Gathering;; Everything is (not) awesome (17-2-19)

Flow zuchtte zachtjes terwijl ze de groep riverclanners volgde naar de fourtrees. Ja, het was haar eigen keuze om te gaan, maar misschien ook deels omdat ze het nodig had om een vriendelijk gezicht te zien die ze miste. Haar moeder was hoogdrachtig, maar de Clan zou wel op haar letten, toch? Dat moest wel, daar waren ze immers een clan voor. Ze wist dat ze niet expliciet met Tallstar kon praten, maar het feit dat ze hem even kon zien was voor haar al een hele grote opluchting. Ze wist dat ze met niemand erover mocht praten, maar goed, alles zou goed zijn als ze weer terug kwam. Gewoon... Genieten van de avond. Dat was alles wat ze op dit moment moest doen.

Tag: Niemand

Hij moest wel meekomen. De bruine kater was net pas warrior geworden en dat moest de rest ook weten. Naast het conflict met RiverClan leek het hem eerlijk genoeg om de visvreters te laten zien dat WindClan niet ten onder zou gaan.
Hij keek op toen ze bij Fourtrees aangekomen waren. Hij was hier weleens geweest, maar niet nu alle Clans de plek overnamen. Hij kon ShadowClan herkennen en de geur van RiverClan vertelde al genoeg dat ze naast elkaar zouden staan tijdens de gathering. Hij trok voor even zijn oren naar achteren toen hij opmerkte dat hij naast een zwart-witte RiverClanner stond. Hou het vredig. Sprak hij in stilte tegen zichzelf. Hij besloot om wat breder te staan, zodat de kattin zeker zou zijn dat ze sterke warriors hadden. Al was hij dat maar voor een paar dagen.

Eventueel kon hij zich niet inhouden, en gaf hij de RiverClanpoes een minachtende blik. "Kan je niet nog dichter bij me staan?" Sprak hij kalmpjes, maar nog steeds met een zure toon in zijn stem. Hij keek heel snel naar Oceanstar, voor het geval dat ze het zou opmerken. Maar ja, hoe erg kon het zijn als hij een praatje met iemand maakte? Hij was hartstikke braaf. Not.

Tag: @Flowpetal

Undersea volgde de stoet van Windclanners richting de vier eikenbomen waar de grote gathering zou plaatsvinden. Zijn passen waren sloom en een gapend gat zat tussen hem en de achterhoede van de groep. Hij had er geen zin in maar hij was uitgenodigd om mee te komen en hoewel hij liever afwees en zijn nest in kroop op dit moment wist hij ook dat hij goeie warrior moest zijn en gewoon mee moest draaien met het leven. Dat was waarom hij mee ging, om de goeie warrior uit te hangen die hij eigenlijk niet wou zijn. Hij wou van het leven genieten maar er was niks om van te genieten. Alles leek tegen te werken ook al was dat niet zo, maar in de ogen van de young warrior leek de wereld ingestort te zijn. Zuchtend kwam hij tot stilstand toen Oceanstar ook wat stroever begon te lopen. Als oude Underpaw zou hij naar zijn (ex-)mentor gaan om te vragen als alles oké was maar hij besloot dat het beter was om gewoon niks te doen. Hij had tenslotte geen zin om te praten. Al helemaal niet met de kat die samen met zijn overleden moeder gewerkt had. Ze waren als twee handen op één buik geweest, dat deed hem zeer maar waarom wist hij niet. Misschien miste hij nu pas zijn ma’s aanwezigheid nu ze weg was. Bronzemask was vaak druk met haar deputy taken en daar had hij altijd respect voor maar nu ze dus weg was miste hij een deel in zijn leven. Alsof hij te kort kwam van haar aandacht ook al was dat absoluut niet waar. Hij had altijd wel tijd doorgebracht met zijn ma maar hij had altijd gehoopt op meer zodra ze van haar rang zou stappen, wat ze nu ook was maar dan op een heel andere manier.. Undersea knipperde de droefheid uit zijn ogen weg en volgde de grijze Windclan leader weer, naar de open plek waar al vele katten zich verzameld hadden. Zijn blik gleed even Owlbate die zijn eigen weg nam. De rode tom besloot om hem niet te volgen en liep de andere kant op. Ergens zittend aan de rand. Misschien zou hij zijn vader nog tegenkomen hier, dat waren immers ook nog de laatste woorden van zijn ma: je pa is een Shadowclanner. En niet eens ik hou van je ofzo..

Tag: niemand

Koifish had Winterbird aangeboden om haar te ondersteunen tijdens de reis naar de gathering toe en de gevlekte she-cat stemde in. Een vriendelijke glimlach lag op zijn lippen toen hij haar vanuit de nursury mee hielp naar de Fourtrees waar de vier clans deze volle maand bijeen zou komen. De reis ging rustig, waarschijnlijk omdat iedereen een beetje gespannen was. Tenslotte was dit de eerste keer dat de clans bijeenkwamen met het grote nieuws dat Thunderclan zowel een nieuwe leader en deputy heeft. De wit met rood gevlekte tom had de keuze van Thornstar goedgekeurd. Eveningglow was een goeie hardwerkende warrior maar nog wel jong. Hij had eerder een senior verwacht dan de grijze she-cat al had hij grote hoop in de kersverse deputy. Ze zal het vast goed doen. Koifish hielp ondertussen Winterbird met de weg heen en bleef dicht bij haar in de buurt. Eenmaal daar aangekomen liep hij naar beneden om op de open plek te komen en gaf de zwangere queen een knikje. “Ik kom zo terug.” Mauwde hij nadat ze een zitplaats hadden gevonden. Daarna liep hij even naar een oude vriend om een praatje te maken. Daarnaast leek een witte warrior van Windclan de aandacht willen te trekken van Winterbird. Waarschijnlijk kende ze elkaar dus als ze een gesprek zouden gaan aanknopen dan wou hij niet de lastige kater zijn die er tussen in zat.

tag: Winterbird > npc kat

Whitenight - Windclan - Warrior

De witte tom was nooit zo geïnteresseerd in de grote vergadering dat elke volle maand plaatsvond maar ditmaal had hij iets om naar uit te kijken. Dat geroddel over hoe het ging in de andere clans boeide hem geen haar op zijn dikke pels maar omdat hij de afgelopen tijd wat leuke afspraakjes gehad had was hij nieuwsgierig als zijn plan geslaagd was of niet. Zijn blik ging over de plek heen waar vele katten van verschillende clans zaten en viel direct op één van zijn zogenaamde slachtoffers die hij als laatste aan de haak geslagen had. Jammer genoeg leek er een andere kat met haar te zitten. Zijn verschillend gekleurde ogen knepen samen en hij staarde de Thunderclan warrior aan. Deze leek de hint te snappen en vertrok. Een grijns speelde op zijn witte snuit en meteen liep de windclan warrior op de mooie gevlekte thunderclanner af. Zijn neus kriebelde door de geur die om haar heen hing. “Mijn lief, ik heb je mooie snuit gemist zeg.” Whitenight greens. Zijn tanden licht ontbloot terwijl hij stiekem zijn staart over haar rug liet glijden. “Ik had wel verwacht om je nogmaals te zien bij de grens.” Fluisterde hij vlakbij haar oor toen hij nonchalant naast haar ging zitten. “Ik vroeg me namelijk af, heb je soms iets wat tot mij behoord?” Zijn koude blik gleed even naar haar buik en toen weer terug. Ze was zwanger. En hij wou de kittens.

tag: Winterbird

De kater liep met zijn kenmerkende norse uitdrukking de open plaats op. RiverClan was als eerste aangekomen, en hij vestigde zich vrijwel meteen op de plek waar de deputies zich behoorden te bevinden op een gathering. Nee, Panther zag er zeker de lol niet van in om te gaan socializen met katten uit andere clans, die nu ook arriveerden. Hij nam het katten die hier wel plezier aan hadden ook kwalijk. Zijn ogen versmalden toen deze zich op Loverush vestigden; die kater had een reputatie maar hij hoopte maar dat hij niet met jonge apprentices zat aan te pappen zoals hij leek te doen. Hier zou hij zeker een keer op terugkomen. Panther keek op toen Acorndust bij hem kwam zitten, waarbij hij kort oogcontact maakte wat zou dienen als begroeting. De ander moest nu ondertussen wel gewend zijn dat Panther niet deed aan uitgesproken formaliteiten als het om andere clans ging, en hij verwachtte dan ook niet dat de ander zich hier druk om zou maken. Toen Stallionheart echter nog een stapje verder ging toen hij zich bij hen voegde, en de ander werkelijk negeerde, kreeg deze op zijn donder. Een kleine grijns verscheen op de snuit van de RiverClan deputy op het stuntelen van de andere kater, die hem geen haar aanstond. Deze verdween echter als sneeuw voor de zon toen plots Oceanstar zich verontschuldigde voor de ander zijn gedrag. Panther's mondhoeken zakten naar beneden en met koud vuur keek hij haar aan. Zijn blik gleed naar Butterstar, die de twee vriendelijk begroette. Soms wist hij niet goed wat de leidster haar motieven waren; immers wist hij dat ze alles behalve vriendelijke gevoelens had voor de twee WindClanners. Iets wat hij dus nog van haar leren moest, diplomatiek. Kort gleed de kater zijn blik naar Tallstar, die met twee van zijn warriors aan het praten was. Uiteraard, dat viel te verwachten. Hij rolde met zijn ogen maar maakte verder geen aanstalten om er wat aan te doen. Sunlight en Stormwind waren beiden ontzettend loyaal en hij wist dat ze geen vriendschappen aan zouden gaan met de ShadowClan leider. Zijn aandacht werd echter weer getrokken toen Oceanstar tegen Butterstar begon te praten, waarbij hij haar strak in de gaten hield. Vervolgens reageerde hij op de vraag wie de nieuwe ThunderClan deputy worden zou. "Wat Acorndust zegt," bromde hij instemmend. "Ik heb geen zin in het heropvoeden van nog een andere clan hun deputy. Dat moet met jou blijkbaar al gebeuren," sprak hij geërgerd waarbij het laatste van de zin uiteraard op Stallionheart sloeg.
- @Acorndust @Stallionheart @Butterstar @Oceanstar [Indirect Loverush, Tallstar, Stormwind en Sunlight]

Thistleclaw
De katten om hem heen waren het met zijn statement eens. Het was ongewoon om te zien dat de clans zich zo .. bij elkaar hielden, maar gezien de spanningen tussen Riverclan en Windclan, verbaasde het hem niet eens zo heel erg. Zijn vlamkleurige ogen gleden van de katten bij hem, naar de andere katten op de gathering. Een zacht gegrinnik klonk toen zijn jongere broertje begon over de nieuwe Windclan deputy en hoe onhandig hij was. "Dat kan nooit goed af gaan lopen," zei hij met een grijns op zijn gezicht. Hij knikte naar Cobradusk, toen deze begon over dat het toch alleen maar hazenvreters waren. "Laten we maar eens afwachten wat Butterstar gaat zegen erover. Hopelijk dat Oceanstar een goede tik krijgt, alsof ze het hadden overleefd zonder Riverclan erbij." Hij snoof eventjes en stak zijn borst naar voren toe. Soms was het toch nog wel te zien dat hij een zoon van Smoketear was en diezelfde trots droog als dat zijn vader voor hem had gedaan. Cobradusk besloot hem en Smokegaze alleen te laten en vanuit zijn zitplek, hield hij de kater in het oog. Hij besloot zich te gaan bemoeien met Loverush, die zo te zien in een iets te vriendelijk gesprek was geraakt met een witte apprentice, zo te ruiken van Shadowclan. Thistleclaw kon het niet zo veel boeien, hij moest het zelf maar weten.

[Tag: @Cobradusk & @Smokegaze (Indirect) @Whitepaw., & @Loverush]

Nightcurse
Wonder boven wonder was dit niet zijn eerste gathering geweest, alhoewel het wel de eerste was die hij als warrior meemaakte. Zijn tweekleurige ogen keken dan ook eens goed om zich heen. Hier kon hij de beste informatie vinden als het ging om de rest van de clans, zolang hij maar een goed praatje kon maken. En daarnaast, misschien kwam hij hem weer eens tegen. Een huivering gleed over zijn rug heen, toen hij dacht aan de kater. Maar schudde zijn hoofd om de gedachten weg te krijgen. Hij bleef een beetje aan de rand van de groep katten zitten, rustig toekijkend totdat er iets interessants gebeurde. Zijn blik viel dan ook op een klein wit pluisje dat hij maar al te goed herkende. En daarbij twee katten die hij níet herkende. Nightcurse vernauwde zijn ogen, voordat hij overeind kwam en naar de katten toe liep. "Whitepaw?" vroeg hij kalm, terwijl hij bij de apprentice ging zitten. "Ik mag hopen dat je geen clan geheimen aan het vertellen bent?" Zijn toon was iets wat dreigend, maar niet genoeg om angst te zaaien. Hoopte hij dan.

[Tag @Whitepaw., @Loverush @Cobradusk]

Thunderclan was nu ook aan het arriveren en hij knikte kort ter begroeting naar Thornstar, maar liet zijn blik rondgaan om te kijken welke kat naar hun toe zou komen, want dat zou de deputy zijn. Hij liet zijn blik kort naar Panthergrowl gaan toen deze sprak het met hem eens te zijn. Hij had eerlijk gezegd ook niks anders van de Riverclan deputy verwacht. Ze waren tenslotte beide al een tijd deputies en deze twee waren nieuw daarentegen. Zolang die van Thunderclan maar in ieder geval een betere indruk maakte dan Stallionheart, dan hoefde hij tenminste niet nog een keer uit te spreken. Voor nu was het in ieder geval nog niet duidelijk, dus liet hij zijn blik weer zoeken naar Tallstar, want hij was de enige leider die nog niet hier was. Het signaal dat hij daardoor opving, betekende dat Tallstar snel zou komen, maar net daarna voegde Waspsting zich bij de groep, dus hij betwijfelde of het echt snel zou zijn. Zolang de andere leiders nog niet geïrriteerd ervan waren zou het nog meevallen.

Tag: Deputies & Leaders + Tallstar

Ze knikte kort toen Koifish zei dat hij zo terug zou zijn. Ze kon hem tenslotte niet hier houden de rest van de gathering zonder hem met andere katten te laten praten. Daarnaast wist ze niet goed of ze hem er wel bij wilde hebben als Whitenight mogelijk naar haar toe kwam. Ze liet haar blik rondgaan en ze vielen bijna meteen op de witte kater die haar blijkbaar ook had gevonden, want hij kwam naar haar toe. Ze schuifelde wat op haar poten, terwijl de kater naar haar toe kwam lopen, niet goed wetende wat precies te doen. Ze wilde zijn staart van haar rug afslaan, toen deze er overheen gleed, maar wist dat dat op zou vallen. Wat ze wel deed was wat verder van de kater weg schuifelen, zodat er wat afstand tussen hem en haar was terwijl ze naast elkaar zaten. Ondertussen krulde ze haar staart strakker om haar voorpoten heen, onbewust proberend de kittens te beschermen van de kater die duidelijk hier niet alleen was voor een praatje. "Het was maar een nacht." Sprak ze de kater toe. "Deze kittens mogen dan wel van jou zijn, maar ik ga ze gewoon in Thunderclan opvoeden." Hij dacht toch niet dat ze haar kittens zomaar aan hem zou geven?

Tag: Whitenight

Het duurde niet lang voordat ze de ogen van de bruine tabby ontmoette, natuurlijk moest hij haar spotten. Een grijns op zijn gezicht vertelde haar al genoeg, het was goed om de kater even te zien. Ze had nu al geen spijt meer dat ze was gekomen. Ze glimlachte warm terug, maar lang duurde het niet voordat er een windclanner naast haar kwam te staan. Geen tijd om meer te communiceren met Tall, daarbij zou de kater al snel naar boven moeten naar de andere leiders. Een andere keer konden ze vast wel weer een keer samen praten. De grote kater die naast haar kwam staan zei op het eerste opzicht niks, maakte zich alleen maar breder en de enige reden die ze daarvoor kon bedenken was dat de kater indruk probeerde te maken. Indruk als in: Jullie hebben geholpen met die vos maar we zijn nog steeds sterk. Ze slikte even en besloot stil te blijven. Ze had geen enkele zaken met deze kater, tot de kater begon te spreken. ”Kan je niet nog dichter bij me staan?” klonk er kalm, maar toch ietwat zuur van de kater af, waardoor ze met haar oortjes trok en naar de kater keek, die haar overduidelijk minachtend aan keek. ”Ik stond hier eerder, ik kan er niks aan doen dat jij zo dichtbij mij wilt komen staan.” sprak ze kalmpjes tegen de kater, terwijl ze een keer zwiepte met haar staart. Als ze alleen met de kater was geweest was ze zo weg gelopen, geen twijfel mogelijk, maar nu was ze omringd met haar eigen clan. Daarbij was dit een avond van ‘vrede’, waar geen bloed mocht vloeien en waar de clans met elkaar konden praten. Wilde de kater iets flikken? Dan zou hij vast gestraft worden door zijn eigen clan ook.

Tag: @Tall @Owlbate

Natuurlijk kreeg zij het voor elkaar om eigenlijk te laat te zijn voor de gathering waardoor ze achter de groep katten die al weg was aan moest rennen. Gelukkig wist ze al hijgend de groep te bereiken op het moment dat ze bij de Fourtrees aankwamen. Of nou ja, eigenlijk op het moment dat de laatste van de clan de opening betraden waardoor ze nog net mee kon glippen. Haar ijsblauwe ogen zochten de groep katten af en vonden uiteindelijk de medicine cats. Nog steeds wat buiten adem voegde ze zich bij de groep. Met haar kont gaf ze een klein duwtje tegen haar Windclan vriendin voor ze ging zitten. "Hallo... ik ben er... ook", sprak ze terwijl ze wat naar adem hapte. Dit was nou ook niet bepaald charmant te noemen eigenlijk. Maar goed, ze was op tijd en dat was wat telde. De manier waarop maakte dan even wat minder uit.

Tag: Med cats