war zone

Onderwerp: Re: war zone do 25 nov 2010 - 20:52

Lionheart zag dat ze kalm was, ze hoorde dus niets. "Lionheart, liefje, er is daar echt niks. Ik zie althans niks. Je hebt naar gedroomd en je fantasie slaat misschien een beetje op hol. Tenslotte ben ik hier om je te beschermen, mocht het misgaan." Zei ze kalm. Hij luistert goed en keek naar de struiken. Alles was kalm buiten. " Maar dat kan nu toch niet." Zei hij en luisterde nog eens. Niets. " vreemd... Maar je hebt gelijk. het was meer een droom." zei hij. de schaduwen die hij zag waren gewoon taken die heen en weer waaiden. Wolven... Die zaten hier toch helemaal niet. Hoe kon hij daar toch aan denken. Alhoewel dat het wezen die voor hem stond niet lang geleden toch een wolf leek. Hij zag iets door de struiken naar hem staren en zag toen iets keer de staart van een wolf door de struiken het bos in verdwijnen.

Onderwerp: Re: war zone do 25 nov 2010 - 21:09

Icy volgde geconcentreerd Lionheart's blik, maar kon echt geen wolf of een hond of zo ontdekken. Toen ze Lionheart's twijfelende stem hoorde, keek ze naar hem, enigzins bezorgd en aan de andere kant alsof hij een beetje gek was van de koorts. Als dat zo was, zouden ze langer moeten blijven dan de bedoeling geweest was, maar Braveheart en Leaf konden ook niks aan met een zieke vader. Tenslotte voelde Icy zich verplicht om zich te ontfermen over Lionheart. Tenslotte had hij dat al o zo vaak gedaan voor haar. Ze keek verliefd richting Lionheart, met een tikkeltje bezorgdheid. Wat was er toch met hem? Waarom deed hij toch zo raar? Icy keek Lionheart onderzoekend aan, maar veel kon zij daar niet van opmaken.

Onderwerp: Re: war zone zo 28 nov 2010 - 21:45

Hij besefte dat hij heel wad kracht had gebruikt toen hij weg kroop naar elke hoek van de grot toen een hond in de grot was binnen gedrongen. En natuurlijk omdat hij nog aan het genezen was Hij dacht diep na en herkende de sim tomen van gebrek aan suiker. Hij hallucineerde vanwege dat zijn hersens niet genoeg suiker kregen. Hij kon zich ook niet meer herinneren dat hij nog gegeten had. " Icy? Is er nog prooi? Ik heb honger." Vroeg hij aan icy. Als hij zou eten moest het normaal over gaan. Hij keek even de grot rond en zag weer die wolf in de ingang van de grot staan. Voor hij zijn spieren spande bleef hij kalm en deed drie tellen zijn ogen dicht. Toen deed hij ze weer open en was de wolf weg. Hij hallucineerde dus duidelijk.

Onderwerp: Re: war zone ma 29 nov 2010 - 20:00

Icy keek geschrokken naar Lionheart. Hij vroeg om prooi. Dat vond ze niet erg. Maar wel in de situatie die ze nu zaten. Hulpzoekend keek Icy rond. Een dikke vette muis trok haar aandacht. Met een snelle sprong sprong Icy naar voren en doodde het beest. Ze smeet het beest met kracht naar Lionheart. Ze rende naar hem toe en scheurde toen de muis aan stukken. Zo kon Lionheart makkelijker eten. Ze gaf hem kleine stukjes muis. Hij leek wel een kitten die nu moest leren eten. Maar dit was belangrijk en tenslotte was het ook best leuk. Ondertussen spitste haar oren en keek ze richting de kant van de 'wolf' in, die er natuurlijk niet was. Arme Lionheart. Hij ijlde vanwege tekort aan eten. Icy keek zorgelijk richting Lionheart. Ze deed nog wat spinrag, die ze toevallig vlak boven hun vond, op zijn wonden en voerde hem nog wat Goudsbloem. Ze gaf hem een kopje en ging toen zorgelijk langs hem zitten. Regen en donder was opgehouden en een donkerblauwe nacht vol sterren kwam hun tegemoet. 'I love you...'

Onderwerp: Re: war zone ma 29 nov 2010 - 21:07

Lionheart zag hoe ze bezorgt naar hem keek. Hij snapte wat ze bedoelde. Hij leek wel zo een gek. Hij zag dingen die er niet waren. Hij herinnerde de volgende stap. Het verliezen van je bewustzijn die hij al voelde opkomen. Hij begon wazig te zien. " Icy.." Zei met een zachte, zwakke stem. Dit kon toch niet verder gaan tot groenhoest? Het leek van wel. Dan zou zijn leven alleen noch maar aan Icy hangen. Dat zou een zware taak worden. Ze kwam terug en maakte de muis al wat gemakkelijker om te eten. Daar was hij zelfs blij om. Elk klein beetje energie die hij moest op doen kon er voor zorgen dat hij zijn bewust zijn verloor. Ze deed wat nieuw spinrag op zijn wonden en gaf hem nog wat goudbloem die hij niet kon afslaan. "I love you..." Hoorde ze haar zeggen. Dat gaf hem een heel deel hoop. Nieuwe kracht stoomde door zijn aderen. Hij keek naar haar en zei. "I love you too. Icy... Ik moet je wat vragen. Heb je ooit al gehoord van groenhoest?" Waarschijnlijk ging ze al door hebben waar hij naar toe wou gaan. Hij had al de sim tomen.

Onderwerp: Re: war zone di 30 nov 2010 - 18:09

Icy's ogen werden waterig, maar zij probeerde ze toch sterk te houden. En of ze die kende! Daar ging je meestal aan dood. Het was een krachtige pijn die dan door je heen kwam. Icy had het al is gehad, maar had het op de rand na gered. Icy keek Lionheart aan en slikte een keer. Ze keek hem aan, maar knikte langzaam. 'Ik weet wat het is,' klonk het toen. De moed zakte half al in haar poten. Als Lionheart het had, zou het echt een kleine kans zijn dat hij het overleefde. Icy keek wanhopig richting Lionheart. Dat zijn eigen zus dit hem kon aandoen! Als hij overleed aan groenhoest, zou Icy het Hawkfrost is flink betaald zetten. Alleen... Hawkfrost was weg. Die was er niet meer. Maar Icy zou haar geur volgen tot ze haar vond. Icy keek richting Lionheart. Toen zuchtte ze. 'Ik weet dat je misschien enkele symptomen hebt, maar dan hoef je het alsnog niet te hebben, hoor,' sprak Icy Lionheart moet in. Ze ging naast hem zitten. Ze begroef haar neus in zijn snuit. Ze kon huilen, ze moest zelfs houden, maar hield het in. Toch konden enkele snikken zich niet verbergen en Icy drukte zich dicht tegen Lionheart aan.

Onderwerp: Re: war zone di 30 nov 2010 - 21:54

"Ik weet wat het is." Zei ze toen. Hij zag dat ze het al direct kende toen hij het zei. "Ik weet dat je misschien enkele symptomen hebt, maar dan hoef je het alsnog niet te hebben, hoor." Probeerde ze. Het was nog niet te laat. ALs hij al begon het te bestrijden, ontsnapte hij er misschien aan voor dat het ergerde. Maar dat is maar een klein kansje. Ze drukte zich tegen hem aan en hij snapte het. Als hij dood ging hadden de kits geen veder meer, en zij hem. En dat nog het meest. " Ik overleef het wel. Geef me alle sinds al kattenkruid en sterremuur." Zei hij. Hij zou dit gevecht nooit op geven. Tot zijn laatste zucht die hopelijk nooit kwam. Dat zou rampzalig zijn. Dat zou hij haar niet willen aandoen.

Onderwerp: Re: war zone wo 1 dec 2010 - 14:29

Icy knikte en keek rond. Het was nacht, maar haar ogen waren scherp, dus ze zou zo de nacht in kunnen kijken. 'Ik ben over een paar uurtjes terug. Zodra er iets gebeurd, mauw je zo hard als je kan. Ik blijf in de buurt en al mijn zintuigen staan open, op het volle volume,' sprak Icy. Na bemoedigend een lik te hebben gegeven, rende Icy weg. Ze wist ongeveer wel hoe kattenkruid en sterremuur eruit zagen. Icy rende verder. Na een flinke poos, ongeveer tot de maan opkwam, vond ze kattenkruid. Genoeg, in elk geval. Die kon ze nog net in haar bek dragen. Zou ze niet eerst teruggaan? Ze snoof. Het rook hier ook sterk naar het tweede wat ze zocht. Icy volgde haar neus, die haar normaal altijd op het juiste pad zou leiden en keek rond. Daar zag ze eindelijk van ze vond. Ze opende haar bek en pakte het. Daarna rende ze zo gauw ze kon weer terug naar de grot toe, die nogal goed bedekt was. Ze zag Lionheart. Sliep hij? Ze legde sterremuur en kattenkruid neer en keek Lionheart aan. Het kattenkruid moest hij inslikken, toch? 'Hoe moet ik ze gebruiken, Lionheart? Moet je kattenkruid niet inslikken? En sterremuur toch ook?' vroeg ze en zij legde het vlak voor zijn neus neer.

Onderwerp: Re: war zone wo 1 dec 2010 - 15:30

"Ik ben over een paar uurtjes terug. Zodra er iets gebeurd, mauw je zo hard als je kan. Ik blijf in de buurt en al mijn zintuigen staan open, op het volle volume." Zei ze. Hij spinde en zei. " Dank je Icy." Ze vertrok en hij keek met zijn kop op zijn poten voor zich uit. Hij hoorde hij geritsel van bladeren door de wind en hij deed even zijn ogen dicht. Hij hoorde naar elk geluidje rondom hem. Hij hallucineerde al niet meer. Hij bleef luisteren tot hij gekraak hoorde en hij staarde naar de locatie van het geluid. Tot zijn verrukking was het Icy en geen ander niet levend wezen dat in zijn kop zat. "Hoe moet ik ze gebruiken, Lionheart? Moet je kattenkruid niet inslikken? En sterremuur toch ook?" Vroeg ze toen ze het voor hem neer legde. " Gewoon opeten zoals je zegt." Antwoordde hij en at het medicijn op. Het kattenkruid smaakte heerlijk maar hij had het ook nodig. " Dankje Icy. Ik hoop dat ik snel beter word." Zei hij. Hij hoopte de zij het ook niet kreeg maar gelukkig had ze dat al gehad. Nu was zij daar immuun aan geworden en zou ze dat nooit meer krijgen.

Onderwerp: Re: war zone wo 8 dec 2010 - 16:49

Icy keek naar Lionheart en snorde toen ze zag dat hij het kattenkruid lekker vond. Ze wou alles behalve hem kwetsen met medicijnen, maar soms moest dat. Groenhoest was moeilijk te behandelen. Ze zou het verschrikkelijk vinden als hij eraan zou doodgaan. Ze wou de kittens dan ook koste wat het kost beschermen voor deze ziekte. Voor een kit zou het dodelijk zijn. Te dodelijk. Ze zou het niet meer kunnen redden voor hun. Maar Lionheart was een sterke kater. Hij zou het vast wel overleven. Goede moed. Ze legde zich naast Lionheart neer en sloeg haar staart om hem heen. Ze legde haar kopje tegen zijn schouders aan en zuchtte verliefd. 'Vecht alsjeblieft tegen je ziekte. Ik kan niet zonder je en de kittens ook niet,' zei Icy en ze snorde zachtjes.

Onderwerp: Re: war zone wo 8 dec 2010 - 18:10

Lionheart was er kapot van. Waarom moest dit met hem gebeuren. Hij was verzwakt maar hij wist niet dat hij daardoor zo snel groenhoest van zou krijgen. Hij wou niet dood. Hij wou niemand laten lijden omdat hij dood was. Hij zou blijven vechten en hopen dat hij zijn laatste adem noch niet zou uitblazen. Alle sinds nog niet ZO vroeg. "Vecht alsjeblieft tegen je ziekte. Ik kan niet zonder je en de kittens ook niet." Zei ze. " Ik ga je niet alleen laten. Ik zal blijven vechten. En winnen zal..." Zei hij maar de rest van zijn woorden gingen verloren in een gemene hoestbui. Maar de hoestbui was nog niet voorbui. Hij bleef maar door hoesten tot hij zijn kop vermoeid op zijn poten legde met zijn oren plat. Het was dus begonnen.

Onderwerp: Re: war zone vr 10 dec 2010 - 22:21

Icy luisterde met gesloten ogen naar Lionheart's woorden, om vervolgens ruw te worden verbroken door een hoestbui van Lionheart. Hij bleef maar doorhoesten en Icy zat vastgenageld aan de grond te luisteren. Dit zou normaal vanzelf overgaan. Hier zou Lionheart vaker last van krijgen en Icy kon er helemaal niks aan doen. Hoezeer ze het ook wou, het kon gewoon niet. Lionheart moest hier zelf tegen vechten en moest deze hoestbui zelf uithoesten totdat hij voelde dat hij niet meer moest. Icy keek richting Lionheart en spinde zachtjes. Zijn oren lagen plat en zijn kopje vermoeid op zijn poten. Icy checkte de prooi na. Ze hadden nog genoeg om 's morgens te kunnen eten met hun tweetjes, maar 's avonds zouden ze geen eten hebben. Icy zou morgen dan toch moeten jagen. Dat kon niet anders. Ze wou Lionheart niet achterlaten en hier vlak voor hun lag niet het goede prooi. Tenslotte moest Lionheart meer eten als Icy om op krachten te komen. Icy keek peinzend voor zich uit. Ze had een portie voor hem. Als hij genoeg had gehad, zou er weinig voor haar overblijven. Dat kon Icy niet schelen. Het bleef haar wel storen dat ze dan van Lionheart verwijderd moest worden om te gaan jagen. Als hij zou ovelijden aan een sterke hoestbui, zou Icy er niet bij kunnen zijn. Icy keek peinzend in Lionheart's richting. 'Lieverd, ik moet morgen voor ons gaan jagen. Denk je dat je het alleen aankunt om een paar uurtjes te blijven liggen?'

Onderwerp: Re: war zone vr 10 dec 2010 - 23:03

Hij wou dat het nu al over was. Dat hij het nooit gekregen had en dat zij dit niet moest aanzien. Maar daar was het nu te laat voor. Er was geen terugweg. Hij moest er doorgaan om het te overleven. "Lieverd, ik moet morgen voor ons gaan jagen. Denk je dat je het alleen aankunt om een paar uurtjes te blijven liggen?" Vroeg ze. " Ik ben een medicijnkat. Ik overleef die uren wel. Wees maar niet ongerust. Mijn vorige wonden zijn allemaal genezen. Nu deze vreselijke ziekte nog." Zei Lionheart. Hij voelde zich niet zo goed maar dat kon hij nu elke dag verwachten. Hij was wat duizelig. Was deze dag maar sneller boorbij. Hij keek haar even aan. " Ik wou dit je zeker niet aan doen maar heb je het voorover om me hier door te loodsen? Het zal niet gemakkelijk zijn."

-ik ben van kleur veranderd.-

Onderwerp: Re: war zone do 16 dec 2010 - 9:43

Icy keek Lionheart onzeker aan, terwijl die sprak. Ze was al een beetje opgeluchter toen Lionheart haar verzekerde dat hij de uren wel aankon. Ze keek hem toen aan en ging rustig liggen. Morgen zou ze gaan jagen, maar eerst moesten zowel zij als Lionheart rust hebben. Ze hadden een drukke nacht achter de boeg. Toen Lionheart zijn woorden uitsprak, draaide Icy zich als door een wesp gestoken om. 'Duh! Wat denk je zelf? Natuurlijk ga ik je hier doorheen loodsen! Dit is maar half zo weinig als jij voor mij hebt gedaan. Je bent te gek geweest om me te helpen en nu ga ik mijn volle kracht inzetten om jouw beter te maken,' zei Icy. 'Het kan me niet schelen of ik hierdoor ook een beetje ziek word, als jij maar beter bent,' zei ze. En die woorden meende ze echt met heel haar hart.

Onderwerp: Re: war zone do 16 dec 2010 - 15:36

Lionheart was blij dat ze alles voor hem zou doen. Hij voelde zich misselijker worden met de minut. Hij keek hij nog glimlachend aan ook al begon zijn gezicht te verreken van de pijn. Hij begon duizelig te worden. Opeens voelde hij een steek in zijn lichaam en krulde zich in een baletje terwijl hij een om hulp roepende krijs los liet. Hij vond het erg dat icy hem zo moest zien. hij bleef zo liggen, bang dat als hij zich zou verroeren, de steek weer zou terug komen. Hij keek Icy even met tranen van de pijn in haar ogen en liet zijn blik toen weer afdwalen. Hij wou gewoon weten of ze er nog was. Ook al wist hij dat zeker. Even werd hij te misselijk en braakte hij alles uit. Hij wist dat dit nog maar het begin was. Het zou nog erger worden. En dat wou hij niet meemaken. Maar toch zou hij worden gedwongen.

Onderwerp: Re: war zone do 16 dec 2010 - 19:06

Icy keek Lionheart bezorgd aan. Ze sprong onmiddellijk bij hem en hoorde zijn gekrijs. Ze kon niks doen. Lionheart moest alleen even overgeven en dan zou het pas gedaan zijn. Lionheart braakte en Icy keek of er nog meer zou komen. Toen dit niet het geval was, pakte ze enkele stevige bladeren en ruimde ze de kots op. Hier was ze ongeveer een halfuur mee bezig. Ze trok Lionheart aan zijn nekvel een stuk achteruit en wikkelde haar lichaam toen om hem heen. Het kon haar niet schelen of hij op haar zou kotsen of niet. Ze wou dat Lionheart wist dat ze voor alle gevaren bij hem zou zijn. Ze keek Lionheart's vieze pels aan en begon die met zachte halen te wassen. 'Arme Lionheart,' zei ze toen medelijdend. Ze had een groot deel van de stank kunnen verhelpen. Ze keek hem aan. 'Probeer maar wat te slapen,' zei ze toen rustig. Ze likte verder over zijn kin en bad SterrenClan om hulp. Zouden ze zo'n wraak willen nemen dat ze Lionheart van haar afnamen? Waarom? Wat had ze misdaan?

Onderwerp: Re: war zone do 16 dec 2010 - 19:41

Icy had hem wat achteruit getrokken en had haarzelf rond hem gewikkeld. Hij voelde zich getroost tussen al zijn ellende en spinde wat. Even voelde hij zichzelf weer. "Probeer maar wat te slapen." Zei ze rustig terwijl ze in zijn ogen keek. Hij voelde zich hard getrooste en legde vermoeid en weer diep gezonken in zijn probleem zijn kop op haar flank. Hij deed zijn ogen dicht en viel even in slaap. Hij sliep zonder dromen en werd af een toe waker door een harde hoestbui maar viel dan weer snel in slaap. Na een stuk of toen keer hoesten bleef hij waker en zocht nog wat troost bij haar. Hij Keek wat naar buiten terwijl hij maar bleef hopen dat dit zou stoppen. Hij had het gevoel dat hij opnieuw moest overgeven maar zijn maag was al leeg dus bleef het gevoel maar knagen. Hij was weer ineengekrompen bij bij al de pijn in zijn lichaam en biberde van de kou ook al lag hij warm tegen haar aan.

Onderwerp: Re: war zone wo 22 dec 2010 - 9:20

Icy bleef de hele tijd wakker. Ze keek of er zeker geen gevaar aankwam. Ze bleef sowieso deze nacht wakker. Om Lionheart te beschermen. Ze trok haar twijfels over het jagen toen Lionheart wakker werd door een hoestbui. Wat zou er fout kunnen gaan als ze wegging? Ze wou hem niet kwijt omdat ze opeens een keertje weg was, maar ze moesten toch ook eten hebben? Icy keek naar Lionheart. Toen hij bibberde van de kou, wikkelde zij haar warme vacht om hem heen en likte zijn vacht met snelle, warme halen. Ze lag nu helemaal om hem heen gewikkeld, gelijk een moederkat om haar pasgeboren kitten. Ze likte Lionheart's snuit, terwijl ze geruststellende woorden zei tegen hem. Haar ogen sloten zich langzaam, maar ze schudde zich weer krachtig wakker. Het was laat in de nacht, maar die paar uur moest ze nog volhouden. Dit ging wel een sterke hindernis zijn om te jagen, maar dat kon Icy niets schelen. Ze wou alleen maar dat Lionheart zich goed voelde en voor de rest wou ze helemaal niks. Ze keek diep in Lionheart's gesloten ogen. Hij gaf geen tekenen aan. Wanhopig begon ze hem te likken, maar luisterde daarna met scherpe oren naar zijn ademhaling. Die was rustig en geconcentreerd. Icy slaakte een opgeluchte zucht en keek toen diep in Lionheart's vacht, opzoek naar misschien tekenen van luizen. Ze haalde enkele beesten uit zijn vacht. Ze beet ze dood en gooide ze toen weg. Ze streelde Lionheart's vacht zachtjes met haar staart.

Onderwerp: Re: war zone wo 22 dec 2010 - 11:58

Lionheart voelde Icy's warme halen over zijn vacht gaan. Hij werd na een tijdje weer warmer en hij hield op met biberen. Ze had zich ook rond hem gewikkeld dat ook hielp met warm te blijven. Lionheart dacht dat ze wel de hele tijd waker ging blijven. Dat was ook niet moeilijk als een vos een weerloze kat als hem ziet liggen. Hij zou rap dood zijn. Een ding wist hij zeker. Hij zou niet zo dood gaan met Icy in de buurt. Dat stelde hem ook gerust. Na zoveel keer proberen te slapen. Lukte dat ook met de geruststellende gedachten in zijn hoofd. Hij sliep goed door en werd van niets meer waker tot de volgende dag zou aanbreken. Waar hij weer zou gemarteld worden door die vreselijke ziekte waar hij niet naar gevraagd had. Maar nu kon hij even uitrustte in zijn dromen waar hij gezond en wel was. Dat was ook een deel waar hij troost vond. Maar de meeste troost Kreeg hij, van Icy. En dat zou hij nooit van iemand anders krijgen. Icy zorgde beter voor hem dan iemand anders zou kunnen doen. Je zag echt dat ze het uiterste haalde om hem weer beter te krijgen. de vastberadenheid in haar gezicht deed hem goed.

Onderwerp: Re: war zone za 25 dec 2010 - 15:54

De ochtend begon al langzaam en Icy stond nu echt een beslissing te nemen voor deze hartverscheurende keuze. Zou ze Lionheart alleen laten en gaan jagen, dan zou een vos of een ander roofdier hem te grazen kunnen nemen. Zou ze hier blijven bij Lionheart, dan zou hij verhongeren of kon hij veel zieker worden. Icy piepte, wat waarschijnlijk door het bos echode. Ze stond op. Ze liep een beetje opzij en verdween in de struiken. Meteen hoorde ze pootstappen. Ze keerde terug. Een rode vacht kwam tevoorschijn, maar Icy was sneller. Ze gooide de vos tegen de grond en beet in die zijn buik. Woedend was ze. Met haar klauwen klauwde ze een flink stuk vel open. Toen ze zijn nek te pakken kreeg, beet ze door en het volgende moment viel de vos dood op de grond. Icy liet een venijnige 'mrauw' horen. Lionehart zou dat vast nog nooit hebben gehoord. Ze liep weer een stukje weg. Deze keer kwam er niets. Icy joeg een paar muizen op. Een kraai trok haar aandacht. Ze sprong in de boom en doodde de kraai zo snel mogelijk. Vanuit haar plaats zag ze een vos weerloos rond zich heen kijken. Het mannetje waarschijnlijk. Icy sprong vanuit de boom op de vos zijn rug. Die gooide haar van zich af. Icy landde vlak voor Lionheart op haar rug, maar sprong meteen overeind. Het bloed droop van haar pels af. De vos sprong op haar af. Icy sprong terug en kreeg de vos zijn keel te pakken. Even later viel de vos dood neer en hijgend en vol bloed kwam Icy bij Lionheart. Ze had zes muizen en een kraai. Dat was wel genoeg. Ze ging de buit halen en legde die voor Lionheart neer. Toen viel ze zwakjes neer. Hijgend wikkelde ze zich rond Lionheart heen.