| | 
Miss de V <3
5400
Actief
| |
|  Onderwerp: Stuck  ma 30 apr 2012 - 16:04 | |
|  | [T I M E S O N G]
Haar helder groene ogen waren gevestigd op een rode pluimstaart. Twee voorpootjes, waaraan vier scherpe nageltjes zaten, waren geklemd om een eikeltje. De voortanden van haar prooi maakte een knagende beweging en kleine stukjes schil dwarrelden naar beneden. De zware geur van dennen hing overal en zorgde voor de perfecte camouflage. Shrewleap hief een poot op, hing even stil in de lucht en deed toen een stap dichterbij. De geur van de eekhoorn werd sterker en haar mond begon te watertanden. Ze had haar ontbijt overgeslagen en dus niet veel energie. Ze wilde haar Clan een ‘gunst’ doen met dit. Maar wat hadden ze aan een Warrior wiens maag alle prooien op deed schrikken? Een zachte glimlach werd verspreid over haar gezicht en ze staarde naar de eekhoorn. Hoe zou het voelen om zo over de takken heen te zweven? Als je een fout maakte tijdens je sprong kon je je nek breken als je landde op de grond. Maar dat zou die staart vast verbeteren. Shrewleap had altijd al die staart mooi gevonden, zo pluizig en keurig opgerold. Alleen tussen de takken werd zijn totale lengte getoond. Ja, zo was het perfect. Helaas moest ze dit prachtbeest doden om haar en haar Clan te voeden. Nogmaals deed ze een stap dichterbij, nog een paar keer herhalen en ze had hem. Op deze afstand kon ze zelf het geknaag horen van de eekhoorn. Bijna ritmisch was het. Weer een stap dichterbij. Weer werd het geluid harder. Haar maag maakte een sprongetje om aan te tonen dat deze nu voedsel nodig had. Snel deed ze weer een stap dichterbij. Maar daar ging het helaas fout. K N A K ! Zonder het gezien te hebben lag op de plek waar zij haar poot had geplaatst een klein twijgje. Meteen spitste de eekhoorn zijn oortjes en liet zijn eikeltje vallen. In nog minder dan een seconde had de eekhoorn oogcontact gemaakt en was deze in een boom geklommen. “Oh no you won’t!” Gromde Shrewleap en rende op de laagst hangende tak af. Met een gigantische leap belandde ze op de tak. Meteen sloeg ze haar klauwen in de bast zodat ze er niet meer af kon vallen. Hoopvol keek ze omhoog en zag de eekhoorn een paar takken boven haar. De pluimstaart verdween in een soort holletje in de stam. Nog één keer wierp ze een armzalige blik naar beneden, niemand had haar gezien. Met een gerust hart begon ze aan haar klimtocht.
Naarmate ze hoger kwam, werden de takken gelijk wat dunner. Ze moest dus dicht bij de stam blijven om niets te breken. Tak of poot. Weer protesteerde haar maag tegen de tocht, maar ze was nu al eenmaal zo ver gekomen. Vermoeid kwam ze tot stilstand onder de tak waar de eekhoorn was verdwenen. Hijgend ging ze zitten en waagde het om naar beneden te kijken. Dat had ze dus beter niet moeten doen. De grond lag nu een paar vossenlengtes onder haar, als ze viel was ze gelijk dood. Shrewleap slikte en wendde haar blik gelijk af. Als ze de eekhoorn had kon ze over de terugweg denken, eerder niet! Ze stond op en sloeg haar klauwen in de volgende tak, hief zichzelf erop en richtte haar blik op de stam. Een klein hol van ongeveer een kattenkop was gevestigd in de stam. De geur van eekhoorn was erg sterk en de honger in haar maag keerde weer terug. “Hebbes!” Snorde ze en stak haar kop door het gat. Toen ze zag wat daar binnen lag, leek het wel alsof haar hart tegen haar maag botste. De stam was voor een groot gedeelte uitgehold en een soort ‘trapjes’ liepen recht naar beneden. Ze kon de grond zien, bezaaid met rottende blaadjes. En natuurlijk de pluimstaart die door het gat verdween. Al die moeite voor niets. Maar nu werd alles nog erger. Hoe moest ze terug? Als een kit die zijn moeder zocht kroop ze terug op de tak en keek hopeloos naar beneden. “Is daar iemand?” Mompelde zachtjes. Ze wilde niet dat iemand haar zo zag. Alleen, bang en zo dom genoeg om op zo’n hoge tak te klimmen. Maar ze wilde ook hier niet sterven. Twee tegenstrijdige gevoelens. En welke moest ze kiezen? Zuchtend liet ze zich zakken en liet haar staart langzaam van de tak glijden. Misschien kreeg ze ooit nog wel eens de moed om van tak naar tak te springen. Hoe was ze anders zo goed naar boven gekomen? Hopeloos liet ze haar blik afdwalen naar beneden. Er kwam vast wel iemand, toch?
|
|
 |
|  | |
» Quinty «3 «
682
Actief
| |
| | Onderwerp: Re: Stuck ma 30 apr 2012 - 17:37 | |
| Zijn maag knorde, maar hij kon zich niet focussen op het jagen. Zijn gedachten zaten overal en nergens, maar zeker niet bij de muis die al een tijdje voor zijn poten stond en hem nieuwsgierig aanstaarde. Als hij nu zijn poot zou optillen zou hij de muis zo kunnen verpletteren, maar zijn donkerbruine ogen staarde alleen maar voor zich uit. Herinneringen aan vroeger schoten door zijn gedachten heen. Het leek wel alsof hij alleen maar ongeluk meebracht. Hij bracht iedereen in gevaar, ondanks dat het zeker niet z'n bedoeling was.
Timesong zuchtte zachtjes en stond op, liet de muis voor wat het was en liep dieper het territorium in. Hij had nu eventjes geen zin om te gaan jagen, hij wilde gewoon eventjes alleen zijn.
Time was zichzelf niet, dat was wel duidelijk nu. Zijn altijd vrolijke, speelse, sluwe karakter was verdwenen en had plaats gemaakt voor een sikkeneurige kater. Het leek wel alsof hij de afgelopen dagen een flink aantal manen ouder was geworden. Damn.
Opeens keek de gray tabby kater op en merkte dat er een kat in de boom zat. "Is daar iemand?" Time grijnsde eventjes en schoot de boom in, waar hij al snel op de tegenovergestelde tak ging zitten. Hij keek om de boom heen naar de poes die er zat en herkende Shrewleap. "Niet slim om in een boom te klimmen waar je niet meer uit komt, right?" zei hij, terwijl er iets van zijn vrolijke karakter terug kwam in zijn stem. Misschien zou een goede daad, waar geen ongelukken bij gebeurde, hem wat oppeppen.
[Flut D: Heb echt geen inspiratie meer xD]
|
| | | |
Miss de V <3
5400
Actief
| |
| | Onderwerp: Re: Stuck di 1 mei 2012 - 11:53 | |
| |
Haar voorpoot hing lusteloos te bungelen vanaf de tak, haar groene ogen staarden wat dof voor zich uit. Als ze hier gewoon af kon springen zou dit wel een leuk plekje zijn om tot rust te komen. Maar nu, tja, nu wilde ze hier maar al te graag weggaan. Nog steeds was er niemand langs gekomen, hopeloosheid begon op te dagen in haar gedachten. Levenloos staarde ze voor zich uit en begon te denken. Hoe konden haar Clanleden nou weten waar ze was, zelfs als ze haar geur zouden volgens konden ze haar niet gemakkelijk zien. Verborgen achter de vele takken en bladeren. Was ze die eekhoorn nou maar nooit gevolgd, dat stomme beest had haar naar al die problemen geleid. Een beweging beneden haar deed haar opschrikken uit haar gedachten. Ze zag een flits van een grijze tabby vacht, ze hief haar kopje hoopvol op. Redding? Weer een flits van dezelfde vacht en nu, tegenover haar, was een kat genesteld op een tak. Ze rook de geur van haar Clan en herkende de kater als Timesong. Haar gezichtsuitdrukking bleef echter hetzelfde, neutraal. Timesong was niet echt de perfecte redder. Hij was wat sluw en speels. Kon ze hem wel vertrouwen? "Niet slim om in een boom te klimmen waar je niet meer uit komt, right?" Zei Timesong en een vrolijk tintje in zijn stem gaf aan dat ze gelijk had over zijn karakter. ”Ach,” Begon ze en ging zitten, de tak slingerde wat heen en weer, maar dat gaf niets. Ze zou hier vast nog wel even zitten, met hém. “Ieder zijn eigen smaak. Het is een heel verhaal en dat wil jij gewoon niet horen.” Was dit alles beschamend? Ja, heel erg. Ze wist gewoon dat dit geval werd doorverteld door de kater zelf. Daarom wilde ze zo weinig details mogelijk verborgen houden. Het is misschien wat oneerlijk om iemand van een afstandje te beoordelen, maar Shrewleap was een beetje ‘protective’ over haar reputatie. Een slechte naam, was een slechte toekomst voor haar. Ze zwiepte wat met haar staart en likte haar poot, die ze vervolgens over haar oor liet gaan. Nu zou ze er tenminste netjes uit zien als ze beschamend het kamp in zou komen. ”Ga je me nu nog helpen of blijf je daar zo grijnzen?” Ongeduldig keek ze hem aan, wanhoop en ongeduldigheid, slechte combinatie..
[Ook wat flut..] |
|
|
| | | |
» Quinty «3 «
682
Actief
| |
| | Onderwerp: Re: Stuck za 12 mei 2012 - 11:57 | |
| Timesong ging wat anders zitten, zodat hij beter zijn evenwicht kon behouden in deze hoge boom. Hij keek Shrewleap met een grijns aan, vond het wel leuk om d'r een beetje te plagen. Offcourse zou hij haar wel helpen, maar niet nu, nog niet. Daarvoor zou hij haar nog eventjes laten zitten. "Ach," begon de poes voor hem, terwijl ze ging zitten en hem aan keek. Alleen al aan haar blik te zien leek het alsof ze hem wilde vermoorden om dat hij haar niet direct hielp. Dit kon nog leuk gaan worden, zo bedacht hij zich. “Ieder zijn eigen smaak. Het is een heel verhaal en dat wil jij gewoon niet horen.” Lange verhalen, daar kon hij wel tegen, maar hij zou Shrewleap niet nog langer irriteren door te zeggen dat hij het wél wilde horen. "Nèh, laat dat maar achterwegen," zei hij rustig en zwiepte een keer met z'n staart. Hij tilde zijn voorpoot op, gaf er een paar likken overheen en ging daarna met diezelfde poot over zijn kop heen. Hij kón nu gewoon de boom uit springen en de poes hier laten zitten, maar zo erg was hij nou ook weer niet. Sluw, ja dat wel, speels, maar al te goed. Maar hij was niet gemeen. Niet altijd tenminste. Je moest hem niet kwaad maken, want Timesong was ontzettend slecht in tweede kansen geven. ”Ga je me nu nog helpen of blijf je daar zo grijnzen?” Timesong was wat in gedachten verzonken en schrok op toen hij Shrew hoorde spreken. Hij keek eventjes om zich heen en knikte daarna. "Volg mij maar, ik haal je hier wel uit." Met deze woorden stond hij op en keek om zich heen. Vanaf zijn plek kon je makkelijk de boom uit komen, waar Shrewleap zat was het echt moeilijker. Hij dacht eventjes na en sprong daarna naar de tak tegenover de tak waar de poes zat. "Kom hier maar naar toe," zei hij kalmpjes. Vanaf hier konden ze de boom wel uit komen.
Nog voordat hij had gezien of Shrewleap hem had gevolgd was Timesong al naar een andere tak gesprongen. Steeds lager kwamen ze bij de grond, voordat hij er uiteindelijk op sprong en zich omdraaide. "Lukt het?" riep hij naar boven toe, niet zeker wetend hoe ver hij de poes achter zich had gelaten. Oeps.
|
| | | |
Miss de V <3
5400
Actief
| |
| | Onderwerp: Re: Stuck za 19 mei 2012 - 14:56 | |
| |
Een grijnzend gezicht keek har aan, woedend sloeg ze haar klauwen in het hout van de tak. Hij was zeker niet van plan haar te helpen. Ze schudde haar kopje en bleef Timesong aankijken. "Nèh, laat dat maar achterwegen," Iets geruster liet ze haar kop zakken, haar staar hing levenloos in de lucht en ze keek toe hoe hij zich begon schoon te maken. Zouden ze hier nog lang blijven of wat? Shrew zou het niet gaan vragen, misschien zou ze dan nog meer zwakte tonen. Nee, ze zou hem het voordeel niet gaan geven. Nooit. "Volg mij maar, ik haal je hier wel uit." Eindelijk. De kater stond op en bekeek zijn positie. De woedende blik in haar ogen verminderde een beetje, hij was toch wel van plan haar te helpen. Meteen stond ze op, nog steeds haar klauwen in de tak geslagen en keek hoopvol toe. Time sprong op de tak tegenover haar tak, was dit een grap? Als zij er zelf niet af kon komen, hoe moest hij dat da voor elkaar krijgen? Shrew gaf hem een nieuwsgierige blik. Had hij een plan? "Kom hier maar naar toe," Wat ongemakkelijk begon ze met haar poten te schuiven. Eén blik naar beneden en ze zou waarschijnlijk uit angst vallen. De haren op haar nek begonnen te prikkelen. Waarom was ze toch zo dom geweest? Nog voordat ze bij de tak van Time was gekomen, was de kater al verder naar beneden gesprongen. Uit angst siste ze. Liet hij haar nou achter? Voorzichtig hief ze een voorpoot op en plantte die op de tak waar Time net nog gezeten had. Toen ze eenmaal met vier poten daarop stond, volgde ze het pad. Elke keer als ze een tak had bereikt, sloeg ze haar klauwen in de stam, te bang om te vallen. Gelukkig kon ze het nu prima zelf en hoefde ze niet nog eens om hulp te vragen. Elke tak was een stap naar de grond. De veilige grond, waar ze niet dood kon gaan door verkeerd te stappen. Bij de laatste tak bleef ze even staan, likte haar zere pootkussentjes en sprong sierlijk naar de grond. ”Nou, eh,” Begon ze wat beschamend. Ze had hem uitgesnauwd en toch had hij haar geholpen. Niet echt bepaald ‘lief’ van haar.. ”Bedankt voor je hulp. Ik weet niet wat ik terug moet doen. Maar in ieder geval sta ik bij je in het krijt.” Een glimlach verscheen op haar gezicht. Timesong was toch niet de allerergste kat in het hele bos? Hij zou er vast redelijk mee omgaan. Opgelucht zuchtte Shrew en begroef haar pootjes in de heerlijke aarde. Weer veilig op de grond.
Sorry voor laatheid, xD |
|
|
| | | |
» Quinty «3 «
682
Actief
| |
| | Onderwerp: Re: Stuck za 26 mei 2012 - 22:16 | |
|
Timsong bleef onder aan de boom staan, begon uit verveling wat te ijsberen en keek af en toe naar boven toe of hij Shrewleap al kon zien aankomen. Misschien was hij toch iets té ver op haar vooruit gegaan, maar hij had dan ook niet geweten hoe snel ze kon springen en hem dus kon volgen. Uiteindelijk merkte hij de wit met zwarte poes op, ze zat op de laatste tak en likte haar pootkussentjes voordat ze omlaag sprong. Hij glimlachte haar toe en kwam dichterbij. "Nou, eh," Het kwam wat moeizaam. Waarschijnlijk wist ze gewoon niet hoe ze het moest zeggen. Ach, hij hoefde geen bedankjes. Hij had haar immers ook in de boom kunnen laten zitten, maar zo gemeen was hij nou ook weer niet. Niet altijd tenminste. Er waren momenten dat je echt uit z'n buurt moest blijven. Maar dat kwam maar zelde voor. "Bedankt voor je hulp. Ik weet niet wat ik terug moet doen. Maar in ieder geval sta ik bij je in het krijt." Er was een glimlach op Shrewleap's gezicht gekomen, die ook bij Timesong een glimlach deed verschijnlijk. "Ach, leave it. Beloof me alleen één klein dingetje," Hij keek van de boom, weer terug naar de poes. "Klim alsjeblieft nooit meer in een boom." Time grijnsde eventjes en stond op. Hij liep twee voslengtes weg en draaide zich daarna om. "He, Shrewleap? Zin om mee te gaan jagen?" vroeg hij vriendelijk, terwijl hij ging zitten en wachtte op antwoord.
|
| | | |
Miss de V <3
5400
Actief
| |
| | Onderwerp: Re: Stuck zo 27 mei 2012 - 17:23 | |
| |
Shrew zag dat haar glimlach werd gereflecteerd op het gelaat van Timesong. Dus was het allemaal vergeten? Toch vertrouwde ze hem nog steeds niet. Wie weet zou hij binnenkort de hele Clan op de hoogte hebben gebracht van haar ongelukje. Snel schudde de poes haar kop om van die vreselijke gedachten af te komen. Waarom wantrouwde ze iedereen die haar pad kruiste? Kon ze niet gewoon één keer een vriend maken zonder dat hij of zij zich had bewezen? "Ach, leave it. Beloof me alleen één klein dingetje," De blik van de kater verdween naar de boom die ze zojuist hadden beklommen. "Klim alsjeblieft nooit meer in een boom." Grijzend stond haar Clangenoot op. Normaal had ze een kat die dat had gezegd toegesnauwd, maar nu, hield ze dat binnen. Time was niet zo vreselijk. Hij bedoelde het wel goed. Right? Even dacht ze dat hij haar alleen had gelaten, maar zijn stem deed haar eigenlijk wel opschrikken. "He, Shrewleap? Zin om mee te gaan jagen?" Samen? Misschien was het inderdaad beter om even met iemand rond te hangen, vooral iemand die je net had gered. Blij zwiepte ze een keer haar staart heen en weer, als een Apprentice die klaar was voor een training. ”Sure,” Zei Shrew terwijl ze opstond en naast Time ging staan. Ze probeerde haar stem wat neutraal te houden, maar de blijdschap die ze nu voelde kon af e toe doorbreken in haar gedachten. Wat zou hij wel niet van haar denken? ”Maar dan moet je er wel voor zorgen dat ik niet achter eekhoorns aan ga.” Grijnzend sprong ze door de bosjes en genoot van de heerlijke geur van de natuur. Of dit het begin was van een vriendschap wist ze niet, maar ze vond het wel fijn om een keer niet alleen te zijn. Ja, zo voelde het vast om vrienden te hebben.
[Shrew komt nu echt loner over, x’D]
|
|
|
| | | | |
| | Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |
