[GATHERING] Some allies are more dangerous than enemies

Er hing weer een volle maan in de lucht, ze zouden snel moeten vertrekken naar de gathering, maar hij moest eerst even een paar dingen duidelijk maken voor de katten die meegingen. Hij had gehoopt meer energie terug te hebben ondertussen, maar dat was niet het geval. De tocht naar fourtrees zou nog veel energie kosten en hij hoopte maar dat hij die steen op kwam. De eerste keer dat hij een steen zou moeten beklimmen sinds hij van degene in het kamp afgevallen was. Hij hees hemzelf overeind uit zijn nest, de clan zou waarschijnlijk al staan te wachten. Een zucht verliet zijn bek, vanavond was het tijd voor de confrontatie met Crystalstar. Hij kon dit niet laten gaan namelijk.

Hij liet zijn blik langs de verschillende katten gaan die mee gingen. Hoeveel van hen zouden denken dat hij beter hier had kunnen blijven? Waarschijnlijk de meesten, maar hij kon niet de confrontatie met Crystalstar aan iemand anders overlaten. Dat zou alleen maar meer zwakte tonen. "Het is tijd voor de gathering," Begon hij rustig. Hij wist dat hij niet veel anders kon, maar het zou overduidelijk zijn dat hij veel te dun was, zelfs voor leafbare. Dag was het enige dat hij niet zou kunnen verbergen voor de andere clans. "Geef niks prijs aan de andere clans en zeker niet aan Riverclan. Ga ook geen riverclanners confronteren met wat hun leider gedaan heeft, dat zal ik zelf doen." Er zouden vast wel vragen en opmerkingen over komen, ook over hemzelf, maar het liefst had hij dat er niks gezegd werd. "Als dat allemaal duidelijk is, laten we gaan." Met die woorden draaide hij zich naar de uitgang van het kamp en nam de leiding op de weg naar fourtrees.

Hij deed zijn best om er een redelijk tempo in te houden, maar ze waren nog niet ver van het kamp of hij was al buiten adem. Hij had verwacht dat dit zou gebeuren en waar hij normaal even rust zou nemen kon dat nu niet. Toch vertraagde zijn tempo wel naarmate ze dichter bij fourtrees waren. Zijn ademhaling werd ook zwaarder, maar hij zette door tot ze uiteindelijk er waren. Hij hield de katten halt met zijn staart, terwijl hij zelf probeerde om op adem te komen. Hij wilde de clan niet te lang laten wachten en het zou nog even duren voor hij op adem was, dus gaf hij het signaal aan de clan dat ze de open plek mochten betreden, maar zelf bleef hij waar hij was. Hij moest eerst volledig op adem gekomen zijn voor hij hemzelf voor de andere clans zou laten zien. Hoe minder problemen ze aan hem zagen hoe beter. En eerlijk dacht hij ook niet dat hij de rots zou kunnen beklimmen, terwijl zijn ademhaling zoals dit was. Dus het was beter om even te wachten.

Note: Shadowclan is aangekomen. Acornstar heeft zelf nog niet de open plek betreden, maar dat komt in een volgende post.
Tag: Alleen open voor eventuele shadowclanners nog.

Ze had nervositeit verwacht voor haar eerste gathering als leader, zeker met alle gebeurtenissen van de afgelopen moons. Maar Crystalstar voelde zich compleet op haar gemak terwijl ze haar clan richting de oeroude ontmoetingsplaats leidde. Haar drie vertrouwelingen wisten wat ze moesten doen, en hadden daarover niets tegen iemand anders verteld, precies zoals ze hen opgedragen had. De grijze kattin had niet gekozen voor een kleine groep: de meeste warriors en apprentices die ze in het kamp kon missen waren mee. Haar deputy, Blueflower was er echter niet. Die lag nog in de nursery met haar nieuwe kittens. Crystalstar miste haar rechterhand ergens wel, maar wist ook dat het allemaal makkelijker zou gaan als zíj het woord deed.

Niemand behalve Arcticwolf, Whitewalker en Hermitpaw had speciale instructies gekregen, voor hen zou dit gewoon een normale gathering zoals alle anderen lijken. Crystalstar liep met trots opgeheven kop haar clan vooruit, en toen ze aankwamen wachtte de kattin maar heel kort om polshoogte te nemen van wie er al waren. Ze zag Shadowclan, maar miste Acornstar. Was hij er niet? Haar nieuwsgierige blik gleed over Thunderclan. Ook Thornstar miste. Ze had inderdaad iets over een mogelijke verdwijning gehoord, maar had de roddels niet al te serieus genomen. Crystalstar had onrustigheid in de clan verwacht na haar overname van de Sunningrocks, maar had niet gedacht dat hun leader zo snel al uit het plaatje verdwenen zou zijn.

Toen gaf ze het signaal, en de golf Riverclankatten stroomde de open plek op. Rustig om zich heen kijkend liep Crystalstar richting de rots van waaraf de leaders hun toespraken hielden. Ze wachtte niet op de andere leaders en sprong als eerste naar boven. Haar grijze gedaante werd verlicht door het sterke schijnen van de volle maan, en ze voelde zich compleet in haar element. Ze zat hier, als Leader, en er werd naar haar opgekeken, of dat nu vrijwillig was of niet.

Riverclan is aangekomen
Tag: Open voor leaders

De lichte nervositeit die hij eerder vandaag voelde werd sterker naarmate hij zich dichter naar Fourtrees bewoog. Er was hem een speciale taak opgelegd en hij was niet van plan deze te verpesten. Eerdere Gatherings had hij gewoon op zijn gemak een praatje kunnen maken, maar die tijden waren voorbij. Crystal's signaal bracht hem uit zijn gedachten. Samen met de rest van de groep stroomde hij de open plek op, waar alleen WindClan nog niet aanwezig leek te zijn. Ook Acornstar en Thornstar waren nergens te bekennen. Hmm, als dat niet werd benoemd, dan had hij al een idee voor welke informatie hij uit anderen kon halen. Nonchalant keek hij rond, zoekend naar onwetende clanners om vragen aan te stellen. Hij zou het simpel aanpakken en gewoon zichzelf blijven. Geen reden om te gaan acteren.

Tag: Open voor iedereen, het liefst andere clans

De bruine kater had zoveel mogelijk rust genomen. Hij had elke avond gezien hoe de maan voller werd en wist dat de gathering niet lang meer uit kon blijven. En dan nu eindelijk was die avond daar. Wolfstar verzamelede met de uitgekozen warriors en apprentices in het midden van het kamp. "WindClan, vanavond gaan we naar de Gathering." sprak hij rustig tegen zijn clangenoten. "Vertel daar niet teveel over het vuur en hoeveel territorium het verwoest heeft, dit is niet iets dat de andere clans hoeven te weten. Vertel ze gerust dat we genoeg prooi hebben voor de winter en dat we sterk zijn. Ook geen woord over Amberstorm en haar verbanning. Dat is aan mij om mede te delen." hij hief zijn staart strak omhoog en knikte toen naar Blazesong. "De afgelopen paar dagen zijn zwaar geweest voor ons, maar Blazesong heeft alles perfect gecoördineerd terwijl ik aan het herstellen was." daar dankte hij zijn deputy heel erg voor. Maar nu was het tijd om te gaan. "En heb vooral plezier." grijnsde hij nog voordat hij zich om draaide en met zijn staart wenkte naar de rest van de katten. Ze zouden gaan.

De menigte WindClanners stroomde binnen op de open plaats tussen de vier bomen. Wolfstar zonderde zich van de groep af en sprong bij de andere leiders van de clans die al aanwezig waren. Ze waren als laatste. Maar dat was niet het vreemdste dat hem nu op viel. ThunderClan's highranks waren anders. Zowel de deputy als leader leken ingeruild voor andere katten. Vreemd. Maar dat zou duidelijk worden. Zijn blik ging over Acornstar die met zijn deputy Settleddust was gekomen, niks nieuws daar. En ook Crystalstar was te zien. Maar ze was alleen, zonder deputy. Wolfstar knikte enkel vriendelijk naar ze met een glimlachje. "Goed om jullie allemaal te zien." merkte hij toen op. Ondanks dat hij niet zeker wist hoe het in de andere clans ging, vond hij het toch fijn om iedereen weer te zien. Hij had een hoop moeilijke beslissingen moeten nemen en daar zou hij vanavond over moeten vertellen. Met een strak gezicht. Zijn blik ging even naar Blazesong. Hij hoopte dat hij het kon.

WindClan is aangekomen!
Tag: open voor andere leaders

Chillypaw was nerveus maar liet dat niet merken. Ze had haar rug recht gehouden en haar gele blik gleed met enthousiasme over de menigte. Wat spannend! Ze zou zo veel andere katten ontmoeten vandaag, zo veel nieuwe dingen leren. Het leven begon langzaamaan weer een beetje normaal aan te voelen, na al die chaos met Bloodclan en Tallstar. Haar blik zocht Serpentpaw in de menigte, maar ze was klein en kon niet over al die hoofden heen kijken. Ze zou haar vriendin zo meteen wel zien, wanneer ze mengden met de andere clans. Acornstar gaf het teken dat ze mochten gaan, na zijn gebruikelijke speech, al bleef de leider zelf achter. Chillypaw aarzelde even, bezorgd om haar leider, maar volgde wel gewoon de groep. Het was niet aan haar om tegen zijn woorden in te gaan. Op de open plek was het een chaos van vachten en stemmen en geuren, maar bijna alsof haar compas altijd het noorden aangaf vond ze Serpentpaw al snel terug. De jonge kattin glimlachte naar haar en duwde haar zij tegen die van de grotere kattin. "Hey Serp!", mauwde ze vrolijk. Ook Chillypaw kende nog niet heel veel katten van de andere clans; ze was nog jong en ze was voornamelijk gefocust op Shadowclan, die vaderclanstrots had ze wel. Maar ze was open om hen te ontmoeten en verhalen uit te wisselen, tenminste zolang de volle maan scheen. En daarna kon ze die kennis gebruiken om haar clan beter te kunnen beschermen.

Tag: Serpentpaw

Dit was zo leuk! Ze vond het zo leuk! Haar eerste Gathering! Bluepaw was helemaal enthousiast, maar ze voelde de spanning wel onderling haar Clangenoten. Toen Fourtrees opdoemde maakte haar maag een kleine knoop, van de lichte spanning en enthousiasme. Met een half oor luisterde ze naar de woorden van haar Leader, ze was veel meer geïnteresseerd wat er op de open plek allemaal afspeelde. Zodra ze het startsein kregen trippelde Bluepaw de open plek op. Met grote blauwe oogjes keek ze rond naar de verschillende katten, het was allemaal heel interessant. Haar ogen bleven echter gefixeerd op één kat, een bekende met een zandkleurige vacht. Ze hadden zo'n lol gehad de eerste keer dat ze elkaar hadden ontmoet, ook op Fourtrees. Nu voelde ze alleen maar boosheid opborrelen. Met een frons op haar gezicht en stevige passen liep ze naar de kater toe. 'Hoe durven jullie,' mauwde ze op boze toon naar hem, haar dikke staart heen en weer zwiepend.

Tag: Hermitpaw

Haar eerste gathering. Ze had al veel verhalen erover gehoord en nu was het eindelijk haar beurt. Ze was meegelopen met de rest van de clan, maar was onderweg de woorden nog aan het verwerken die haar opa had gezegd. Betekende dat dat ze niks mochten zeggen? Maar dat zou toch niet kloppen? Ze kon moeilijk niks zeggen als ze iemand tegenkwam op de gathering. Ze fronste dan ook lichtjes toen ze eenmaal aan waren gekomen bij fourtrees. Ze kon op zijn minst begroeten toch? De andere katten kamen al in beweging, maar zij twijfelde voor een moment. Acornstar bleef tenslotte staan, maar de rest bewoog? Ze keek nog een keer met een twijfelende blik naar haar opa voor ze dan toch maar de open plek op liep, maar dan was nu de vraag wat ze moest doen.

Tag: Open

Hij mocht mee naar de gathering. Misschien wel zijn laatste keer als apprentice. Ravenpaw liep met de rest van ShadowClan mee, in stilte. Hij had niks te zeggen en hij wist ook niet zeker of hij wel echt er naar uit keek om naar de andere clans te gaan. Er waren overal spanningen. Acornstar zou ongetwijfeld Crystalstar's hoofd willen hebben voor wat ze met Twistedheart gedaan had. Hij had niet willen denken aan wat er gebeurd zou zijn als Settleddust niet naar RiverClan was gegaan. Wolfblood was meegeweest, maar hij had haar er niet over gesproken. Alsof ze er niet over mocht spreken. Katten deden geheimzinnig de laatste dagen. Er waren een hoop feiten die niet op tafel lagen.

Met een grimmige expressie stapte de kater met zijn clangenoten tussen de vier bomen. De maan verlichtte alles en hij kon makkelijk zien welk clans er wel en niet waren. Kort nadat zij er waren kwam ook WindClan er bij en waren ze compleet. De kater zijn blik ging rond maar hij had niet echt veel zin om katten aan te spreken. Nog niet. Hij wou eerst zien hoe de leaders met elkaar in gesprek zouden gaan. Als dit fout ging... kon het nog wel is een bloederige Gathering worden.

Tag: None, lokale edgy boi is hier

Ze zou het gezellig proberen te maken deze gathering, ze voelde zich namelijk eigenlijk helemaal niet nerveus. Natuurlijk wist ze wel dat er normaal spanningen tussen de clans waren, maar dat was op een gathering toch niet het geval. Ze stapte dan ook achter Stagtine aan de open plek op en keek haar ogen uit. Het verbaasde haar nog steeds dat er zoveel katten konden zijn op de open plek. Ze liep een stukje door tot een conversatie haar opviel. Ze leken het over roddels te hebben. Ook al leek het voornamelijk over Thornstar en de zonnerotsen te gaan. Maar zelfs zij wist niet wat daar precies gaande was. "Het is altijd lekker om op de zonnerotsen te liggen als de zon schijnt." Begon ze dan ook. Er was haar alleen een ding al opgevallen hier op de gathering. "Maar weten jullie waarom alle leiders er zijn, maar Acornstar nog niet te zien is?" Shadowclan was er al, dus waarom hun leider nog niet?

Tag: Rabbitcharm & Arcticwolf

Ze wist niet goed of het wel verstandig was om mee te gaan naar de gathering, niet na wat er was gebeurd met Emberkit. Ze had Aegir er nog niet over kunnen spreken en ergens keek ze er ook wel een beetje tegenop. Want hoe zou hij reageren als ze hem ging confronteren? Zou het tot een ruzie leiden? Maar dat wilde ze ook weer niet. Ook al kon het ergens ook niet dat hij Emberkit meegenomen had. Ze zuchtte zachtjes en volgde Crystalstar naar de gathering. Eenmaal het signaal gegeven werd stapte ze de open plek op en keek ze rond, op zoek naar een kat waar ze misschien een leuk gesprek mee kon hebben.

Tag: Open

Waarom hij nog steeds meeging naar gatherings nu hij elder was wist hij niet goed. Het betekende alleen maar dat hij met zijn stijve lichaam de tocht naar fourtrees moest maken. Maar hij was hier nu al, dus teruggaan zou alleen maar meer moeite zijn. Hij wachtte tot Wolfstar het teken gaf dat ze mochten gaan en liep toen met rustige stappen de open plek op. Hij vond een rustig plekje waar nog niet al te veel katten waren en liet zijn blik rondgaan. Het viel hem op dat alle clans er waren, maar dat Acornstar nog nergens te zien was. Ook was Thornstar er niet, maar in plaats daarvan zat de warrior Stagtine er als hij de naam goed onthouden had. Wat was daar gaande? Want ook de deputy was niet Eveningglow. Het was waarschijnlijk een kwestie van tijd voor hij daar een antwoord op zou krijgen.

Tag: Open voor wie zin heeft in een grumpy elder

Raptordash hield van gatherings, het was een goede manier om op de hoogte te blijven van wat er speelde zowel als in haar clan als in anderen. Omdat de informatie puur was, en niet geïnfecteerd met leugens. In grote lijnen dan, er waren zeker wel wat stukjes van de puzzel die express werden achter gehouden. Maar dat viel wel te achter halen. Nu was ook de perfecte kans voor haar om banden te smeden met katten buiten Windclan. Iets waar ze de laatste tijd een beetje laks in was geweest. Maar nu weer wilde gaan oppakken. De grijze kattin stapte het gebied binnen met haar groep. Ze waren de laatste zo te zien. Dat verbaasde haar niet; wat haar wel verraste was de spanning die in de lucht hing. Ze had wel wat gefluister gehoord over de- niet optimale relaties tussen de clans. Maar haar vermoedens waren nu wel bevestigd. Vooral rondom Riverclan leek veel vijandigheid te heersen. De warrior knikte vriendelijk en respectvol naar iedereen die ze passeerde voordat ze rustig plaats nam in de menigte.

Tag; Open

Zelfs het dikste sneeuw deed zijn mondhoekjes voor geen seconde naar beneden zakken terwijl hij achter zijn leader het kamp uitliep. Hoewel hij zichzelf niet al te veel prees hadden de woorden van Wolfstar hem doen laten glunderen als een apprentice die na manen van pijn eindelijk zijn warrior naam kreeg. Volkomen verblind door trots dat het zich niet kon in zien dat het echte leven veel zwaarder zou zijn dan het voorproefje dat je als apprentice gekregen had. Zo ook nu, leek hij zich voor even te hebben verblind voor het feit dat hij onderweg was naar het grootste sociale event van de maan, op een tijdstip waar hij toch echt liever zijn ogen sloot.

Het was pas toen hij de menigte onder ogen kreeg dat zijn mondhoekjes daalde, dat een lichte frons op zijn voorhoofd getekend werd en zijn blijdschap verdween als sneeuw op een warme dag. De andere clans waren er al, hun geuren prikte zijn neusje, deden hem kort zijn oortjes wegdraaien als het lawaai dat al niet gedaan had. Hij nam even de tijd om zijn brandende blik over de plek waar de leaders zich verzamelde te laten gaan, waar Wolfstar al snel plaats genomen had. Merkte al vrij snel de afwezigheid van Acornstar op, terwijl zijn clangenoten al plaats hadden genomen tussen de menigte. De kater zuchtte geluidloos, dit beloofde nog wat te worden. Met kalme pas, en zijn kop iet wat opgeheven stapte hij naar zijn plekje, nam hij op zijn gemak plaats en tuurde hij uit over alle koppen. Het tijdstip was veel te laat om nerveus te zijn, bovendien moest  het hem niet al te veel schelen hoe andere naar hem keken. Hij had al moeite met zijn eigen mening, laat staan dat van andere. Zijn blik vond Wolfstar.  De grote kater keek kort zijn deputy aan, die op zijn beurt kort een glimlach op zijn anders norse kop toonde, hij kon het.

Tag: Open

De jonge kater trilde haast gewoon van nervositeit en enthousiasme. Dit zou zijn allereerste gathering zijn. Hij had het altijd heel anders voorgesteld, met zijn soort van zelfbenoemde ‘opa’ als leider. Maar die was nu weg, Wolfstar was de leider en zelfs Amberstorm was nu verbannen. Iets waar ze aan herrinnerd werden geen woord over te spreken, net als weinig te praten over de brand die in het territorium geraasd had. Het voelde eerlijk gezegd allemaal maar moeilijk, ingewikkeld en een beetje eng. Toch was hij enthousiast. Hedgepaw wist dat het een grote verzameling van katten zou zijn en er een hoop zou worden besproken. Het voelde belangrijk om mee te mogen voor de apprentice.

Toen hij de open plek in zicht kreeg was het toch nog een beetje een shock; alle andere clans waren er al en man waren dat veel katten. Hij kon veel grote, sterke warriors rond zien lopen en oudere apprentices. Hij zag er eigenlijk maar weinig van zijn leeftijd voor hoe ver hij het zo kon zien. Wolfstar gaf het teken dat ze naar beneden konden gaan, maar de wens voor plezier ging een beetje over het hoofd van Hedgpaw terwijl hij zijn clangenoten naar beneden volgde. Zijn hoofd zat al vol met sociale zorgen. Wat als hij niemand kon vinden om mee te praten? Wat als hij iets liet slippen wat eigenlijk niet mocht? Oh, hij wilde het echt niet verpesten hoor. De bruin met witte apprentice liet zijn ogen op de open plek rondgaan, opzoek naar een bekend gezicht of iemand die er vriendelijk genoeg uitzag om een gesprek aan te gaan.


Tag: Open