We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Onderwerp: Re: Planetshakers zo 30 aug 2015 - 14:36
Oh good lord, ze was niet van plan hem gewoon gelijk te geven, nee hoor, mevrouw moest weer met allerlei gekke redenen komen waarom zij wel gelijk had en hij niet. Tall rolde enkel dramatisch met zijn ogen, totdat ze de eerdere wedstrijd erbij haalde. Nogmaals viel zijn mond open, en schudde hij met zijn hoofd. Hier ging iets flink mis, "Nee nee!" Antwoordde hij, ietwat fel maar hopelijk vond ze dat niet zo erg, "Dat was anders," Hoe dan precies wist hij ook nog niet, maar het was maar al te duidelijk anders. Dat ze dat niet snapte begreep de kater niet echt, ze was normaal zo slim, maar het begrijpen van een simpel iets deed ze dan weer iets. Little bleef hem verbazen.
Littlestream
Member
Chi 3520 Actief “All the world is made of faith, and trust, and pixie dust.”
Onderwerp: Re: Planetshakers zo 30 aug 2015 - 14:45
Algauw ontkende de kater het. Ze had het kunnen weten! Als het ging om zijn gelijk of ongelijk, dan kon hij op de raarste conclusies komen. Daardoor keek de poes hem dan ook nog steeds grijnzend aan. Als ze nog medicijn kat was geweest dan had ze hem kunnen vragen of hij werkelijk van plan was om tegen de mening van een medicijn kat in te gaan, maar dat kon ze nu dus niet meer. Opnieuw schudde ze haar kopje en keek ze hem ontkennend aan. "Geef maar toe, ik heb gelijk. Je kan gewoon niet tegen je verlies." Miauwde ze terwijl ze nog steeds naar achteren stapte terwijl ze hem aankeek.
Tallshadow
Member
☙Emma☙ 17101 Actief "Never gonna give you up, never gonna let you down"
Onderwerp: Re: Planetshakers zo 30 aug 2015 - 23:23
Oke, hij had vaagjes door dat Little steeds verder van hem weg ging, maar het écht opmerken deed de kater niet. Zijn hoofd was te ver heen met de drama van de discussie, wat nou hij kon niet tegen zijn verlies?! Hij kon gewoon niet tegen valsspelers, dat was toch zeker niet zo gek? Vandaar dat hij eens humorloos grinnikte, en de poes toen weer serieus aankeek. "Ik kan wel tegen mijn verlies," Verdedigde hij zichzelf, niet helemaal zeker van zijn antwoord - zoveel was wel duidelijk - "Ik kan gewoon niet tegen valsspelers," Bij het laatste woord keek hij weer even nukkig naar Little, ja, know what you did!
Littlestream
Member
Chi 3520 Actief “All the world is made of faith, and trust, and pixie dust.”
Onderwerp: Re: Planetshakers zo 30 aug 2015 - 23:37
De poes keek hem even verontwaardigd aan en liet een zachte 'oh' uit haar mond ontsnappen toen hij haar opnieuw valsspeler noemde. "Oké dan." Miauwde ze terwijl ze haar schouders ophaalde. In een ruk draaide ze zich weer om en liep ze verder, geen woord meer tegen de kater zeggende. Als hij zijn act zou ophouden, dan deed zij dat ook. Eens zien hoe lang de kater dit nog ging volhouden als zij geen woord meer tegen hem sprak! Koppig bleef ze enkele staartlengtes voor hem lopen, Tall geen blik noch woord meer gunnende.
Dramatische Little :')
Tallshadow
Member
☙Emma☙ 17101 Actief "Never gonna give you up, never gonna let you down"
Onderwerp: Re: Planetshakers zo 30 aug 2015 - 23:43
Haar mond vormde een 'o', en de kater bereidde zich alweer voor op een stortvloed aan woorden die erop neer zouden komen dat hij het fout had. In plaats daarvan kwam er slechts "Oké dan." en liep ze door. Verbaasd bleef Tall een tijdje staan, wat was daar zojuist gebeurd? Dat kon hij niet goed verstaan hebben, het had namelijk geklonken alsof Little hem gelijk had gegeven, of in ieder geval oke was geweest met het feit dat hij zei dat ze vals gespeeld had, en dat was iets wat de kater écht niet verwacht had. Vandaar dus dat hij een sprintje moest trekken om de poes in te kunnen halen, en weer naast haar in de pas te vallen. In die paar seconden was zijn bui er waanzinnig op vooruit gegaan, en vrolijk fluitend paradeerde Tall naast de poes die hem zojuist gezegd had dat hij in ieder geval geen ongelijk had. Dat stond gelijk aan zeggen dat de ander gelijk had, dat wist iedereen, en dus had Little hem gelijk gegeven. Alle reden tot een goede bui.
Littlestream
Member
Chi 3520 Actief “All the world is made of faith, and trust, and pixie dust.”
Onderwerp: Re: Planetshakers zo 30 aug 2015 - 23:48
De kater mocht nu dan wel weer vrolijk naast haar paraderen, haar mood was zowat naar de bodem gezakt. Ze hield haar groene blik strak naar voren gericht terwijl ze de pas er stevig inhield. Haar conditie was er flink op vooruit gegaan sinds ze tot krijger werd getraind, en dit was dan ook duidelijk door het feit dat ze nog geen vermoeidheid voelde in haar poten. Ze wist nog goed hoe zwaar haar tocht naar de maansteen was geweest toen Smokebreath haar tot Littlestream had benoemd. Natuurlijk wist ze dat de kruiden ook hun bijdrage gaven, maar alsnog voelde ze zich een tikkeltje trots hierom. Betekende dit niet dat haar lichaam sterker was dan vroeger en dat haar immuunsysteem zich had verbeterd? Anyways, beetje bij beetje begon de kattin zich toch waardiger te voelen. Maar dat terzijde was ze nog steeds slecht gezind. Ze liet dit dan ook merken door hem nog steeds geen aandacht te geven.
Tallshadow
Member
☙Emma☙ 17101 Actief "Never gonna give you up, never gonna let you down"
Onderwerp: Re: Planetshakers zo 30 aug 2015 - 23:52
Hmm. Little praatte niet, dat merkte Tall dan wel weer op. Bij veel poezen zou hij dan ook gedacht hebben dat er iets mis was, maar hij en Little hadden zo vaak van die fijne stiltes, dit was er vast gewoon nog een. Veel poezen gaven van die vreemde lastige hints waarbij ze er dan vanuit gingen dat de kater die zou begrijpen, over het algemeen vond deze kater zichzelf best goed in het begrijpen van die hints. Zo zou hij dit ook gezien kunnen hebben als een teken dat ze niet blij met hem was, maar hij kende Little - toch hopelijk - en was er heilig van overtuigd dat die het hem wel gewoon zou zeggen. Ze wist wel hoe hopeloos hij was in gek sociaal contact als hij er niet op rekende toch? Want dat was de tiny flaw in zijn geweldigheid in het lezen van body language, alleen als hij er actief - en dan ook heel actief - op lette, ontging niets hem. Maar nu zijn hoofd bij zijn overwinning was, ontging basically alles hem. Gelukkig was Little niet van die gekke hints, toch?
Littlestream
Member
Chi 3520 Actief “All the world is made of faith, and trust, and pixie dust.”
Onderwerp: Re: Planetshakers ma 7 sep 2015 - 11:47
De kater leek niets door te hebben. Ach, goed voor hem. Hij zou het vroeg of laat wel te weten komen. Het enige wat ze moest doen was wachten tot hij weer begon met praten, zodat ze hem dan kon negeren. Maar het probleem was dat het wel vaker voorkwam dat stiltes de overhand namen en dat vaak geen van beiden hier dan mee inzat. Het enige verschil nu was, was dat Littlestream nu alles behalve blij was. Maar goed, om moeilijke dingen simpel te houden was ze gewoon kwaad op hem. En om dit aan te tonen zonder een moeilijke discussie zoals daarnet had ze besloten hem volop te negeren. Hoe simpeler kon het nog worden?
Tallshadow
Member
☙Emma☙ 17101 Actief "Never gonna give you up, never gonna let you down"
Onderwerp: Re: Planetshakers ma 7 sep 2015 - 21:52
De stilte duurde op het moment wel langer dan normaal, maar dat was slechts goed toch? Dat ze zo naast elkaar konden lopen terwijl ze stil waren? Er hoefde niets gezegd te worden en dat was goed, en toch had de kater het idee dat er iets miste. Vandaar dat hij even met een liefdevolle blik terugkeek naar de poes, die wat achter geraakt was door zijn snelle pas, en weer naast haar ging lopen. Tegelijkertijd duwde hij zich even tegen haar aan, en vleide zijn kop over die van haar. Zijn humeur maakte het zo lastig om rationeel te denken, laat staan te doen. "Je bent echt een geweldige kat weet je dat?" Mauwde hij zacht, zacht omdat hij het eng vond om te zeggen. Bang dat het te serieus was, of dat ze hem uit zou lachen ook al was het een compliment. Het was gewoon een plotse gedachte die in hem opgekomen was, en hij vond dat ze het van hem moest horen, want hij meende het met heel zijn hart.
Littlestream
Member
Chi 3520 Actief “All the world is made of faith, and trust, and pixie dust.”
Onderwerp: Re: Planetshakers za 12 sep 2015 - 21:27
Toen de bruine tabby met een liefdevolle naar haar keek staarde ze slechts wat geïrriteerd terug om nadien zonder emotie voor zich uit te kijken. Oh ja, als ze kwaad was, dan was ze echt kwaad. Nu was ze eerder pissig aangezien hij zo kinderachtig had gedaan, maar zoveel boeide het niet. Kwaadheid en pissig zijn lag niet ver uit elkaar qua emotiestatus, zo dus besteedde ze er niet al te veel aandacht aan. Anyways, toen de kater zich tegen haar aanduwde en iets tegen haar zei besloot ze om bij haar standpunt te blijven en haar mond gesloten te houden. De grijze kattin keek slechts de andere kant op, wetende dat het nu vast wel zou opvallen dat ze niet goed gezind was. En anders was de kater gewoon héél dom.
Onderwerp: Re: Planetshakers za 12 sep 2015 - 22:56
Zijn geweldige compliment werd ontvangen met stilte en een blik die zich van hem afwendde. Oke, niet dus? Was ze het niet eens met zijn compliment of had Little gewoon besloten dat ze niets wist te zeggen omdat het zo'n geweldig gevonden compliment was? Dan bestond er altijd nog de optie dat ze boos was, maar waarom zou dat nou weer zijn? Tall viel stil en keek bedenkelijk voor zich uit, de derde leek hem redelijk onlogisch. Al was dat iets waar hij pas echt achter zou komen nadat hij het gevraagd had. Vandaar dat hij zijn mond opende, een hap lucht nam, en zijn hoofd weer naar haar keerde, om nadien weer zijn mond te sluiten omdat hij zich had bedacht dat ze waarschijnlijk niet zou antwoorden. Waarom moesten poezen altijd cryptisch doen? Dit maakte het er niet bepaald makkelijker op voor hem. Nu was hij natuurlijk niet een kater die het zomaar op ging geven. Dus keek hij nog eens naar Little, terwijl hij zijn ogen wat vernauwden. Het kon optie numero uno niet zijn, aangezien ze elkaar de hele tijd door complimenten gaven. Nu hij er zo over nadacht begon het echt een beetje uit de hand te lopen… Nummer twee leek hem bij nader inzien ook niet zo logisch, want ze hadden het hier over Little, die had overal een weerwoord op. Dan bleef nummer drie over, en er was om eerlijk te zijn maar een echte uitweg. "Sorry…?" Mauwde hij, uiterst voorzichtig en duidelijk niet zo zeker van zijn zaak. Zou ze nu beledigd zijn omdat hij niet wist waarvoor? Oh help, Starclan laat dat niet zo zijn!
Littlestream
Member
Chi 3520 Actief “All the world is made of faith, and trust, and pixie dust.”
Onderwerp: Re: Planetshakers za 12 sep 2015 - 23:03
Het duurde even maar uiteindelijk bleek Tall het door te hebben. Ze wiebelde met haar oortjes toen ze zijn antwoord op haar gevoelens hoorde en wierp hem even een snelle blik toe. Hierna zuchtte ze en wandelde ze verder, stiekem niet goed wetende wat ze erop moest reageren. De laatste tijd deden haar gevoelens zo raar wanneer ze zich bij hem in de buurt bevond. Was het omdat ze teveel tijd met elkaar doorbrachten? Nee, dat kon vast niet. Soms, als ze alleen was verlangde ze zelfs naar diens gezelschap. Maar waarom gedroeg ze zich zo? Kon ze hem niet gewoon als een vriend blijven beschouwen? Ze wou niet weer door het hele dramagedoe gaan zoals bij Ash en Night was gebeurd. Daarbij wou ze de tabby niet kwijt, dat vooral. Ondertussen bevonden ze zich al enorm dicht bij de grot en had ze besloten om even halt te houden. Ze richtte haar groene blik op de grond en sloeg even met haar staart in de lucht. "Ik ben moe." Zuchtte ze.
Onderwerp: Re: Planetshakers za 12 sep 2015 - 23:10
Fout gegokt, diepe stilte kwam weer in antwoord op zijn hoopvolle oplossing. De kater verzonk weer diep in gedachten terwijl hij zijn stappen terugtraceerde. Er was dus blijkbaar een punt geweest waar het fout ging, maar waar? Punt nummer een leek hem dan op dit moment het meest logisch, dat ze het niet eens was met zijn compliment. Natuurlijk was dat grote onzin, maar geloofwaardiger dan dat ze er niets op wist te antwoorden, dus maakte Tall zich alweer klaar om een betoog af te steken as to why Little het compliment wel degelijk verdiende. Voor hij dit echter kon doen stond de poes plots stil, en meldde haar vermoeidheid. Wat?! Rewind. Ze praatte weer, dus hij had het goed gehad? Mensenkinderen, deze poes wist hem wel steeds opnieuw in de war te brengen. Niet dat dat hem uitmaakte, het was een verfrissende verandering naast Ace en zijn apprentices, al konden die er ook wat van. Vandaar dat hij glimlachte, en naar haar terug liep. Ja hij was verder doorgelopen want het had even geduurd voor hij doorhad dat ze stilstond, so sue him. Oke nee, het was niet goed dat hij het niet gemerkt had, maar zij was degene die hem zo in verwarring bracht in de first place. "Dat valt te begrijpen," Mauwde hij, vrolijker dan had gemoeten na zulke verwarrende gedachten. "We hebben ver gelopen en weinig gegeten," Oke, misschien redelijk zijn fout, ze wilde eten maar toen kwam hij er weer met een stoeipartij tussendoor, oeps. "Ik vang wel wat voor je als we er zijn, en dan mag je morgen uitslapen!" Hij grijnsde heel breed bij die zin, uitslapen klonk goed, hij deed mee.
Littlestream
Member
Chi 3520 Actief “All the world is made of faith, and trust, and pixie dust.”
Onderwerp: Re: Planetshakers za 12 sep 2015 - 23:16
De kater liep gewoon door. Hij liep gewoon door. Oh, oké dan. Maar net toen de poes actie wou ondernemen zag ze dat hij zich omdraaide en zich een weg naar haar toe baande. Zijn woorden kwamen haar gehoorstelsel binnen en even wiebelde ze opnieuw met haar oortjes toen hij aanbood om voor haar te jagen. "Ik kan wel zelf jagen." Snauwde ze hem per ongeluk toe. Hierna sloot ze haar mond weer abrupt en sloeg ze haar blik neer op de grond. Oeps. Dat was ook weer niet de bedoeling. Zonder hem nog aan te kijken, deels omdat ze niet wist welke gevoelens nu door haar ogen zweefden, liep ze weer verder. Haar staart liet ze laag over de grond hangen terwijl ze geluidloos over het landschap trippelde, hopende dat ze er niet al te lang meer over zouden doen. Waarom deed ze zo? Ach, het zouden waarschijnlijk gewoon weer de hormonen zijn. Vrouwen.
Onderwerp: Re: Planetshakers zo 13 sep 2015 - 18:36
Oeps, dat viel ook al niet in goede aarde. Sterker nog, het werd ontvangen met een snauw, en verbaasd zette de kater een klein stapje terug. Hij wilde slechts aardig doen, maar blijkbaar had Little dat niet nodig. Toch bleef hij even staan, met een frons op zijn gezicht om uit te vinden of hij het was die weer wat fout had gedaan. Was Little nu ook plots voor het feminisme? Hij zou haar erin steunen, maar dan moest ze hem toch echt duidelijk maken of ze nu wel of niet wilde dat hij voor haar jaagde want het ene moment werd hij bedankt en het andere gebeurde dit! Uiteindelijk vermande hij zich echter, en liep weer achter de poes aan, zijn hoofd schuin terwijl hij de moed bijeen schraapte weer wat te zeggen. "Ehm, dat weet ik," Antwoordde hij na een diepe stilte uiteindelijk onhandig. "Ik bedoel, als je liever zelf jaagt mag ik dan mee?" Misschien wilde ze gewoon weg, was ze boos op zichzelf omdat ze zich zolang met hem had laten opschepen. In dat geval moest hij afstand nemen! Toch liet Tall de vraag in de lucht hangen, want hem nu meteen terugnemen zou zo vreemd lijken, want hij wilde graag mee! Maar niet als zij hem niet mee wilde.
Littlestream
Member
Chi 3520 Actief “All the world is made of faith, and trust, and pixie dust.”
Onderwerp: Re: Planetshakers zo 13 sep 2015 - 18:56
Een korte stilte brak aan tot Tallshadow weer begon met praten. Hij beweerde dat hij dat al wist en vroeg vervolgens of hij mee mocht. Even wierp ze hem een zijdelingse blik toe, maar ze verbrak hun oogcontact weer wanneer ze terug naar voren keek. "Waarom niet?" Miauwde ze zachtjes, waarna ze haar passen wat versnelde zodat ze minder lang onderweg hoefden te zijn. Om de een of de andere reden voelde ze irritatie bij haar omhoog komen, maar ze zuchtte deze slechts weg. Waarom kon ze zich niet normaal gedragen? Misschien was het juist beter dat ze uit zijn buurt bleef, aangezien hij enkel dit effect had op haar.
Onderwerp: Re: Planetshakers zo 13 sep 2015 - 19:01
Er was vooruitgang, ze blafte hem nu in ieder geval niet af en het was zelfs een soort van toezegging! Toch keek hij haar verward na, en sprong vooruit om weer naast de poes in de pas te kunnen lopen. Hier ging hij het niet bij laten zitten, ook al begon ze steeds sneller van hem weg te lopen. "Misschien omdat je me behandelt alsof ik een egel naar je heb gegooid en die je strot in heb geduwt," Murmelde hij, geïrriteerd en in de war, want what the hell? Het was niet alsof ze echt normaal deed, maar dan verwachtte madam wel dat hij eindeloos geduld had en maar sorry bleef zeggen voor hij wist niet wat? Dit werd hem allemaal wel heel erg lastig, ze kon zich beter even uitspreken, maar dat tegen haar zeggen durfde de kater nou ook weer niet, dit was wel Little waar ze het over hadden.
Littlestream
Member
Chi 3520 Actief “All the world is made of faith, and trust, and pixie dust.”
Onderwerp: Re: Planetshakers zo 13 sep 2015 - 19:06
Het feit dat Tallshadow zijn bek durfde open te trekken net wanneer de poes in een tweestrijd zat met zichzelf, zorgde er slechts voor dat ze haar volle aandacht weer op hem richtte en haar groene ogen in de zijne priemde. "Misschien omdat je ervoor zorgt dat ik niet meer weet hoe ik me moet voelen? Iedere keer als ik me bij jou in de buurt bevind weet ik niet meer wat klopt en wat niet, en ik ben het gewoon kotsbeu!" Snauwde ze hoog terug terwijl ze verward haar kopje schudde en haar kaken op elkaar plaatste. "Ach, wat maakt het ook uit." Murmelde ze tussen haar tanden door terwijl ze nog wat sneller begon te lopen
Onderwerp: Re: Planetshakers zo 13 sep 2015 - 19:14
Hij sprong geschrokken terug toen hij een fellere reactie kreeg dan dat hij verwacht had. Sterker nog, hij had niet eens een reactie verwacht, laat dus staan deze. "Misschien omdat je ervoor zorgt dat ik niet meer weet hoe ik me moet voelen? Iedere keer als ik me bij jou in de buurt bevind weet ik niet meer wat klopt en wat niet, en ik ben het gewoon kotsbeu!" Hij opende zijn mond een paar keer, om hem enkel ongebruikt weer dicht te doen. Als een soort vis keek hij haar aan met grote ogen. Uiteindelijk liep de poes echter verder, en murmelde iets wat hij niet kon verstaan, maar het was vast niet aardig. Niet dat dat Tall uitmaakte, want dit maakte het zoveel duidelijker! Een grote grijns verscheen weer op zijn gezicht, en in volle vaart schoot hij weer achter de snel wandelende Little aan. Slippend kwam hij voor haar tot stilstand, en zijn serieuze blik, die nu wel een stuk vrolijker was, priemde zich in haar ogen. "Maar dat maakt niet uit," Stelde Tall simpel, "Want dat heb ik ook," Eindelijk een soul mate, niet perse degene van wie hij het verwacht had, maar dan nog.
Littlestream
Member
Chi 3520 Actief “All the world is made of faith, and trust, and pixie dust.”
Onderwerp: Re: Planetshakers zo 13 sep 2015 - 19:20
Ze voelde de ogen van Tall op haar rug branden en deed haar best om zich niet abrupt om te draaien. Misschien had ze beter gezwegen, want nu ze er nog eens over nadacht hadden haar woorden niet bepaald logisch geklonken. Ze leken zelfs meer op een confessie.. Oh sh*t! Haar ogen werden zo groot als de zon die zich ondertussen al een weg achter de horizon begon te banen maar nog voor ze iets kon doen hoorde ze de tabby iets zeggen. Hij zei dat het niet uitmaakte. Even voelde de poes een zekere teleurstelling in haar buikje. Ze had haar heldere ogen alweer op de grond gericht maar keek opnieuw verbaasd op bij het horen van zijn volgende woorden. Ondertussen liep hij alweer naast haar. Had ze dat goed gehoord? Nog verwarder, en tegelijkertijd ook al iets opgeluchter bleef ze hem aanstaren, en kleine lach net niet onderdrukkende. Zwijgend liep ze naast hem verder, niet goed wetende wat ze nu precies moest zeggen of doen.