je een volwassene die je vertrouwt kan vertellen over jouw anxiety? Ik heb het aan mijn therapeut buiten en in de school verteld en hun beiden gaan me ermee helpen, het is niet veel of misschien iets te veel gevraagd, ik wed dat je die gedachte ook hebt met anxiety. Dat heb ik ook gehad. Ik wil je alleen vertellen dat je niet alleen bent, en dat ik totaal begrijp hoe je je nu moet voelen, wees dan niet bang als je iemand nodig hebt om te praten, ik bijt niet ^^ <3
Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje zo 16 jul 2017 - 21:15
not like any of you can help me I just need to vent:
I'm terrible at being social I feel so stupid I need to stop feeling like this, I need to stop being a stupid idiot how can I stop being a stupid idiot? I feel like I'm just asking for attention why am I like this why can't I be different why can't I be a functional person I'm so flippin stupid I'm supposed to be smart.. so why am I so dumb, so stupid, such an idiot I'm just another useless f*ck-up, there's no use for me here, or anywhere
dit plaatje is gemaakt door Jamie
Owlbate
Member
Empress H 1611 Actief So, excuse my tantrum
Can't you see I've got my hands full?
Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje di 18 jul 2017 - 22:56
Wanneer je al een week zit te plannen om met je beste vriendin naar de efteling gaan om het goed te maken dat je er niet bent geweest op haar verjaardag omdat je persee naar de saaie verhaardag van je stiefzus moest gaan en je ma je opeens dwingt om af te zeggen omdat het bij elkaar 80 euro kost? Uhm, sorry? Maar mijn broer is like 18 en die kostte ongeveer 300 euro voor een dagje bowlen met zijn vrienden die nog vooraf en nachteraf gingen eten? Kan ik ook mijn eigen lol for once krijgen? Hij vraagt echt dagelijks om geld en als ik erbij kom voor een leuk uitje om tenminste sociaal te blijven 'kost het te veel'? Cry me a river, jezus.
Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje 
wo 28 jun 2017 - 12:49
